Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
r (63.301-63.400)
-
litkeb, m. = likeb, Kor.- C.
-
lı̑tnica, f. koš ali rešeto, skozi katero se mošt preceja, kajk.- Valj. (Rad).
-
litovž, m. das Wirtshaus, Cig.; — prim. bav. leithaus, Schenke, Levst. ( Nov.).
-
litoželẹ́zən, -zna, adj. gusseisern, DZ.
-
lituš, m. = litovž, Kor.- Levst. (Rok.).
-
lituž, m. = litovž, C.
-
lı̑v, m. 1) der Guss, Jan.; — 2) das Fließen, der Fluss, C.; — 3) = lij, das Gießschaff, Cig., C., Met., Mik.; — der Trichter, Jarn.
-
liváč, m. = livec, der Gießer, Jan. (H.).
-
livȃda, f. die Flur, die Wiese, Jan., C., nk.; — prim. hs. livada, iz gr. λιβάδιον, Mik. (Et.).
-
livák, m. der Trichter, C.
-
lívanəc, -nca, m. nav. pl. livanci, neka jed, Bes.; nezgoščeno testo v pekev izlito, Trst. (Let.); — prim. levanci.
-
lı̑včək, -čka, m. dem. livek; der Trichter, Mur., V.-Cig.
-
lívəc, -vca, m. 1) der Gießer, Jan., nk.; — 2) = livček, V.-Cig.; — 3) = lijak 2), Notr.
-
lı̑vək, -vka, m. 1) der Trichter, Cig., Jan.; — 2) prav male ponikve se zovejo livki, Jes.
-
lı̑vka, f. črešnja, ki nedozorela pade z drevesa, Solkan- Erj. (Torb.).
-
lı̑vkast, adj. trichterförmig, Cig., Jan., C., Zora.
-
lı̑vnica, f. das Gusshaus, die Gießerei, Cig. (T.), C.
-
lı̑vnik, m. 1) der Trichter, Gor.- Cig., SlGosp.- C.; čarodelni l., der Zaubertrichter, Cig.; — 2) das blecherne Gussmodell für Kerzen, BlKr.; — 3) skozi livnik leti v mlinu moka izpod kamena, Gor.
-
lı̑vnjak, m. der Trichter, Jarn., C.
-
lı̑vstvọ, n. die Gießkunst, Cig. (T.).
-
lı̑z, m. die Lecke, Cig.; (liz, f., Jan.).
-
líza, f. kdor rad liže, der Lecker, Valj. (Rad); — der Schmeichler: ne bodi muza proti nižjim, nikdar liza proti višjim, UčT.
-
lizáč, m. der Lecker, Cig.; der Schmarotzer, Z.
-
lízalica, f. die Salzlecke, Cig., Jan.
-
lízanje, n. 1) das Lecken; — der Schleck, die Leckerei, Cig.; — 2) die Lecke, Cig.; — 3) das aus besonderen Kräutergattungen bestehende Futter für Kühe, das man eigens sammelt, damit sie mehr Milch geben, Mur.
-
lízast, adj. schleckerhaft: v svoja lizasta usta kaj dobiti, DSv.
-
lízati, -žem, vb. impf. lecken; žabe ga ližejo, er ist muthwillig, Cig.; — schlecken, naschen, Cig., Jan.; rad cuker liže, Cig. (T.); — dati otroku lizati, das Kind die Ruthe kosten lassen, Cig.; — l. koga, jemanden verzärteln, C.; l. se okoli koga, bei jemandem sich einzuschmeicheln suchen; l. se komu, Jan., Levst. (Rok.); — sukno se liže, das Tuch wetzt sich ab, schleißt, Jan., C.
-
lízav, adj. 1) leckerhaft, Z.; — 2) schmeichlerisch, Jan. (H.).
-
lízavəc, -vca, m. der Lecker, der Schmarotzer, Mur., Cig., Jan.
-
lízavka, f. die Leckerin, die Schmarotzerin, Mur., Cig.
-
lı̑zavt, m. = der Schmarotzer, M.
-
lízdav, adj. = hinavski, (= z vsemi na oko dober), Fr.- C.; — nam. lizav?
-
lizę́čən, -čna, adj., Mur., pogl. lizav 1).
-
lízgati se, -am se, vb. impf. sich schminken, Rez.- C.; — prim. liskati se.
-
lı̑zman, m. das Leckermaul, C.
-
lízniti, lı̑znem, vb. pf. einmal lecken, C., M., Z.
-
lizúlja, f. die Näscherin, Cig.
-
lizȗn, m. 1) der Lecker, Cig.; — der Schmarotzer, Mur., Cig.; — 2) niedriger Schmeichler, Cig., Jan.
-
lizȗnski, adj. schmeichlerisch, Cig.
-
lizȗnstvọ, n. die Speichelleckerei, Cig.
-
ljȗb, ljúba, adj. lieb, wert, theuer; ljubi moji otroci! — ni mi ljubo, es ist mir nicht lieb; kakor ti je ljubo, wie du willst; za ljubo imeti (vzeti) kaj, sich mit etwas zufrieden geben, Cig., Jan., C., Met.; ( prim. nem. "vorlieb" nehmen) za ljubo imeti koga, kaj, lieb haben, Dict., Trub., Kast.; Bog imej nas za ljubo! Trub.; komu na ljubo, jemandem zu Gefallen ("zulieb"); vso ljubo noč prebedeti, die ganze liebe Nacht durchwachen; ljubi kruhek, das liebe Brot; — ljubi, der Geliebte.
-
ljȗb, f. iz ljubi, aus Liebe, Polj.; po ljubi, nach Wunsch, C.; k ljubi, zulieb, C.
-
ljȗba, f. die Geliebte, das Liebchen, Cig., Jan., Dalm., nk.
-
ljubankast, adj. = ljubek, ljubezniv, Dict.
-
ljubȃv, f. die Liebe, Mur., V.-Cig., Jan., Kast., nk., Notr., Št.; — der Liebesdienst, die Gefälligkeit, Cig., Jan.; kako ljubav komu storiti, Cig., Dol.- Levst. (Rok.), Notr.; komu na ljubav, jemandem zulieb, C., Z., Dol.- Levst. (Rok.).
-
ljubȃva, f. = ljubav, Dict., M., C.
-
ljubȃvəc, -vca, m. = ljubec, ljubček, C.
-
ljubȃvən, -vna, adj. Liebes-, Mur.; erotisch, Cig., Jan.; — liebevoll, Mur.
-
ljȗbčək, * -čka, m. dem. ljubec; der Liebling, das Busenkind, der Schatz; der Liebste, der Geliebte.
-
ljȗbčica, f. der ( weibl.) Liebling, C., Z.
-
ljȗbčič, * m. = ljubček, C.
-
ljȗbəc, * -bca, m. der Geliebte, der Verehrer, der Liebhaber, Mur., Cig., Jan., C., Danj. (Posv. p.), Let., Cv.
-
ljȗbej, m. der Liebling, der Geliebte, Jan., C., Npes.- M., Mik., Slom.
-
ljȗbək, * -bka, m. der Liebling, C.; božji ljubki, Ravn.
-
ljúbək, -bka, adj. lieblich, wunderlieb, graziös, Cig., Jan., Cig. (T.); — hs.
-
ljúbən, -bna, adj. lieb, C.; ljubna deklica, SlN.
-
ljubę̑zən, -zni, f. 1) die Liebe; ljubezen nima oči, die Liebe ist blind, Cig.; ljubezen je bolezen, Npreg.; lj. do koga ali česa, die Liebe zu jemandem oder zu etwas; lj. do Boga, do domovine; — 2) goreča lj., die Feuernelke ("brennende Liebe") (lychnis caledonica); tudi samo: ljubezen, ali: žgoča l., Fr.- C.
-
ljúbəzən, -zna, adj. lieb, liebenswürdig, C., Zora; wohlwollend, C.; — prim. hs. ljubazan.
-
ljubę̑zənski, adj. Liebes-: ljubezenske sanje, Zora; ljubezenski ogenj, Levst. (Zb. sp.).
-
ljubę̑znica, f. das Liebesmahl, V.-Cig.
-
ljubezníčanje, n. die Liebelei, Cig.
-
ljubezníčati, -am, vb. impf. liebeln, freundlich thun, SlN.
-
ljubę̑znik, m. der Geliebte, Mur., C.
-
ljubę́zniti se, -ę̑znim se, vb. impf. liebeln, ogr.- C.
-
ljubeznìv, -íva, adj. liebenswürdig; lj. otrok, ljubeznivo vedenje.
-
ljubeznı̑včək, -čka, m. dem. ljubeznivec; der Liebenswürdige, Mur.; der Liebling, V.-Cig.
-
ljubeznı̑vəc, -vca, m. liebenswürdiger Mensch, Ravn.
-
ljubeznívost, f. die Liebenswürdigkeit.
-
ljubeznǫ̑ča, f. = 2. ljubeznost, ogr.- C.
-
1. ljúbəznost, f. die Lieblichkeit, die Liebenswürdigkeit, V.-Cig., Cig. (T.), C.
-
2. ljubę̑znost, f. die Liebe, ogr.- Valj. (Rad); bratinska lj., ogr.- C.
-
ljubeznóta, f. = 2. ljubeznost, ogr.- C.
-
ljubı̑, adv. = ljubo: če vam je ljubi = če vam je prav, Mlinsko pri Koboridu ( Goriš.)- Erj. (Torb.).
-
ljȗbica, f. 1) die Geliebte, das Liebchen; — 2) das wohlriechende Veilchen oder das Märzveilchen (viola odorata), Cig., Jan., Tuš. (R.); — bčelna lj. = melisa, C.
-
ljȗbič, m. der Buhle, C.
-
ljubı̑məc, -mca, m. der Liebling, Mur., Cig., nk.; der Geliebte, Jan.; — prim. stsl. ljubimъ, amabilis.
-
ljubı̑mka, f. die Geliebte, Let.- C., Zv.; — prim. ljubimec.
-
ljubı̑telj, m. der Liebende, Met., kajk.- Valj. (Rad); — der Liebhaber, der Freund, der Verehrer, Mur., C.; l. znanosti, Zora; l. mira, kajk.- Valj. (Rad).
-
ljubı̑teljica, f. die Liebhaberin, kajk.- Valj. (Rad).
-
ljúbiti, -im, vb. impf. 1) lieben; l. koga, l. resnico; ljubite se med seboj (sabo), liebet einander; — 2) liebkosen, herzen, Cig., Jan., Rez.- C.; (on je detetce) ljubil, objemal in kušal, Trub. (Post.); — küssen, Cig., Jan., Zora; ( hs.); — 3) Versprechungen machen: tako dolgo mi je ljubil, na zadnje mi vendar ni storil, Krn- Erj. (Torb.); — 4) ljubiti, behagen, wohl bekommen: vino mu ljubi, C.; zrak mu ljubi, Svet. (Rok.); izmed vsega sadnega drevja so mu hruške najbolj ljubile, LjZv.; gospodi ljubi veliko oko, LjZv.; ta jed mu ne ljubi, schmeckt ihm nicht, Levst. (Rok.); — lj. se, belieben, gefallen: ne ljubi se mi jesti; ljubi se mi spati; kakor se komu ljubi, wie es jedem beliebt; nič se mu več ne ljubi; gefallen, Jan., Cig. (T.); — prim. bav. es liebet, beliebet mir, Levst. (Rok.).
-
ljȗbka, f. = ljubica, Jan., M.
-
ljȗbkanje, n. das Liebkosen, die Liebkosung, Cig., nk.
-
ljȗbkati, -am, vb. impf. l. koga, liebkosen, herzen, Cig.; l. se, kosen, nk., Dol.
-
ljȗbkavəc, -vca, m. der Liebkoser, Cig.
-
ljúbkost, f. die Lieblichkeit, die Anmuth, Cig., Jan., Cig. (T.); — prim. ljubek.
-
ljubkováti, -ȗjem, vb. impf. liebkosen, C.; l. se, liebeln, Jan.
-
ljubljánka, f. neka hruška, Ponikve na Goriškem- Erj. (Torb.).
-
ljúbljenčək, -čka, m. dem. ljubljenec; der Liebling, das Schoßkind, Cig., Jan.
-
ljúbljenčič, m. = ljubljenček, C.
-
ljúbljenəc, -nca, m. der Liebling, der Favorit, Cig., Jan., nk.
-
ljúbljenik, m. der Liebling, Cig., Mik.
-
ljúbljenje, n. das Lieben; — das Liebkosen, Cig.
-
ljúbljenka, f. 1) die Liebste, der ( weibl.) Liebling, die Favoritin, Cig., Jan.; — 2) die Maßliebe (bellis perennis), C.; die große Maßliebe (chrysanthemum leucanthemum), Kres.
-
ljúbljenost, f. die Beliebtheit, Cig.
-
ljubljìv, -íva, adj. = ljub, ljubezniv, Mur., Cig.
-
ljȗbmi, adv. freiwillig, nach eigenem Belieben, C.
-
ljúbnik, m. der Amant, der Buhle, Pohl.- Valj. (Rad).
-
ljúbniti, ljȗbnem, vb. pf. = poljubiti, Mur.
-
ljubodı̑nstvọ, n. die Wohllust, Habd.- Mik., Jan.; — prim. stsl. ljubodêjstvo.
-
ljuboglásən, -sna, adj. lieblich klingend, Zora.
62.801 62.901 63.001 63.101 63.201 63.301 63.401 63.501 63.601 63.701
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani