Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
s (14.401-14.500)
-
kotížiti se, -ı̑žim se, vb. impf. = sich wälzen: krava se kotiži, kakor bi hotela povreči, Buče ( Št.)- C.
-
kotlánjiti se, -ȃnjim se, vb. impf. sich kesseln, V.-Cig.
-
kotlȃrstvọ, n. das Kupferschmiedhandwerk, Cig., Jan., C.
-
kótlast, adj. kesselförmig.
-
kotlínast, adj. kesselartig, nk.
-
kotljáti se, -ȃm se, vb. impf. sich wälzen: kure se v pesku kotljajo, Z.; — sich drehen: pes se kotlja, preden se uleže, Dol.; — sich hindurch arbeiten: k. se skozi kako ozko luknjo ali skozi pregrajo, BlKr.; — prim. kotati.
-
kotlovínast, adj. kupferartig: kotlovinasta barva, Zora.
-
kotlovı̑nski, adj. Kupfer-, kupfern, Guts., Cig., Jan., nk.
-
kótlovski, adj. Kessel-: k. prostor, DZ.
-
kotomę̑rstvọ, n. die Winkelmessung, die Goniometrie, Cig. (T.), C.
-
kotúrast, adj. scheibenförmig, Cig. (T.); — prim. kotur.
-
kovárnost, f. die Arglist, Cig.
-
kovȃrstvọ, n. die Arglist, die Ränke, Mur., Cig., Jan., C., nk.; — stsl.
-
kovínast, adj. metallartig, metallicht, Cig.
-
kovı̑nski, adj. Metall-, metallen, metallisch; kovinsko lice, metallisches Aussehen, Erj. (Min.).
-
kovı̑nstvọ, n. die Metallurgie, Navr. (Kop. sp.).
-
kǫ́vkost, f. die Schmiedbarkeit, Cig. (T.).
-
kǫ́vnost, f. die Schmiedarbeit: zlata čudovita k., Zv.
-
kovopìs, -písa, m. = kovotisk, Jan.
-
kovopísən, -sna, adj. metallographisch, Jan. (H.).
-
kovopı̑sje, n. die Metallographie, Jan. (H.).
-
kovoslǫ̑vəc, -vca, m. der Metallurg, Jan. (H.).
-
kovoslǫ́vən, -vna, adj. metallurgisch, Jan. (H.).
-
kovoslǫ̑vje, n. die Metallurgie, Jan. (H.).
-
kovotìsk, -tíska, m. die Metallographie, DZ.
-
kovoznȃnski, adj. metallurgisch, Jan.
-
kovoznȃnstvọ, n. die Metallurgie, Jan.
-
kǫ̑vskati, -am, vb. impf. = lajati, sosebno o mladem psu, Krn- Erj. (Torb.).
-
kozárski, adj. die Ziegenhirten betreffend.
-
kózast, adj. = kozav, C.
-
kozínast, adj. ziegenledern, Cig.
-
kozlíti se, -ím se, vb. impf. = kozlati, C.
-
kozlǫ́vski, adj. Bocks-, Mur., Cig., Jan.; hudič v kozlovski koži, LjZv.
-
kozmopolītski, adj. kosmopolitisch, nk.
-
kozopr̀sk, -pŕska, m. der Monat October, Cig., Jan., Trub.- Mik. in dr.; ( September, Meg.; prav za prav: "Brunft der Ziegen", Mik.).
-
kozȗljkast, adj. rindkörbelartig, Bes.
-
kǫ̑žarski, adj. die Häutehändler betreffend, Mur.
-
kǫ̑žarstvọ, n. 1) der Handel mit Häuten, Jan. (H.); — 2) die Gerberei, Jan. (H.).
-
kǫ́žast, adj. hautartig, häuticht, Cig.; häutig, Mur.
-
kožedı̑rski, adj. Wasenmeister-: k. ustav, die Wasenmeisterordnung, Levst. (Nauk).
-
kožedı̑rstvọ, n. das Wasenmeisteramt, Levst. (Nauk).
-
kožę̑ljast, adj. konisch, DZ.
-
kǫ́žiti se, -im se, vb. impf. eine Haut bekommen, Cig.; — dobro se k., sich gut nähren, C.
-
kožȗharstvọ, n. der Pelzhandel, Cig., Jan.
-
kožúhast, adj. pelzartig, pelzicht, Cig.
-
kradljívost, f. die Neigung zum Stehlen, der Diebssinn.
-
krádnost, f. = kradljivost, Jan. (H.).
-
krȃjcarski, adj. Kreuzer-: krajcarsko društvo, der Kreuzerverein, nk.
-
krajepìs, -písa, m. die Chorographie, Cig. (T.); die Ortsbeschreibung, die Topographie, Cig., Jan.
-
krajepı̑səc, -sca, m. der Topograph, Cig., Jan.
-
krajepísən, -sna, adj. topographisch, Cig., Jan.; k. zemljevid, Jes.
-
krajepı̑sje, n. die Topographie (als Literaturzweig), Cig., Jan.
-
krajeslikar, -rja, m. der Landschaftsmaler, Jan. (H.).
-
krajeznȃnstvọ, n. die Länderkenntnis, Cig.
-
krajinoslikar, -rja, m. der Landschaftsmaler, Jan. (H.).
-
krajı̑nski, adj. 1) Mark-: kr. župan, der Markgraf, Cig. (T.); — 2) zur Gegend gehörig: po krajinski navadi, DSv.; tudi: krájinski, DSv.
-
krájnost, f. das Extrem, Cig. (T.), C., Zora; — rus.
-
kraljemǫ̑rski, adj. königsmörderisch, Cig.
-
kraljemǫ̑rstvọ, n. der Königsmord, Cig., Jan., ZgD.
-
kralję́stvọ, n. sploh nav. nam. pravilne oblike: kraljevstvo.
-
kraljevı̑nski, adj. das Königreich betreffend, DZ.
-
kralję́vski, adj. Königs-, königlich, Mur., Cig., Jan., Trub.; po kraljevsko obdariti, königlich belohnen, Cig.
-
kralję́vstvọ, n. das Königthum, die Königswürde; — das Königreich; — das Reich; nebeško k.; (kralję́vstvọ, Meg., Trub., Schönl., Jsvkr., nk.; králje(v)stvo, kajk., ogr.- Valj. [Rad]; sicer nav. kralję́stvọ, tudi: -ę̑stvọ).
-
králjski, adj. = kralję́v, Königs-: kraljska palica, das königliche Scepter, Trub.
-
krȃljstvọ, n. = kraljestvo, ogr.- C.
-
krȃmarski, adj. Krämer-.
-
krȃmarstvọ, n. das Krämerthum, das Krämerwesen.
-
krȃs, m. der Schmuck, die Zierde, Jan., nk.; — iz drugih slov. jez.
-
krȃsba, f. der Schmuck ( stil.), Cig. (T.); — stsl.
-
krásən, -sna, adj. herrlich, prächtig, schön, Mur., Cig., Jan., nk.; — iz drugih slov. jez.
-
krasílọ, n. die Zierde, der Schmuck, LjZv.
-
krasína, f. steinige Gegend, C.; krasine imeti, schroff zerrüttet sein, Cig.; — prim. Kras, Karst.
-
krasínast, adj. = krasinat, Z.
-
krasínat, adj. schroff zerrüttet, Cig.
-
krásiti, -im, vb. impf. zieren, schmücken, Cig., Jan., C., nk.; tudi: krasíti; — iz drugih slov. jez.
-
kraslíka, f. das Perlgras (melica), C., Medv. (Rok.).
-
krȃsnik, m. 1) der Eklogit, Erj. (Min.); — 2) borov k., der Kiefern-Prachtkäfer (buprestis mariana), Erj. (Ž.).
-
krasnobárvən, -vna, adj. von schönen Farben, nk.
-
krasnoglèd, -glę́da, m. = krasogled, C., Sen. (Fiz.).
-
krasnokrìł, -kríla, adj. mit schönen Flügeln, C.
-
krasnopìs, -písa, m. die Kalligraphie, C.
-
krasnorẹ̑čje, n. die Rednerkunst, Cig. (T.); — rus.
-
krásnost, f. die Pracht, Mur., Cig., Jan., nk.
-
krasóba, f. = krasota, C.
-
krasočùt, -čúta, m. = krasočutje, Cig., Jan.
-
krasočȗtje, n. aesthetisches Gefühl, Cig. (T.).
-
krasoglèd, -glę́da, m. das Kaleidoskop, Jan., h. t.- Cig. (T.).
-
krasoljùb, -ljúba, m. ein Freund des Schönen, der Aesthetiker, C.
-
krasoljȗbje, n. die Liebe zum Schönen, Zora.
-
krasopìs, -písa, m. 1) der Kalligraph, Navr. (Kop. sp.); — 2) die Kalligraphie, Jan.; — die kalligraphische Schrift, Jan.
-
krasopı̑səc, -sca, m. der Kalligraph, Jan., C.
-
krasopísən, -sna, adj. kalligraphisch, Jan.
-
krasopı̑sje, n. die Kalligraphie, Jan.
-
krasorẹ̑čje, n. = krasnorečje, C., Slom.
-
krasoslǫ́vən, -vna, adj. aesthetisch, Jan.
-
krasoslǫ̑vje, n. = lepoznanstvo, die Aesthetik, Jan.
-
krasóta, f. die Pracht, die Herrlichkeit, die Schönheit, Jarn., Jan., nk.; — po drugih slov. jezikih.
-
krasótən, -tna, adj. herrlich, prächtig, Jan., nk.
-
krasotíca, f. ein Weib von hervorragender Schönheit, Jan., nk.; — hs.
-
krasotína, f. eine Schmucksache, C.
13.901 14.001 14.101 14.201 14.301 14.401 14.501 14.601 14.701 14.801
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani