Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
te (2.301-2.400)
-
neotesánost, f. der Mangel an Bildung, die Rohheit.
-
nepámetən, -tna, adj. unvernünftig, Mur., Dalm.
-
nepíten, -tna, adj. untrinkbar, Cig., M.
-
nepobítən, -tna, adj. unwiderlegbar, Cig. (T.); nepobitni dokazi, LjZv.
-
nepočítẹłən, -łna, adj. unruhig: na tem velikem, nepočitelnem morju, Krelj.
-
nepodmítən, -tna, adj. unbestechlich, Šol.
-
nepoplȃtək, -tka, m. der Rückstand, Jan.
-
nepoštèn, -éna, adj. 1) ungeachtet; križ je bil prej nepošten, Burg.; — 2) unehrlich, unredlich; tudi: nepóšten.
-
nepoštȇnež, m. der Unehrliche, M.
-
nepoštenják, m. der Unehrliche, Valj. (Rad).
-
nepošténje, n. die Unehrlichkeit.
-
nepošténost, f. die Unehrlichkeit.
-
nepotekljìv, -íva, adj. unversiegbar, unerschöpflich, Mur., Cig.; svetosti in blagosti nepotekljiv studenec, Ravn.
-
nepotekljívost, f. die Unerschöpflichkeit, Mur.
-
nepovrátən, -tna, adj. unwiederbringlich: nepovratna škoda, DZkr.
-
nepoznátən, -tna, adj. unkenntlich, Jan. (H.).
-
1. neprebíten, -tna, adj. undurchdringlich, fest, Cig., Let.
-
2. neprebíten, -tna, adj. unerträglich, unleidlich, Jan.
-
neprecẹnítən, -tna, adj. unschätzbar, Vrt.
-
nepredŕtən, -tna, adj. undurchdringlich, Cig.; obzidje je stalo nepredrtno, kakor stara skala, Jurč.
-
neprepótən, -tna, adj. schweißdicht, Jan.
-
nepreštẹ̑t, adj. ungezählt, unzählig, Cig., Jan., Navr. (Let.), nk.
-
1. nepreštẹvèn, -éna, adj. = nepreštet: neprešteveno veliko solnčnega prahu, Pohl.- Valj. (Rad).
-
2. nepreštẹ́vən, -vna, adj. unzählbar, Mur., Dan., Zora, Cv.
-
nepreštẹ́vnost, f. die Unzählbarkeit, Mur., Cig.
-
neprijȃtelj, m. der Unfreund, der Feind, Meg., Mur., Cig., Jan., ogr.- Valj. (Rad), Kras- Erj. (Torb.), nk.
-
neprijȃteljica, f. die Unfreundin, die Feindin, Mur., Cig., Jan., nk.
-
neprijȃteljkinja, f. die Feindin, Mur., ogr.- M., C.
-
neprijȃteljski, adj. unfreundschaftlich, feindlich, Mur., Cig., Jan., nk.
-
neprijȃteljstvọ, n. die Unfreundschaft, die Feindschaft, Mur., Cig., Jan., nk.
-
nepriję́tən, -tna, adj. unangenehm.
-
nepripústən, -stna, adj. unzulässig, Jan. (H.).
-
neprístən, -tna, adj. unecht, Mur., Cig., Jan., Mik., nk.; neprı̑stni oča, der Stiefvater, Mur., Mik.; nepristna mati, die Stiefmutter, Mur., Z.
-
neprišę̑stək, -tka, m. = neprihod, das Nichterscheinen, kajk.- Valj. (Rad).
-
neprobítən, -tna, adj. = neprebiten, Jan. (H.).
-
neprodátən, -tna, adj. = neprodajen, Jan. (H.).
-
nepropústən, -stna, adj. nepropustno, hermetisch, Cig. (T.).
-
nerazbítən, -tna, adj. unzerbrechlich, Jan. (H.).
-
neraztegljìv, -íva, adj. = neraztezen, Cig.
-
neraztę́zən, -zna, adj. unausdehnbar, Jan. (H.).
-
neraztę́znost, f. die Unausdehnbarkeit, Jan. (H.).
-
nerazumẹ́tən, -tna, adj. unbegreiflich, Danj.- M.
-
nerodovítən, -tna, adj. unfruchtbar.
-
neróstəc, -tca, m. = neresec, Prip.- Mik., C.
-
nesəštẹ̑t, adj. ungezählt, Jan. (H.).
-
nesítən, -tna, adj. unersättlich, Mur., Mik., Krelj; nesiten požrih, Dalm.; nesitna lakomnost, Kast.
-
nesklútən, -tna, adj. unrein, schmutzig, widerlich, ekelhaft, Fr.- C.; — prim. neskuten.
-
neskútən, -tna, adj. unrein, schmutzig, M.
-
neslástən, -tna, adj. unschmackhaft, schmacklos.
-
nesmŕtən, -tna, adj. unsterblich, Jan., nk.; nesmrtna resnica, Str.
-
nespámetən, adj. unvernünftig, unbesonnen, unklug, thöricht.
-
nespotəkljìv, -íva, adj. unanstößig, nk.
-
nespotəkljívost, f. die Unanstößigkeit, nk.
-
nesprebítən, -tna, adj. = 2. neprebiten, Cig., Jan.
-
nesprę́tən, -tna, adj. 1) ungeschickt, plump; — 2) ungestaltet, Jan.; n. plod, die Missgeburt, C.
-
nestanovítən, -tna, adj. unbeständig.
-
nestrȃstən, -stna, adj. leidenschaftslos, nk.
-
nesvẹ́stən, -tna, adj. bewusstlos, Cig. (T.), C., nk.
-
nẹštę̑ri, pron. = nekateri, ogr.- C.
-
nẹšterọ̑č, adv. = nekaterikrat, ogr.- M., C.
-
neštẹ̑t, adj. ungezählt, unzählig, zahllos.
-
neštẹ́vən, -vna, adj. unzählbar, Cv.
-
neštẹvíłən, -łna, adj. unzählig, zahllos, Mur., Cig., nk.
-
neštẹvíłnost, f. die Unzähligkeit, Mur.
-
nẹ̑təc, -tca, m. = netivec, Guts., Cig.
-
netę́čən, -čna, adj. 1) ungedeihlich; netečna jed = jed, ki nič ne tekne; — 2) unersättlich, Cig.; n. človek, = človek, kateremu nič ne tekne, Lašče- Levst. (Rok.); — 3) lästig, beschwerlich, zudringlich, widerlich, Cig., Jan., Dol., Gor.; ( prim. natečen).
-
netę̑čje, n. die Preiselbeere (vaccinium vitis idaea), Savinska dol.
-
netę̑čnica, f. die Unersättliche, Cig.
-
netę̑čnik, m. 1) človek, kateremu nič ne tekne: ti si pravi netečnik! Lašče- Levst. (Rok.), Rib.; der Vielfraß, Cig., Jan., Škrinj.; — 2) jed, katera nič ne tekne, eine ungedeihliche Speise: močnik netečnik, Lašče- Levst. (Rok.); — 3) der Zudringliche, Jan. (H.); prim. netečen 3); — 4) die Rohrdommel (ardea stellaris), Frey. (F.).
-
netę́čnost, f. 1) die Ungedeihlichkeit; n. hrane; — 2) die Ungenügsamkeit, Cig.; živinska netečnost, Jap. (Prid.).
-
netę̑goma, adv. unverzüglich, Mur., Met.; — prim. neutegoma.
-
netę̑k, m. 1) das Ungedeihen: bil je tak netek, da so ljudje zmerom jedli, pa vendar niso bili nikdar siti, Lašče- Levst. (Rok.); — 2) človek, kateremu nobena reč ne tekne, Lašče- Levst. (Rok.), Poh.; der Unersättliche, der Vielfraß, Cig., Jan.; ta netek nima nikoli zadosti, Slom.; — 3) neka zel za svinje ( prim. ščav, smok), C.; — tudi; das Sinngrün (vinca), vzhŠt.- C.
-
netẹlę̑sən, -sna, adj. unkörperlich, Cig., Jan.
-
netẹlę̑snost, f. die Unkörperlichkeit, Cig.; die Immaterialität, Cig. (T.).
-
netežnína, f. netežnine, die Imponderabilien, Cig., Jan., Cig. (T.).
-
neukrę́tən, -tna, adj. 1) unbeugsam: neukretnega vratu, Trub. (Let. 1891, 149.); halsstarrig, unbändig: n. osel, Trub.; neukretne živali v brzdah držati, Jap. (Prid.); neukretni ljudje, = "nekazani ljudje", Dalm.; neukretne butice, Preš.; unerbittlich, Mik.; standhaft, Dict.; neukretno srce, Dalm.; — 2) = neokreten, ungelenk, ungeschickt, plump, Cig., Jan., C., nk.
-
neukrótən, -tna, adj. unzähmbar, unbändig, Mur.; n. fant, Ravn.; neukrotni valovi, Erj. (Izb. sp.).
-
neumẹ́stən, -stna, adj., Nov., nk.; pogl. nevmesten.
-
neumẹ́tẹłən, -łna, adj. unwissend, Dict., C.; neumetelne (-talne) podučiti, Schönl., Jsvkr.; unerfahren, Meg.; ungebildet, Dict.; unvernünftig, kajk.- Let.; thöricht, C.
-
neumẹ́tẹłnost, f. die Unwissenheit, die Unerfahrenheit, C.; — die Thorheit, C.
-
neumẹ́tən, -tna, adj. 1) = neumetelen, Mur., C.; — = bebast, C.; — 2) = neumeven, unverständlich: Tat, rokomavh govori jezik drugim neumeten, Preš.
-
neumrtẹ̑łən, -łna, adj. = neumrjoč, kajk.- C., Krelj, Zora.
-
neumrtẹ̑łnost, f. die Unsterblichkeit, kajk.- Valj. (Rad).
-
neutę̑ga, f. der Mangel an Muße, das Nichtzeithaben, Valj. (Rad).
-
neutę̑goma, adv. unverzüglich, auf der Stelle; n. govoriti, aus dem Stegreif sprechen, ogr.
-
neutemeljèn, -éna, adj. ungegründet, nk.
-
neutepèn, -éna, adj. unbeschmutzt, unbefleckt, ogr.- C.
-
neutẹsnjèn, -éna, adj. uneingeschränkt, unbeschränkt, Cig.
-
neutẹ́šən, -šna, adj. untröstlich, Vrt.
-
neutẹšljìv, -íva, adj. = neutešen, ogr.- C.
-
neužítən, -tna, adj. ungenießbar.
-
neverję́tən, -tna, adj. unglaublich, unglaubwürdig; unwahrscheinlich.
-
1. nevẹ́stən, -stna, adj. Braut-; nevẹ̑stna obleka.
-
2. nevẹ́stən, -tna, adj. ungewissenhaft.
-
nevı̑htən, -tna, adj. stürmisch, C.; — allzuschnell bei der Arbeit, C.
-
nevı̑teški, adj. unritterlich, nk.
-
nevklútən, -tna, adj. unsauber, ungeschickt, Hal.- C.
-
nevmẹ́stən, -tna, adj. unstatthaft, unpassend, Cig. (T.), nk.; — prim. hs. neumjestan.
-
nevštẹ̑t, adj. uneingerechnet: do nevštetega 24. decembra, bis zum 24. December exclusive, Navr. (Let.).
-
nezadóstən, -tna, adj. ungenügend, unzulänglich, Mur., Cig., Jan., nk.
1.801 1.901 2.001 2.101 2.201 2.301 2.401 2.501 2.601 2.701
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani