Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

r (44.601-44.700)


  1. zaškrípniti, -škrı̑pnem, vb. pf. einen knarrenden, knirschenden Laut hervorbringen, M.
  2. zaškŕniti, -škȓnem, vb. pf. mit einem knarrenden Laut eine Drehung bewerkstelligen, zudrehen, Cig.; z. pipo, Mur., C., vzhŠt.- Vest.; zuschrauben, vzhŠt.
  3. zaškrnjȃłəc, -łca, m. = zaškrnjalo 2), der Reiber am Fenster, C.; — der Riegel, vzhŠt.
  4. zaškrnjálọ, n. 1) der Pipenhahn, C.; — 2) der Reiber an einem Fenster, C.
  5. zaškrobotáti, -otȃm, -ǫ́čem, vb. pf. = zaškrabotati, Glas.
  6. zaškropíti, -ím, vb. pf. 1) = škropeč porabiti, verspritzen, verträufeln, Cig.; — 2) zu spritzen anfangen, Jan. (H.).
  7. zaškŕtati, -am, vb. pf. = začeti škrtati; miš je zaškrtala.
  8. zaškŕtniti, -škȓtnem, vb. pf. einen Kratzlaut oder einen Laut hervorbringen, wie er z. B. beim Nagen gehört wird; miš zaškrtne; zaškrtne podkov, Npes.-K.
  9. zašrȃvbati, -am, vb. pf. zuschrauben, Cig.; — prim. šravb.
  10. zašrȃvfati, -am, vb. pf. = zašravbati.
  11. zaštı̑brati, -am, vb. pf. = zadavčiti, versteuern, Guts.- Cig.
  12. zašundráti, -ȃm, vb. pf. zu lärmen, zu poltern anfangen; einen Lärm erheben.
  13. zašušmáriti, -ȃrim, vb. pf. verhudeln, Cig.
  14. zašvedráti, -ȃm, vb. pf. verkrümmen, C.
  15. zataboríti, -ím, vb. pf. als Lager befestigen, Jan. (H.); z. se, sich in einem befestigten Lager verschanzen, Jan. (H.), Bes.
  16. zatȃrnati, -am, vb. pf. zu jammern anfangen, aufjammern, Cig.
  17. zatę̑ra, f. die Unterdrückung, C.
  18. zatę̑rati, -am, vb. impf. = zatirati, M.
  19. zatı̑r, m. = zatira, Cig.
  20. zatı̑ra, f. die Unterdrückung, C.
  21. zatiráč, m. der Unterdrücker, Mur., Cig.; bogat zatirač, ki uboge tlači, Ravn.- Valj. (Rad); der Tyrann, C.
  22. zatiráłən, -łna, adj. bedrängend, Cig.
  23. zatı̑ranəc, -nca, m. der Unterdrückte, Mur., Cig.; zatirancem pomagajte! Ravn.- Valj. (Rad).
  24. zatı̑ranje, n. 1) das Vertilgen; — 2) das Bedrücken; — die Verfolgung: z. vere.
  25. zatı̑ranka, f. die Unterdrückte, Jan. (H.).
  26. zatirȃtelj, = zatiravec, Let.
  27. zatirȃtəv, -tve, f. die Unterdrückung, Jan.
  28. zatı̑rati, -am, vb. impf. ad zatreti; 1) vertilgen, ausrotten, vernichten; z. mrčes; bog zatira oskrunitelje svoje cerkve, kajk.- Valj. (Rad); — verheeren, Cig.; toča polja zatira, kajk.- Valj. (Rad); — abschaffen: navade, praznike z., Cig.; — z. se, sich abtödten, Cig.; — 2) bedrücken, bedrängen, verfolgen; z. podložnike, ljudstvo, uboge, pravico.
  29. zatirávati, -am, vb. impf. = zatirati, Jan. (H.).
  30. zatı̑ravəc, -vca, m. 1) der Vertilger, Cig., Jan.; — 2) der Bedrücker, der Bedränger, Mur., Cig., Jan., Dalm., Ravn. i. dr.
  31. zatı̑ravka, f. 1) die Vertilgerin, Cig.; die Vernichterin, C.; — 2) die Bedrückerin, Mur., Cig.
  32. zatirljívost, f. die Unterdrückungssucht, Cig.
  33. zatòr, -tǫ́ra, m. das Verderben, C., Mik., on, to je moj zator! BlKr.; na z. biti domovini, dem Vaterlande zum Verderben gereichen, Navr. (Let.); — die Unterdrückung, Cig. (T.), C., DZ.; na zator one plehke beletristike, Zv.; — tudi: zátor.
  34. zatǫ́rej, adv. 1) deswegen, darum; — 2) zatórej = zatoje, otorej: tukaj ni zatorej hrasta, (von der Größe und Stärke), Levst. (M.).
  35. zatǫ́rən, -rna, adj. verschwenderisch, Ravn.- Cig.
  36. zatóriti, -tǫ́rim, vb. pf. verstreuen, Mik.; verzetteln, Danj.- M.; z. peneze, vzhŠt.- C.
  37. zatǫ̑rnež, m. der Verschwender, Rib.- Ravn.- Cig.
  38. 1. zatọ̑rnica, f. die Unterdrückerin, C.
  39. 2. zatọ̑rnica, f. = zatvornica, Mur., Cig., Jan.
  40. 1. zatọ̑rnik, m. der Verderber, der Untedrücker, ogr.- C.; zatornik ("zaturnik") moje sreče, BlKr.; der Beschädiger, Jan.
  41. 2. zatǫ̑rnik, m. der Verschwender, Cig., M.; — prim. zatoren.
  42. 3. zatọ̑rnik, m. = zatvornik, Cig.
  43. zatožáriti, -ȃrim, vb. pf. durch Processe verlieren, Jan. (H.).
  44. zatrácati, -am, vb. pf. z. komu kaj, jemandem etwas eindringlich auftragen, Lašče- Levst. (M.), SKr.
  45. zatraceváti, -ȗjem, vb. impf. ad zatracati; einschärfen, Levst. (Zb. sp.).
  46. zatrackáti, -ȃm, vb. pf. verschleudern, vertändeln, Cig.; z. čas, Cig.
  47. zatrȃta, f. die Verschwendung, Mur.
  48. zatrátən, -tna, adj. verschwenderisch, Cig.
  49. zatrátiti, -im, vb. pf. verschwenden, verthun, vergeuden, vertändeln; z. denar, čas, Cig.
  50. zatráviti se, -im se, vb. pf. sich mit Gras bewachsen.
  51. zátrč, m. der Stöpsel, vzhŠt.; — prim. zatrčiti.
  52. zatŕčiti, -tȓčim, vb. pf. mit dem Stöpsel verschließen, vzhŠt.; (menda iz: zatrdčiti, prim. zatrdek).
  53. zátrčnjak, m. der Stöpselzieher, vzhŠt.
  54. zatȓdba, f. die Versicherung, die Vergewisserung, Cig., DZ.
  55. zátrdək, -dka, m. der Stöpsel, BlKr.
  56. zatrdílọ, n. die Versicherung, DZ.
  57. zatrdı̑təv, -tve, f. 1) die Befestigung: z. močno se lomečih bregov, DZ.; — 2) die Betheuerung, Cig.
  58. zatŕditi, -im, vb. pf. 1) befestigen, Mur., Cig.; z verižico z., verketteln, Cig.; — consolidieren, Jan.; — verstockt machen, Cig., Jan.; zatrjen v hudobiji, Guts.; — 2) fest verstopfen: z. z zamaškom, bestöpseln, Cig.; — 3) z. komu kaj, jemandem etwas einprägen, einschärfen, nachdrücklich empfehlen, Cig., Jan., C.; vratarju čuti zatrdi, Ravn.; zatrdi jim, kako naj se nosijo, Jurč.; — 4) sicher machen, versichern, vergewissern, Cig., Jan., LjZv.; z. komu kaj (als sicher versprechen), LjZv.; — betheuern, Mur.; z. na svoje poštenje, Cig.
  59. zatrèb, -tréba, m., M., C., pogl. zatrep.
  60. zatrenčáti, -ȃm, vb. pf. 1) verwickeln, verwirren: štreno z., Polj.; — 2) verbinden, fesseln, C.
  61. zatreník, m. = zatornik, zatiravec, Krelj.
  62. zatrénje, n. die Vernichtung: z. greha, Burg.; — die Unterdrückung; — die Abtödtung, Cig.
  63. zatrèp, -trépa, m. 1) der Dachabhang an der schmalen Seite des Gebäudes, der Dachgiebel, der Dachwalm, C., (zatreb) vzhŠt.; — 2) = zatišje, der Erdwinkel, Nov., Bes., Dol., Z.; Vsak zatrep si in tokava Domač "listek" nakopava, Levst. (Zb. sp.).
  64. 1. zatrépati, -trę́pljem, -páti, -ȃm, vb. pf. zuklopfen: zatrepan, untersetzt, Jan.; telo je severnemu jelenu zajetno in zatrepano, Vrt.; tukaj so ljudje bolj majhni, ali čvrsti in zatrepani, Levst. (Zb. sp.).
  65. 2. zatrepáti, -pȃm, -trę́pljem, vb. pf. = zatrepetati, Jarn.
  66. zatrepetáti, -etȃm, -ę́čem, vb. pf. erzittern, erbeben.
  67. zatresljáti, -ȃm, vb. pf. zu zittern anfangen: z. z glasom, einen Triller schlagen, Cig.
  68. zatrę́sti, -trę́sem, vb. pf. 1) verstreuen: = zatrositi ( n. pr. bolezen), Cig., M.; — 2) zu schütteln anfangen, schütteln; z. se, erzittern.
  69. zatrẹ́ščiti, -trẹ̑ščim, vb. pf. zuschlagen: z. vrata, Cig., LjZv.
  70. zatrẹ́ti, -tárem, (-térem), -trèm, vb. pf. vertilgen, ausrotten; z. mrčes; z. plevel, Cig., Goriš.- Erj. (Torb.); — vernichten; ti zatareš človeka, Travn.- Valj. (Rad); z. se, zugrunde gehen, Lašče- Levst. (M.); — unterdrücken; vero z.; kratko bolezen zdravnik zatere, Škrinj.- Valj. (Rad); — verwüsten, verheeren, Cig.; — abtödten: želje z., Cig.; — abschaffen: razvade, praznike z., Cig.
  71. zatŕgati, -tȓgam, vb. pf. anreißen, Cig.; einreißen, Z.
  72. zatrgováti, -ȗjem, vb. pf. beim Handelsbetrieb verlieren.
  73. zatrípati, -trı̑pam, -pljem, vb. pf. zu pochen anfangen: v prsih je zopet zatripalo močneje srce, LjZv.
  74. zatrjȃłək, -łka, m. der Stöpsel, der Pfropf, Mur.- Cig.
  75. zatrjálọ, n. der Stöpsel, Mur.
  76. zatrjénje, n. die Verstockung, Cig.
  77. zatrjeváti, -ȗjem, vb. impf. ad zatrditi.
  78. zatrkljáti, -ȃm, vb. pf. = zatočiti, rollen machen, Z.; zavrti se mu v glavi, da se zatrklja navzdol, LjZv.
  79. zatŕkniti, -tȓknem, vb. pf. verstöpseln, C.; — prim. zatrčiti.
  80. zatrkóliti, -ǫ̑lim, vb. pf. = zatrkljati, zatočiti, Bes.; (zatrkolíti, Zv.).
  81. zatŕniti, -nem, vb. pf. 1) (durch einen abspringenden Funken) anzünden, Jan., Z.; nesli so gorečo luč v suho seno in tako zatrnili hram, Jurč.; — 2) hineinfahren (von einem Funken): ( fig.) iskrica se zatrne v srce, LjZv.
  82. zatrnjáti, -ȃm, vb. pf. mit Dornen vermachen oder verzäunen, Cig., Jan., C.
  83. zatròb, -trǫ́ba, m. ein mit einem Horn oder ähnlichen Instrumente gegebenes Zeichen, Zv.; der Tusch, Cig.
  84. zatrobę́ntati, -am, vb. pf. die Trompete zu blasen anfangen; in die Trompete stoßen.
  85. zatrǫ́biti, -im, vb. pf. in ein Horn oder ein ähnliches Blasinstrument stoßen, dasselbe zu blasen anfangen, ein Stück darauf anstimmen; v rog, v trobento z.; z. na lov, na boj; z. na odhod, zum Aufbruch blasen, Cig.
  86. zatrǫ̑bljaj, m. = zatrob, Jan. (H.).
  87. zatrohējski, adj. zatrohejska zareza (v heksametru), die weibliche Cäsur, Zora.
  88. zatrǫ́siti, -im, vb. pf. verstreuen; ogenj z.; ljuljko z. med pšenico; bolezen z. v kakem kraju (v kak kraj), einen Ort mit einer Krankheit anstecken, Cig.; med ljudi z. kaj, etwas ausbringen, Cig.
  89. zatrǫ́šati, -am, vb. impf. ad zatrositi; verstreuen, Cig.; laž se je zatrošala potlej še v druge kraje, Navr. (Kop. sp.).
  90. zatrǫ̑šək, -ška, m. = trošek, die Auslage, Mur., C.
  91. zatrošíti, -ím, vb. pf. verzehren, aufwenden, verausgaben; koliko si zatrošil na dan? jvzhŠt.
  92. zatrováti, -trújem, vb. pf. (als Gegenmittel ein Gift) unschädlich machen: mleko zatruje strup, Gor.- DSv.
  93. zatrpẹ́ti, -ím, vb. pf. 1) verschmerzen, ertragen, C.; — 2) imstande sein, C.; ( prim. utrpeti).
  94. zatŕtje, n. die Vernichtung, der Ruin, Cig.
  95. zatrúščati, -am, vb. pf. zu lärmen anfangen, C.; aufrauschen, aufkrachen, Jan. (H.).
  96. zatrúti, -trújem, vb. pf. gozd z., einen Wald ausroden, vernichten, Miren pri Gorici- Štrek. (LjZv.).
  97. zatŕzniti, -tȓznem, vb. pf. schließen: duri z., C., Z.
  98. zatrzniti, -im, vb. pf. = (njivo) trzno pustiti, C.
  99. zatŕžiti, -im, vb. pf. durch den Handel verlieren, M.
  100. zatvȃrjati, -am, vb. impf. ad zatvoriti, zuschließen, Cig., SlN.

   44.101 44.201 44.301 44.401 44.501 44.601 44.701 44.801 44.901 45.001  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA