Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
v (7.601-7.700)
-
godrnjȃvs, m. der Murrkopf, der Brummbär (o človeku), Z., ZgD., Vrt.
-
godrnjȃvsati, -am, vb. impf. brummen, murren, Z., M.
-
gognjàv, -áva, adj. näselnd, Cig.
-
gognjȃvəc, -vca, m. einer, der näselt, Mur.
-
gognjȃvka, f. eine, die näselt, Mur.
-
gojẹ́vati, -am, vb. impf. zu hegen, aufzuziehen pflegen, Z., Trst. (Let.).
-
gojı̑teljstvọ, n. das Erziehungsfach, C.
-
gojı̑təv, -tve, f. die Pflege, Jan., nk.; — die Erziehung, Z.
-
gojı̑vəc, -vca, m. der Erzieher, Cig., C.; — der Förderer, nk.
-
gojı̑vka, f. die Erzieherin, Cig.; — die Förderin, nk.
-
goláčevina, f. = golazen, GBrda.
-
goličȃva, f. kahle Erdfläche, kahle Ebene.
-
goličȃvarica, f. das Edelweiß (gnaphalium leontopodium), Zv.
-
golı̑təv, -tve, f. = goljenje, Jan. (H.).
-
goljȃva, f. die Blöße, die Nacktheit, die Kahlheit, Mur., Cig.; — unbewachsene Fläche, die Heide, Cig., Jan., C., Ravn., Jes.; goljava, koder nič druzega ne raste nego mah in vresje, Polj.
-
goljufȃvəc, -vca, m. der Betrüger, Guts. (Res.).
-
goljufìv, -íva, adj. trugvoll, trügerisch; up golj'fivi, Preš.
-
goljufı̑vəc, -vca, m. der Betrüger, Cig., C., Valj. (Rad).
-
goljufı̑vka, f. die Betrügerin, Cig., Jan., Kr.- Valj. (Rad).
-
goljufívost, f. die Betrüglichkeit, das Trügerische; der Trugsinn, Cig.
-
goljufovȃnje, n. das Betrügen, Cig.
-
goljufováti, -ȗjem, vb. impf. zu betrügen pflegen, C.
-
goljȗfstvọ, n. die Betrügerei, C.
-
golobȃrstvọ, n. die Taubenzucht, Cig., Jan.
-
golobčeváti se, -ȗjem se, vb. impf. schnäbeln, Cig.
-
golǫ̑bovski, adj. = golobji, Mur.
-
gologlàv, -gláva, adj. 1) unbedeckten Hauptes, barhaupt; — 2) kahlköpfig, Cig., Z.
-
gologlȃvəc, -vca, m. 1) der Barhauptige, Mur., Cig.; — 2) = plešivec, Cig., Jan.
-
gologlȃvka, f. 1) die Kahlköpfige, Mur.; — 2) der Brassen (abramis Brama), Cig., Jan.
-
goloslǫ́vən, -vna, adj. goloslovna trditev, nackte Behauptung, Cig. (T.).
-
gǫ́lovəc, -vca, m. kahler Hügel oder Berg, Cig., Jan.
-
golovíca, f. = suha veja, pod Čavnom, na Otlici- Erj. (Torb.).
-
golovína, f. neka trta, Kras- Erj. (Torb.).
-
golǫ̑vje, n. abgeästetes, noch ungespaltenes, berindetes Naturholz, Fr.- C.
-
golovràt, -vráta, adj. mit bloßem Halse, Cig., Jan.
-
golovr̀h, -vŕha, adj. kahlköpfig, Cig., Jan., Nov.- C.
-
golovȓšəc, -šca, m. der Kahlkopf, Cig.
-
gołtàv, -áva, adj. gefräßig, Cig., Jan.
-
gołtȃvəc, -vca, m. der Schlinger, Cig., Jan.
-
gołtávost, f. die Gefräßigkeit, V.-Cig., C.
-
gȏłtovka, f. die Benedictenwurz (geum urbanum), C.
-
golúnov, adj. Alaun-, Cig., Jan.
-
golúnovica, f. das Alaunwasser, Cig.
-
goməzljìv, -íva, adj. wimmelnd, M.; — = gomizljiv, moussierend, C.
-
gomizljìv, -íva, adj. moussierend: gomizljivo vino, Vrtov.
-
gomolı̑vka, f. das Zittergras (briza media), Vas Krn- Erj. (Torb.).
-
gondràv, -áva, adj. bärbeißig, Jan.; gondrave babice, Št.- Glas.
-
gondrȃvəc, -vca, m. der Brummer, Mur., vzhŠt.
-
gonı̑təv, -tve, f. das Treiben; — der Viehtrieb, M.; — das Jagen, die Jagd, die Verfolgung, Cig., Jan.
-
1. gonı̑tva, f. = gonitev, Jarn.
-
2. gonı̑tva, f. das Räthsel, Meg.- Mik.
-
gonı̑vəc, -vca, m. 1) der Treiber, der Verfolger, Cig., Valj. (Rad); — 2) der Förderer ( mont.), SlN.; — 3) das Treibrad, Cig. (T.).
-
gonjetȃvəc, -vca, m. = gondravec, C.
-
gonjẹ́vati, -am, vb. impf. = goniti, zu treiben pflegen, Cig.
-
gonobı̑vəc, -vca, m. der Verderber, der Vernichter, Valj. (Rad).
-
goríčevəc, -vca, m. neka trta, Kras- Erj. (Torb.).
-
goričljìv, -íva, adj. räudig, goričljiva ovca, Kras- Cig.; (? morda nam. garjičljiv, C.).
-
gorı̑vọ, n. der Brennstoff, das Brennmaterial, Cig., Jan., Cig. (T.), DZ., Sen. (Fiz.).
-
gorjȃva, f. das Brennen: za gorjavo je šel drv iskat, BlKr.
-
gorljìv, -íva, adj. 1) brennbar, Cig., Jan., Cig. (T.), Nov.; — 2) eifrig, feurig, Hal.- C., ZgD.
-
gorljı̑vəc, -vca, m. der Eiferer, C.
-
gorljívost, f. 1) die Brennbarkeit, Cig., Jan., Cig. (T.); — 2) der Eifer, die Inbrunst, Cig., Hal.- C.
-
gornostȃjevina, f. das Hermelinfell, Cig.
-
gorocvẹ̀t, -cvẹ́ta, m. das Feuerröschen, das Adonisröschen (adonis vernalis), Cig.; — hs.
-
gorovèz, -vę́za, m. die Bartflechte (usnea), Tuš. (B.); — hs.
-
gorovìd, -vída, m. = gorokaz, Cig., C.
-
gorovı̑t, adj. gebirgig, Mur., Cig., Mik.
-
gorovı̑tost, f. gebirgige Beschaffenheit, Cig. (T.).
-
gorǫ̑vje, n. das Gebirge, die Gebirgsgruppe, Cig., Jan., Cig. (T.).
-
gȏrstvọ, n. das Gebirgssystem, Jan., Cig. (T.), C., Jes.
-
gosẹ̑ničav, adj. voll Raupen, raupig, Jan.
-
gospodarı̑təv, -tve, f. = gospodarjenje, Mur.
-
gospodarjeváti, -ȗjem, vb. impf. = gospodariti, Guts., Zora.
-
gospodarljìv, -íva, adj. wirtschaftlich, Cig.
-
gospodȃrstəvce, n. dem. gospodarstvo, kleine Wirtschaft, Vrt.
-
gospodȃrstvən, -tvəna, adj. Wirtschafts-, Verwaltungs-; gospodarstveno leto, das Verwaltungsjahr.
-
gospodȃrstvọ, n. die Wirtschaft; die Oekonomie; g. prevzeti, oskrbovati; kmetsko g., die Bauernwirtschaft; umno g., rationelle Oekonomie; (v)zgledno g., eine Musterwirtschaft, Nov., nk.; hišno g., die Hauswirtschaft; žensko g., die Weiberwirtschaft; — narodno g., die Nationaloekonomie, Cig. (T.), nk.; politično g., die politische Oekonomie, Cig. (T.); državno g., der Staatshaushalt, Cig. (T.).
-
gospodı̑njstvọ, n. das Geschäft der Hausfrau oder Wirtschafterin; Marija je tudi pri gospodinjstvu vseh ženskih čednosti ljubezniva podoba, Ravn.
-
gospodljìv, -íva, adj. herrschsüchtig, V.-Cig., Jan., Cig. (T.), Ravn.; on (župan) se ne boj nikogar, a gospodljiv zopet ne sme biti, Levst. (Nauk).
-
gospodljívost, f. die Herrschsucht, V.-Cig.
-
gospodovȃnje, n. das Herrsein, das Herrschen.
-
gospodováti, -ȗjem, vb. impf. Herr sein, walten, herrschen; g. nad kom ali čim, beherrschen, Cig. (T.), Met.- Mik.
-
gospodovȃvəc, -vca, m. der Beherrscher, der Gebieter, Mur., Cig., Jan.
-
gospodovávən, -vna, adj. = gospodljiv, V.-Cig.
-
gospodovȃvka, f. die Beherrscherin, die Gebieterin, Mur., Cig., Jan.
-
gospodovȃvski, adj. herrisch, Jan., C.
-
gospǫ́dstvọ, n., pogl. gospostvo.
-
gospǫ̑stvọ, n. 1) die Gebieterschaft, die Herrschaft, Cig., Jan., nk.; — der Bereich der Herrschaft: po vsem njegovem gospostvu, Dalm.; — 2) der Herrenstand, Jan.; Vsi stani na svetu Potrebni so nam, Posebno pa kmetstvo, gospostvo z maštvam ( nam. -om), Npes.-K.; — 3) Vaše g.! Eure Herrlichkeit! Cig.; — tudi gospostvò, Valj. (Rad).
-
gostȃštvọ, n. die Inwohnerschaft, der Inwohnerstand, Cig.
-
gostı̑łničarstvọ, n. die Gastwirtschaft, Jan.
-
1. gostı̑təv, -tve, f. die Bewirtung, Jan.; — das Gastmal, Cig., C.
-
2. gostı̑təv, -tve, f. die Verdichtung, Cig. (T.).
-
gostı̑tva, f. = gostitev, Valj. (Rad).
-
1. gostı̑vəc, -vca, m. der Bewirtende, der Gastgeber, Cig., Jan., Šol., C.
-
2. gostı̑vəc, -vca, m. der Condensator, Jan.
-
gostjȃvəc, -vca, m. der Gast (kdor v gostje pride), Polj.
-
gostjȃvka, f. ženska, katera v gostje pride, Polj.
-
gostljìv, -íva, adj. bewirtlich, gastfreundlich, Cig., Jan., C.
-
gostljívost, f. die Gastfreundlichkeit, Jan., C.
-
gostocvẹ́tən, -tna, adj. dichtblütig, Cig.
7.101 7.201 7.301 7.401 7.501 7.601 7.701 7.801 7.901 8.001
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani