Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
per (1831)
-
1. pę̑r, m. morsches Holz, Cig.
-
2. pér, m. = neresec, C., Pjk. (Črt.); — prim. nem. Sau"bär".
-
peráč, m. 1) der Wäscher, C.; — 2) = perača, Celjska ok.- Štrek. (LjZv.).
-
peráča, f. der Waschbleuel, Mur., Cig., Jan., Danj.- Mik., vzhŠt.
-
peráčast, adj. bleuelartig, C.
-
perȃčəc, -čca, m. neka kožna bolezen na otrocih, Škrilje pod Čavnom- Erj. (Torb.); ( nam. perečec?).
-
peračíca, f. = perica, Blc.-C.
-
peráčiti, -ȃčim, vb. impf. ( eig. mit dem Waschbleuel die Wäsche schlagen), mit der flachen Hand schlagen, Celjska ok.
-
perȃłnica, f. der Waschbleuel, Dict., Cig.
-
perȃłnik, m. kamen, na katerem se pere, BlKr.
-
peràn, -ána, m. weißgesprenkelter Ochs, Cig.
-
perati, -am, vb. impf. schlagen, kneten: lončar mehki glin pera, Dalm.
-
pę́rav, adj. = pirav, morsch, Mur.- Cig.
-
perȃvka, f. = perača, SlGradec- C.
-
pę́rce, n. dem. pero = peresce; das Blättchen; roža s sto perci, Dict.; — tudi: percè, Valj. (Rad).
-
perè, -ę́ta, n. = pero, Guts., Jarn., Danj.- Mik., C.; Nesrečna je tinta, Nesrečno pere, Npes.-Schein.; pére, -ę́ta, Mur.
-
perę̑čəc, -čca, m. = pereči ogenj, das Antoniusfeuer, Notr.
-
perečíca, f. die Brenndolde (cnidium), C.
-
perę̑čnik, m. = perečec, Fr.- C.
-
perečnják, m. = perečec, C.
-
perelína, f. moderige Dinge, SlGor.- C.
-
pérən, -rna, adj. 1) = peresen, Feder-, Cig., Jan., C.; — 2) voll Federn, C.
-
pereníca, f. = ročica pri kmetskem vozu, Valj. (Rad).
-
perẹ̑nje, n. das Modern, M.
-
perę̑sar, -rja, m. der Federhändler, Cig., Jan.; — kdor peresa za lišp pripravlja, der Federschmücker, V.-Cig.
-
perę̑sce, n. dem. pero; 1) das Federchen; — 2) das Blättchen; deteljno peresce, das Kleeblatt.
-
perę̑sən, -sna, adj. Feder-; peresna cevka, der Federkiel; peresni boj, der Federkampf, Cig.; peresni tul, die Federbüchse, V.-Cig.
-
perę̑snica, f. die Federbüchse, Cig., Jan.
-
perę̑snik, m. 1) der Schriftführer, Jan., Naprej- C.; — 2) das Federmesser, Cig., Jan.; — 3) = peresnica, Cig.
-
perę̑sovəc, -vca, m. das Federerz, C.
-
perẹ́ti, -ím, vb. impf. 1) modern, morsch werden, Mur., Cig., Mik., C.; obleka, platno peri, Ig (Dol.); — perẹ́l, modernd, Mik.; perelo platno, Z.; — 2) brennen, glühen, Nov.- C.; pereči ogenj, das Hautfeuer, das Antoniusfeuer (eine Schweinekrankheit), Cig., Erj. (Torb.); — pereči ogenj, der Brand an Bäumen, Radovljica ( Gor.)- Erj. (Torb.); pereče drevje, brandige Bäume, Cig.
-
peretníca, f. = perotnica.
-
perę̑tnik, m. ein Bohrer, der unten wie ein Meißel geschliffen ist (Bogenbohrer), V.-Cig.
-
perfēkt, m. pretekli čas, das Perfectum ( gramm.).
-
perfektīvən, -vna, adj. dovršen, perfectiv ( gramm.): perfektivni glagoli.
-
perfektīvnost, f. die Perfectivität ( gramm.), nk.
-
perfīdən, -dna, adj. verolomen, izdajavski, perfid, Cig. (T.), nk.
-
perfīdnost, f. verolomnost, die Perfidie, nk.
-
pergamēn, m. = pergament, Cig., Jan.
-
pergamēnar, -rja, m. der Pergamentmacher, Cig., Jan.
-
pergamēnast, adj. pergamenten, Cig., Jan.
-
pergamēnov, adj. = pergamenast, Cig., Jan.
-
pergamēnt, m. koženica, das Pergament.
-
pergamēntast, adj. pergamenten, Cig.
-
pergamēntən, -tna, adj. Pergament-, pergamenten, Cig.
-
pergamēntov, adj. = pergamentast, Jan.
-
pergamōtica, f. die Bergamottenbirne, C.; rižasta, francoska, jesenska, velikonočna p., C.
-
perhtra, f. perhtra baba, neka pošast v pravljicah, Ahac.; — prim. pehtra.
-
períca, f. die Wäscherin.
-
perı̑čar, -rja, m. = peričnik, der Wäscher, Z., Burg. (Rok.).
-
perı̑čnik, m. 1) der Wäscher, Cig., Jan., Ljub.; der Erzwäscher, der Seifener, V.-Cig.; — 2) = perilnik 1), Dol.
-
periferı̑ja, f. obod, die Peripherie ( math.).
-
perifrāza, f. opis, die Umschreibung, die Periphrase.
-
perigēj, m. prizemje, das Perigeum, die Erdnähe ( astr.), Cig. (T.).
-
perigōn, m. cvetni obod, das Perigon ( bot.), Cig. (T.).
-
perihēlij, m. prisolnje, das Perihelium, die Sonnennähe ( astr.), Cig. (T.).
-
períka, f. ein kleines Pflanzenblatt, C.; — prim. pero.
-
períłən, -łna, adj. Wäsche-, Wasch-, Mur., Cig., Jan.; perı̑łni ploh, die Waschbank, V.-Cig.; perilne ničke, der Waschtrog, Blc.-C.
-
perilíšče, n. der Waschplatz, C.
-
perílja, f. die Wäscherin, Mur., Cig., Valj. (Rad).
-
perı̑łnica, f. 1) die Waschanstalt, das Waschhaus, der Waschraum, Cig., Jan., DZ., Levst. (Pril.); — 2) = perilnik 1), der Waschblock, Gor.; — 3) das Waschschaff, Cig., M.
-
perı̑łnik, m. 1) der Waschblock, das Waschbrett, der Waschstein; — 2) der Waschtrog, Cig.; — das Waschschaff, Cig.; — 3) der Waschbleuel, Cig., Jan., M., LjZv.; — 4) = peričnik 1), Mur.
-
periłnják, m. = perilnik 1), Jan., C.
-
perílọ, n. 1) das Waschen, die Wäsche: na perilu biti, bei der Wäsche sein; srajca po perilu, ein frisches Hemd, Met.- Mik.; — 2) das Waschzeug, die Wäsche; umazano p. namočiti; perilo je na sušilu (= se suši), Blc.-C.; oprano p.; belo, pražnje p.; — das Flutwerk (im Bergbau), V.-Cig.; — 3) die monatliche Reinigung, die Menstruation, Cig., Notr.
-
perı̑łščina, f. der Wäscherlohn, Cig.
-
1. perína, f. 1) eine glühende Kohle, Jan., Ščav.- C.; — 2) der Abfall von brennenden Leuchtspänen, C.; — 3) leuchtendes Moderholz, Z.; — morsches Holz, Cig., Jan.
-
2. perína, f. 1) = perutnina, V.-Cig.; — 2) das Federbett, Cig., Jan.; — 3) ein großes Blatt (von Kohl, Rüben u. dgl.), C., Vest.
-
1. perı̑nje, n. coll. Abfälle von brennenden Spänen, C.
-
2. perı̑nje, n. coll. 1) Federzeug, C.; — 2) große Blätter (von Kohl, Rüben u. dgl.), Nov., Vest., Fr.- C.; perinja nabrati za svinje, jvzhŠt.
-
perı̑nka, f. das Blatt (von Salat, Kohl, Rüben u. dgl.), jvzhŠt.
-
periōda, f. doba ( hist.), povračaj ( math.), zložen stavek, sestavje ( gramm.), die Periode.
-
periōdən, -dna, adj. periodisch ( math.), Cel. (Ar.).
-
periōdoma, adv. periodenweise, Cig. (T.).
-
peripetı̑ja, f. preobrat v dramatičnem dejanju, die Peripetie.
-
periskōpski, adj. ogleden, periskopisch ( phys.), Cig. (T.).
-
períš, m. der Waschlappen, Valj. (Rad).
-
1. períšče, n. 1) der Waschplatz, Mur., Cig., Jan., C.; — 2) die Waschbank, Mur.; das Brett, worauf man die Wäsche bleut, C.
-
2. períšče, n. beide hohlen Hände zusammen gehalten, die Gäspe, Cig., Valj. (Rad); nastaviti p., jedno p. moke, Polj.; — eine Handvoll, Mur., Jan.; pogl. prgišča.
-
pę́riti, -im, vb. impf. 1) mit Federn versehen, fiedern, Cig., Jan.; p. se, Federn bekommen, sich befiedern, Cig., Jan., C.; — 2) grablje, brano p., den Rechen, die Egge mit Zähnen, Zacken versehen, C.; p. kolo, ein Rad mit Speichen versehen, Blc.-C.; dreto p. = ščetino v njo vdevati, Fr.- C.
-
perı̑tva, f. = perilo 1), das Waschen, die Wäsche, Fr.- C.
-
perìv, -íva, adj. morsch, angefault, vzhŠt.- Vest., Notr.
-
perı̑vəc, -vca, m., Cig., Jan., pogl. peričnik 1).
-
períviti, -ı̑vim, vb. impf. = gniti, vzhŠt.; — prim. periv.
-
perı̑vka, f., Cig., pogl. perica.
-
perjȃd, f. das Federvieh, das Geflügel, Jan., Nov., SlN., SlGosp., DSv.
-
perjanica, f. der Federschmuck, Mur., Cig., Jan.; — hs.
-
perjaničar, -rja, m. 1) der Federschmücker, Cig.; — 2) der Federbuschpolyp, Erj. (Z.).
-
perjanik, m. 1) der einen Federbusch trägt, Mik.; ( hs.); — 2) ein Hut mit einem Federbusch, SlN.
-
pę́rjast, adj. 1) federartig; — 2) voll Federn, M.
-
pę́rje, n. coll. 1) Federn; gosje, pisano, mehko p.; p. mu je zraslo = er ist hochmüthig geworden, Z.; — 2) Blätter; zeleno, gosto, drobno p.; — 3) der untere Theil des Bergbohrers, der Zwicker, V.-Cig.
-
pę́rjenica, f. die Kunstfliege (als Fischköder), Gor.
-
pę́rjevka, f. neka hruška, Ip.- Erj. (Torb.).
-
pę́rjiče, n. coll. dem. perje; 1) Federchen, Cig., Jan., Met., Vrt.; Mi perjiče spet zrastlo bo, Npes.-K.; — 2) Blättchen: vejica od oljike z zelenim perjičem, Jap. (Sv. p.).
-
perkāl, m. neka bombažasta tkanina (Perkal).
-
perkālast, adj. aus Perkal.
-
pę̑rkinja, f. = ptica, C.
-
1. pērla, f. dišeča p., der Waldmeister (asperula odorata), Cig., Jan., Tuš. (R.); — prim. asperula. (?)
-
2. pērla, f. = biser, die Perle, Cig., Trub.- C.; ( pl. m. perlini, Dict., Mik., Bas.); — iz nem.
-
3. perla, f. die Stubenmagd, Guts.; (pedisequa, Boh. 58).
-
pērlica, f. = 1. perla, der Waldmeister, Cig., Medv. (Rok.).
1 101 201 301 401 501 601 701 801 901
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani