tujec (5)

1. 1. tújəc, -jca, m. der Fremde, der Fremdling.
2. 2. tȗjəc, -jca, m. = maček (tuj! tuj! tako kličejo mačka), Goriška ok.- Erj. (Torb.).
3. tuhę́nəc, -nca, m., ogr.- Mik., Valj. (Rad), pogl. tujec.
4. tȗjica, f. mačka ( prim. 2. tujec), Goriška ok.- Erj. (Torb.).
5. tȗjnik, m. = tujec, Alas., Hip.- C.

  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani