Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
vanj (269-368)
-
obsẹ́vanje, n. das Besäen.
-
obslužávanje, n. die Verrichtung, die Abhaltung: o. sv. maše, ogr.- C.; — das Feiern, das Begehen, kajk.- Valj. (Rad).
-
obteževȃnje, n. das Beschweren.
-
obučávanje, n. das Abrichten, das Unterrichten, Cig. (T.).
-
obúvanje, n. das Anziehen der Fußbekleidung.
-
obvárovanje, n. die Bewahrung.
-
obzvȃnjati, -am, vb. impf. ad obzvoniti; durch das Läuten ankündigen, Z.; o. hudo vreme, Let.; — o. koga, jemandem die Zügenglocke läuten, Dol.
-
obžalovȃnje, n. das Beklagen, das Bedauern.
-
očiščávanje, n. die Reinigung, M.; o. blažene device Marije, C.
-
očiščevȃnje, n. das Reinigen.
-
očitovȃnje, n. die Äußerung, die Demonstration, Jan.
-
oddaljevȃnje, n. das Entfernen, Cig. (T.), nk.; — das Sichentfernen, nk.
-
oddẹlovȃnje, n. die Gegenwirkung, Cig. (T.).
-
oddihovȃnje, n. das Ausschnaufen.
-
oddruževȃnje, n. das Trennen, DZ.
-
oddurjávanje, n. die Verabscheuung, der Hass, Cig., kajk., ogr.- Valj. (Rad); — prim. oddurjavati.
-
odẹ́vanje, n. das Umhüllen, das Zudecken.
-
odgojevȃnje, n. das Erziehen, das Auferziehen, nk.
-
odkosávanje, n. o. zemljišč, die Abtrennung von Grundstücken, DZ.
-
odkrívanje, n. das Abdecken, das Enthüllen; — das Entblößen des Hauptes; — die Offenbarung, Cig.
-
odkupovȃnje, n. das Loskaufen; das Erlösen, Cig.
-
odlívanje, n. das Abgießen; die Decantation ( chem.), Cig. (T.).
-
odločevȃnje, n. 1) das Ausscheiden; — 2) das Entscheiden.
-
odmẹ́vanje, n. das Wiederhallen; — der Nachhall, Cig.; — prim. odmevati.
-
odobrávanje, n. die Billigung, die Approbation, Cig. (T.), nk.; — prim. odobriti.
-
odpasovȃnje, n. das Losgürten.
-
odpeljevȃnje, n. das Wegführen.
-
odpẹ́vanje, n. der Wechselgesang, das Respondieren, Cig., Jan.
-
odplačevȃnje, n. das Abzahlen: o. na obroke, Fristzahlungen, Cig., DZ.
-
odpovẹdovȃnje, n. 1) das Aufkündigen; — 2) das Versagen; — 3) das Entsagen.
-
odrívanje, n. das Wegschieben.
-
odsẹkovȃnje, n. das Abhacken, das Abhauen.
-
odsẹ́vanje, n. die Reflexion des Lichtes.
-
odsvẹ́tovanje, n. das Abrathen.
-
odškǫ́dovanje, n. die Entschädigung.
-
odštẹ́vanje, n. 1) das Abrechnen, das Subtrahieren; die Subtraction, Cig. (T.), Cel. (Ar.); — 2) das Ab-, das Aufzählen.
-
odtegovȃnje, n. das Entziehen; — das Abziehen.
-
odumẹ́vanje, n. = odmevanje, Cig.
-
odvagovȃnje, n. das Abwägen, das Zuwägen.
-
odzvȃnjati, -am, vb. impf. ad odzvoniti; eig. durch Läuten erwidern: mit der Thurmglocke bei den einzelnen Theilen der Messe Zeichen geben, BlKr.; — sich vernehmen lassen: v društvenem življenju pri ženskih odzvanjala je nemščina, Erj. (Izb. sp.); tudi: o. se, SlN.
-
odzvánje, n. die Abberufung, Cig.
-
oglaševȃnje, n. = oglašanje, Jan. (H.).
-
ogledávanje, n. 1) das Besichtigen; — 2) das Umsehen, Mur.
-
ogledovȃnje, n. 1) das Besichtigen, die Inspicierung, Cig., Jan.; o. mrliča (mrličev), die Todtenbeschau, Cig.; — die Beobachtung, die Betrachtung, Cig. (T.); die geistige Beschauung, Cig., Cv.; — das Spähen, die Kundschaftung, Cig.; — 2) die Bespiegelung; — 3) das Umsehen.
-
ogleduhovȃnje, n. das Ausspähen, das Spionieren, Cig., Nov.- C., DZ.
-
ogrẹ́vanje, n. das Erwärmen; die Bähung; o. z zrakom, die Luftheizung, Cig. (T.).
-
ojačávanje, n. die Verstärkung: o. glasov, die Lautverstärkung, Jan., Cig. (T.).
-
ojačevȃnje, n. das Verstärken, nk.; — die Zunahme an Kraft, Jan. (H.).
-
oklẹ́vanje, n. = obotavljanje, LjZv.; — prim. oklevati.
-
oklicávanje, n. das Verkündigen; — das Aufbieten (eines künftigen Ehepaares).
-
okopávanje, n. das Umgraben.
-
okopovȃnje, n. das Umhauen, das Umgraben.
-
okovȃnje, n. die Handlung des Beschlagens; die Fesselung (mit eisernen Fesseln), Jan.
-
okovávanje, n. das Beschlagen; — das Fesseln (mit eisernen Fesseln).
-
okrajševȃnje, n. das Kürzen, das Abkürzen; o. ulomkov, Cel. (Ar.).
-
okrẹpčávanje, n. = okrepčevanje, Cig.
-
okrẹpčevȃnje, n. das Stärken, das Erquicken.
-
okrẹ́vanje, n. die Wiedergenesung, die Reconvalescenz, Cig., Jan., C.
-
okuževȃnje, n. das Verpesten, das Anstecken.
-
omagovȃnje, n. das Verlieren der Kräfte, der Verfall; das Verschmachten, Cig.
-
omahovȃnje, n. das Wanken, das Schwanken.
-
omę́cevanje, n. das Zaudern, die Unschlüssigkeit, Cig.
-
omədlẹ́vanje, n. 1) das Ohnmächtigwerden; — 2) das heftige, schmachtende Verlangen.
-
ometávanje, n. das Anwerfen, das Bewerfen; das Berappen (der Mauer).
-
omilovȃnje, n. das Bedauern, das Bemitleiden, Jan., nk.
-
omívanje, n. das Abwaschen.
-
onesvečevȃnje, n. die Entheiligung, SlN.
-
opalizovȃnje, n. das Opalisieren, Cig. (T.).
-
opazovȃnje, n. das Beobachten, nk.
-
opẹ́vanje, n. das Besingen, Cig., nk.
-
opisovȃnje, n. 1) das Schildern, das Beschreiben, Cig., Jan.; — 2) die Umschreibung (eines Begriffes), Cig., Jan., Cig. (T.).
-
oplakovȃnje, n. das Ab-, Ausspülen, Cig.
-
opominjevȃnje, n. das Mahnen, Jan.
-
opraševȃnje, n. das Herumfragen, Cig.
-
opravičevȃnje, n. das Rechtfertigen, die Rechtfertigung(en).
-
oprę́zovanje, n. 1) das Lauern; o. na vreme, das Beobachten des Wetters, Cig.; — 2) das Zögern, Cig., Jan.
-
oprovrgávanje, n. die Widerlegung, h. t.- Cig. (T.); — prim. oprovreči.
-
opuščávanje, n. die Verheerung, ogr.- Valj. (Rad).
-
osebovȃnje, n. das Privatleben, Cig.
-
oskrbljevȃnje, n. = oskrbovanje: 1) die Besorgung, Cig.; — 2) die Versorgung, Jan.
-
oskrbovȃnje, n. 1) die Besorgung, die Verwaltung; o. službe, posestva, Cig.; — 2) die Versorgung, die Pflege, Cig.; o. bčel, Cig.
-
oskrunjevȃnje, n. = oskrunjanje, Jan. (H.).
-
oslabẹ́vanje, n. die Kraftabnahme, Jan., nk.; — o. glasov, die Lautschwächung, Jan.
-
osmẹhávanje, n. = osmehovanje, kajk.- Valj. (Rad).
-
osmẹhovȃnje, n. das Verlachen, das Verspotten, LjZv.
-
osmẹjávanje, n. = osmehovanje, kajk.- Valj. (Rad).
-
osnovȃnje, n. 1) die Anzettelung, C.; — 2) die Ausbildung, C.
-
osobẹnjevȃnje, n. = osobenjstvo: čas mojega osobenjevanja ("meiner Pilgrimschaft"), Dalm.
-
osojávanje, n. das Aburtheilen, ogr.- Valj. (Rad).
-
osrčevȃnje, n. das Ermuthigen, Jan., nk.
-
osuševȃnje, n. die Trocknung, die Trockenlegung, Jan. (H.).
-
osvojevȃnje, n. das Erobern: osvojevanja željen, eroberungssüchtig, Cig.
-
oščávanje, n. das Zaudern: brez dolzega oščavanja, Levst. (Zb. sp.); — prim. oščajati.
-
oškǫ́dovanje, n. die Beschädigung, Jan. (H.).
-
oštẹ́vanje, n. das Auszanken.
-
otẹnjávanje, n. das Schattieren, die Schattierung, Cig. (T.).
-
otrovȃnje, n. die Vergiftung, Jan. (H.).
-
ovẹdovȃnje, n. = ovedanje, die Erhebungen, DZ.
-
ozávanje, n. = oklicavanje, die Verkündigung, das eheliche Aufgebot, ogr.- C.
-
označevȃnje, n. das Kennzeichen, das Charakterisieren, nk.
1 69 169 269 369 469 569 669 769 869
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani