Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

s (43.739-43.838)


  1. kobíljevəc, -vca, m. der Brantwein aus Stutenmilch, C., M.
  2. kobı̑lji, adj. Stuten-; kobilje mleko.
  3. kóblji, adj. Ross-, Jarn., Mariborska ok.- C., Trst. (Let.); koblja muha, die Rossfliege, Jarn.; koblji kumič, koblja kumena, der Rosskümmel, C.
  4. kǫ́bniti, kǫ̑bnem, vb. pf. hereinbrechen: sodni dan če na nje kobniti, Krelj- Mik.; zdajci kobne strašna nevihta, Vrt.
  5. kóbra, f. = kober, Guts.
  6. kóbranka, f. die Würfelnatter (tropidonotus tessellatus), Erj. (Ž.).
  7. kobrár, -rja, m. der Würfelspieler, Guts., Cig.
  8. kóbrati, -am, vb. impf. würfeln, Pohl., Guts., Jarn., Mur., Cig., Jan.
  9. kóbrc, m. dem. kober; das Würfelchen, Valj. (Rad).
  10. kobȗłčək, -čka, m. dem. kobulec; k. črešenj, ein Büschel Kirschen, Cig., C.
  11. kobúlica, f. 1) dem. kobula, die Dolde, Jan.; — der Knoblauch-, Zwiebel- oder Mohnkopf, Z.; — der Schädel, C., Z.; — kobulíca, der entkernte Maiskolben, Sv. Peter (Goriš.)- Erj. (Torb.); — der Pfirsich- oder Marillenkern, Gorica- Erj. (Torb.); — 2) das Täschelkraut (thlaspi), Cig., Nov., Medv. (Rok.).
  12. kòc, kóca, m. die Kotze, die Haardecke; prim. stvn. chozzo, bav. der kotzen, Levst. (Rok.).
  13. kocáti, -ȃm, vb. impf. 1) in großen Flocken fallen: sneg koca, Dol.; — 2) zotteln, schwerfällig gehen, Cig.
  14. kǫ̑ce, -eta, n. = kocek, Solkan- Erj. (Torb.).
  15. kǫ̑cək, -cka, m. junges Schweinchen, Kras- Erj. (Torb.).
  16. kócəł, -cla, m. entkernter Maiskolben, Ip.- Erj. (Torb.); — prim. 1. kocelj.
  17. 1. kǫ́cəlj, -clja, m. 1) der Krauskopf, Kras- Erj. (Torb.); — zottiger Hund, C.; — ein rauhhaariges Kleid, ein Pelz, C.; — entkernter Maiskolben, Rihenberk ( Goriš.)- Erj. (Torb.); — 2) die Haarzotte, C., Kras- Erj. (Torb.).
  18. 2. kocę̑lj, m. die Bleihe (cyprinus brama), ("kocél") Frey. (F.); bodeči k., der Dornbrassen, Cig.
  19. kocẹ̑n, m. der Kohl- oder Krautstengel; — der Kürbisstengel, Mur., C.; vsaka buča za svoj kocen drži, BlKr.- DSv.; — entkernter Maiskolben, C.
  20. kocẹnẹ́ti, -ím, vb. impf. starr sein ( z. B. vor Kälte), Jan., C.; vse škriplje pod nogami in koceni, Zora; mraz je, da vse koceni, Z.
  21. kócənj, -cnja, m. die Schneeflocke, Cig.
  22. kocẹ̑nje, n. coll. die Krautstengel; — kocẹnjè, ogr.- Valj. (Rad).
  23. kocẹ̑njiče, n. dem. kocenje; kleine Krautstengel, Valj. (Rad).
  24. kocína, f. das einzelne dickere und längere Haar am menschlichen Leibe, mit Ausnahme des Kopfes, oder am thierischen Körper; — das Haar an Pflanzen, Jan.
  25. kocinàt, -áta, adj. = kocinast, Jan. (H.).
  26. kocı̑nje, n. coll. = kocine; — kocinje na rastlinah, Trst. (Let.).
  27. 1. kǫ̑cka, f. der Würfel, Habd., Cig., Jan., Cel. (Geom.); kocke igrati, Cig., Jan.; kocke metati, C.; — der Cubus, Cig. (T.); — das Würfelbein ( zool.), Cig. (T.); prim. češ., polj. kostka.
  28. 2. kǫ̑cka, f. = svinjka, Ponikve- Erj. (Torb.); — prim. kocek.
  29. kǫ̑ckanje, n. das Würfelspiel, Cig.
  30. kǫ̑ckar, -rja, m. der Würfelspieler, Cig., C.
  31. kockáš, m. der Würfelspieler, Habd.- Mik., ogr.- C.
  32. 2. kǫ̑ckati, -am, vb. impf. = svinjko igrati, Ponikve- Erj. (Torb.).
  33. kǫ̑ckov, adj. cubisch, Jan. (H.).
  34. kǫ̑ckovəc, -vca, m. das Würfelerz, C.
  35. kǫ̑ckovən, -vna, adj. tessularisch, Cig. (T.); — cubisch: kockovni koren, die Cubikwurzel, Cig. (T.).
  36. kocmína, f. = kosmina, Hip.- C.
  37. kocmı̑nje, n. = kosminje, Hip.- C.
  38. kocmǫ̑vəc, -vca, m. = mah, das Moos, Mur., Vest., vzhŠt.
  39. kocmovína, f. coll. Moos, C.
  40. kocmǫ̑vje, n. coll. Moos, Mur., C.; S kocmovjem ladjo pšem, Danj. (Posv. p.).
  41. kǫ̑cna, f. eine Kette, um das Vieh an die Krippe zu binden, V.-Cig., M., Kr.- Valj. (Rad).
  42. kócnja, f. große Schneeflocke, Zora.
  43. kocnjáti, -ȃm, vb. impf. 1) bei den Haaren ziehen, zausen, Cig., M.; — 2) flocken, Cig., Jan.; kocnja, es schneit in großen Flocken, Cig., Svet. (Rok.); — 3) einherzotteln: poleg njega je kocnjal velik kosmat pes, Bes.
  44. koč, m. 1) ein mit Brettern abgesonderter Raum ( z. B. im Stalle, für ein Kalb, für ein Mastvieh), V.-Cig., Gor.- UčT.; — 2) der Schafstall, KrGora; — eine Nothhütte, Svet. (Rok.); — menda nam. kotič; prim. 2. kotec.
  45. 2. kóča, f. = buča, der Kürbis (cucurbita), Goriška ok.- Erj. (Torb.); — prim. it. cocuzza, Kürbis (?).
  46. 3. kǫ́ča, f. das Schwein, Gor.; — prim. kocek.
  47. kǫ̑čar, -rja, m. 1) der Besitzer einer Bauernhütte, der Häusler, der Keischler; — 2) der Nomade, Cig., Jan. (po drugih slovanskih jezikih).
  48. kočára, f. schlechte Bauernhütte, C.
  49. kǫ̑čarica, f. die Häuslerin, die Keischlerin, Jan.; ta kočarica da bi nam gospodarila! DSv.
  50. kočáriti, -ȃrim, vb. impf. 1) in einer ärmlichen Bauernhütte wohnen, Cig.; — 2) k. se, kümmerlich leben, elendlich sich durchbringen: z delom k. se, ogr.- C.
  51. kǫ̑čej, m. das Ferkel, Guts., Mur., Cig., Jan., C., UčT.
  52. kočemȃjka, * f. kurzes, weibliches Oberkleid; — prim. kačomajka.
  53. kočénje, n. das Werfen von Jungen, Cig.
  54. kočeváti, -ȗjem, vb. impf. ein Nomadenleben führen, nomadisieren, kočujoč, nomadisch, Cig., Jan., Cig. (T.), C., Raič (Slov.), SlN.; — po rus.
  55. kǫ́čica, f. dem. koča, das Bauernhüttchen.
  56. kǫ́čič, m. die gemeine Mauerassel (oniscus murarius), Erj. (Ž.), Soška dol.- Erj. (Torb.).
  57. kočı̑ja, f. die Kutsche; prim. it. cocchio, Kutsche.
  58. kočijȃški, adj. Kutscher-.
  59. kočijȃž, m. der Kutscher.
  60. kočijážiti, -ȃžim, vb. impf. Kutscher sein, als Kutscher dienen, Z.; — kutschieren, Cig., Jan.
  61. kočı̑jən, -jna, adj. Kutschen-.
  62. kočı̑jnik, m. der Wagenkasten der Kutsche, Cig.
  63. kočı̑nar, -rja, m. der Keischler, C.
  64. 1. kǫ̑čka, f. dem. koča; das Häuschen, Zora.
  65. 3. kǫ̑čka, f. junges Schwein, Gor.; — prim. 3. koča, kocek.
  66. 4. kǫ̑čka, f. die Osterluzei (aristolochia clematitis), Bilje na Ipavi- Erj. (Torb.); — prim. 2. koča.
  67. kočljìv, -íva, adj. wählerisch, bes. im Essen, genäschig, naschhaft, Guts., Jarn., Mur., Cig., Jan.; kočljivo živeti, prassen, V.-Cig.; — heikel, heikelig, Cig., Jan., Gor.- M., nk.
  68. kočljı̑vka, f. = kočljiva ženska, Cig.
  69. 2. kǫ̑čnik, m. = kočevavec, Vrt., Stare (Zgod.).
  70. kočȗn, m. der Frühlingssafran (crocus vernus), Bled ( Gor.).
  71. kočúr, -rja, m. 1) elende Wohnhütte, Bes., Jurč. (Tug.), Vrt.; — 2) oddelek za teleta v hlevu, Notr.
  72. kočȗra, f. elende Wohnhütte, Cig., Jan., C., Svet. (Rok.), Poh.
  73. kǫ́d, adv. I. interr. auf welchem Wege, wo — herum? Kod si hodil, kje si bil? Npes.; ne ve ne kod ne kam, er weiß sich nirgendshin zu wenden, jvzhŠt.; ni kod kam, man kann sich nirgendshin wenden, ni kod kam bežati, Dol.- Levst. (M.); — od kod? (odkod?) woher? do kod? (dokod?) bis wohin? — II. indef. auf irgend welchem Wege, irgendwo herum; le pojdi, boš že kod prišel do mesta; — III. rel. = koder, na vzhodu; beži, kod tod, fliehe wo du kannst, Dol.- Levst. (M.).
  74. kǫ́daj, adv. = kod: od kodaj, Kast.
  75. kodẹ̑lja, f. das in Cylinderform zusammengelegte Spinnhaar oder Werg, wie es auf den Spinnrocken gesteckt wird, die Rupfe; — po kodelji, = po preslici, in mütterlicher Linie, Cig.
  76. kodẹ̑ljica, f. dem. kodelja; 1) die Haar- oder Samenkrone (pappus), Erj. (B.); — 2) die traubige Muscathyacinthe (muscari racemosum), Povir na Krasu- Erj. (Torb.).
  77. kǫ́dər, -ra, m. 1) die Haarlocke; — die Zotte, die Flocke, Cig., Jan.; — 2) der Pudel (canis aquaticus), Mur., Cig., Jan., Erj. (Ž.).
  78. kǫ̑dər, adv. rel. auf welchem Wege, wo—herum; koder koli hodim, auf welchen Wegen ich immer wandle; Koder se nebo razpenja, Grad je pevcu brez vratarja, Preš.; od koder, woher; do koder, bis wohin, so weit.
  79. kǫ́diti, -im, vb. impf. = prosjačiti, Cig., ogr.- Mik., vzhŠt.; — prim. kolduš.
  80. kǫ̑dlja, f. = kodelja, Mur., vzhŠt.; Prelja ima narejeno kodljo (kodlo), Danj. (Posv. p.).
  81. kodljáti, -ȃm, vb. impf. kraus machen, in Locken legen, locken, Z.; k. se, kraus werden, Cig., Jan.; — prim. kodrljati.
  82. kodráłən, -łna, adj. zum Kräuseln dienend: kodrȃłne kleščice, die Kräuselzange, Cig.
  83. kodrȃłnik, m. der Kräuselkamm, Cig.
  84. kodrálọ, n. das Kräuseleisen, Cig.; — leseno k., das Kräuselholz, Cig.
  85. kodràn, -ána, m. der Krauskopf, Cig., C.
  86. kodrȃnje, n. das Haarkräuseln.
  87. kodráti, -ȃm, vb. impf. kräuseln, locken; lase k.; sukno k., Cig.; k. se, sich kräuseln, C.
  88. kǫ́drav, adj. = kodrast, Mur., Cig., Jan.
  89. kǫ́dravəc, -vca, m. 1) der Krauskopf, Mur.; — 2) kodrȃvəc, der Haarkräusler, Cig.
  90. kǫ́dravka, f. krausköpfiges Weib, Jan. (H.).
  91. kǫ̑drc, m. dem. koder; das Löckchen, Cig., Jan.
  92. kodrcı̑ja, f. der Wirrwarr, wirres Zeug, der Wust, Mur., Cig., Jan.
  93. kodrcílọ, n. = kodralo, das Kräuseleisen, Jan.
  94. kodrciti, -im, vb. impf. = kodrati, kräuseln, Jan.
  95. kodrčı̑ja, f. = kodrcija: k. tega sveta, Jurč.; hočemo, da bi koga razveseljevale naše kodrčije, Levst. (Zb. sp.); časnik nima prostora za mojo kodrčijo, Glas.
  96. kǫ̑drež, m. der Krauskopf, Mur., Cig., Mik.
  97. kǫ́drica, f. dem. kodra, die Krauslocke, Jan. (H.).
  98. kǫ́drič, m. 1) das Löckchen, Jarn.; das Stirnlöckchen, Cig.; — 2) der Pudel, Jarn.
  99. kodričáti, -ȃm, vb. impf. kräuseln, in Löckchen legen, Cig.
  100. kodríga, f. = kodrava ženska, C., Z.

   43.239 43.339 43.439 43.539 43.639 43.739 43.839 43.939 44.039 44.139  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA