Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
r (61.501-61.600)
-
kučet, m., Mur., Danj.- Mik., pogl. kolčet.
-
kȗčevje, n. coll. Büschel von Blüten, Samen u. dgl., Hal.- C.; — prim. kuča.
-
kúčiti se, -im se, vb. impf. niederhocken, Z., C. ( Vest. I. 138.).
-
kȗčje, n. = kučevje, C.
-
1. kȗčka, f. dem. kuča; das Büschel, SlGor.- C.; der Buschen, vzhŠt.- C.
-
2. kȗčka, f. die Hündin, Hrušica v Istri- Erj. (Torb.).
-
3. kȗčka, f. dem. kuca, Levst. (Rok.).
-
kȗčkast, adj. buschig ( n. pr. o cvetju), C.
-
kúčkovnat, adj. voll Büschel ( z. B. Samenbüschel), C.
-
kȗčma, f. 1) die Pelzmütze; — 2) die Vogelhaube, der Schopf, vzhŠt.- C.
-
kȗčnat, adj. = kučkast, C.
-
kúditi, -im, vb. impf. rügen, tadeln, Guts., C.; — verschmähen, Prip.- Mik.
-
1. kúfa, f. das Schröpfglas, das Schröpfhorn, Meg.- C., Mur.; — der Blütenkelch, C.; — prim. 1. kupa.
-
2. kúfa, f. 1) das Quadrat ( z. B. in farbigen Kleiderstoffen), C.; — das Carreau im Kartenspiel, Mur., Cig., Jan., Št.- C.; — 2) spleteni lasje na glavi, kajk.- Valj. (Rad); — prim. 2. kupa.
-
kufáč, m. dolgonos človek, kajk.- Valj. (Rad).
-
kúfast, adj. quadrilliert, C.
-
kúfica, f. = kupica, das Trinkglas, der Becher, C.; — das Schröpfhorn, Guts.
-
kúfič, m. der Deckel bei einer Weinpresse, jvzhŠt.; — prim. 2. kufa.
-
kȗfka, f. = kukma, ogr.- C.
-
kúga, f. die Seuche, die Pest; živinska k., die Viehseuche; goveja k., die Rinderpest, die Löserdürre, Cig.; sramna k., die Lustseuche, Mur., Cig., Jan.; die Beschälseuche, DZ.; smrdi, kakor kuga, C.; — prim. nem. ( dial.) die Koge = Pest, Mik. (Et.).
-
kúgast, adj. seuchenartig, Cig.
-
kȗgla, f. = krogla, (iz nem.).
-
kugopázən, -zna, adj. kugopȃzna komisija, die Seuchencommission, DZ.
-
kugoslẹ́dən, -dna, adj. = kugopazen, DZ.
-
kugosópən, -pna, adj. pesthauchend, Šol.
-
kúha, f. 1) das Kochen, die Kocherei; drv v kuho potrebujemo, Ravn. (Abc.); kuhe se učiti, kochen lernen, Nov.- C.; na kuho iti, hoditi, als Köchin aushelfen gehen, SlGor.; za kuho mora biti studenčnica, C.; kuha in peka, LjZv.; kuha = kuhanje žganja, DSv.; — der Bräu, das Gebräu, Cig., Jan.; — 2) vse, kar se navadno kuha za ljudi in za živali, posebno za svinje, n. pr. repa, korenje, zelenjava itd.; v malin prinesti za kuho in kruh, DSv.; kuho (korenje in repo) porvati na polju, SlN.; — Gekochtes, C.; kuha iz žita storjena, Dict.; — 3) kolikor se enkrat skuha, Valj. (Rad); krompirja za eno kuho, Levst. (Rok.).
-
kuháča, f. der Kochlöffel, der Rührlöffel, Mur., Cig., Jan., Št.
-
kuhačíka, f. = kuhača, Mursko polje- Vest.
-
kuháłən, -łna, adj. zum Kochen gehörig, Koch-, Cig., M.
-
kúhalica, f. največja vročina, die Schwüle, Senožeče- Erj. (Torb.).
-
kúhałnica, f. 1) der Kochlöffel; (kuhȃłnica, Št.); v kuhalnico dajati, bei Hochzeiten Geschenke geben, Cig.; — 2) die Schiene der Töpfer (die Töpfe von innen zu ebnen), Cig.
-
kúhałničnik, m. das Kochlöffelbrett oder Blech, Cig.
-
kúhałnjak, m. der Kochtopf, C.
-
kuhálọ, n. der Kochapparat, Jan., DZ.
-
kúhanje, n. 1) das Kochen; — 2) Gekochtes, Cig.
-
kȗhati, kȗham, vb. impf. kochen: jedi k.; v (na) mehko, trdo kuhana jajca, weich, hart gesottene Eier; ali ga kuhaj ali peci, nič ne pomaga = an ihm ist Hopfen und Malz verloren, Cig.; nisem ne kuhan ne pečen, ich weiß nicht, woran ich bin; k. se, kochen ( intr.): jedi se kuhajo; — žganje kuhati, Brantwein brennen; pivo (ol) k., Bier brauen; smolo k., Pech sieden; oglje k., Kohlen brennen, Cig., Erj. (Izb. sp.); apno k., den Kalk ausbrennen, Cig.; perilo k., sechteln, Cig.; — huda vročina me kuha, es ist mir sehr heiß, Erj. (Izb. sp.); grozdje se kuha v hudi vročini = zori, jvzhŠt.; — (v srcu) k. jezo, sovraštvo, Zorn, Hass hegen; — k. kaj, etwas brüten, vorhaben; nekaj se kuha, man hat etwas vor; ( prim.: Savla je kuhalo maščevati se, Ravn.); — prim. stvn. chohhōn iz: coquere, Mik. (Et.).
-
kúhavəc, -vca, m. der Zerlith ( min.), Cig. (T.).
-
kúhəlj, -hlja, (-həljna), m. kuheljni so to, kar flancati, Dol., Notr.; v kuheljne iti = v botrino iti, Notr.
-
kúhinja, f. die Küche; — prim. stvn. chuhhina, Mik. (Et.).
-
kúhinjica, f. dem. kuhinja.
-
kúhinjski, adj. Küchen-, küchenmäßig; kuhinjska posoda, das Küchengeschirr; kuhinjska sol, das Kochsalz; — kuhinjska, die Küchenmagd; služiti za kuhinjsko.
-
kúhinjstvọ, n. das Küchenwesen, Jan.
-
kúhinjščak, m. das Küchenvortuch, C.
-
kȗhlja, f. der Kochlöffel, M., SlGor.
-
kȗhljaj, m. kolikor se enkrat kake jedi pristavi: k. ječmena, moke, Senožeče- Erj. (Torb.).
-
kȗhnja, f. kar se kuha, pos. okopavina, Hackfrüchte (krompir, repa itd.), Podkrnci- Erj. (Torb.); vsak dan lonec kuhnje za uboge pristaviti, Vrtov. (Sh. g.); — = kuhan ječmen, GBrda- Erj. (Torb.); — vse, kar se kuha prascem v krmo, Koborid- Erj. (Torb.).
-
kúhovina, f. Gekochtes, Nov.- C.; der Absud, Str.
-
kȗhta, m. der Küchenjunge, C., Mik.
-
1. kúja, f. die Hündin, Cig., M., BlKr.; tudi psovka za žensko, BlKr.; — prim. hs. kuja.
-
2. kúja, f. das Schmollen, der Trotz, Cig., Jan., C.; pusti ga, da ga kuja mine, Gor.- Z.
-
kujȃłnik, m. der Schmollwinkel: ob koncu službenega leta hodijo posli v kujalnik, = kujajo se, Notr.
-
kujálọ, n. der Schmollende, Cig.
-
kújanica, f. das Schneeglöckchen (galanthus nivalis), Sežana- Erj. (Torb.).
-
kújanje, n. das Schmollen.
-
kújast, adj. zum Schmollen geneigt, launisch, Mur., Cig., C.
-
kújati se, -am se, vb. impf. schmollen, mucken; sich weigern etwas Versprochenes zu thun; einen Vertrag rückgängig zu machen suchen, Ravn.- Mik.; = kutiti se, das Nest meiden, C.
-
kújav, adj. zum Schmollen geneigt, eigensinnig, trotzköpfig, Alas., Cig., Jan., C., Bes.
-
kújavəc, -vca, m. der Schmoller, der Trotzkopf, Cig., Jan., C.
-
kújavica, f. das Schmollen, der Trotz, Z., ZgD.
-
kújavka, f. die Schmollende, Z.
-
kújavost, f. die Neigung zum Schmollen, Jan., Bes.
-
1. kȗjež, m. der Stützkopf, Jan.
-
2. kȗjež, m. = kovač: Da turški kujež si, poznam, Čb.- Valj. (Rad).
-
kujǫ̑n, m. der Schurke, der Cujon.
-
kȗjsa, f. 1) = kusa, die Hündin, vzhŠt., kajk.- Valj. (Rad); — 2) das Schweinchen, Štrek.
-
kȗk, m. 1) die Unke, Pot.- Cig.; — 2) = kuka, C.
-
kúka, f. 1) das Insect, Cig., vzhŠt.; — das Würmchen, vzhŠt.; — der Eingeweidewurm: kuka me je, ich habe Bauchgrimmen ( nav. le v otročjem govoru), jvzhŠt.; — 2) das Schwein, Z., Štrek.
-
kukáča, f. = kukavica 1), kajk.- Valj. (Rad).
-
kukáłce, n. dem. kukalo, SlN., DZ.
-
kukȃłnica, f. der Guckkasten, Cig., Jan.
-
kukȃłnik, m. = kukalnica, Jan.
-
kukálọ, n. kleines Perspectiv, der Gucker, Cig., Jan., Nov.- C.; gledališčno k., das Opernglas, Žnid., Sen. (Fiz.).
-
1. kúkanje, n. das Geschrei des Kuckucks.
-
2. kúkanje, n. das Gucken.
-
kúkast, adj. traurig, düster, C., Z.; kukasto gledati, Z.; kukasto vreme, C.
-
1. kúkati, -am, vb. impf. 1) schreien, wie der Kuckuck; kukavica kuka; — 2) traurig, betrübt sein, C.
-
2. kúkati, -am, vb. impf. gucken, spähen; — iz nem.
-
kúkav, adj. traurig, düster, C.; kukavo vreme, Z., Hal.- C.; — elendlich, erbärmlich, Jan., Nov.- C.; — prim. hs. kukav, kukavan, traurig.
-
kukȃva, f. ein in Schluchten verborgener, einsamer, spärlich bewohnter Ort, Lašče- Levst. (Rok.); die Wüste, Hip.- C., Drobt.- C.; na povelje božje bodo po kukavah skriti pokoro delali, Škrinj.
-
kúkavəc, -vca, m. das Knabenkraut, die Ragwurz (orchis Morio), Tuš. (R.).
-
kúkavən, -vna, adj. jämmerlich, Jan.; — wehmüthig, C.; — prim. kukav.
-
kúkavica, f. 1) der Kuckuck (cuculus canorus); čopasta k., der Haubenkuckuck, Cig.; — 2) die Kuckuckslichtnelke (lychnis flos cuculi), vzhŠt.- C.; — das Knabenkraut (orchis Morio), Poh.- Erj. (Torb.); kukavice, Orchideen: čeladasta k., helmartige Ragwurz (orchis militaris), dvolistna k., zweiblättrige Ragwurz (orchis bifolia), širokolistna k., breitblättrige Ragwurz (orchis latifolia), Tuš. (R.).
-
kukavíčati, -am, vb. impf. wie der Kuckuck schreien, C.
-
kúkavičən, -čna, adj. = kukavičji, Z., Kr.
-
kúkavičji, adj. Kuckucks-, Jan.; kukavičja roža, = kukavica 2), die Kuckuckslichtnelke, C.
-
kȗkəc, -kca, m. 1) der Trotzkopf, die Todtenuhr (anobium pertinax), Erj. (Ž.); — 2) der Fingerwurm, Št.- C.; — 3) = prasec ("na Goriškem je navadno ta žival črna") Rihenberk- Erj. (Torb.), Vrt.
-
kukə̀lj, -kljà, m. die Ecke, der Winkel, der Zipf, ogr.- C.; (kukę̑l, -klà, Valj. [Rad]).
-
kukljàt, -áta, adj. eckig, ogr.- C.
-
kuklję̑n, adj. = kukljat, ogr.- C.
-
kuklję̑vje, n. coll. die Ecken, ogr.- C.
-
kukljica, f. die Kapuze, (kuklica) Jan.; — prim. it. cucullo, die Kapuze.
-
kȗkma, f. der Schopf, Jan., C., Trst. (Let.); k. na kapici, Zora; der Schopf der Vögel, vzhŠt.; — das Samenbüschel ( z. B. vom Klee), SlGor.- C.; — das schopfartige Ende der Strohdachfirste, ogr.- C.; — die zusammengewickelten Weiberzöpfe am Kopfe, C., Ščav.; omožene so si zvijale kite v kukmo, Pjk. (Črt.).
-
kȗkmak, m. der Feld-, Blätterpilz oder Champignon (agaricus campestris), Meg., V.-Cig., Tuš. (R.); — iz nem. kucken-mucken, LjZv.
-
kȗkman, m. = kukmak, Hal.- C.
-
kȗkmanək, -nka, m. = kukmak, Fr.- C.
-
kȗkmanka, f. = kukmak, Dict., Fr.- C.
-
kȗkmast, adj. schopfig, mit großem Schopf, C.; kukmasta kapa, Npes.-Vraz; — gefüllt, doppelt (von Blüten): kukmasti fajgeljni, vzhŠt.- Pjk. (Črt.).
-
kúkniti, kȗknem, vb. pf. niederhocken, Fr.- C., C. ( Vest. I. 138.); zusammensinken, Št.- Z.
-
kukováča, f. = kukavica 1), kajk.- Valj. (Rad).
-
kukováti, -ȗjem, vb. impf. schreien wie der Kuckuck: kukavica kukuje, Npes.-Vraz.
61.001 61.101 61.201 61.301 61.401 61.501 61.601 61.701 61.801 61.901
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani