Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

r (95.897-95.996)


  1. vnebọ̑hod, m. die Himmelfahrt.
  2. vnebọ̑vzetje, n. die Aufnahme in den Himmel.
  3. vnę̑ma, f. der Eifer, Cig., C., nk.
  4. vnẹmáłce, n. der Zunder, Guts.- Cig.
  5. vnẹmáłən, -łna, adj. begeisternd, Jan. (H.).
  6. vnẹ̑malica, f. 1) der Zunder, Mur., C.; — 2) die Entzündung von Gasen in Gruben oder Brunnen, Cig.
  7. vnẹmálọ, n. der Zunder, V. ( Notr.)- Cig., C.
  8. vnẹ̑manje, n. das Entzünden; — das Begeistern, die Aneiferung, nk.
  9. vnẹ̑mati, -mam, -mljem, vb. impf. ad vneti; 1) entzünden; ( pren.) v. želje, Begierden erregen; — v. se, sich entzünden, Feuer fangen; entbrennen ( fig.); želje se v srcu vnemajo; prepiri se vnemajo; — 2) heiß machen: Obup — kri vnema in možgane, Preš.; erglühen machen: Nedolžnost vnema ji oči in lica, Preš.; anfeuern, aneifern, begeistern: v. pevca, srce, Preš.; — v. se, erglühen, in Affect gerathen, sich begeistern; vnemajte se s petjem k pravemu junaštvu! Vod. (Pes.); srce se vam vnema, Jap. (Prid.).
  10. vnẹmàv, -áva, adj. aneifernd, interessant, C.
  11. vnẹ̑mavəc, -vca, m. der Aneiferer, C.
  12. vnẹmávən, -vna, adj. = vnemav, C.
  13. vnę̑mək, -mka, m. der Eifer, C.
  14. vnemljìv, -íva, adj. 1) aneifernd, begeisternd: vnemljiva beseda, C.; — 2) entzündbar, Jan., Vrtov. (Km. k.).
  15. vnẹ̑njəc, -njca, m. = vnanjec, der Auswärtige, Levst. (Pril.).
  16. vnẹ́nji, adj. = vnanji, Jan., C., Levst. (Nauk).
  17. vnésti, -nésem, vb. pf. eintragen, auftragen ( math.), Cig. (T.).
  18. vnẹ́šnji, adj. = vnanji, SlN., Let.
  19. vnę́tək, -tka, m. 1) die Entzündung: ustni v., das Mundschwämmchen, Bleiw.- Cig.; — 2) der Affect, Cig., C.; — die Begeisterung: začetek vnetek, Glas.
  20. vnę́tən, -tna, adj. entzündlich, entzündbar, C., DZ., Vrt.
  21. vnę́ti, vnámem, vb. pf. 1) entzünden; — v. jo, enteilen, Preš.; — v. željo, die Begierde erregen; — v. se, sich entzünden, Feuer fangen, zu brennen anfangen; od pepela se lehko kaj vname; pljuča so se vnela; ( fig.) erregt werden, ausbrechen, entbrennen; vname se boj, prepir, želja, srd, ljubezen; — 2) begeistern, anfeuern, v. koga za kako reč; v. se, in Affect gerathen, sich ereifern; v. se zaradi kake reči; oba se vnameta in si boj napovesta, Met.; v. se za kako reč, sich für eine Sache begeistern, nk.; — vnet, entbrannt, entflammt: od strasti vnet; vnet biti za kaj, für eine Sache eingenommen, begeistert sein; inbrünstig, Cig.
  22. vnę̑tica, f. die Entzündung, Cig., Jan., Cig. (T.), Žnid., nk.
  23. vnę́tje, n. die Entzündung.
  24. vnetljìv, -íva, adj. entzündlich, Cig.
  25. vnetljívost, f. die Entzündlichkeit, Cig.
  26. vnę̑tnica, f. vnetnice, brennbare Materialien, Erj. (Min.).
  27. vnetnína, f. der Zündstoff, C.
  28. vnę̑tost, f. der Eifer, die Begeisterung, Cig., Jan., C., nk.; die Inbrunst, Jan.
  29. vníc, adv. verkehrt, äbicht, C., Rib.- Mik.; — rücklings, über sich zurück, Cig., M.; vnic vreči t. j. črez glavo nazaj vreči, Cig., Kras- Erj. (Torb.); vnic odmetati oglje (pri urokih), Kras- Erj. (Torb.); vnic natočiti = črez roko, tako da je roka (dlan) navzgor obrnjena, M., Senožeče- Erj. (Torb.); vnic udariti koga ( t. j. z obrnjeno roko), Cig., Notr.
  30. vnínati, -am, vb. pf. in den Schlaf dudeln, Cig.
  31. vníti, vnídem, vb. pf. hineingehen, eintreten, Mik., Let., Nov., Vrt.
  32. vnı̑z, adv. abwärts, Jan. (H.).
  33. vnǫ̑g, vnǫ́ga, adj. = mnog, vzhŠt., ogr.
  34. vnǫ̑vič, adv. = vnovič, neuerdings.
  35. vnǫ̑vičən, -čna, adj. neuerlich: vnovična pridiga, Trub. (Post.); vnovična stava Jeruzalemskega mesta, Ravn.
  36. vnǫ́žati se, -a se, vb. impf. vnoža se mi, ich habe keine Lust, es verdrießt mich, Mur., Cig., Jan., Mik., vzhŠt.; ( nam. množa se mi, prim. srvn. mich "bevilt", Mik.).
  37. vnǫ́žljiv, adj. 1) Widerwillen verursachend, verdrießlich, Mur., Jan.; — 2) nicht aufgelegt, verdrossen, träge, Mur., Cig., Jan., C., vzhŠt.
  38. vnǫ́žljivost, f. die Unaufgelegtheit, die Verdrossenheit, die Trägheit, Mur., Jan., C.
  39. vnúča, f. = onuča, der Fußfetzen, vzhŠt., ogr.- C.
  40. vnúčad, f. coll. die Enkel, die Nachkommen, Guts.- Cig.
  41. vnúče, -eta, n. dem. vnuk; das Enkelchen, Mur., Cig., Jan., Trub.
  42. vnúčək, -čka, m. dem. vnuk; das Enkelchen, Cig., Jan., C.
  43. vnúčica, f. dem. vnuka; die Enkeltochter, Cig.
  44. vnúčič, m. dem. vnuk; 1) das Enkelchen, Dict., Cig., Jan., C.; — der Enkelsohn, Cig.; — 2) der dritte Bienenschwarm, Mik.
  45. vnúčiti, -im, vb. impf. = vnuka dati, abermals schwärmen (von einem Schwarmbienenstocke), Levst. (Beč.).
  46. vnúditi, -nȗdim, vb. pf. 1) = ponuditi, Ravn., Burg.; — 2) aufdringen, Cig.
  47. vnúk, m. 1) der Enkel; tudi: vnùk, vnúka, Valj. (Rad); — 2) der von einem Schwarme wieder ausziehende Schwarm: vnuk je roj, ki ga da prvec, redkokedaj drugec, Levst. (Beč.).
  48. vnúka, f. 1) die Enkelin, Dict., Mur., Cig., Jan., vzhŠt.; — 2) das Nachgrummet, das Heu von der dritten Mahd, Cig., Jan., C., Gor.
  49. vnúkinja, f. die Enkelin, Jan., M., C., BlKr., nk.
  50. 1. vọ̑d, m. 1) die Hebestange, der Hebel, Dol.- Cig., Jan., Cig. (T.), DZ., UčT., Gor.; — 2) vòd, vǫ́da, die Führung, Valj. (Rad); — der Zug (eine Abtheilung Soldaten), Jan. (H.).
  51. 2. vǫ̑d, m. die Räucherung, das Selchen, Valj. (Rad).
  52. 1. vóda, f. das Wasser; vode prinesti; vodo piti; napiti se vode; vodo jezditi ali teptati, Wasser treten, Hip. (Orb.); — z vodo, stromabwärts, thalwärts, Cig., DZ.; = po vodi, Cig.; tihe vode globoko dero, stille Wasser sind tief; — huda voda, das Scheidewasser, DZ.; ( die Salpetersäure, C.); — s svojo vodo, mit dem Urin; — smrdljiva v., das Petroleum, Savinska dol.
  53. 2. vǫ́da, f. = odica, die Fischangel, Cig.; (uda) C.
  54. vodáča, f. der Kinderlaufzaum, Cig.
  55. vodák, m. 1) der Wassermann, Mur.; — 2) rak je vodak (= v vodi živi), Danj.- Valj. (Rad).
  56. vodȃn, m. das Hydrat, Cig. (T.); češ.
  57. vǫ̑dba, f. die Leitung, die Anleitung, die Führung, Cig., Jan., M., C., nk.; v. kakega zavoda, DZ.
  58. vodèb, -ę́ba, m. = vdeb, vdab, vdod, (vudeb) Meg.
  59. vódəc, -dca, m. 1) der Leiter, der Führer, Cig., Jan., ogr.- Valj. (Rad); v. teh, kir so Jezusa ujeli, Trub.; — 2) = povodec, das Leitseil, Cig., Jan., C.
  60. vǫ̑dej, m. der Anführer, V.-Cig.
  61. 1. vódən, -dna, adj. Wasser-; vodna moč.
  62. 2. vódən, -dna, adj. 1) leitend, Jan. (H.); — 2) führig, Cig.; lenksam, Jan. (H.).
  63. vodę̑n, adj. wässerig, Wasser-; vodena juha, eine gehaltlose Suppe.
  64. vodę̑nast, adj. wässericht, Cig.
  65. vodę́nčən, -čna, adj. wässericht, Cig., Ravn.
  66. vodę́nəc, -nca, m. 1) der Wasserstoff, Cig. (T.), Vrtov. (Km. k.); — 2) der Krautapfel, C.; — 3) = voder, čapur, C.
  67. vodenẹ́ti, -ím, vb. impf. zu Wasser werden, wässerig werden, Cig., Mik., Dol.
  68. vodeníca, f. 1) die Wassersucht; — 2) das Wasserreis, der Wasserast, V.-Cig., Jarn. (Sadj.); — 3) die Wasserbirne, Cig., Kr.- Erj. (Torb.); — die Wassermelone, C.; — vodę̑nica, neko jabolko, Tolm.- Erj. (Torb.); — 4) die Wasserschlange, die Würfelnatter (tropidonotus tessellatus), Vremska dol.- Erj. (Torb.).
  69. vodeníčast, adj. 1) = vodeničen, Jan. (H.); — 2) wässerig: v. krompir, vodeničasto sadje, BlKr.
  70. vodeníčav, adj. wässerig: v. krompir, Podkrnci- Erj. (Torb.).
  71. vodeníčən, -čna, adj. wassersüchtig.
  72. vodeníčnost, f. der Zustand eines Wassersüchtigen.
  73. vodeník, m. 1) der Wassermann, Dict.; — 2) die Kratzdistel (cirsium oleraceum), C., Poh.- Erj. (Torb.); — 3) die Wasserader in der Erde, V.-Cig.
  74. vodeníka, f. 1) = vodenica, die Wassersucht, Mur., Št.- Cig., Slom.; — 2) die klebrige Kratzdistel (cirsium erisithales), SlGor.- Erj. (Torb.); — 3) neka hruška, C., Sv. Duh pri Krškem- Erj. (Torb.); — neko jabolko, C.
  75. vodeníti, -ím, vb. impf. wässerig machen, Burg. (Rok.); wässern: Vina jaz (ja) ne vodenim, Danj. (Posv. p.).
  76. vodenják, m. ein halbverschnittener Saubär, vzhŠt.- C.
  77. vodę́nka, f. 1) die Wasserbirne, Cig.; — 2) = vodena barva, die Wasserfarbe, Navr. (Let.).
  78. vodę̑nost, f. die wässerige Beschaffenheit.
  79. vodẹ́vati, -am, vb. impf. zu führen, zu leiten pflegen, Mik.
  80. 1. vǫ́dica, f. = odica: 1) die Fischangel, Meg., Mur., Cig., Jan., Mik., Dalm., Hip. (Orb.); — 2) vodíca, der an der Schneide eines frisch und scharf geschliffenen Schneidewerkzeuges haftende schartige Schliff: v. z brusa se mora z oslo odbrusiti, Lašče- Levst. (M.).
  81. 2. vodíca, f. dem. voda; das Wässerchen: tudi vódica.
  82. vodìč, -íča, m. 1) der Lotse, der Pilot, Cig., DZ.; — 2) = prevodnik, der Conductor ( phys.), Jan.
  83. vǫ́dičast, adj. angelförmig, Cig., Jan.
  84. vǫ́dih, m. feuchtes Wetter, GBrda.
  85. vodík, m. der Wasserstoff, češ., h. t.- Cig. (T.), Sen. (Fiz.), Erj. (Min.).
  86. vodíka, f. eine Wasserpflanze, C.
  87. vodíłən, -łna, adj. leitend, Leitungs-, nk.; vodı̑łnọ načelo, das leitende Prinzip, DZ.; brez krepke, vodilne roke, Jurč.
  88. vodílica, f. der Wassereimer, Jan., C.
  89. vodílja, f. die Führerin, Jan., C., Slom.; die Führerin bei Processionen, C.; — die Brautführerin, die Brautmutter, Št.- Cig., C.
  90. 1. vodı̑łnica, f. das Gängelband, V.-Cig.
  91. 2. vodı̑łnica, f. die Selchkammer, Cig., Jan.
  92. vodíłnost, f. die Leitungsfähigkeit, Cig., C.
  93. vodílọ, n. 1) das Leitmittel, das Leitzeug, Cig.; — das Gängelband, C.; — 2) der Conductor ( phys.), Cig., Sen. (Fiz.); — 3) ein leitender Grundsatz, die Regel, die Richtschnur, Cig., Jan., nk.
  94. vodína, f. die Wassermasse, das Wasser, ogr.- C.
  95. vodíšče, n. der Wasserpunkt, Cig. (T.), Sen. (Fiz.).
  96. vodı̑telj, m. der Führer, der Leiter, Mur., Cig., Jan., ogr.- Valj. (Rad), nk.
  97. vodı̑teljica, f. die Führerin, die Leiterin, Mur., Cig., Jan., nk.
  98. vodı̑teljski, adj. Führer-, Leiter-, nk.
  99. vodı̑teljstvọ, n. die Führerschaft, die Leitung, C., nk.; — die Hegemonie, Cig. (T.).
  100. vodı̑təv, -tve, f. die Führung, die Leitung, Mur., Cig., Jan., DZ., nk.

   95.397 95.497 95.597 95.697 95.797 95.897 95.997 96.097 96.197 96.297  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA