Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
s (2.701-2.800)
-
skrénja, f. der Kinnbacken, KrGora- DSv.; — pogl. skranj.
-
skrȇnje, n. das Schlafbein, Notr., V.-Cig.; — das Kinn, Meg.- Mik.; — pogl. skranje.
-
skrepeláti, -ȃm, vb. pf. = s krepelom sklatiti, mit einem Prügel herabschlagen, Notr., Gor.
-
skrepelẹ́ti, -ím, vb. pf. eig. verfliegen: zu Asche werden, Z.; ogenj skrepeli, C.
-
skrẹpenẹ́ti, -ím, vb. impf. starr werden, gefrieren: vse skrepeni od mraza, Lašče- Levst. ( LjZv.); s. od zime, Vrt.
-
skrẹpę́niti, -ę̑nem, vb. pf. erstarren, Dict.; o živini: verrecken, BlKr.
-
1. skrésati, -krę́šem, vb. pf. (Zweige) abhauen, Mik. (Et.).
-
2. skrésati, -krę́šem, vb. pf. abschleifen: črevlje s., Cig.; — prim. izkresati.
-
3. skrésati, -krę́šem, vb. pf. 1) ogenj s., Feuer schlagen, Cig.; — 2) s. se, preprosto za: ozdraveti, M., Z., Ig (Dol.); — ( nam. vzk-).
-
skrę́ta, f. neko jabolko, Volče pri Tolminu- Erj. (Torb.).
-
skrę́tati, -am, vb. impf. ad skreniti; biegen, Mik.
-
skrevljáti, -ȃm, vb. pf. verkrümmen; skrevljan, verkrümmt, Dict.
-
skrevsáti, -ȃm, vb. pf. abtreten: črevlje s., M.
-
skŕganje, n. das Gezirp, Jan. (H.).
-
skȓgar, -rja, m. polži skrgarji, die Kiemenschnecken, Cig. (T.).
-
skŕgati, -gam, -žem, vb. impf. zirpen: skržak skrže, C.
-
skŕge, f. pl. = škrge, die Kiemen (branchiae), Cig. (T.).
-
skrgonǫ̑žəc, -žca, m. skrgonožci, Kiemenfüßer ( zool.), Cig. (T.).
-
skrgútati, -am, vb. impf. = škrgutati, knarren, C.
-
skȓha, f. die Scharte: ( fig.) skrho napraviti, eine Sache verderben, Svet. (Rok.).
-
skrhanína, f. die Scharte (an einer Schneide), Cig.
-
skŕhanost, f. die Schartigkeit, Cig.
-
skŕhati, -am, vb. pf. schartig machen; nož, sekiro s.; skrhan nož, ein schartiges Messer; pero s., die Feder abnützen, Cig.; — verderben; ceno, račun, veselje komu s., Cig.; srečo komu skrhati, sreča se mu je skrhala, Cig.; — besedo s., das Wort brechen, ZgD.; — s. se, von einem Vorhaben abstehen, Z.
-
skŕhavəc, -vca, m. der Krüppel, Mariborska ok.- Kres.
-
skrhetáti, -ȃm, vb. pf. = skrhati, Ahac.- M.
-
skrhljáti, -ȃm, vb. pf. = v krhlje razrezati, Z.; — zerbröckeln, Jan., C.
-
skŕhniti, -kȓhnem, vb. pf. schartig machen, M., C.; — verletzen, Jarn.- M., C.; — s. besedo, das Wort brechen, C.; — s. se, alt, schwach werden, C.; — s. se, von einer Arbeit oder einem Versprechen abstehen, C.
-
1. skríčati, -ím, vb. pf. durch Schreien versammeln.
-
2. skríčati, -ím, vb. pf. = zakričati, aufschreien: Kaj si tak milo skričala? Npes.-Vraz; ( nam. vzk-).
-
skrı̑čək, -čka, m. = hrček, der Hamster, Cig., Jan., Zv.
-
skričič, m. = taščica, das Rothkehlchen, C.
-
skríka, f. der Blaufalke (falco aesalon), Z.; ("škrika", Frey. [F.]).
-
skríkniti, -krı̑knem, vb. pf. = zakričati, Z., Zora; veselo si s., Danj. (Posv. p.); ( nam. vzk-).
-
skríł, skríli, f. 1) der Schiefer, die Schieferplatte, V.-Cig., Jan., Levst. (Pril.); — 2) die Steinplatte, Levst. (Cest.), Rez.- Baud.; — 3) die obere Ofenplatte, die Ofendecke, Z.; na skrili (= na peči) ležati, Kr.; — 4) ledena s., die Eisscholle, Cig., Jan.
-
skríla, f. die Steinplatte, Z.; — der Quaderstein, C.; — pogl. skril 2).
-
skrı̑lar, -rja, m. der Schieferhauer, Cig.
-
skrílast, adj. schiefericht, Cig.; — schieferig, C., Z.
-
skrílav, adj. schieferig, Schiefer-, Cig. (T.); s. sestav, zlog, schieferige Structur, skrilavo gorovje, das Schiefergebirge, Cig. (T.).
-
skrílavəc, -vca, m. der Thonschiefer, Erj. (Min.).
-
skrílavost, f. die Schieferung, Cig. (T.).
-
skrı̑łčica, f. dem. skril; eine kleine Schieferplatte: eine kleine Platte, (škr-) Dict.
-
skríliti se, -im se, vb. impf. sich schiefern, Cig. (T.).
-
skríljevəc, -vca, m., Cig. (T.), pogl. skrilavec.
-
skrı̑łnat, adj. schieferig, Cig., Jan.
-
skrilǫ̑vje, n. schieferiges Gestein, Savinska dol.
-
skrínja, * f. die Truhe, die Lade, Cig., Jan., Dalm., Jsvkr.- Valj. (Rad), Burg., nk.; — prim. stvn. scrini, Schrein, Mik. (Et.).
-
skrípəc, -pca, m. 1) das Gelenk, Podkrnci- Erj. (Torb.); — das Glied, Ben.- C.; — 2) der Kloben in der Rolle ( mech.), Cig. (T.); — der Flaschenzug, Lašče- Erj. (Torb.); — v skripcẹ́h biti, in Verlegenheit sein, dekleta so vsa na skripceh = vse žive in po koncu so, Erj. (Torb.); — prim. škripec.
-
skripèt, -pę́ta, m. das Geknirsch, C.
-
skrı̑špati, -am, vb. pf. narbig machen: skrišpano usnje, das Narbenleder, Cig.
-
skríti, -krı̑jem, vb. pf. verstecken, verbergen; s. se, sich verstecken, sich verbergen; košuta se je lovcem ( vor den Jägern) skrila, Met.; v zatišju severju in burji skrit, Levst. (Beč.); s. se v goščavo, v gozd, in das Dickicht, in den Wald sich begeben, um sich dort zu verstecken; — skrit, verschlossen, zurückhaltend, Cig. (T.).
-
skrítje, n. die Verbergung, Cig.
-
skrı̑tost, f. die Verborgenheit; — die Verschlossenheit, die Zurückhaltung, Cig.
-
skrìv, adv. = skrivši, Svet. (Rok.).
-
skriváč, m. der Hehler, Jan., C., SlN.- C.; — skrivača igrati, eine Art Versteckspiel, Valj. (Rad), Vrt.; igrali smo se biriče, lovače in skrivače, LjZv.
-
skrivàj, adv. (iz part. skrivaje); heimlich, heimlicher Weise; s. storiti, povedati kaj.
-
skrivȃjčič, m. = pankrt, Dict.
-
skrivák, m. der Schlupfwinkel, C.
-
skrívalica, f. das Versteckspiel, Cig.; skrivalico igrati, Cig., Jan.
-
skriválišče, n. das Versteck, der Schlupfwinkel, Mur., Cig., Jan., Trav.- Valj. (Rad), nk.; tudi: skrivalíšče.
-
skrivȃljkati se, -am se, vb. impf. Verstecken spielen, Mur.
-
skrivȃljkinja, f. die sich im Spiel verbirgt, Mur., Danj.- Mik.
-
skriválọ, n. = skrivališče, Mur.
-
skrívanje, n. das Verstecken; das Verheimlichen; die Geheimthuerei.
-
skrívati, -am, vb. impf. ad skriti; verstecken; verheimlichen; ukradeno blago s.; tatove s., Diebe hegen, Cig.; bolezen, svojo nevoljo s.; s. se, sich verstecken, sich verbergen; s. se za koga, sich hinter jemandem verstecken, Cig.; — verhehlen; pred kom (komu) kaj s.; nič ne skrivam, ich mache kein Hehl daraus; — skrivaje, heimlicher, verstohlener Weise, Cig., Boh., Dalm.; oni so skrivaje mrežo postavili, Trub.; nikar po noči ni skrivaje, temveč očito, Trub.; mislil je njo skrivaje zapustiti, Schönl.
-
skrivȃtva, f. die Verheimlichung, C.
-
skrívav, adv. = skrivaj, skrivši, Dict.
-
skrivȃvčica, f. = kokoš, ki se skriva, kadar nese, Dol.
-
skrivȃvəc, -vca, m. der Hehler, Mur., Cig., Jan.
-
skrivȃvka, f. die Hehlerin, Mur., Cig., Jan.
-
skrívce, adv. heimlich, versteckter Weise, C., Mik.
-
skrivę̑čki, adv. = skrivaj, Prip.- Mik.
-
skrívən, -vna, adj. geheim; s. shod; skrivne želje; na skrı̑vnem, im Verborgenen; na skrivnem se shajati, Cig.; — Geheim-: skrivni svetnik (svetovavec), der Geheimrath, nk.
-
skrivę̑nčati, -am, vb. pf. = skrivenčiti: s. se, (o lesu) verkrüppeln, Cig., Šol.
-
skrivę́nčiti, -ę̑nčim, vb. pf. verkrümmen, M., Bes.
-
skrivíčiti, -ı̑čim, vb. pf. Unrecht thun: skrivičeno popraviti, C.
-
skrivína, f. die Verkrümmung, die Lahmheit, C.
-
skrivínast, adj. lahm, C.
-
skrivíšče, n. = skrivališče, C., Erj. (Izb. sp.).
-
skrivíti, -ím, vb. pf. krumm biegen, krümmen, verkrümmen, verbiegen; skrivljena ploskev, eine gekrümmte Fläche, Žnid.; s. se, krumm werden; — s. obraz, das Gesicht verziehen, Cig.
-
skrivljénje, n. die Biegung, DZ.; — die Verkrümmung, Cig.
-
skrivnjȃva, f. die Heimlichkeit, C.; — das Geheimnis, Mur., Jan., Ravn.- Valj. (Rad).
-
skrivnóba, f. = skrivnost, C.
-
skrivnopı̑sje, n. die Gehermschrift, die Kryptographie, Cig.
-
skrivnoplǫ́dən, -dna, adj. kryptogamisch ( bot.), Cig., Jan.
-
skrivnoplǫ̑dnica, f. das Kryptogam, Cig.
-
skrivnoplǫ̑dstvọ, n. die Kryptogamie, Cig.
-
skrivnọ̑st, f. die Verborgenheit, Cig.; die Heimlichkeit, Jan.; — das Geheimnis; skrivnosti razodeti.
-
skrivnọ̑stən, -stna, adj. geheimnisvoll, Mur., Cig., Jan., nk.; skrivnostni uk, die Mysterien, Jan.
-
skrivnọ̑stnež, m. der Geheimniskrämer, Cig., Jan.
-
skrivnọ̑stnica, f. die Geheimniskrämerin, Z.
-
skrivnọ̑stnik, m. der Mystiker, Cig.
-
skrı̑voma, adv. heimlich, im Verborgenen, Mur., Cig., vzhŠt.
-
skrı̑všən, -šna, adj. = skriven, Mur., Jan., C.
-
skrı̑vši, adv. ( part. praet. I.) heimlich, geheimer Weise.
-
skrı̑všnost, f. die Heimlichkeit, Mur., Jan.
-
skrižȃł, f. die Tabelle, h. t.- Cig. (T.), DZ.; slovnica na skrižali, eine Grammatik in Tabellen, Navr. (Kop. sp.); — stsl.
-
skrižȃłka, f. = skrižal, Žnid.
-
skrížati, -am, vb. pf. s. vole v jarmu = skrižema jih pripreči (vertauschen), C.
-
skrı̑žema, adv. kreuzweise, Mur., C., Mik.; s. se bliska, Danj. (Posv. p.).
-
skrížən, -žna, adj. kar je skrižema: skrı̑žni oblok, der Kreuzbogen, Jan.
2.201 2.301 2.401 2.501 2.601 2.701 2.801 2.901 3.001 3.101
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani