Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
n (601-700)
-
nadȗha, f. die Schwerathmigkeit, das Asthma, die Engbrüstigkeit mit Keuchen verbunden; naduha spravi človeka od kruha, Notr.- Žnid. ( Let.).
-
nadúhati se, -dȗham se, vb. pf. sich satt riechen.
-
nadúhavka, f. eine Art Kreuzblume (polygala), C.
-
nadúhəł, -hla, adj. = naduhnjen, angeflogen, Jan. (H.).
-
nadúhlost, f. das Anlaufen ( min.), Cig. (T.).
-
nadúhniti, -dȗhnem, vb. pf. = nadihniti: naduhnjen, angeflogen; belo naduhnjena jagoda, eine weißbereifte Beere, Šol.
-
nadȗləc, -lca, m. slivov rožič, eine hornartig gekrümmte, unreife Pflaume, Ist.- C., Z.
-
nadúliti, -im, vb. pf. 1) aufstülpen, Z.; — 2) n. se auflaufen, sich aufdunsen, C.; — vor Unwillen den Mund spitzen, = dulec (mrdo) napraviti, Fr.- C.; naduljen, mit gespitztem Munde, unwillig, aufgebracht, C.
-
nadúniti, -dȗnem, vb. pf. aufblähen, Mur.; n. se, sich aufblähen, aufschwellen, Cig.; nadunjen, aufgedunsen, C.; — n. se, sich prahlerisch aufblasen, C.
-
nàdupravı̑telj, m. der Oberverwalter, Jan. (H.).
-
nadȗrəc, -rca, m. die Oberschwelle, Z.; (nadurci Jarn.; nadurce, Guts.); menda nam. naddurce; prim. naddurje.
-
nadúriti, -im, vb. pf. zornig machen, C.
-
nadȗstje, n. = nebo (pred pečjo), C.
-
nadȗšən, -šna, adj. schwerathmig, engbrüstig, Jan.
-
nadúšiti, -im, vb. pf. = navdušiti, Cig., Šol.
-
nadȗšljiv, adj. schwerathmig, asthmatisch, engbrüstig.
-
nadȗšljivəc, -vca, m. der Schwerathmige, der Asthmatische, Z.
-
nadȗšljivka, f. die Schwerathmige, die Asthmatische, Z.
-
nadȗšljivost, f. die Schwerathmigkeit, die Engbrüstigkeit.
-
nadȗšnica, f. eine Art gelbe Schlingpflanze, C.
-
nadȗšnik, m. eine Art Himmelsschlüssel (primula), C.
-
nadȗšnost, f. die Schwerathmigkeit, die Engbrüstigkeit, Jan.
-
nadúti, nadmèm, (nadújem, M., ogr.- Valj. [Rad]), vb. pf. aufblähen, M.; n. se, schwellen, Cig.; prsi se mu nadmejo, Bes.; seme se naduje, ogr.- Valj. (Rad); nadut, aufgeblasen, aufgedunsen, Habd.- Mik., Cig., C.; naduta lica, Zora; penasto nadut, schäumig aufgebläht, Erj. (Min.); — nadut, bombastisch, Jan.; prahlerisch, aufgeblasen, ogr.- C., Št.; — prim. nadoti, naduniti; koren: dъm- in du-.
-
nadȗtost, f. die Aufgedunsenheit, Cig.; — ( fig.) der Bombast, der Schwulst, Cig., Jan., Cig. (T.).
-
nadúvanje, n. die Aufblähung, das Sichaufblähen, kajk.- Valj. (Rad).
-
nadúvati, -am, vb. impf. ad naduti; aufblähen, Cig., M.
-
nadvȃrstvən, -stvəna, adj. obervormundschaftlich, Cig.
-
nàdvȃrstvọ, n. die Oberaufsicht, Nov.- C.; — die Obervormundschaft, Cig.
-
nàdvȃruh, m. der Obervormund, Jan., (-varh) Cig.
-
nadvígati, -dvı̑gam, vb. impf. ad nadvigniti; ein wenig heben, Z.; — n. se, sich allmählich erheben: mrak se nadviga, nk.
-
nadvigávati, -am, vb. impf. ad nadvigniti.
-
nadvígniti, -dvı̑gnem, vb. pf. ein wenig heben.
-
nadvísiti, -im, vb. pf. überragen, Cig. (T.); — hs.
-
nadvı̑šək, -ška, m. das Uebermaß, DZ.
-
nadviševáti, -ȗjem, vb. impf. überragen, Cig. (T.), C., SlN.
-
nàdvknjı̑žba, f. die Superintabulation, Jan. (H.).
-
nadvlȃda, f. die Oberherrschaft, die Hegemonie, das Supremat, Jan., C., nk.
-
nadvladȃrstvọ, n. = nadvlada, Jan. (H.).
-
nadvládati, -am, vb. pf. überwältigen, besiegen, unter seine Herrschaft bringen, Cig., nk.; n. zemljo, Levst. (Zb. sp.).
-
nàdvladíka, m. = nadškof, Raič (Slov.).
-
nadvladikovína, f. = nadškofija, Jan. (H.).
-
nadvladı̑ški, adj. nadškofji, Raič (Slov.).
-
nadvladı̑štvọ, n. die erzbischöfliche Würde, Raič (Slov.).
-
nadvladováti, -ȗjem, vb. impf. ad nadvladati, nk.
-
nàdvlȃst, -ı̑, f., Cig., pogl. nadlast.
-
nàdvlastník, m., Cig., pogl. nadlastnik.
-
nadvódən, -dna, adj. über dem Wasser befindlich: nadvodne stavbe, Pfahlbauten, Cig. (T.).
-
nadvọ̑jən, -jna, adj. zweideutig, C.
-
nadvọ̑jnost, f. die Zweideutigkeit, Cig.
-
nàdvȏjvoda, m. der Erzherzog, Cig., Jan., nk.
-
nàdvȏjvodica, f. = nadvojvodinja, Jan.
-
nàdvȏjvodič, m. des Erzherzogs Sohn, ein erzherzoglicher Prinz, C.
-
nadvojvodína, f. das Erzherzogthum, Jan.
-
nàdvȏjvodinja, f. die Erzherzogin, Cig., Jan., nk.
-
nadvȏjvodski, adj. erzherzoglich, Cig.
-
nadvȏjvodstvọ, n. die erzherzogliche Würde, das Erzherzogthum, Cig., Jan., nk.
-
nadvórən, -rna, adj. am Hofe befindlich, Hof-: nadvǫ̑rni pes, Šol.; — nadvorni župan, der Palatin, Cig. (T.).
-
nadvǫ̑rnik, m. der Palastvorsteher, Cig.; der Palatin, h. t.- Cig. (T.), C.; der Majordomus, Cig. (T.); der Pfalzgraf, Jan. (H.).
-
nadvǫ̑rniški, adj. pfalzgräflich, Jan. (H.).
-
nadvǫ̑rništvọ, n. die Pfalzgrafschaft, Jan. (H.).
-
nadvrátən, -tna, adj. über dem Thore befindlich, C.; — iz nadvratnih lin Zvonček zapoje, Preš.
-
nadvrȃtnik, m. die Oberthürschwelle, Z.
-
nadvrȃtnjak, m. = nadvratnik, Ist.- C.
-
nàdzdravník, m. der Oberarzt, Jan.
-
nadzę̑məljski, adj. oberirdisch, Cig., Jan.; — überirdisch, Mur., Cig., Jan., nk.
-
nadzę́mən, -mna, adj. oberirdisch, Jan., Cig. (T.); nadzę̑mna stavba, der Oberbau, Cig. (T.); — überirdisch, Mur., Jan.
-
nadzę̑mlje, n. was über der Erde ist, das Firmament, Mur.; Bog ukaže: bo naj nadzemlje, Ravn.- Valj. (Rad).
-
nadzę̑mljica, f. der Kohlrabi (brassica oleracea gongylodes), pod Nanosom- Erj. (Torb.).
-
nadzídati, -am, vb. pf. mit einem Ueberbau versehen, überbauen, V.-Cig.
-
nadzı̑dək, -dka, m. der Ueberbau, Jan.
-
nadzídən, -dna, adj. oberhalb der Mauer befindlich: nadzı̑dna strešica, die Mauerkappe, Cig.
-
nadzı̑dje, n. der Ueberbau, Cig., Jan.
-
nadziráč, m. der Aufseher, C.
-
nadzirȃtelj, m. = nadzirač, Z., nk.
-
nadzirȃteljstvọ, n. die Oberaufsicht, C.
-
nadzı̑rati, -am, vb. impf. beaufsichtigen, Cig., nk.; — hs.
-
nadzòr, -zóra, m. die Aufsicht, Cig., C., nk.; glavni n., die Generalinspection, Cig.; višji n., die Oberaufsicht, Cig.; policijski n., die Polizeiaufsicht, nk.; n. imeti nad cestami, Levst. (Nauk); — tudi: nádzor, -zóra, Levst. (Nauk).
-
nadzórən, -rna, adj. Aufsichts-: nadzǫ̑rna oblastva, die Aufsichtsbehörden, Levst. (Nauk).
-
nadzǫ̑rnica, f. die Aufseherin, Jan.
-
nadzǫ̑rnik, m. der Aufseher, der Inspector, Cig., Jan., C., nk.; meroizkusni n., der Aichungsinspector, DZ.; šolski n., der Schuleninspector, nk.
-
nadzǫ̑rništvọ, n. die Aufsicht, das Aufseheramt, das Inspectorat, Jan., C., nk.
-
nadzorováłən, -łna, adj. beaufsichtigend, nk.
-
nadzorovȃłnica, f. das Aufsichtshaus, DZ.
-
nadzorovȃnje, n. die Beaufsichtigung, C., nk.
-
nadzorováti, -ȗjem, vb. impf. beaufsichtigen, inspicieren, die Aufsicht führen, C., nk.
-
nadzǫ̑rski, adj. Aufsichts-: pod nadzorskim očesom, unter Aufsicht, Levst. (Nauk).
-
nadzǫ̑rstvən, -stvəna, adj. Ueberwachungs-, Inspections-: nadzorstveni odbor, der Ueberwachungsausschuss, nk.
-
nadzǫ̑rstvọ, n. die Aufsicht, die Inspection, das Inspectorat, Jan., C., nk.
-
nadzráčən, -čna, adj. über der Atmosphäre befindlich, C.
-
nàdžȃgar, -rja, m. der Sägemeister, Cig.
-
nàdžgȃvəc, -vca, m. der Oberbrenner, DZ.
-
nadživẹ́ti, -ím, vb. pf. n. koga, jemanden überleben, Cig., DZ.
-
nadžupa, f. = nadžupnija, Jan. (H.).
-
nàdžupàn, -ána, m. der Oberbürgermeister, Jan.
-
nàdžupnı̑ja, f. die Hauptpfarre, nk.
-
nàdžȗpnik, m. der Hauptpfarrer, nk.
-
naelektrizováti, -ȗjem, vb. pf. elektrisieren, Cig. (T.).
-
náfa, f. mala posodica, v katero devajo grozdje pri trgatvi, Ip.- SlN.; — mera, ki drži tri bokale, C.; — prim. nem. Napf, C.
-
nāfta, f. das Steinöl (Naphtha), Cig., Jan., Cig. (T.).
-
naftalīn, m. neka gorljiva tvarina, das Naphthalin, Cig. (T.).
101 201 301 401 501 601 701 801 901 1.001
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani