Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
v (13.301-13.400)
-
nadlegovȃvka, f. die Belästigerin.
-
nadlę̑ževati, -ujem, vb. impf. = nadlegovati, Mur., Jap., Škrinj.- Valj. (Rad); nadlę̑ž(e)vam, Škrb.
-
nàdlóvəc, -vca, m. der Oberjäger, Let.; računski n., der Rechnungsoberjäger, DZ.
-
nadmodrováti, -ȗjem, vb. impf. ad nadmodriti, SlN.
-
nadnarȃvən, -vna, adj. = nadnaturen, Cig., Jan., nk.
-
nadnavȃdən, -dna, adj. außergewöhnlich, außerordentlich, C.
-
nadnę̑vək, -vka, m. das Tagewerk, Mur., Danj.- Mik.
-
nadnę́vən, -vna, adj. Tag-, Diäten-: nadnę̑vni razred, die Diätenclasse, SlN.
-
nadnę̑vnica, f. der Taglohn, Cig. (T.).
-
nadobívati, -am, vb. impf. ad nadobiti; plačo n., Danj. (Posv. p.).
-
nadodȃvək, -vka, m. die Zulage, Z., Jan. (H.).
-
nadomẹstı̑təv, -tve, f. die Ersetzung, die Entschädigung, Cig., Jan., nk.
-
nadomẹstljìv, -íva, adj. ersetzbar, Cig., Jan.; pogl. nadomesten 2).
-
nadomẹstováti, -ȗjem, vb. impf. ersetzen, vertreten, Cig., Jan., nk.
-
nadopołnjeváti, -ȗjem, vb. impf. ad nadopolniti, Zora.
-
nadovlẹ́ti, -ím, vb. pf. n. komu, genügen, befriedigen, Rib.- C.; — prim. nadovoleti.
-
nadovolẹ́ti, -ím, vb. pf. genügen: ako bi vsi dohodki ne nadovoleli, DZ.
-
nadovǫ́ljiti se, -vǫ̑ljim se, vb. pf. überdrüssig werden: n. se česa, Jan., jvzhŠt.
-
nadpisováti, -ȗjem, vb. impf. ad nadpisati, überschreiben, Cig., Jan.
-
nadpolovíčən, -čna, adj. über die Hälfte: nadpolovı̑čna večina, die absolute Majorität, Cig., Jan., nk.
-
nàdpoveljník, m. der Oberbefehlshaber, Z., nk.
-
nadpoveljnı̑štvọ, n. der Oberbefehl, Jan. (H.), nk.
-
nàdprȃvdnik, m. državni n., der Oberstaatsanwalt, DZ., nk.
-
nadprȃvdništvọ, n. državno n., die Oberstaatsanwaltschaft, DZ., nk.
-
nàdpravíca, f. = predpravica, das Vorrecht, Jan. (H.).
-
nadraževáti, -ȗjem, vb. impf. ad nadražiti; aufhetzen, Mur., Jap. (Sv. p.).
-
nadresljìv, -íva, adj. grämlich, verdrießlich, (-drs-) Dol.- Mik.
-
nadstȃvbje, n. der Oberbau, C.
-
nadstȃvək, -vka, m. 1) = naklad, der Aufsatz im Bienenstocke, C.; — 2) = nadrek, der Obersatz, Jan. (H.).
-
nadstáviti, -stȃvim, vb. pf. obenan setzen, Mur., Cig.
-
nadstǫ̑jništvọ, n. die Vorstehung, Z.
-
nadsvẹ́tən, -tna, adj. überweltlich, Cig.
-
nàdsvẹ̑tnik, m. der Oberrath: finančni n., der Oberfinanzrath, Jan. (H.).
-
nadsvẹtǫ́vən, -vna, adj. überweltlich, Cig. (T.).
-
nadšìv, -šíva, m. die Uebernaht, Cig.
-
nadškofı̑jstvọ, n. das Erzbisthum (als Amt), Cig., Jan.
-
nadštẹvíłen, -łna, adj. überzählig, Cig., Jan.
-
nadúhavka, f. eine Art Kreuzblume (polygala), C.
-
nàdupravı̑telj, m. der Oberverwalter, Jan. (H.).
-
nadȗšljiv, adj. schwerathmig, asthmatisch, engbrüstig.
-
nadȗšljivəc, -vca, m. der Schwerathmige, der Asthmatische, Z.
-
nadȗšljivka, f. die Schwerathmige, die Asthmatische, Z.
-
nadȗšljivost, f. die Schwerathmigkeit, die Engbrüstigkeit.
-
nadúvanje, n. die Aufblähung, das Sichaufblähen, kajk.- Valj. (Rad).
-
nadúvati, -am, vb. impf. ad naduti; aufblähen, Cig., M.
-
nadvȃrstvən, -stvəna, adj. obervormundschaftlich, Cig.
-
nàdvȃrstvọ, n. die Oberaufsicht, Nov.- C.; — die Obervormundschaft, Cig.
-
nàdvȃruh, m. der Obervormund, Jan., (-varh) Cig.
-
nadvígati, -dvı̑gam, vb. impf. ad nadvigniti; ein wenig heben, Z.; — n. se, sich allmählich erheben: mrak se nadviga, nk.
-
nadvigávati, -am, vb. impf. ad nadvigniti.
-
nadvígniti, -dvı̑gnem, vb. pf. ein wenig heben.
-
nadvísiti, -im, vb. pf. überragen, Cig. (T.); — hs.
-
nadvı̑šək, -ška, m. das Uebermaß, DZ.
-
nadviševáti, -ȗjem, vb. impf. überragen, Cig. (T.), C., SlN.
-
nàdvknjı̑žba, f. die Superintabulation, Jan. (H.).
-
nadvlȃda, f. die Oberherrschaft, die Hegemonie, das Supremat, Jan., C., nk.
-
nadvladȃrstvọ, n. = nadvlada, Jan. (H.).
-
nadvládati, -am, vb. pf. überwältigen, besiegen, unter seine Herrschaft bringen, Cig., nk.; n. zemljo, Levst. (Zb. sp.).
-
nàdvladíka, m. = nadškof, Raič (Slov.).
-
nadvladikovína, f. = nadškofija, Jan. (H.).
-
nadvladı̑ški, adj. nadškofji, Raič (Slov.).
-
nadvladı̑štvọ, n. die erzbischöfliche Würde, Raič (Slov.).
-
nadvladováti, -ȗjem, vb. impf. ad nadvladati, nk.
-
nàdvlȃst, -ı̑, f., Cig., pogl. nadlast.
-
nàdvlastník, m., Cig., pogl. nadlastnik.
-
nadvódən, -dna, adj. über dem Wasser befindlich: nadvodne stavbe, Pfahlbauten, Cig. (T.).
-
nadvọ̑jən, -jna, adj. zweideutig, C.
-
nadvọ̑jnost, f. die Zweideutigkeit, Cig.
-
nàdvȏjvoda, m. der Erzherzog, Cig., Jan., nk.
-
nàdvȏjvodica, f. = nadvojvodinja, Jan.
-
nàdvȏjvodič, m. des Erzherzogs Sohn, ein erzherzoglicher Prinz, C.
-
nadvojvodína, f. das Erzherzogthum, Jan.
-
nàdvȏjvodinja, f. die Erzherzogin, Cig., Jan., nk.
-
nadvȏjvodski, adj. erzherzoglich, Cig.
-
nadvȏjvodstvọ, n. die erzherzogliche Würde, das Erzherzogthum, Cig., Jan., nk.
-
nadvórən, -rna, adj. am Hofe befindlich, Hof-: nadvǫ̑rni pes, Šol.; — nadvorni župan, der Palatin, Cig. (T.).
-
nadvǫ̑rnik, m. der Palastvorsteher, Cig.; der Palatin, h. t.- Cig. (T.), C.; der Majordomus, Cig. (T.); der Pfalzgraf, Jan. (H.).
-
nadvǫ̑rniški, adj. pfalzgräflich, Jan. (H.).
-
nadvǫ̑rništvọ, n. die Pfalzgrafschaft, Jan. (H.).
-
nadvrátən, -tna, adj. über dem Thore befindlich, C.; — iz nadvratnih lin Zvonček zapoje, Preš.
-
nadvrȃtnik, m. die Oberthürschwelle, Z.
-
nadvrȃtnjak, m. = nadvratnik, Ist.- C.
-
nàdzdravník, m. der Oberarzt, Jan.
-
nadzirȃteljstvọ, n. die Oberaufsicht, C.
-
nadzǫ̑rništvọ, n. die Aufsicht, das Aufseheramt, das Inspectorat, Jan., C., nk.
-
nadzorováłən, -łna, adj. beaufsichtigend, nk.
-
nadzorovȃłnica, f. das Aufsichtshaus, DZ.
-
nadzorovȃnje, n. die Beaufsichtigung, C., nk.
-
nadzorováti, -ȗjem, vb. impf. beaufsichtigen, inspicieren, die Aufsicht führen, C., nk.
-
nadzǫ̑rstvən, -stvəna, adj. Ueberwachungs-, Inspections-: nadzorstveni odbor, der Ueberwachungsausschuss, nk.
-
nadzǫ̑rstvọ, n. die Aufsicht, die Inspection, das Inspectorat, Jan., C., nk.
-
nàdžgȃvəc, -vca, m. der Oberbrenner, DZ.
-
nadživẹ́ti, -ím, vb. pf. n. koga, jemanden überleben, Cig., DZ.
-
naelektrizováti, -ȗjem, vb. pf. elektrisieren, Cig. (T.).
-
nagajȃvəc, -vca, m. der Necker.
-
nagajìv, -íva, adj. neckisch, schabernäckisch; nagajivo dekle.
-
nagajı̑vəc, -vca, m. ein neckischer Mensch.
-
nagajı̑vka, f. ein neckisches Weib.
-
nagajívost, f. der Hang zu Neckereien, zum Schabernacken.
-
naganjȃvəc, -vca, m. der Antreiber, der Dränger.
12.801 12.901 13.001 13.101 13.201 13.301 13.401 13.501 13.601 13.701
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani