Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
marmor (29)
-
mármor, -ora, (-orja), m. der Marmor.
-
mármorast, adj. marmorartig, Cig., Jan.
-
mármorən, -rna, adj. von Marmor, Cig., Jan.
-
marmorı̑rati, -am, vb. impf. ( pf.) = marmorovati, Cig., Jan.
-
marmoríšče, n. der Marmorbruch, Cig.
-
mármornat, adj. von Marmor, Mur.
-
mármornjak, m. der Marmorstein, C.
-
mármorov, adj. von Marmor, Cig.; na marmorovih stebrih, Dalm.
-
marmorováti, -ȗjem, vb. impf. ( pf.) marmorieren, Cig.
-
izklésati, -ę́šem, -esȃm, vb. pf. ausmeißeln, C., Z., nk.; moj kip pa naj bode izklesan iz belega marmorja, ZgD.; žlebina v živo skalo izklesana, LjZv.
-
izpremínast, adj. = izpreminjast, schillernd: izpreminasta kokoš, Lašče- Levst. (M.); izpreminasti mramor, der Muschelmarmor, Erj. (Min.).
-
márbəlj, -blja, (-bəljna), m. = marmor, der Marmor, Jan., Volče ( Tolm.)- Erj. (Torb.), Gor.; — prim. kor.-nem., bav. marwl, Štrek. (Arch.).
-
mármelj, -elja, (-eljna), m. = marmor, Cig., Jan., C.
-
mármeljnat, adj. = marmornat, Zora; m. tempelj, Cv.
-
mármeljnov, adj. = marmorov, Meg., Dalm.
-
2. mrámor, -rja, m. der Marmor, Cig., Jan., Ravn., ogr.- Valj. (Rad); — der Tropfstein, Ist.- Erj. (Torb.).
-
mrámorast, adj. marmorartig, Jan.
-
mrámorən, -rna, adj. Marmor-, von Marmor, Cig., Jan.
-
mramoríti, -ím, vb. impf. marmorieren, Cig. (T.).
-
mrámornast, adj. marmorartig, Cig., Jan.
-
mrámornat, adj. marmorn, Jan.
-
okàt, -áta, adj. 1) großäugig, Jan.; — 2) voll Augen, Cig.; okati kamen, der Augenstein, Cig.; o. marmor, der Augenmarmor, Cig.
-
omramoríti, -ím, vb. pf. marmorieren, Cig. (T.).
-
pomramoríti, -ím, vb. pf. marmorieren, Cig. (T.).
-
skȃt, m. der Rochen, Cig. (T.); električni mramorasti s., der marmorierte Zitterrochen (torpedo marmorata), Erj. (Ž.); — prim. rus. skatь, srlat. squatus, Mik. (Et.).
-
skobrnják, m. gesprenkelter Marmor, Vest. I. 16.
-
šárast, adj. = pisan, bunt, Jan., Podgorje (Ist.)- Erj. (Torb.); vsa šarasta je (bunt angezogen), Št. Jernej ( Dol.); — gesprenkelt, gefleckt, C.; š. kamen, marmorierter Stein, Z.; — pockennarbig, Z., Mik. (Et.).
-
šáren, adj. bunt, Jan., C.; š. mramor, bunter Marmor, Erj. (Som.); — hs.
-
utrínjati, -am, vb. impf. ad 1. utrniti; 1) u. luč, das Licht putzen; — 2) u. se, Funken sprühen: železo se utrinja, M.; — zvezde se utrinjajo, es fallen Sternschnuppen; — utrinja se iz mramorja, iz zlatnine, es funkelt der Marmor, das Gold, Ravn.; — solze se mu utrinjajo, es entrollen ihm Thränen, Jan., M.; — utrinja se mi misel, es steigt ein Gedanke in mir auf, Cig.
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani