Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
s (10.001-10.100)
-
cẹstomèr, -mę́ra, m. der Wegmesser, das Hodometer, Cig. (T.).
-
cẹstomę̑rəc, -rca, m. der Wegemesser, der Perambulator, Cig.
-
cẹstováti, -ȗjem, vb. impf. = potovati, Guts.; — iz češ. (?)
-
cẹstovína, f. = cestnina, Mur., Cig., Jan., C.
-
cẹstovı̑nar, -rja, m. = cestninar, Mur., Cig., Jan., C., Ravn.
-
cẹstovòd, -vǫ́da, m. der Viaduct, Cig., DZ.
-
cesúlja, f. = češulja, čehulja, Ptuj- C.
-
cesúljast, adj. = češuljast: c. grozd, Fr., Ptuj- C.
-
cẹ̑vast, adj. röhricht, röhrenförmig, Cig., Jan., C.
-
cẹ̑vkast, adj. röhrenförmig; — röhrig.
-
cẹvopı̑sje, n. die Gefäßbeschreibung, Cig.
-
cẹ̑vstvọ, n. das Gefäßsystem, Cig., Jan.
-
cı̑cast, adj. aus Zits, M.; Imajo cicasta krila pa avbe zlate, Npes.- Kr.; cicasta janka, Npes. ( Kor.)- Kres.
-
cı̑frast, adj. bunt, verziert, geschmückt, ogr.- C.; gefranst, Z.
-
cigȃnski, adj. 1) Zigeuner-, zigeunerisch; — 2) betrügerisch.
-
cigȃnstvọ, n. 1) das Zigeunerthum; — 2) die Gaunerei, Cig., Jan.
-
1. cíkast, adj. weißgefleckt, mit weißem Rücken, Bes., Nov.; cikasta živina, Kr.; — prim. 2. cik, 2. cika.
-
2. cíkast, adj. in Essigsäure übergehend: cikasto vino, Dol., Št.; — prim. 2. cikati.
-
cı̑kljast, adj. weißgefleckt, Cig., M.
-
címast, adj. Keime habend: pšenica je že cimasta, SlGor.
-
cínast, adj. 1) zinnen; — 2) mit Glasur überzogen: c. lonec, Polj.; — 3) mit Glatteis überzogen: drevje je cinasto, Dol.
-
cı̑nkast, adj. 1) voll Fettaugen: cinkasta juha, Z.; — 2) mit dem grauen Star behaftet, Dict., C., Dol.; ali si cinkast, da ne vidiš? Dol.
-
cinǫ́brast, adj. zinnoberhältig: cinobrasta ruda, das Zinnobererz, Cig.
-
ciprès, -ésa, m. = cipresa, Valj. (Rad).
-
ciprę̑sa, f. die Cypresse (cupressus).
-
ciprę̑sov, adj. Cypressen-: c. les.
-
ciprę̑sovəc, -vca, m. der Cypressenhain, Cig.
-
ciprę̑sovina, f. das Cypressenholz.
-
cirı̑lski, adj. cyrillisch: rabilo je starim Slovencem dvoje pismo, glagolsko in cirilsko, Navr. (Kop. sp.).
-
cisoīda, f. die Epheulinie, die Cissoide, Cig. (T.).
-
cistercijȃn, m. ein Mönch des Cistercienserordens, Cig., Jan.
-
cistercijȃnəc, -nca, m. = cistercijan, Jan.
-
cistercijȃnka, f. die Cistercienserin, Cig., Jan.
-
citrōnast, adj. citronenartig, Cig.; — citronengelb, Šol.
-
cízast, adj. zitzenförmig, Cig.
-
cmę́htati se, -am se, vb. impf. schluchzend weinen, C.; — prim. cmihati se.
-
cmę̑ndrati se, -am se, vb. impf. plärren, flennen, quarren, Cig.
-
cmę̑ndriti se, -im se, vb. impf. = cmendrati se, Cig.
-
cmę́niti se, -im se, vb. impf. flennen, maulen, Mur.
-
cmę́rdati se, -am se, vb. impf. flennen, raunzen, quarren, Cig., Kras.
-
cmę́rditi se, -im se, vb. impf. = cmerdati se, BlKr.
-
cmę́riti se, -im se, vb. impf. eine weinerliche Miene machen, M.; plärren, flennen, Jan., Polj.; pridigalo se ni, da bi se mogli poslušavci cmeriti, LjZv.
-
cmíhati se, -am se, vb. impf. mit verzogenem Gesichte weinen, quarren, flennen, Jan., C., vzhŠt., BlKr.- M.
-
cmílast, adj. cmilasta preja, ein Gespinst von ungleichmäßiger Dicke, Z., Polj.
-
cmíziti se, -im se, vb. impf. po sili, brez solz jokati, flennen, quarren, C., BlKr.
-
cmókast, adj. kloßig.
-
cókast, adj. besudelt: cokasta miza, C.
-
colnı̑jski, adj. zollämtlich, Cig., Jan.
-
cǫ̑lstvọ, n. das Zollwesen, Cig., Jan.
-
cọ̑prski, adj. Zauber-, Cig.; coprske tovarišice, Bas.
-
cǫ́sa, f. liederliches Weib, Jan., SlGor.
-
crẹ̑nsa, f., Tuš. (R.); pogl. čremsa.
-
cukrȃrstvọ, n. die Zuckerfabrication, Cig. (T.).
-
cúkrast, adj. zuckerartig, Zucker-.
-
cukročı̑stəc, -tca, m. der Zuckerraffineur, Jan.
-
cúnjast, adj. fetzig, zerrissen.
-
cúsra, f. ein zerlumptes Frauenzimmer, C.
-
cusráti, -ȃm, vb. impf. zausen, zerfetzen, C.; — prim. nem. zausen.
-
cúsrav, adj. zerrissen, zerlumpt, SlGor.; cusrav je, kakor bi se bil z vetrom tepel, Glas.
-
cúsravəc, -vca, m. zerlumpter Mensch, Valj. (Rad).
-
cvésti, * cvétem in cvəstì, cvətèm, vb. impf. blühen; Ptičice pojo, Rožice cveto, Npes.; — Stoji Moravški trg Lesce, Več lepih deklic v njem cvete, Preš.; kupčija cvete, Cig.; cvetočih lic, von blühendem Aussehen; — obraz mu cvete, er hat ein Kupfergesicht, Cig.; — nohet mi cvete = bele pege dobiva, Št.
-
cvẹ̑tast, adj. blumicht, geblümt, Cig., Jan.
-
cvẹtíčast, adj. geblumt; cvetičasta tkanina, Let.
-
cvətlı̑čarstvọ, n. die Blumengärtnerei, der Blumenbau, Cig.
-
cvẹ̑tstvọ, n. der Blütenstand, die Inflorescenz, Cig. (T.).
-
cvı̑čkast, adj. cvičkasto vino, saurer Wein, LjZv.
-
čȃdast, adj. vom Rauche angelaufen, rußfarben, Dict., Cig., Jan., Trst.
-
čȃjmati se, -am se, vb. impf. allmälig zum Bewusstsein gelangen, zu sich kommen ( z. B. aus dem Schlafe, aus der Ohnmacht), Cig., Jan., C.; — gescheit werden, Celjska ok.; sich erinnern, Celjska ok.; — č. se po sv. veri, sich richten, C.; — nastalo menda iz: izčajmati se; prim. to in čama.
-
čȃjmiti se, -im se, vb. impf. = čajmati se, C.
-
čalárnost, f. der Trug, die List, Meg., ogr.- M.
-
čalȃrstvọ, n. = čalarnost, ogr.- M.
-
čȃlmast, adj. mit dem Turban versehen, C.
-
čarodẹ̑jstvọ, n. die Zauberei, Cig., Jan., C.; — stsl.
-
čarodẹ̑łski, adj. Zauber-: čarodelska knjiga, das Zauberbüchlein, Šol.
-
čarodẹ̑łstvọ, n. das Zauberwerk, Cig., Jan.
-
čarokrásən, -sna, adj. zauberisch schön, nk.
-
čàs, čása, m. die Zeit; čas beži; s časom, mit der Zeit; po času bo naše ime pozabljeno, mit der Zeit, Dalm.; dolgo časa je žaloval, lange Zeit; malo časa je pri nas stanoval; črez malo časa, über eine kleine Weile, Cig.; za malo časa, nach einer kleinen Weile; pred malo časom, vor einer kleinen Weile, Cig.; ta čas (tačas), mittlerweile; ta čas (tačas), ko smo igrali, indessen wir spielten; do časa, einstweilen; za čas, ad interim, Cig., Jan.; na čase, bisweilen, Dol.; v časih, v časi, bisweilen; pogl. včasih, včasi; čas prodajati, faulenzen, müßig sein, C.; nimam časa (po nem.) = ne utegnem; dolg čas, die Langeweile, kratek čas, die Kurzweile (po nem.); dolg čas mi je bilo; od dolgega časa ne vem kaj početi; kratek čas delati komu, jemanden unterhalten; — za božji čas! um Gottes Willen! za božji čas, kaj ti je? Jurč.; dober čas! (to se reče pri napivanju), Rib.- Cig.; — ein Zeitabschnitt: jesenski, zimski čas, die Herbst-, Winterzeit; jutrnji čas zlat čas, Morgenstunde hat Gold im Munde, Cig.; božični čas, die Weihnachtszeit; vmesni čas, die Zwischenzeit, das Intercalare, DZ.; nekdanji, stari časi, das Alterthum; to so bili zlati časi, das waren goldene Zeiten; za njegovega časa, zu seiner Zeit, Dalm.; — v slovnici: pretekli, sedanji, prihodnji čas; — die bestimmte Zeit, der Zeitpunkt; zadnji čas je, da začnemo, es ist die höchste Zeit anzufangen; čas je bilo, denar jemati, Ravn.- Mik.; o pravem času, zur rechten Zeit; o svojem času, seinerzeit; tudi: svoj čas; otrokom (dota) prav pride svoj čas, Jurč.; za časa, so lange es noch Zeit ist; Met.; rechtzeitig, Nov.; tudi: frühzeitig; varneje je zjutraj za časa hoditi z Gorjancev, Jurč.; na času je, sie ist hochschwanger; Cig.; ona ima svoj čas, sie hat die monatliche Reinigung, Cig., C.; — der Augenblick; vsak čas bo prišel, jeden Augenblick muss er kommen; — k času, sogleich, Z., (h časi, Mur.), = v časi, vzhŠt.; — (= -krat: petčas = petkrat, C.; sih čas, jetzt, Fr.- C.).
-
čȃsar, -rja, m. kdor čas prodaja, der Pflastertreter, Kr.; — tudi: človek, ki je počasen, ki mečka, Gor.
-
čȃsəc, -sca, m. dem. čas, Mur., Ravn.
-
čȃsək, -ska, m. das Weilchen, Mur., Cig., ogr.- Valj. (Rad); — der Augenblick, tako je vsak časek vedel prav obrniti, Ravn.; ure so tekle, kakor časki, Zora.
-
čásən, -sna, adj. 1) nur eine Zeit dauernd, temporär, zeitlich; časno in večno življenje; — 2) = počasen, BlKr.- DSv.
-
čȃsi, adv. bisweilen, Cig., Jan., Trub., Dalm., Levst. (Zb. sp.), nk.; časi ter časi, dann und wann, Cig.
-
čȃsih, adv. = časi, Levst. (Močv.), Žnid.
-
čȃsnica, f., V.-Cig., Guts., Pohl. (Km.), pogl. časnik.
-
čȃsnik, m. die Zeitung, das Journal, Cig., Jan., nk.
-
čȃsnikar, -rja, m. der Zeitungsschreiber, der Journalist, Cig., Jan., nk.
-
čȃsnikarski, adj. Journalisten-, journalistisch, Jan., nk.
-
čȃsnikarstvọ, n. die Journalistik, Jan., nk.
-
časnína, f. das Zeitliche, V.-Cig.
-
čȃsniški, adj. Zeitungs-, nk.
-
čȃsništvọ, n. das Zeitungswesen, nk.
-
čásnost, f. die Zeitlichkeit, die Endlichkeit, Cig.; srca niso našla držaja v časnosti, Cv.
-
časoizprȃva, f. die Zeitgleichung, Sen. (Fiz.).
-
časokàz, -káza, m. das Chronoskop, Cig. (T.).
-
čȃsoma, adv. allmählich, Cig.
-
časomèr, -mę́ra, m. der Zeitmesser, das Chronometer, Cig. (T.).
-
časomę́rən, -rna, adj. 1) zeitmessend: časomerni kot, der Stundenwinkel, Cig. (T.); — 2) prosodisch, Jan.; — 3) (po češ.) quantitierend (o jeziku), Cig. (T.).
-
časomę̑rje, n. 1) die Zeitmessung, Cig.; — 2) die Quantitätslehre, die Prosodie, Jan.
-
časomę̑rstvọ, n. die Zeitmessung, Vest.
-
časopìs, -písa, m. die Zeitschrift, Cig., Jan., nk.; — češ., hs., po nem.
9.501 9.601 9.701 9.801 9.901 10.001 10.101 10.201 10.301 10.401
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani