Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
v (15.301-15.400)
-
obrazovȃtelj, m. der Culturträger, Cig. (T.); — prim. obrazovati 2).
-
obrazováti, -ȗjem, vb. impf. 1) nam. obraževati: Umrisse einer Figur machen, V.-Cig.; — formen, Cig.; — abbilden, Cig., Jan.; — 2) (den Geist) ausbilden, bilden, Cig. (T.), nk.; obrazujoči zavodi, Bildungsanstalten, Cig. (T.); ( rus.).
-
obrázovən, -vna, adj. obrazovne umetelnosti, bildende Künste, Cig. (T.).
-
obrazoznȃnstvọ, n. die Physiognomik, Cig., Jan.
-
obraževáłən, -łna, adj. bildend, Jan.
-
obraževáti, -ȗjem, vb. impf. ad obraziti, nk.; prim. obrazovati.
-
obredoslǫ́vən, -vna, adj. liturgisch, Jan.
-
obredoslǫ̑vje, n. die Liturgik, Jan.
-
obrę̑dstvọ, n. = obredje, Cig.
-
obregljìv, -íva, adj. kdor se rad obreguje, C.
-
obregováti se, -ȗjem se, vb. impf. = obregati se; o. se nad kom, greinen.
-
obrejevȃnje, n. die Communion, C.
-
obrejeváti, -ȗjem, vb. impf. das Altarssacrament spenden, communicieren, vzhŠt.- Mik.
-
obrẹ́kavəc, -vca, m. der Verleumder, C., Valj. (Rad).
-
obrekljìv, -íva, adj. verleumderisch, lästersüchtig.
-
obrekljı̑vəc, -vca, m. der Verleumder.
-
obrekljı̑vka, f. die Verleumderin.
-
obrekljívost, f. die Neigung zum Verleumden, die Lästersucht.
-
obrekováłen, -łna, adj. lästerlich, verleumderisch, ehrenschänderisch, Cig., Jan., nk.
-
obrekovȃnje, n. das Verleumden.
-
obrekováti, -ȗjem, vb. impf. verleumden; o. koga pri ljudeh.
-
obrekovȃvəc, -vca, m. der Verleumder.
-
obrekovávən, -vna, adj. schmähsüchtig, lästersüchtig, Cig., Jan.
-
obrekovȃvka, f. die Verleumderin.
-
obrekovávnost, f. die Lästersucht, die Schmähsucht, Jan.
-
obrekovȃvski, adj. verleumderisch, Mur., Cig.
-
obrẹmenı̑tev, -tve, f. die Belastung: o. prebende, DZ.
-
obrẹmenjávati, -am, vb. impf. = obremenjati, DZ.
-
obrẹstovȃnje, n. die Verzinsung, DZ., nk.
-
obrẹstováti, -ȗjem, vb. impf. verzinsen, o. se, sich verzinsen, C., nk.
-
obrẹzȃtəv, -tve, f. = rezatev, die Beschneidung (der Reben), Jan.
-
obrẹzȃva, f. das Beschneiden: o. dreves, der Baumschnitt, Cig.
-
obrẹzávanje, n. das Beschneiden; die Beschneidung.
-
obrẹzávati, -am, vb. impf. = obrezovati; beschneiden.
-
obrẹzljávati, -am, vb. impf. ad obrezljati; beschnitzeln, Z.
-
obrẹzovȃnje, n. das Beschneiden; — o. lesa, das Behauen, der Zimmerschnitt, V.-Cig.
-
obrẹzováti, -ȗjem, vb. impf. ad obrezati; beschneiden; les o., Bauholz zuhauen, Cig.; kamen o., einen Stein behauen, Cig.
-
obrezováti se, -ȗjem se, vb. impf. = obrezati se, obregati se, unwillig oder trotzig antworten, C.; — o. se nad kom, jemanden schelten, auf jemanden losschreien, C.; = zadirati se nad kom, Z.
-
obrẹzovȃvəc, -vca, m. der Beschneider, Cig., Valj. (Rad).
-
1. obrisávanje, n. das Abwischen.
-
2. obrisávanje, n. das Skizzieren, M.
-
1. obrisováti, -ȗjem, vb. impf. ad 1. obrisati; abwischen; durch Wischen trocknen o. reinigen.
-
2. obrisováti, -ȗjem, vb. impf. ad 2. obrisati; Umrisse machen, skizzieren, M.
-
1. obrívati, -am, vb. impf. mit den Händen das Unkraut ausraufen, jäten ( opp. pleti), Ip.- Mik., Kras, Goriška ok.- Erj. (Torb.).
-
2. obrívati, -am, vb. impf. rasieren, Z.
-
obrkávati se, -am se, vb. impf. sich flink bewegen, rührig, hurtig sein, vzhŠt.- C.
-
obrnı̑təv, -tve, f. = obrat, die Wendung, Mur., Cig., Jan.; božja o., Gottes Fügung, Ravn.
-
obročevína, f. das Bandholz (aus welchem Reife gemacht werden), Cig.
-
obrǫ̑čkovina, f. das Labkraut, das Waldstroh (galium verum), C.
-
obrodovítiti, -ı̑tim, vb. pf. fruchtbar machen, befruchten, Cig., Jan., M., Zora.
-
obròv, -róva, m. 1) der Damm, Levst. (Cest.); — die Uferböschung, ogr.- C.; — der Abhang, BlKr.; — 2) die Verschanzung, C.; — o. z deskami, eine Verpalissadierung, Dict.
-
obrǫ̑va, f. die Uferböschung, C.
-
obrtnı̑štvọ, n. der Gewerbestand, Jan.
-
obrtovalíšče, n. die Gewerbstätte, DZ.
-
obrtovȃłnica, f. das Gewerbelocale, DZ.
-
obrtovȃnje, n. der Betrieb eines Gewerbes, der Industriebetrieb, Cig. (T.), DZ., nk.
-
obrtováti, -ȗjem, vb. impf. ein Geschäft (Gewerbe) betreiben, DZ., Levst. (Nauk), nk.
-
obrtǫ́vən, -vna, adj. Industrie-, Gewerbe-, DZ.; obrtovne stavbine, Bauten von Betriebsanlagen, obrtovno dopustilo, die Gewerbeconcession, Levst. (Nauk).
-
obrtovína, f. das Industrieerzeugnis, h. t.- Cig. (T.).
-
obȓtstvọ, n. das Gewerbewesen, die Industrie, Jan., nk.
-
obruševáti, -ȗjem, vb. impf. ad obrušiti; umlockern: o., rahljati in obračati prst, Vrtov. (Km. k.).
-
obȓv, f. 1) die Augenbraue, Cig., Jan., BlKr.- C.; nav. pl. obȓvi, die Augenbrauen; tudi: obrvı̑, Valj. (Rad); — 2) = brv 1), der Steg, C., BlKr.
-
obȓva, f. = obrv 1), Mur., Cig., Jan., Mik., Erj. (Z.).
-
obrvàt, -áta, adj. mit starken Augenbrauen, Cig.
-
obsẹ̑čevje, n. ein abgeholzter Theil des Waldes, der Schlag, Cig.
-
obsẹdávanje, n. das Belagern, Mur.
-
obsẹdávati, -am, vb. impf. belagern, Mur.
-
obsẹdováti, -ȗjem, vb. impf. = obsedati 1), belagern, Mur., Cig.
-
obsẹdovȃvəc, -vca, m. der Belagerer, Mur., Cig., Jan.
-
obsẹkȃva, f. ein rundherum behacktes Holz, Mur.
-
obsẹkávanje, n. das Behacken.
-
obsẹkávati, -am, vb. impf. ad obsekati; 1) ringsherum abhacken, Mur.; — 2) ringsum behacken; drevo o., abästen; — schneiteln, Cig.
-
obsẹkováti, -ȗjem, vb. impf. = obsekavati.
-
obsenčeváti, -ȗjem, vb. impf. ad obsenčiti; überschatten, Trub.- M., Burg.
-
observatōrij, m. zvezdarnica, das Observatorium.
-
obsẹ̀v, -sẹ́va, m. die Bestrahlung; der Glanz, C.
-
obsẹ́vanje, n. das Besäen.
-
1. obsẹ́vati, -am, vb. impf. ad obsejati; besäen; njive o.; bestreuen: repo z apnom obsevajo, kadar jo gosenice jejo, jvzhŠt.
-
2. obsẹ́vati, -am, vb. impf. ad obsijati; 1) umstrahlen, Cig.; — 2) bescheinen, bestrahlen; nobeni žarki jim glave ne obsevajo, Ravn.- Valj. (Rad); (solnce) ima veliko o., Npes.-Schein.
-
obsẹ̑vək, -vka, m. die Saat, obsevki, die Saaten, C.
-
obsevrẹ̑, adv. = obsore, Levst. (Sl. Spr.).
-
obsijávati, -am, vb. impf. = 2. obsevati, Ravn.- Valj. (Rad).
-
obsipávati, -am, vb. impf. = obsipati.
-
obskakováti, -ȗjem, vb. impf. o. kaj, um etwas herumspringen, Cig.
-
obslužávanje, n. die Verrichtung, die Abhaltung: o. sv. maše, ogr.- C.; — das Feiern, das Begehen, kajk.- Valj. (Rad).
-
obslužávati, -am, vb. impf. abhalten, begehen, verrichten (einen Gottesdienst, eine Hochzeit, eine Mahlzeit), ogr.- C., vzhŠt.- Valj. (Vest.); feiern, kajk., ogr.- Valj. (Rad).
-
obsluževáti, -ȗjem, vb. impf. 1) = obslužavati: sveta opravila, katera obslužuje cerkev veliki teden, Erj. (Izb. sp.); — 2) bedienen, bei jemandem im Dienste stehen: obslužujem dobrega gospoda, Z.
-
obsodljìv, -íva, adj. zum Verdammen geneigt, argwöhnisch, C.
-
obsojeváč, m. = obsojevavec, C.
-
obsojeváti, -ȗjem, vb. impf. verurtheilen; ne sodi, ne obsojuj! richte nicht, verdamme nicht! Krelj.
-
obsojevȃvəc, -vca, m. der Verdammer, Cig.
-
obstanovítən, -tna, adj. = stanoviten, Kast. (Rož.).
-
obstanovíti, -ím, vb. pf. zum Stillstehen bringen, C., Z.; uro o., jvzhŠt.
-
obstarljìv, -íva, adj. alternd, C.
-
obstȃva, f. 1) die Umstellung, Cig.; — 2) das Herumgestellte, Cig.; — der Hinterhalt, Dalm.
-
obstȃvək, -vka, m. das Herumgestellte, die Umstellung, Cig.
-
obstáviti, -stȃvim, vb. pf. 1) herumstellen, Mur., Cig.; — umstellen; o. gozd z mrežami, Cig.; — 2) besetzen, Cig.; mizo o., den Tisch bestellen, Cig.; kako mesto z vojaki o., einen Posten mit Soldaten beziehen, Cig.
-
obstávljanje, n. das Herumstellen, M.; — das Umstellen, Cig.
-
obstávljati, -am, vb. impf. ad obstaviti; 1) herumstellen, Mur.; — umstellen; — 2) besetzen, Cig.
-
obstǫ̑jstvọ, n. der Bestand, die Existenz, C.; die Ausdauer, C.
14.801 14.901 15.001 15.101 15.201 15.301 15.401 15.501 15.601 15.701
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani