Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

ov=C. (14.801-14.900)


  1. ponȗdnik, m. der Bieter, der Offerent, Cig., C., Levst. (Cest.), nk.
  2. ponvár, -rja, m. der Pfannenschmied, Cig., Jan.; der Pfannenflicker, C.; (pọ̑nvar), der Hafenbinder, vzhŠt.
  3. poobı̑ljšati, -am, vb. pf. reichlicher machen, vervielfältigen, Cig., C., Ravn. (Abc.).
  4. poobı̑loma, adv. reichlich, C.
  5. pooblastílọ, n. die Vollmacht, Cig., Jan., nk.; die Befugnis, Jan.; die Jurisdiction, C.
  6. pooblastı̑telj, m. der Bevollmächtiger, der Vollmachtsgeber, C., DZ.
  7. poobráziti, -rȃzim, vb. pf. 1) nachbilden, Guts.- Cig., Jan.; — abbilden, porträtieren, Cig., Jan.; — 2) concret darstellen, Jan., C.
  8. poobrę́dən, -dna, adj. 1) rituell, DZ.; — 2) nach der Communion stattfindend, C.
  9. poosę́biti, -sę̑bim, vb. pf. personificieren, Cig., Jan., C., nk.
  10. poostíti, -ím, vb. pf. mit einer Spitze versehen, spitzen, Cig., C.
  11. poostríti, -ím, vb. pf. 1) ein wenig schärfen, anschärfen, Cig., Jan.; britvo p., C.; poostrena podkov, Levst. (Podk.); — 2) verschärfen, Mur., Cig., Jan.; kazen p., Cig., nk.; — 3) zuspitzen, Cig.
  12. poošábiti, -im, vb. pf. stolz oder hochmüthig machen, C.; — p. se, hochmüthig werden, Cig., C.; kdor se z ošabnikom pajdaši, ta se sam poošabi, Ravn.- Jan. (Slovn.).
  13. pootrǫ́čiti, -ǫ̑čim, vb. pf. 1) an Kindes statt annehmen, C.; — 2) kindisch machen, Cig.; p. se, kindisch werden, verkinden, Cig., Jurč.; na stare dni se p., Zv.
  14. poozrẹ́ti se, -zrèm se, vb. pf. sich ein wenig umschauen, C.
  15. popàd, -páda, m. der Zugriff, das Packen, der Anfall ( z. B. eines Hundes), Cig.; — der Anfall (einer Krankheit), C.; — der Angriff, die Attaque, Cig., C.
  16. popadȃvəc, -vca, m. 1) der Angreifer, C.; — 2) das Klebkraut (galium aparine), C.
  17. popȃdək, -dka, m. der Anfall (einer Krankheit), Cig., Jan.; popadki, die Geburtswehen, Cig., Jan., C.; divji popadki, falsche Wehen, V.-Cig.
  18. popádən, -dna, adj. 1) = popadljiv, der gerne anfällt, bissig, Cig.; p. pes, C.; — 2) Angriffs-, C.
  19. popȃdenəc, -nca, m. der Angefallene, C.
  20. popàh, -páha, m. der Maulesel, Pivka ( Notr.)- Mik., C., Kr.- Valj. (Rad).
  21. popȃka, f. das Verderbnis, die Entstellung, Cig., Vest., ZgD.; — der Fehler, der Naturfehler, der Makel, C.; v popaki sem rojen, Ravn.- Valj. (Rad).
  22. popakədráti, -ȃm, vb. pf. verhunzen, verderben, verpfuschen, C.
  23. popakováti, -ȗjem, vb. impf. ad popačiti, C.
  24. popàł, -pála, m. = snet, der Brand (am Getreide), C.
  25. 2. popalíti, -ím, vb. pf. mit Schlamm überziehen: voda je travnik popalila, C.
  26. 2. popȃrica, f. das Brühwasser, C.
  27. popȃsək, -ska, m. eine kurzdauernde Weide, C.
  28. popȃst, f. der Anfall, der Überfall: p. stekle živine, C.; — der Paroxysmus, V.-Cig., Jan.
  29. popásti, -pádem, vb. pf. hastig erfassen, packen; p. kaj, za kaj, koga za kaj; p. orožje, za orožje; p. konja za brzdo, dem Pferde in die Zügel fallen; — erschnappen, Jan.; — besedo p., ein Wort auffangen, Cig., C.; — anfallen; pes je popadel otroka; — angreifen; sovražnika p.; p. se, sich gegenseitig angreifen, sich in die Haare fahren; — befallen, ergreifen (von Zuständen); mrzlica, jeza ga je popadla; — p. se koga, sich an jemanden klammern: trdno se Kristusa p., Krelj; — ogenj se teles popade, das Feuer ergreift die Leiber, Guts. (Res.).
  30. popȃša, f. das Abweiden, der Abweideschaden, der Weidefrevel, Dict., Cig., Jan., C.
  31. popáščiti se, -im se, vb. pf. sich beeilen, Dol.- Cig., Jan., Vrt., Npes.-Vraz, vzhŠt.- C.; — sich befleißen, sich bemühen, C.
  32. popȃva, f. die Eberwurz (carlina acaulis), vzhŠt.- C.; — tudi: pǫ̑pava, pompava, (pumpava) kompava; prim. pop, Knospe, C. ( Vest. I. 33.).
  33. pǫ̑pčati, -am, vb. impf. 1) = s popkom cepiti, äugeln, M.; — 2) p. se, knospen, C.
  34. popéljati, -pę́ljem, -peljáti, -ȃm, vb. pf. ein wenig fahren ( trans.), führen; hinfahren, hinführen; — p. se, ein wenig fahren ( intr.); hinfahren; — zvezda se je popeljala, es fiel eine Sternschnuppe, C.; — popeljem (-ȃm), ich werde fahren, führen; popeljem (-ȃm) se, ich werde fahren ( intr.); popeljemo se v belo Ljubljano.
  35. popẹ́niti, -pẹ̑nim, vb. pf. s srebrno ali zlato peno prevleči: Dekle, popeni rožmarin, Npes.- C.
  36. pǫ̑pənj, -pnja, m. = popek, die Knospe, C.
  37. pópər, -pra, m. der Pfeffer; suh kot poper, zaundürr, Cig.; črni p., der Mohrenpfeffer; beli p., der weiße Pfeffer; turški p., spanischer Pfeffer (Paprika); divji ali volčji p., der Kellerhals, der Seidelbast (daphne mezereum), C.
  38. popę́titi, -im, vb. pf. = popetati: p. škornje, C.
  39. popẹ̀v, -pẹ́va, n. der Gesang, C., Volk.- M.
  40. popẹváča, f. ptica p., der Singvogel, C.
  41. popẹvačíca, f. die Sängerin, C.
  42. popẹ̑vkinja, f. = pevka. C.
  43. pǫ̑pica, f. die Knospe, Jan., C. ( Vest.).
  44. popíhniti, -pı̑hnem, vb. pf. 1) wegblasen; — 2) ein wenig blasen: veter je popihnil; — 3) p. jo, enteilend Reißaus nehmen, Jan., C.; domu jo p., Zora.
  45. popíjanje, n. das Saufen, Cig., C.
  46. popijávati, -am, vb. impf. bald da bald dort zu trinken, zu saufen pflegen, C., ogr.- M.
  47. popijȃvəc, -vca, m. kdor rad popija, der Säufer, Cig., C., Ravn.- Valj. (Rad).
  48. popı̑sək, -ska, m. 1) das Verzeichnis, das Register, das Inventar, Cig., C.; — die Consignation, DZ.; — 2) die Beschreibung, C., M.
  49. pǫ̑pkar, -rja, m. 1) ein einfaches Taschenmesser, der Taschenveitel, C., Gor.; — 2) der Gimpel (fringilla pyrrhula), Mur., Cig., Jan., Frey. (F.), Erj. (Ž.).
  50. pǫ̑pkati, -am, vb. impf. 1) Knospen treiben: drevje popka, Mur., Cig., Met.; — 2) = cepiti s popkom, äugeln, oculieren, V.-Cig., C.
  51. pǫ̑pkovnik, m. die Möhringie (Moehringia), C.
  52. 1. popláhniti, -plȃhnem, vb. pf. = poplakniti, Mur., Jan., C., jvzhŠt.
  53. poplàk, -pláka, m. was vom Verkochwasser im Fasse zurückbleibt, C.; — der Schwemmbrantwein, der in den ausgeleerten Fässern zurückbleibt, Jarn., Cig.; tudi: póplak.
  54. poplȃntati, -am, vb. pf. abbüßen, C.
  55. póplat, -pláta, m. = podplat, Štrek., ogr.- C.
  56. poplatíti, -ím, vb. pf. = poplačati, C., Vrt.
  57. poplȃvica, f. die Wasserflut, die Überschwemmung, Cig., SlN.- C.
  58. poplavíti, -ím, vb. pf. 1) überschwemmen; voda je vse poplavila; — 2) abschwemmen, abspülen: posodo p., C., M.
  59. poplemeníti, -ím, vb. pf. = poplemenititi, C.
  60. poplèt, -plę́ta, m. das Geflecht: s košem ali gostim popletom ograjati (mlada drevesca), Pirc; das Zaungeflecht, C., Z.
  61. poplę̑tək, -tka, m. die Beschnürung eines Rockes, Z., C.
  62. poplǫ̑n, m. die Bettdecke, vzhŠt.- C.; tudi póplon, kajk.- Valj. (Rad); — prim. poplun.
  63. poplúti, -plóvem, -plújem, vb. pf. 1) eine Fahrt zu Schiffe unternehmen, DZ.; — 2) = poplaviti: potok njivo poplove, C.; vse p. kakor povodnja, Dalm.
  64. pǫ̑pnjak, m. vodni p., der Wassernabel (hydrocotyle vulgaris), C.
  65. popǫ́dati, -pǫ̑dam, vb. pf. bedielen, Cig.; mit einem Fußboden versehen, C.
  66. 2. popǫ́diti, -pǫ̑dim, vb. pf. = popodati, Cig., C.
  67. popodováti, -ȗjem, vb. impf. ad popodati; mit dem Legen des Bodens beschäftigt sein, C.
  68. popȏłdanica, f., Cig., (popoldenica) C.; pogl. popoldnica.
  69. popȏłnost, f. die Vollständigkeit, die Vollkommenheit, Cig., Jan., ogr.- C., nk.
  70. popǫ̑nəc, -nca, m. die Ackerwinde (convolvulus arvensis), C.; — tudi: die Gundelrebe (glechoma hederacea), C., Medv. (Rok.).
  71. poporǫ́dən, -dna, adj. nach der Geburt stattfindend, Cig., C.; poporodne bolečine, die Nachgeburtswehen, Cig.
  72. popǫ̑tnik, m. 1) der Reisende, der Wanderer; — 2) die Wegwarte (cichorium intybus), Podgorje v Istri- Erj. (Torb.); — der Wegerich (plantago), C., Dol.
  73. pǫ̑povəc, -vca, m. die Rainweide (ligustrum vulgare), C.
  74. 1. popovína, f. der Himmelbrand, das Wollkraut (verbascum thapsus), C.
  75. 2. popovína, f. die Pfarrpräbende eines Popen, C.
  76. popǫ̑vstvọ, n. das Popenthum, C., ogr.- Valj. (Rad).
  77. popràsk, -práska, m. der Ritz, die Schramme, C.
  78. poprȃskati, -am, vb. pf. 1) nacheinander bekratzen, C.; — wegkratzen; vse maroge s stene p.; — 2) ein wenig kratzen; za ušesi se p.
  79. 1. poprȃšək, -ška, m. die Anfrage, Mur., C.
  80. 2. poprȃšək, -ška, m. feiner Schnee, C.
  81. popraškováti, -ȗjem, vb. impf. ausforschen, fratscheln, Cig., C.
  82. popràv, adv. 1) eigentlich, ogr.- C.; — 2) wohlfeil, C.
  83. poprȃvem, adv. = po pravem, poprav adv. 2), wohlfeil, C.
  84. popravílọ, n. 1) das Ausbessern, die Reparaturarbeit; toliko je tega popravila! es gibt da soviel zu reparieren! v popravilo dati; — 2) = hišni posel, hišno opravilo, C., Z.
  85. popravı̑telj, m. der Verbesserer, ogr.- C.
  86. popráviti, -prȃvim, vb. pf. 1) verbessern, ausbessern, reparieren; p. streho, uro, cesto; — corrigieren, berichtigen; p. spis, pogreške v spisu, številke; zurecht stellen: popravi si pečo! richte dir das Haupttuch zurecht!wieder gut machen; p. krivico, škodo; — = rezati, entmannen (o živalih) Cig., Kr.; — p. se, sich erholen (nach einer Krankheit), zu einem besseren Aussehen gelangen; — 2) = pospraviti, C.
  87. poprȃvka, f. = poprava, C.
  88. popravljáč, m. 1) der Verbesserer, der Ausbesserer, Cig.; — = popravljavec, der Corrector (von Druckschriften), Jan., C.; — 2) die Essenklinge, eine Ruthe, damit dem Feuer Luft zu machen, Cig.
  89. poprávljati, -am, vb. impf. ad popraviti; 1) ausbessern, verbessern; streho, cesto p.; corrigieren: naloge šolske, pogreške p.; p. si obleko (zurecht richten); — wieder gut machen: škodo p.; — entmannen (o živalih), Cig., Kr.; — p. se, sich erholen; — 2) po hiši p., = hišne posle opravljati, pospremljati po hiši, pospravljati, C.
  90. popravljȃvkinja, f. die Aufräumerin, C.
  91. poprȃvnica, f. die Besserungsanstalt, C., DZ., Levst. (Nauk).
  92. poprę́či, -prę́žem, vb. pf. den Pferdegurt umlegen, C.; p. konja, Habd.; — pogl. podpreči.
  93. poprẹ̑čkem, adv. = poprek, Mur., C., SlGor.
  94. poprẹ̑čki, adv. poprek, Mur., C., vzhŠt.- Valj. (Vest.).
  95. poprẹ̑čnica, f. 1) das Querbrett, Cig., C.; die Querleiste, Jan.; — 2) das Querthal, Rut. (Zg. Tolm.); — 3) die Querlinie, Cig.
  96. poprẹ̑čnik, m. 1) der Querbalken, C.; — 2) der Querschlägel (kij s poprečno glavo), C.; — 3) der Durchmesser, Cig. (T.); ( rus.).
  97. poprẹčnják, m. ein zwischen Fässer quer über den Wagen gelegter Prügel, C.
  98. poprẹ̑d, adv. = poprej, vorher, früher; popred je delo ko jelo, man muss arbeiten, wenn man essen will, C.; popred ko, eher als, C.
  99. poprẹ́dnji, adj. der Zeit nach vorausgehend, früher, C., Krelj; poprednja sodba, das Präjudicat, Cig.
  100. poprẹ́jnji, adj. = poprejšnji, Guts., C.; moja poprejnja nepokorščina, Guts. (Res.).

   14.301 14.401 14.501 14.601 14.701 14.801 14.901 15.001 15.101 15.201  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA