Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
v (10.001-10.100)
-
kavopı̑vəc, -vca, m. der Kaffeetrinker, der Kaffeebruder, Cig.
-
kavopı̑vka, f. die Kaffeetrinkerin, die Kaffeeschwester, Cig., Jan.
-
kavovàr, -vára, m. die Kaffeemaschine, Jan.
-
kávovəc, -vca, m. der Kaffeebaum (coffea arabica), Jan., Tuš. (R.).
-
kavovína, f. das Kaffein, Cig. (T.).
-
1. kȃvra, f. 1) die Truthenne, Guts., Mur., Cig., Jan., Zora; — 2) = vrana, C.
-
2. kȃvra, f. die Unterkohlrübe (podzemeljska koleraba), Cig., Notr.- Z.; — prim. it. cavolo rapa, C.
-
kavráč, m. 1) der Truthahn, Mur., Cig., Jan., Danj.- Mik., Glas., Zora, Vest., Slom.; — 2) = vran, C.
-
kȃvran, m. der eigentliche oder Kolkrabe (corvus corax), Mur., Erj. (Ž.), BlKr., jvzhŠt., Hrušica v Istri- Erj. (Torb.).
-
kavrána, f. = vrana, Celjska ok.- C.
-
kavráti, -ȃm, vb. impf. kaudern, krächzen, Z.
-
kȃvrej, m. = kavrač 1), Guts.
-
kávrna, f. die Wolle am Sammt oder Tuch, C.; — die beim Weben sich bildende Wolle, C., Zora; — prim. C. ( Vest. I. 167.).
-
kávrnat, adj. wollig, rauh, C.
-
kávrnčən, -čna, adj. zottig, wollig, (tudi: kab-) ogr.- C.
-
kȃvrnək, -nka, m. = kabrnek, kabronek, C.; kavrnki visijo na leščevju, SlGor.
-
kávrnica, f. die Wolle, die sich beim Weben bildet, Z.
-
kávrnje, n. das Rauhe am Tuche, C.
-
kávrnka, f. = kavrna, C., Zora.
-
kȃvs, m. der Zank, der Hader, Cig.; stari kavs (med Judi in Samarjani) se je zmerom huje vnemal, Ravn.; to je bil ravs in kavs! Z.
-
kȃvsanje, n. das Hacken mit dem Schnabel; — das Gezänke.
-
kȃvsati, -am, vb. impf. 1) mit dem Schnabel oder einem ähnlichen Gegenstande picken, hacken, schnappen; ptiči se kavsajo, hacken sich mit den Schnäbeln; — 2) k. se, zanken; pri tej hiši se noč in dan kavsajo, Lašče- Levst. (Rok.).
-
kávsəlj, -slja, m. das Häkchen, Cig.; der Schnapper (der Wundärzte), V.-Cig.
-
kavsljáti, -ȃm, vb. impf. dem. kavsati, Z.
-
kávsniti, kȃvsnem, vb. pf. mit dem Schnabel oder mit einem ähnlichen Gegenstande piken, haken, schnappen.
-
kȃvtre, f. pl. = vrnila, Notr., Polj.
-
kazȃvəc, -vca, m. 1) der etwas zeigt, Cig., Valj. (Rad); — 2) der Zeigefinger; — 3) = kazalo, kazalnik, der Zeiger ( mech.), Cig. (T.); — 4) der Exponent ( math.), Cig. (T.), Žnid.
-
kazȃvka, f. 1) die Zeigerin, Cig.; — 2) der Index, der Anzeiger ( math.), Cig. (T.).
-
kazənskoprávdən, -dna, adj. Strafprocess-, Jan., DZ.
-
kazənskoprávən, -vna, adj. strafrechtlich, DZ.
-
kazı̑vəc, -vca, m. der Verderber, Cig., Valj. (Rad).
-
kaznìv, -íva, adj. strafbar, Mur., Cig., Jan., nk.
-
kaznı̑vəc, -vca, m. der Strafer, Cig.
-
kaznı̑vka, f. die Straferin, Cig.
-
kaznívost, f. die Strafbarkeit, Mur., Cig., Jan., nk.
-
kaznjeváti, -ȗjem, vb. impf. = kaznovati 1), DZ.; kdor bi se tako molče hotel splaziti mimo zakona, kaznjujejo ga za obrtovnega prestopnika, Levst. (Nauk); (kažnjevati, DSv.).
-
kaznováłən, -łna, adj. strafend, Straf-, Cig., Jan., nk.
-
kaznovalíšče, n. der Strafort, Jan., C.
-
kaznovȃłnica, f. das Strafhaus, Cig., Jan., C.
-
kaznovȃnje, n. das Strafen.
-
kaznováti, -ȗjem, vb. impf. 1) strafen, Mur., Cig., Jan., nk.; kar je hudega, črti in kaznuje Bog, Ravn.; — 2) den herrschaftlichen Zins entrichten, Guts.; prim. 1. kazen f. 2).
-
kaznovȃvəc, -vca, m. der Strafer, Mur., Cig., Jan., nk.
-
kaznovȃvka, f. die Straferin, Cig., nk.
-
kebzováti, -ȗjem, vb. impf. schauen, Acht haben: k. na koga, kaj, ogr.- M.; Acht geben, merken, ogr.- C., Valj. (Rad).
-
kegljȃvəc, -vca, m. = keglač.
-
kę́hljav, adj. kropfig, Guts., Mur.
-
kę́hljavəc, -vca, m. der Kropfige, Mur.
-
kekljȃvəc, -vca, m. der Stotterer, Dict.
-
kəsȃvəc, -vca, m. der Reuige, Valj. (Rad).
-
kəsnı̑vəc, -vca, m. der Zauderer, (kas-) Cig.
-
kəsnoglàv, -gláva, adj. ungelehrig, stumpfsinnig, Jan.
-
kəsnováti, -ȗjem, vb. impf. säumen, zögern, langsam sein, Mur., Jan., C.
-
kəsnovȃvəc, -vca, m. der Langsame, Jan.
-
kę̑včica, f. 1) eine Art Dohle, C.; — 2) der Kibitz, C.; — prim. kevkati.
-
kę̑vh, m. der Kropf, Gor.
-
kę̑vkati, -am, vb. impf. verdrießliche Laute von sich geben, "penzen", Št.- Z., C.
-
kę́vžih, m., Z., Strp., (kevžeh) Cig.; pogl. kelžuh.
-
kídavəc, -vca, m. der Räumer, der Schaufler, der Mister, Cig., Jan.
-
kíhav, adj. niesesüchtig, Cig., Jan.
-
kíhavəc, -vca, m. der Nieser, Mur., Cig., Jan.
-
kíhavica, f. 1) die Niesesucht, der Schnupfen, Mur., Jan., C.; — 2) die Nieswurz (helleborus), C.
-
kíhavka, f. 1) die Nieserin, Cig.; — 2) die Nieswurz, Danj., Mur., Cig., Jan.
-
kı̑havt, m. der Nieser, Cig., Jan.
-
kı̑jevka, f. eine Weizengattung, C.
-
kikav, adj. heiser, Z., jvzhŠt.
-
kíkavəc, -vca, m. die Misteldrossel (turdus viscivorus), C.
-
kı̑kravəc, -vca, m. der Hahn, KrGora.
-
kílav, adj. 1) mit einem Bruch behaftet; — 2) schwächlich; kilavo dete; mehkužnost rodi kilave otroke, Vrtov.; k. ptič, (ki je še v gnezdu), Cig., BlKr.; k. fantič, unreifer Bursche, BlKr.; — schlecht: kilavo sadje, kilava pšenica, vzhŠt., ogr.- C.; kilavo jajce = klopotec, Polj.
-
kílavəc, -vca, m. 1) der Bruchkranke, Mur., BlKr.; — ein noch nicht flügger Vogel, Kras- Štrek.; — 2) der Schwächling, Cig., BlKr.; — 3) ein unreifes, missgestaltetes Ding, Mur., BlKr.; — 4) der Pflaumenmisswachs (= rožič), Senožeče ( Notr.)- Erj. (Torb.); — 5) kilavci, eine Art Doppelspeisegefäß für Hirten, Notr.; — 6) kilavec, der Odermennig (agrimonia eupatoria), Medv. (Rok.); — goli k., das kahle Bruchkraut (herniaria glabra), Medv. (Rok.).
-
kílavka, f. neka hruška: die Wasserbirne, die Schmalzbirne, Cig.; die Musikantenbirne, jvzhŠt.
-
kílavnik, m. der Sanikel, das Bruchkraut (sanicula), Cig.
-
kímavəc, -vca, m. 1) der Kopfnicker; — der zu allem "ja" sagt, nk.; — ein schläfriger Mensch, Kras- Štrek.; — der Kopfnicker (ein Muskel), Erj. (Som.); — 2) der Monat September; ( nav. kimovec); — 3) das Schneeglöckchen (galanthus nivalis), BlKr.
-
kímavka, f. 1) die Kopfnickerin; — 2) die Küchenschelle (pulsatilla), Z.
-
kímavnica, f. = kimavka 2), Z. (kimovnica) Jan., Strp.
-
kínkav, adj. nickend, Jan. (H.); — wankend: kinkavo hoditi, Cig.
-
kı̑nkavt, m. 1) der Nicker, Z.; — 2) = kinkež 2), Cig., Gor.; na kinkavtih pripeljati, Škrinj.
-
kīnov, adj. China-: kinova kislina, die Chinasäure, Cig. (T.).
-
kīnovəc, -vca, m. der Fieberrindenbaum, der Chinarindenbaum (cinchona), Cig., Tuš. (B.); kinovci, die Chinabäume, Cig. (T.).
-
kipȃrstvọ, n. die Bildhauerkunst, Cig., Jan., Cig. (T.), nk.
-
kipobǫ̑rstvọ, n. die Bilderstürmerei, der Ikonoklasmus, Cig. (T.).
-
kipolı̑vstvọ, n. die Bildgießerei, Cig. (T.).
-
kiposlǫ̑vəc, -vca, m. der Bildkenner, der Ikonolog, Jan. (H.).
-
kiposlǫ̑vje, n. die Ikonologie, Jan.; — pogl. podoboznanstvo.
-
kipotvǫ̑rəc, -rca, m. = kipar, Jan.
-
kipotvǫ̑rstvọ, n. die Bildhauerei, Zora; die Plastik, Jan.
-
kipovı̑t, adj. plastisch, Cig.
-
kipovı̑tost, f. die Plasticität, Nov.
-
kípovje, n. die Statuengruppe, h. t.- Cig. (T.).
-
kipoznȃnstvọ, n. die Bilderkunde, Jan. (H.); pogl. podoboznanstvo.
-
kirǫ̑vje, n. coll. = kerovje, Felsenmassen, Cig.
-
kirǫ̑vnat, adj. felsig, Cig.
-
kisȃtəv, -tve, f. die Oxydation, Cig. (T.), C.
-
kísav, adj. kdor se rad kisa: weinerlich, Jan. (H.).
-
kisȃva, f. = kisal, Notr.
-
kísavəc, -vca, m. 1) der Sauerampfer (rumex acetosa), Volče- Erj. (Torb.); — 2) der Essig, Lož ( Notr.)- Levst. (Nauk).
-
kı̑savt, m. der Sauertopf, Cig., Jan.
-
kisīkov, * adj. Sauerstoff-, Cig. (T.), Sen. (Fiz.).
-
kı̑sləčev, adj. Sauerstoff-, Cig. (T.).
-
kislovàt, -áta, adj. = kiselat, Mur., Cig. (T.).
-
kislovína, f. = kislina 2).
9.501 9.601 9.701 9.801 9.901 10.001 10.101 10.201 10.301 10.401
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani