Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
r (27.601-27.700)
-
prebiválišče, n. der Aufenthaltsort, der Wohnort, der Wohnsitz; nebesa, p. svetnikov; tudi: prebivalíšče.
-
prebivȃłnica, f. das Wohnzimmer, ogr.- M., C., Slom.
-
prebiválọ, n. železen drog, s katerim se v kamen jame vrtajo, Vas Krn- Erj. (Torb.).
-
prebívanje, n. 1) das Ausharren, Cig.; der Aufenthalt, das Wohnen; p. na kmetih, v glavnem mestu; — 2) die Behaufung, Meg.; — tudi prebivȃnje, Valj. (Rad).
-
prebivȃtelj, m. = prebivavec, nk.
-
prebivȃteljstvọ, n. = prebivavstvo, nk.
-
prebivȃtən, -tna, adj. Wohn-: prebivȃtni prostori, Levst. (Nauk).
-
prebívati, -am, vb. impf. ad 1. prebiti (bom); 1) aushalten; kraljici uže ni bilo prebivati, Levst. (Zb. sp.); leiden, ertragen, C.; ni moči ga p., Svet. (Rok.); — auskommen, C.; ob vodi in suhem kruhu p., LjZv.; — 2) sich aufhalten, wohnen; na kmetih p.; ribe v vodi prebivajo; pod eno streho s kom p.; po vaseh prebivajo kmetje, po mestih gospoda in rokodelci; — 3) übrig bleiben, übrig sein, C., Levst. (Pril.); le-ti bodo vsi jesti zadosti imeli, in bode še prebivalo, Trub.; nič časa mu ni prebivalo, Zv.; — überflüssig sein, C.; meni kaj prebiva, ich habe an etwas Überfluss, V.-Cig.; — potok prebiva, der Bach läuft über, C.
-
prebivȃvəc, -vca, m. der Bewohner; prebivavci severnih dežel, die Nordländer, Cig.
-
prebivȃvka, f. die Bewohnerin.
-
prebivȃvstvọ, n. die Bevölkerung, die Einwohnerschaft, Jan., C., nk.
-
prebı̑vək, -vka, m. 1) = prebitek 1), Mur., C.; — 2) = prebitek 2), C.
-
preblȃg, -blága, adj. zu edel; — sehr edel; preblaga duša; preblagi gospod!
-
preblagodátən, -tna, adj. sehr gnadenreich: p. čudež, LjZv.
-
preblagorǫ́dən, -dna, adj. hochedelgeboren, hochwohlgeboren (v naslovih), Cig., Jan., C., nk.; (po drugih slov. jezikih).
-
preblagorǫ̑dje, n. Vaše p.! Euer Hochwohlgeboren! nk.
-
preblagorǫ́dnost, f. die hochedle Geburt, Jan. (H.).
-
preblȃtən, -tna, adj. zu kothig; preblatno je, ne morem iz hiše.
-
preblátọ, n. zu großer Koth, Met.- Cig., Jan., C., Mik.; p. je, es ist zu kothig, Lašče- Erj. (Torb.).
-
preblazíniti, -ı̑nim, vb. pf. neu polstern, überpolstern, Cig.
-
preblázniti se, -im se, vb. pf. in eine Verirrung gerathen, irren, Mik., Vrtov. (Km. k.), Notr.
-
preblážen, adj. überaus selig, hochselig, Cig., Jan.
-
preblebetáti, -etȃm, -ę́čem, vb. pf. mit Plaudern zubringen, durchschwatzen; celo uro p.
-
preblẹdẹ́ti, -ím, vb. pf. die Farbe wechseln, erblassen; od strahu p., Cig.; zakaj je prebledel? Jurč.
-
preblẹdẹ́vati, -am, vb. impf. ad prebledeti.
-
preblẹdíti, -ím, vb. pf. blass oder bleich machen, ogr.- C.
-
preblẹdováti, -ȗjem, vb. impf. ad prebledeti; öfter die Farbe wechseln: Kaj tak prebleduje Ti rumeno lice? Npes.-K.; tam, kjer lepota prebleduje, Rog.- Valj. (Rad).
-
preblę́jati, -jam, -jem, vb. pf. schreiend zubringen: p. celo noč, C.
-
preblẹsketáti, -etȃm, -ę́čem, vb. pf. eine gewisse Zeit hindurch schimmern, Cig.
-
preblı̑sk, m. eine heitere Stelle am bewölkten Himmel, Podkrnci- Erj. (Torb.); zvedrilo se bo: že se prebliski kažejo, Z.
-
preblískniti se, -blı̑skne se, vb. pf. prebliskne se, kadar se na oblačnem nebu pokaže kaka jasnina, Podkrnci- Erj. (Torb.), BlKr.
-
preblízu, adv. zu nahe.
-
preblǫ́diti, -im, vb. pf. 1) durchirren, Cig., Jan., M.; — 2) (eine Flüssigkeit) durchmischen, Medv.- M.
-
prebǫ̑bnati, -am, vb. pf. 1) trommelnd durchwandern: p. vsa mesta, Cig.; — 2) eine gewisse Zeit hindurch trommeln, Cig.
-
prebobnẹ́ti, -ím, vb. pf. im Tosen übertreffen, übertosen, Jan. (H.).
-
prebòd, -bóda, m. der Durchstich, Cig., Jan.; p. mehurja, der Blasenstich, Cig.
-
prebȏdək, -dka, m. der Durchstich, C.
-
prebodílọ, n. der Durchstecher (für Briefe), Cig.
-
prebodína, f. die durchstochene Stelle, C.
-
prebȏdljaj, m. der Durchstich, Jan.
-
prebogàt, -áta, adj. zu reich; — sehr reich, überreich.
-
prebǫ̑gati, -am, vb. pf. sich ungehorsam zeigen: očeta nikoli ne preboga, er gehorcht dem Vater immer, Lašče- Levst. (M.); Moj sin me nikdar še prebogal ni, Npes.-K.; — prim. (u)bogati.
-
prebòj, -bója, m. 1) das Durchschlagen, der Durchschlag, Cig., Jan.; — 2) die Pore, Erj. (Ž., Som.), Cig. (T.); — 3) die Zwischenwand, C.; "kar je vmes postavljeno", Dict.; — 4) die Compensation, Cig. (T.), DZ.; — prim. 2. prebiti 2).
-
prebǫ̑jəc, -jca, m. ein Werkzeug zur Durchlöcherung des Leders, der Leinwand, BlKr.
-
prebójən, -jna, adj. durchschlagbar, Cig.
-
prebòk, -bóka, m. die Umstülpung ( z. B. eines Hutes), V.-Cig.
-
prebokávati, -am, vb. impf. ad prebokniti, V.-Cig.
-
prebókniti, -bǫ̑knem, vb. pf. umstülpen: p. klobuk, V.-Cig.
-
prebolẹ́hati, -am, vb. pf. eine gewisse Zeit hindurch siechen oder kränkeln: p. vse dni, Cig.
-
prebolẹ̑nje, n. die Wiedergenesung, Jan., C.
-
prebolẹ́ti, -ím, vb. pf. eine Krankheit überstehen, genesen; kar sem prebolel, sem čisto zdrav, Z.; p. kako bolezen, Cig.; p. rano, die Heilung der Wunde erreichen, C., Zora; — verschmerzen, verwinden, Cig. (T.).
-
prebolẹ́vanje, n. das Genesen, die Reconvalescenz, M. Navr. (Let.).
-
prebolẹ́vati, -am, vb. impf. ad preboleti, Z.
-
prebolẹ́vavəc, -vca, m. der Reconvalescent.
-
prebolẹ̑vnik, m. der Reconvalescent, Levst. (Pril.).
-
prebǫ̑rən, -rna, adj. zu armselig; — überaus armselig.
-
prebósti, -bódem, vb. pf. durchstechen, durchbohren; z mečem koga p.; gleda me, kakor da bi me hotel z očmi p.; tvoje besede so mu prebodle srce (drangen ihm durchs Herz), Cig.
-
prebráč, m. = krivokljun, der Kreuzschnabel, Frey. (F.).
-
prebrȃjati, -am, vb. impf. ad prebroditi, prebresti, C.
-
prebránati, -am, vb. pf. 1) durcheggen; — 2) eine gewisse Zeit hindurch eggen: ves dan p., Cig.; — 3) von neuem eggen, Cig.
-
prebrániti, -im, vb. pf. verwehren, abwehren, C.
-
prebráti, -bérem, vb. pf. 1) durchklauben, sichten; grah p., Cig.; pšenica je čista, kakor da bi jo bili golobje prebrali, C.; gozd p., den Wald aushauen, durchsichten, Cig.; — prebran, ausgesucht, vorzüglich, Jan., C.; prebrana večerja, C.; — 2) (etwas Besseres) auswählen; le si preberi, če si moreš, triff eine bessere Wahl, wenn du kannst, Z., jvzhŠt.; na tujem si nič ne prebereš, in der Fremde wirst du dein Los nicht bessern, Z., jvzhŠt.; — 3) p. se, die Fassung wieder gewinnen, sich fassen, sich sammeln, Cig., Jan., Cig. (T.); — 4) durchlesen: p. knjigo, pismo.
-
prebrázditi, -im, vb. pf. durchfurchen, Cig.
-
prebȓbati, -bam, vb. pf. durchstöbern, durchwühlen, Cig., Jan.; vrabec prebrba prah pod podom, Vrt.; vso hišo p., das ganze Haus ausstöbern, Cig.
-
prebŕcati, -am, vb. pf. mit den Füßen durchstöbern.
-
prebrehetáti, -ȃm, vb. pf. hüstelnd zubringen: celo noč p., C.
-
prebrę́nčati, -ím, vb. pf. durchsummen, Cig.
-
prebrę̑nkati, -am, vb. pf. klimpernd durchspielen, durchklimpern, Cig.
-
prebrésti, -brédem, vb. pf. durchwaten; p. reko.
-
prebrídək, -dka, adj. überaus bitter ( fig.); p. čut, Zora; prebridko trpljenje, prebridka smrt.
-
prebrı̑sanəc, -nca, m. ein pfiffiger, gescheiter Mensch, Cig.
-
prebrı̑sanost, f. die Pfiffigkeit, die Gescheitheit.
-
prebrísati, -brı̑šem, vb. pf. 1) durchstreichen, Cig., Z.; — 2) prebrisan, pfiffig, gescheit; prebrisana glavica, ein gescheiter, feiner Kopf.
-
prebríti, -brı̑jem, vb. pf. 1) von neuem rasieren, Cig.; — 2) scharf durchwehen, Cig.
-
prebrízgati, -brı̑zgam, vb. pf. durchspritzen, Jan.
-
prebrizgljáti, -ȃm, vb. pf. durchspritzen, Cig.
-
prebrízgniti, -brı̑zgnem, vb. pf. durchspritzen, Cig.
-
prebŕkati, -bȓkam, vb. pf. durchstöbern, Cig.
-
prebrkljáti, -ȃm, vb. pf. durchstöbern.
-
prebŕniti, -nem, vb. pf., Guts., Bas. i. dr., pogl. preobrniti.
-
prebrnjáti, -ȃm, vb. pf. durchbetteln, Cig.
-
prebròd, -bróda, m. 1) eine untiefe Stelle im Flusse, wo man hindurchwaten kann, die Wate, Cig.; — 2) = brod, die Überfuhr, Mur., Cig., C.
-
prebróditi, -brǫ́dim, vb. pf. 1) durchwaten; — 2) über ein Wasser fahren, übersetzen: p. vodo, Cig.; = p. se, C.; — 3) durchsuchen, durchforschen, C.
-
prebrodnína, f. = brodnina, das Überfahrtsgeld, Cig.
-
prebrojíti, -ím, vb. pf. = prešteti, nk.
-
prebȓskati, -am, vb. pf. durchscharren; kokoši so prebrskale grede na vrtu, jvzhŠt.; — durchstöbern, durchsuchen.
-
prebrskávati, -am, vb. impf. ad prebrskati.
-
prebrskljáti, -ȃm, vb. pf. durchstöbern, C.
-
prebrúsiti, -im, vb. pf. 1) durchschleifen; durchwetzen; — 2) von neuem schleifen.
-
prebrúšati, -am, vb. impf. ad prebrusiti, Jan. (H.).
-
prebrvíti, -ím, vb. pf. mit einem Steg versehen, C.
-
prebŕzəł, -zla, adj. mit veränderter Gesichtsfarbe, C.
-
prebrznẹ́ti, -ím, vb. pf. durchmodern, C.
-
prebúčati, -ím, vb. pf. durchbrausen, durchtosen: vso noč p., die ganze Nacht hindurch brausen, Cig.
-
prebȗd, m. das Aufwecken, C.
-
prebudíti, -ím, vb. pf. jemandes Schlaf unterbrechen, ihn aufwecken; s hrupom p. koga, jemanden aufstören; p. se, wach werden; dvakrat sem se prebudil to noč.
-
prebúhati, -bȗham, vb. pf. z buhanjem predreti, durchstoßen, Z.
-
prebuhávati, -am, vb. impf. ad prebuhati; durchstoßen, Z.; — (o viharju) ungestüm durchwehen, Bes.
-
prebȗja, f. das Aufwachen, Cig.
-
prebújati, -am, vb. impf. ad prebuditi; narava se prebuja (ist im Erwachen begriffen), Z.
27.101 27.201 27.301 27.401 27.501 27.601 27.701 27.801 27.901 28.001
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani