Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
v (11.101-11.200)
-
krváriti, -ȃrim, vb. impf. Blut vergießen, bluten machen, Z., ogr.- M.
-
krvȃrstvọ, n. die Blutthat, Ravn.
-
kŕvast, adj. blutig, ogr.- M.; — blutartig, C.; blutfarbig, ogr.- C.
-
krvàt, -áta, adj. blutreich, Mur., C.
-
krvátost, f. die Vollblütigkeit, M.
-
krvȃv, -ȃva, adj. blutig; ves k., ganz blutig; krvava rana; krvava klobasa, die Blutwurst; krvava bolezen, der Blutgang, Trub.- M.; — krvava sodnija, sodba, das Blutgericht, Cig., Jan.; krvavi oder, die Richtbühne, Cig.; krvavo znamenje, der Richtplatz, Ravn.- Cig.; krvavi denar, das Blutgeld, C.; — krvavo potrebovati, potreben biti česa, etwas in hohem Grade benöthigen; to si je krvavo zaslužil.
-
krvȃvəc, -vca, m. 1) neka vinska trta, Štrek.; — 2) das Hartheu (hypericum perforatum), Ben.- Erj. (Torb.); — 3) der Blutstein, Erj. (Min.).
-
krvavẹ̑nje, n. das Bluten, die Blutung.
-
krvavẹ́ti, -ím, vb. impf. bluten; rana krvavi.
-
krvavíca, f. 1) die Blutwurst, Meg., Mur., Cig., Jan., C., Ravn. (Abc.), Vrt.; — 2) die Blutbeule (bei Pferden), Mur., Cig.; — 3) der Blutfluss, Jarn., Jan.; die rothe Ruhr, Cig.; — 4) eine Art Pfirsich, C.; — neko jabolko, Razdrto pod Nanosom- Erj. (Torb.).
-
krvavíka, f. neka hruška z rdečim mesom, BlKr.
-
krvavína, f. der Blutfleck, Jan. (H.).
-
krváviti, -ȃvim, vb. impf. blutig machen, mit Blut beflecken, Dict., Mur., Cig., Jan.
-
krvȃvka, f. die Blutbirne, Cig.; — neka breskva okolo kosti rdeča, Rihenberk- Erj. (Torb.).
-
krvȃvnica, f. 1) die Haemorrhoiden, Cig.; — 2) die Blutbirne, C.
-
krvavoglàv, -gláva, adj. blutköpfig, Cig.
-
krvavomočenəc, -nca, m. das Schnabelkraut (geranium Robertianum), Cig.
-
krvavosǫ́dnji, adj. Criminal-, halsgerichtlich, Cig.
-
kȓvca, f. dem. kri, C., Prip.- Mik.; bratovska k., Zora.
-
kŕvən, -vna, adj. 1) Blut-; kȓvna gruda, der Blutkuchen, Cig. (T.); krvno rdečilo, der Blutfarbstoff, Cig. (T.); — 2) blutreich, Jan., M., Dol.
-
krvı̑n, m. = vinika, C.; — prim. korbin.
-
krvína, f. der Blutkuchen, Cig.
-
kȓvkast, adj. blutartig, C.
-
krvnàt, -áta, adj. blutreich, vollblütig, Mur., Cig., Jan.
-
krvnátost, f. der Blutreichthum, die Vollblütigkeit, Mur.
-
krvníca, f. 1) krvna žila, Cig., Jan.; — 2) der Flockenstäubling, der Bovist (lycoperdon bovista), Mur., Cig., Jan., Tuš. (R.).
-
krvník, m. 1) der Henker, Jan., Zv.; — 2) der eines Mordes Schuldige, Mur.; — 3) das Schöllkraut (chelidonium majus), Cig.
-
krvnína, f. das Henkergeld, Jan.
-
krvnı̑ški, adj. Henkers-, Jan., C.
-
krvnják, m. das Blutgefäß, Mur., Cig.
-
krvočístən, -stna, adj. blutreinigend ( prav. nam. -čistilen, Cig., Jan.).
-
krvočistíłən, -łna, adj., Cig., Jan., pogl. krvočisten.
-
krvočı̑stnik, m. das Grundheil (hypericum androsaemum), Z., Medv. (Rok.).
-
krvǫ̑jnica, f. neka hruška, Šebrelje (Goriš.); Ljubljanska ok.- Erj. (Torb.); — pogl. kravajka.
-
krvolákomnik, m. der Blutsauger, SlN.
-
krvolìj, -líja, m. der Blutsturz, Jan., Nov.
-
krvolíja, f. der Blutfluss, Jan. (H.).
-
krvolı̑tje, n. das Blutvergießen, Cig., Vrt.
-
krvolja, f. die rothe Ruhr, Kor.- Jarn., krvolja ("krvola") ali griža, Jarn. (Sadj.); — nam. krvolija?
-
krvolǫ́čən, -čna, adj. blutdürstig, grausam, Cig., Jan., nk.
-
krvolǫ̑čnica, f. die Blutdürstige, die grausame Tyrannin, Cig., Jan.
-
krvolǫ̑čnik, m. der Blutdürstige, der grausame Tyrann, Cig., Jan.
-
krvolǫ́čnost, f. die Blutgier, Cig., Jan., C.
-
krvolòk, -lǫ́ka, m. der Blutdürstige, der Bluthund, grausamer Tyrann, Cig., Jan., M., kajk.- Valj. (Rad).
-
krvolǫ̑štvọ, n. die Blutgier, grausame Tyrannei, Cig., Jan.; — die Blutthat, kajk.- Valj. (Rad).
-
krvolúžən, -žna, adj. krvolužna sol, das Blutlaugensalz, C.
-
krvomẹ̑šnja, f. die Blutschande, Cig.; — hs.
-
krvomlẹ́čən, -čna, adj. mit blutiger Milch: -čna krava, Z.
-
krvomlẹ̑čnik, m. der Hörnermohn, Cig.
-
krvomǫ́ča, f. das Blutharnen, Cig., Jan.
-
krvomǫ́čən, -čna, adj. blutharnend, Cig., C.; k. vol, BlKr.; — an Blutfluss leidend, Jarn., Cig.
-
krvomǫ́čiti, -mǫ̑čim, vb. impf. Blut harnen, Z., C.; — den Blutfluss haben, Cig.
-
krvomǫ̑čje, n. das Blutharnen, C.
-
krvomǫ̑čnica, f. der Storchschnabel: travniška k., der Wiesen-Storchschnabel (geranium pratense), Tuš. (R.); krvava k., das Blutkraut (g. sanguineum), Tuš. (B.), Gor.; — tudi: das Schöllkraut (chelidonium maius), Cig., Medv. (Rok.); — neka goba, ki jo surovo jedo, Dol.
-
krvomòk, -mǫ́ka, m. das Blutharnen, Cig., Jan.; črmast k., milzbrandartiges Blutharnen, Strp.
-
krvomǫ́ka, f. das Blutharnen, der Blutgang (besonders vom Vieh), C., Gor.
-
krvomółža, f. das Blutmilchen, Cig.
-
krvopíja, m. der Blutsauger, der Bluthund, Cig., Jan., Nov.; — hs.
-
krvopı̑jəc, -jca, m. = krvopija, nk.
-
krvoplàh, -pláha, adj. blutscheu, Cig.
-
krvoprelı̑tje, n. das Blutvergießen, Mur., Cig., Jan., nk.; — stsl., hs.
-
krvǫ́səčən, -čna, adj. blutharnend: krvosečna žival, Poh.
-
krvosə̀s, -sə̀sa, m. = vampir, der Vampyr (phyllostoma spectrum), Cig., Jan., Erj. (Ž.), BlKr.
-
krvosrámən, -mna, adj. blutschänderisch, Mur., Cig., Jan.
-
krvosrȃmnež, m. = krvosramnik, Cig.
-
krvosrȃmnica, f. die Blutschänderin, Jan.
-
krvosrȃmnik, m. der Blutschänder, Mur., Cig., Jan.
-
krvosrámnost, f. = krvosramstvo, Mur., Cig., Jan., Zv.
-
krvosrȃmstvọ, n. die Blutschande, C.
-
krvosŕdən, -dna, adj. blutdürstig, Mur.
-
krvošnica, f. das Sperberkraut (geracium), Medv. (Rok.); (menda nam. krvosečnica).
-
krvotèk, -tę́ka, m. der Blutumlauf, Jan.
-
krvotǫ̑čəc, -čca, m. der Henker, ogr.- C.
-
krvotǫ́čən, -čna, adj. an Blutfluss leidend, Mur., Jan., M.; krvotočna žena, C.
-
krvotǫ́čiti, -tǫ̑čim, vb. impf. Blut harnen, C.
-
krvotǫ̑čnica, f. goldene Ader, C.
-
krvotòk, -tǫ́ka, m. der Blutfluss, Mur., Cig., Jan., Danj.- Mik.
-
krvotvǫ́rən, -rna, adj. blutbildend, Cig. (T.); krvotvorna živila, blutbildende Nahrungsstoffe, Erj. (Som.).
-
krvozmẹ̑sje, n. die Blutschande, Levst. (Nauk).
-
krvožę́jən, -jna, adj. blutdürstig, Mur., Cig., Jan., nk.
-
krvožéljən, -ljna, adj. blutgierig, Mur., Cig., Jan.
-
krvožéljnost, f. die Blutgier, Mur., Cig., Jan.
-
krznȃrstvọ, n. das Kürschnerhandwerk.
-
krznovína, f. die Kürschnerware, Jan.
-
kržljàv, -áva, adj. verkümmert, zwerghaft: k. otrok, Bes.; kržljavo grmičje, Let.; rastlinstvo je redko in kržljavo, SlN.; — prim. hs. kršljav, kržljav, verkümmert.
-
kržljȃvəc, -vca, m. zwerghafter Mensch, Trst. (Let.).
-
kubováti, -ȗjem, vb. impf. ( pf.) cubieren, Cig. (T.).
-
kȗčevje, n. coll. Büschel von Blüten, Samen u. dgl., Hal.- C.; — prim. kuča.
-
kúčkovnat, adj. voll Büschel ( z. B. Samenbüschel), C.
-
kūguvar, m. der amerikanische Löwe, der Kuguar (felis concolor), Erj. (Ž.).
-
kȗharstvọ, n. die Kochkunst, Cig., Jan.
-
kúhavəc, -vca, m. der Zerlith ( min.), Cig. (T.).
-
kúhinjstvọ, n. das Küchenwesen, Jan.
-
kúhovina, f. Gekochtes, Nov.- C.; der Absud, Str.
-
kújav, adj. zum Schmollen geneigt, eigensinnig, trotzköpfig, Alas., Cig., Jan., C., Bes.
-
kújavəc, -vca, m. der Schmoller, der Trotzkopf, Cig., Jan., C.
-
kújavica, f. das Schmollen, der Trotz, Z., ZgD.
-
kújavka, f. die Schmollende, Z.
-
kújavost, f. die Neigung zum Schmollen, Jan., Bes.
-
kúkav, adj. traurig, düster, C.; kukavo vreme, Z., Hal.- C.; — elendlich, erbärmlich, Jan., Nov.- C.; — prim. hs. kukav, kukavan, traurig.
10.601 10.701 10.801 10.901 11.001 11.101 11.201 11.301 11.401 11.501
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani