Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
mast (251)
-
mȃst, -ı̑, f. das Fett; bes. zerlassenes Schweinefett: z mastjo zabeliti, Dol.; — zajčja, pasja m., das Hasen-, Hundefett; ribja m., der Fischthran; kravja m., das Rindschmalz, ogr.- C.; drevna m., der Holzbalsam, Cig.; — das Schmierfett; z mastjo si črevlje mazati; bote na mast, v aržetu slast, Schmierstiefel und Geld im Sacke habend, Tolm.- Levst. (M.); — leskova mast (= leskova šiba, palica) čuda dela, die Haselruthe wirkt Wunder, Slom.- C.
-
mastáč, m. mož, ki grozdje tlači ali masti, C., Vrtov. (Vin.).
-
mástən, -tna, adj. fett; mastna jed; mȃstnọ črevo, der Mast- oder Fettdarm, Cig.; — mit Fett beschmiert; mastna obleka; — mastna zemlja, fetter Boden; mastna služba, fettes Amt, Cig.; mastna nedelja, der Fastnachtssonntag, vzhŠt.; — mastno govoriti, Sauglocken läuten, V.-Cig.
-
masteníca, f. die Fleischwurst, Dol.- Cig., Jan.; — die Breiwurst, BlKr.
-
masteník, m. das Labkraut (galium cruciatum), Jan. (H.).
-
māstik, m. der Mastixbaum (pistacia lentiscus), Cig., Jan., C.
-
māstika, f. der Mastix (ein Harz), Cig. (T.).
-
māstikov, adj. Mastix-, Cig., Jan.; mastikovo drevo, der Mastixbaum, Cig., Jan.; mastikova smola = mastika, der Mastix, Cig., Jan.
-
mastı̑łnica, f. die Kelter, das Kelterhaus, Cig.
-
mastı̑łnik, m. velika kad, v kateri maste grozdje, der Kelterkasten, Stopice- Erj. (Torb.).
-
mastílọ, n. das Fett, Nov.- C.; die Salbe, Jan.
-
mastı̑t, adj. 1) fett, Mur., Jan., Met., Mik.; feist, bausbackig, Jan.; — 2) sich breit machend, Meg., C.; mastito s kom korakati, Levst. (Zb. sp.); Žene, možaki tudi, Mastito pristopajte! Levst. (Zb. sp.).
-
1. mastíti, -ím, vb. impf. 1) fett machen, schmalzen, Mur.; — mit Fett besudeln, Mur., Cig.; — m. se, sich wohl schmecken lassen, schmausen; na svatovščinah se m.; — brado si m., sich es wohl geschehen lassen, Jan. (H.).
-
2. mastíti, -ím, vb. impf. quetschen, Notr., Prim.; grozdje m., Trauben zerquetschen, treten, Cig., Vrtov. (Vin.), Notr., Prim.; v vreči se maste olike, kadar se dela olje, Kras- Erj. (Torb.); — = gnesti, tlačiti: vedomec ga je mastil, LjZv.; — prim. 2. mestiti.
-
1. mastı̑vəc, -vca, m. der Fettmacher, Cig.
-
2. mastı̑vəc, -vca, m. der Traubentreter, der Kelterer, Cig., (mestivec) Jan.
-
mȃstnat, adj. fetticht, Cig., Jan.
-
mȃstnəc, -nəca, m. der Speckstein, Jan.
-
mastníca, f. 1) der Mastdarm, der Fettdarm, Mur., Cig., Jan., Vod. (Bab.); — 2) neka trda in mastna klobasa, Brkine- Erj. (Torb.); die Plunzwurst, Jurč., Ig (Dol.); — 3) neka trava: pogl. masnica.
-
mastníčən, -čna, adj. Mastdarm-: mastnı̑čna čutnica, der Mastdarmnerv, Cig.
-
mastník, m. 1) der Mastdarm, Cig. (T.); — 2) = salovec, der Speckstein, Cig.; — der Seifenstein, C.
-
mastnína, f. = maščoba, Jarn., Mur., Cig.
-
mastnjáča, f. eine schmierige, mit Fett besudelte Frauensperson, Mur.
-
1. mastnják, m. eine schmierige, mit Fett besudelte Mannsperson, Mur.
-
2. mastnják, m. der Oelpresser, C., vzhŠt.
-
mástnost, f. die Fettigkeit.
-
mastnóta, f. = mastnost, Jan. (H.).
-
bokatojámast, adj. convex-concav, Cig. (T.).
-
címast, adj. Keime habend: pšenica je že cimasta, SlGor.
-
čȃlmast, adj. mit dem Turban versehen, C.
-
čȓmast, adj. brandig, Cig.; črmasta krvomoča, Nov.
-
damȃst, m. neka vrsta tkanine, der Damast.
-
damȃstov, adj. aus Damast.
-
dímast, adj. wie vom Rauch gefärbt, schwarzroth, rauchgelb.
-
dragomȃst, f. = draga mast, Cig., Jan.; pogl. balzam; — hs.
-
dragomȃstnik, m. = dlakavi ravš, planinski balzam, das rauhhaarige Alpenröslein (rhododendron hirsutum), Tuš. (R.), Medv. (Rok.), Vrt.
-
drmástiti, -ȃstim, vb. impf. mit Geräusch gehen, Z.; = po kaki gošči iti, C.; — hastig arbeiten, C., Z.; d. v kaj, hineinsprengen, Cig.
-
dvojnojámast, adj. biconcav, Sen. (Fiz.).
-
gomȃst, f. neka bolezen od kruha iz snetive moke, ki napravlja gomazenje pod kožo, C., Pohl. (Km.).
-
gŕmast, adj. strauchartig, buschicht, staudenförmig, Cig., Jan., Cig. (T.).
-
gúmast, adj. gummicht, Cig.; gumaste smole, die Gummiharze, Cig. (T.).
-
hółmast, adj. hügelig, C., Z.
-
hrómast, adj. lahm, krüppelhaft, Cig., Jan., C.
-
izbočenojámast, adj. convexconcav, Sen. (Fiz.).
-
izmastíti, -ím, vb. pf. ausquetschen, auskeltern, Šol.; vse grozdje i., C.; — prim. zmastiti, mestiti.
-
izmastíti se, -ím se, vb. pf. feist werden, C.
-
jámast, adj. 1) grubenartig; — concav, Cig. (T.); dvojno j., biconcav, Cig. (T.); — 2) grubig, voll Gruben, Mur., Cig., Jan.; jamasta cesta, Z.; — 3) höhlig, Cig.; jamaste peči, Grottenfelsen, C.; — löcherig, Cig., Jan.
-
jamastoizbǫ̑čen, adj. convexconcav, Sen. (Fiz.).
-
jāšmast, adj. jaspisartig: jašmasti opal, der Jaspisopal, Cig.
-
klȃmast, adj. tölpelhaft, Cig., Jan., C.; delala se je preprosta in klamasta, Jsvkr.
-
kolomȃst, f. die Wagenschmiere, Mur., Mik., Jarn. (Sadj.).
-
kósmast, adj. zotticht, Cig.
-
kȗkmast, adj. schopfig, mit großem Schopf, C.; kukmasta kapa, Npes.-Vraz; — gefüllt, doppelt (von Blüten): kukmasti fajgeljni, vzhŠt.- Pjk. (Črt.).
-
kȗpmast, adj. = kukmast, schopfig, Mur.
-
lı̑mast, adj. leimicht, Cig.
-
lomȃst, f. geräuschvolles Brechen oder Niederreißen, M.; ( z. B. beim Treten auf dürre Reiser, C.); — der Windriss, Cig.; — gewaltsames Einbrechen, Mur., Jan., C.; — der Ungestüm, Jan., Mik.; morska l., der Meeressturm, Ravn.; der Tumult, Cig., Jan.
-
lomȃst, m. kdor lomasteč kaj pokončuje, Lašče- Levst. (Rok.).
-
lomástanje, n. ungestümes Gehen, Dict.
-
lomástati, -am, vb. impf. ungestüm, geräuschvoll einhergehen, Habd.- Dict.
-
lomȃstən, -stna, adj. ungestüm, tumultuarisch, Cig.
-
lomástiti, -ȃstim, vb. impf. ungestüm o. mit Geräusch einhergehen, rennen, stürmen; l. skozi goščavo, Cig.; v hiše l., in die Häuser einbrechen, C., M.; tumultuieren, C.; — schnell, ungestüm arbeiten, C.; — z rokami l., die Hände ringen, C.
-
lomastljı̑vəc, -vca, m. der Ungestüme, Fr.- C.
-
nagloúmast, adj. jähzornig, C.
-
namastíti, -ím, vb. pf. 1) mit Fett anschmieren o. besudeln, Mur., Cig.; — 2) n. se, sich satt schmausen, Z.
-
nẹ́mast, adj. dumm, C.
-
odlomástiti, -ȃstim, vb. pf. ungestüm sich entfernen, entstürmen, Cig., Raič (Slov.).
-
odrmástiti se, -ȃstim se, vb. pf. = odreti se, odreti si kožo, sich die Haut abschürfen, Trenta, Soča, Plužna- Erj. (Torb.).
-
olomástiti, -ȃstim, vb. pf. allenthalben mit Ungestüm brechen: drevje o., C.
-
omȃst, f. 1) der Wandanwurf, der Lehmanwurf an hölzernen Häusern, C.; — 2) kar se na rano položi, der Überschlag bei Wunden, Guts.
-
omástən, -stna, adj. etwas fett, C.
-
omastíti, -ím, vb. pf. fett machen, mit Fett beschmutzen; o. si roke; o. se, sich mit Fett beschmutzen.
-
otámast, adj. betäubt, Z.
-
pālmast, adj. palmenartig: palmasta rastlina, das Palmengewächs, Cig.
-
pížmast, adj. bisamartig, Cig.
-
plitvojámast, adj. flachvertieft, Cig.
-
ploskojámast, adj. planconcav, Cig. (T.).
-
podgrómast, adj. podagrisch, Cig., Dol.
-
podmȃst, f. der Schmerbodensatz, Mur.- Cig.; der Bodensatz des zerlassenen Fettes, Z.
-
podrmástiti, -ȃstim, vb. pf. mit Geräusch oder ungeschlacht zertreten, Dict.; niederschlagen, umreißen, Jan.; zerstören, M.
-
polomȃst, f. der Windriss, Cig.
-
polomastı̑təv, -tve, f. das Niederreißen, die Verwüstung, Jan.
-
polomástiti, -ȃstim, vb. pf. mit Ungestüm niederbrechen, niederreißen, verwüsten, zerstören; vihar je drevje polomastil; medved je žito polomastil, der Bär hat das Getreide niedergeschlagen, Cig.
-
pomastíti, -ím, vb. pf. fett machen, mit Fett beschmieren, C., Z.; obleko, prste si p.
-
premástən, -stna, adj. zu fett; — überaus fett.
-
premastíti, -ím, vb. pf. mit Füßen durchtreten, durchkeltern, Cig., C.
-
pridrmástiti, -ȃstim, vb. pf. mit Ungestüm kommen, Cig., C.
-
prilomȃst, f. das stürmische Andringen, der Einfall: po prilomasti madžarski, Navr. (Kop. sp.); p. Sasov, Let.
-
prilomástiti, -ȃstim, vb. pf. mit Ungestüm herankommen, heranstürmen; v hišo p., mit der Thüre ins Haus fallen, Cig.
-
rámast, adj. 1) armförmig, Cig., Jan.; — 2) = ramat, Jan. (H.).
-
ravnojámast, adj. planconcav, Sen. (Fiz.).
-
razlomástiti, -ȃstim, vb. pf. mit Ungestüm zerbrechen, zersprengen, Cig.
-
romȃst, f. das Geräusch, C.
-
slámast, adj. strohgelb, Jan. (H.).
-
sojámast, adj. biconcav, h. t.- Cig. (T.).
-
šę́mast, adj. 1) maskenähnlich; — fratzenhaft, Jan.; — 2) dumm, närrisch; š. človek; š. izprevod, Navr. (Let.); — š. konj (če se rad plaši), Gor.
-
šemástiti, -ȃstim, vb. impf., pogl. šumastiti.
-
šlẹ́mast, adj. helmförmig, Jan.
-
štrámast, adj. dumm, Z.
-
šȗmast, adj. berauscht, C.
-
šumástiti, -ȃstim, vb. impf. rauschen, (šem-) C., Bes.
1 101 201
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani