Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
r (20.501-20.600)
-
neukrótən, -tna, adj. unzähmbar, unbändig, Mur.; n. fant, Ravn.; neukrotni valovi, Erj. (Izb. sp.).
-
neukrotljìv, -íva, adj. = neukroten, Cig.
-
neukrótnost, f. die Unbändigkeit, Mur.
-
neumáriti, -ȃrim, vb. impf. Dummheiten treiben, BlKr.- Svet. (Rok.).
-
neumǫ́rən, -rna, adj. unermüdlich, unverdrossen, C., nk.; n. trud, C.; neumorno delo, nk.; — hs.
-
neumǫ́rnost, f. die Unermüdlichkeit, nk.; — hs.
-
neumrjǫ́č, adj. unsterblich.
-
neumrjǫ́čnost, f. die Unsterblichkeit.
-
neumrljìv, -íva, adj. unsterblich, Guts., Mur., V.-Cig., Jan., nk.
-
neumrljívost, f. die Unsterblichkeit, Mur., Cig., Jan.
-
neumrtẹ̑łən, -łna, adj. = neumrjoč, kajk.- C., Krelj, Zora.
-
neumrtẹ̑łnost, f. die Unsterblichkeit, kajk.- Valj. (Rad).
-
neuparljìv, -íva, adj. = nevenljiv, Z.
-
neupǫ́rən, -rna, adj. unwidersetzlich, Cig.
-
neupǫ́rnost, f. die Unwidersetzlichkeit, Cig.
-
neȗra, f. 1) die Unglücksstunde, das Unglück, Mur.; — 2) das Ungewitter, Jan., C.
-
neurádən, -dna, adj. außerämtlich, Jan., nk.
-
neuravnán, adj. ungeregelt, unorganisiert, nk.
-
neurȃžen, adj. unverletzt, unbefleckt ( fig.) ogr.- C.
-
neurejèn, -éna, adj. ungeordnet, Cig., nk.
-
1. neúrən, -rna, adj. langsam, ungeschickt.
-
2. neúrən, -rna, adj. 1) unglücklich: to je meni neurno, das ist für mich ein Unglück, Mur.; — 2) neurno vreme, schlechtes Wetter, C.
-
neȗrje, n. das Ungewitter, Guts., Jarn., Cig., C.
-
neȗrnež, m. ein unliebsamer, unglückseliger Mensch, C.
-
neȗrnica, f. ein unglückseliges Weib, Mur.
-
neȗrnik, m. 1) der Unglückliche, der Unglückselige, Mur., Mik.; — 2) der Wildbach, der Gewitterbach, Jan., M., Preš.
-
neúrnost, f. der Mangel an Flinkheit.
-
neustóren, -rna, adj. neroden, okoren, Dol.- Erj. (Torb.); plump, ungeschickt, UčT.
-
neustrahován, adj. unbezwungen, unbändig, Mur., Cig., Jan.
-
1. neustrȃšen, adj. unerschrocken.
-
2. neustrášən, -šna, adj. unerschrocken, Cig. (T.).
-
neustrȃšenost, f. die Unerschrockenheit.
-
neustrẹ́zən, -zna, adj. komur ni moči lahko ustreči, Svet. (Rok.).
-
1. neustrẹ̑žen, adj. = neustrezen, Svet. (Rok.).
-
2. neustrẹ́žən, -žna, adj. wählerisch, Cig.; bogatini, to so neustrežni ljudje, Glas.
-
neustrẹžljìv, -íva, adj. ungefällig, verdrießlich, mürrisch, C.
-
neustrójen, adj. unbearbeitet, roh: neustrojeno usnje, Cig.
-
neutŕjen, adj. ungegründet, Cig., Jan.
-
neutŕpən, -pna, adj. unentbehrlich, C.
-
neutŕpnost, f. die Unentbehrlichkeit, C.
-
neutrúdən, -dna, adj. unermüdlich, unverdrossen, Mur., Jan., Levst. (Nauk), nk.; neutrudni sovražniki, Levst. (Zb. sp.).
-
neutrudljìv, -íva, adj. = neutruden, Cig., Jan., nk.
-
neutrúdnost, f. die Unermüdlichkeit, nk.
-
neutrȗdoma, adv. unermüdet, unermüdlich, Mur., Jan., C.
-
neutrȗjen, adj. unermüdet, unermüdlich, Cig., nk.
-
neutrȗjenəc, -nca, m. der Unermüdliche, (neutrudenec) Ravn.- Valj. (Rad).
-
nevȃrčən, -čna, adj. unwirtschaftlich, Cig., Jan.
-
nevárək, -rka, adj. unschweißbar, Cig. (T.).
-
nevárən, -rna, adj. gefährlich; nevarna bolezen; nevaren človek; po morju je nevarno se voziti.
-
nevárica, f. die Unbehutsamkeit, C.; iz nevarice, C.
-
nevárnost, f. die Gefahr.
-
nevárščina, f. = nevarnost.
-
nevę́ra, f. 1) der Unglaube; — 2) die Untreue, M., Valj. (Rad).
-
nevę̑rəc, -rca, m. der Ungläubige, Jan., M., Ravn., nk.
-
nevę́rən, -rna, adj. ungläubig; neverni Tomaž.
-
nevę́riti, -vę̑rim, vb. impf. treulos machen, C.; — n. se, treulos werden, C.
-
neverję́tən, -tna, adj. unglaublich, unglaubwürdig; unwahrscheinlich.
-
neverję́tnost, f. die Unglaublichkeit; die Unwahrscheinlichkeit.
-
nevę̑rka, f. die Ungläubige, Cig.
-
nevę̑rnež, m. der Ungläubige.
-
nevę̑rnica, f. die Ungläubige.
-
nevę̑rnik, m. der Ungläubige.
-
nevę̑rniški, adj. der Ungläubigen: neverniški učenik, Škrb.
-
nevernják, m. = nevernik, Prip.- Mik.
-
nevę́rnost, f. die Ungläubigkeit.
-
nevę̑rski, adj. ungläubisch.
-
nevę̑rstvọ, n. der Unglaube, Mur., Cig., nk.
-
nevpríčən, -čna, adj. abwesend, Mur., Cig.
-
nevpríčnost, f. die Abwesenheit, Mur., Cig.
-
nevrẹ́dən, -dna, adj. unwürdig.
-
nevrẹ̑dnež, m. der Unwürdige.
-
nevrẹ̑dnica, f. die Unwürdige.
-
nevrẹ́dnost, f. die Unwürdigkeit.
-
nevrẹ̀ł, -vrẹ́la, adj. lau, ogr.- C.
-
nevrẹ́lost, f. die Lauheit, der Kaltsinn, ogr.- C.
-
nevréme, -mę́na, n. das Ungewitter, Dict., V.-Cig., C., Jsvkr.
-
nevrǫ́čən, -čna, adj. unbestellbar, DZ.
-
nevtrālən, -lna, adj. nobenostranski; nobeni stranki pripadajoč ali ( chem.): niti kisle niti alkalijske reakcije ne kažoč, neutral.
-
nevtralizováti, -ȗjem, vb. impf. ( pf.) neutral machen, neutralisieren, Cig. (T.).
-
nevtrālnost, f. die Neutralität.
-
nevzdrámən, -mna, adj. unaufweckbar, nk.; On trdno spi, nevzdramno spi, Greg.
-
nevzdŕžən, -žna, adj. 1) = nezdržen, unenthaltsam, unmäßig, Cig.; — 2) unaufhaltsam, SlN.
-
nevzporę́dən, -dna, adj. nicht parallel, Cel. (Geom.).
-
nezabránjen, adj. unverwehrt, frei.
-
nezadržán, adj. ungehindert, Jan. (H.).
-
nezagovǫ́rən, -rna, adj. nicht zu verantworten, unverantwortlich, Jan. (H.).
-
nezagovorljìv, -íva, adj. = nezagovoren, Cig.
-
nezagovǫ́rnost, f. die Unverantwortlichkeit, Jan. (H.).
-
nezaprisę̑žen, adj. unbeeidigt, Jan., nk.
-
nezarǫ́bljen, adj. 1) uneingesäumt: n. robec; — 2) = zarobljen, roh, ungehobelt ( fig.), Mur.
-
nezarǫ́bljenəc, -nca, m. ein roher, ungehobelter Mensch, ogr.- M.
-
nezarǫ́bljenost, f. die Rohheit, Mur., ogr.- M.
-
nezastȃran, adj. unverjährt: nezastarane pravice.
-
nezavárovan, adj. ungeschützt, unverwahrt ( z. B. gegen Kälte); — unversichert ( z. B. gegen Brandschäden), nk.
-
nezavŕžən, -žna, adj. unverwerflich, Jan. (H.).
-
nezbrójən, -jna, adj. = nebrojen, ogr.- M.
-
nezdràv, -áva, adj. ungesund; nezdravi ljudje; nezdrava pijača; nezdrav kraj; — pos. mit einem Leibschaden behaftet, vzhŠt.- C.
-
nezdrȃvje, n. die Ungesundheit, Cig.; govoril mu je o sinovem nezdravju, Jurč.
-
nezdrúžən, -žna, adj. unvereinbar, Cig. (T.), DZ.
-
nezdružljìv, -íva, adj. = nezdružen, Mur., Cig.
20.001 20.101 20.201 20.301 20.401 20.501 20.601 20.701 20.801 20.901
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani