Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (7.901-8.000)
-
nadomẹ́stən, -tna, adj. 1) Ersatz-, nk.; nadomẹ̑stna reserva, die Ersatzreserve, DZ.; — 2) ersetzbar, Cig.; nadomestne stvari, vertretbare Sachen, DZ.
-
nadomẹstílọ, n. der Ersatz, Cig., Jan., nk.; — das Surrogat, DZ.
-
nadomẹstı̑təv, -tve, f. die Ersetzung, die Entschädigung, Cig., Jan., nk.
-
nadomẹ́stiti, -mẹ̑stim, vb. pf. ersetzen; škodo n.; — nachholen, einbringen, Cig.; n., kar je kdo zamudil, jvzhŠt.
-
nadomẹstljìv, -íva, adj. ersetzbar, Cig., Jan.; pogl. nadomesten 2).
-
nadomẹ̑stnica, f. die Stellvertreterin, Z.
-
nadomẹ̑stnik, m. der Stellvertreter, Z.; vsacemu (ogledniku) je pridejati nadomestnika, Levst. (Nauk).
-
nadomẹstováti, -ȗjem, vb. impf. ersetzen, vertreten, Cig., Jan., nk.
-
nadomẹ́ščanje, n. das Ersetzen, Cig.
-
nadomẹ́ščati, -am, vb. impf. ad nadomestiti; ersetzen, kajk.- Valj. (Rad), nk.
-
nadomẹ̑tək, m. = nameček, Jan. (H.).
-
nadrámən, -mna, adj. über der Achsel befindlich, M.
-
nadrȃmje, n. = nadlahti, Cig.
-
nadrȃmnica, f. der Tragriemen, Jarn.; — duhovska n. = štola, Guts.
-
nadrẹ́mati se, -mam, -mljem se, vb. pf. ausschlummern, zur Genüge schlummern.
-
nadtẹmeníšče, n. = nadglavišče, der Zenith, Jan. (H.).
-
nadtẹ̑menski, adj. Zenith-, Jan. (H.).
-
nadzę̑məljski, adj. oberirdisch, Cig., Jan.; — überirdisch, Mur., Cig., Jan., nk.
-
nadzę́mən, -mna, adj. oberirdisch, Jan., Cig. (T.); nadzę̑mna stavba, der Oberbau, Cig. (T.); — überirdisch, Mur., Jan.
-
nadzę̑mlje, n. was über der Erde ist, das Firmament, Mur.; Bog ukaže: bo naj nadzemlje, Ravn.- Valj. (Rad).
-
nadzę̑mljica, f. der Kohlrabi (brassica oleracea gongylodes), pod Nanosom- Erj. (Torb.).
-
nȃgloma, adv. jählings, plötzlich, hastig, eilends, Cig., Jan., nk.
-
nagloúmast, adj. jähzornig, C.
-
nagọ̑doma, adv. zufälliger Weise, V.-Cig.
-
nagomílati, -am, vb. pf. = nagomiliti, Cig., ZgD.; nagomilano bregovje, Zora.
-
nagomíliti, -ı̑lim, vb. pf. anhäufen, Cig., Lašče- Levst. (M.).
-
nagramáditi, -ȃdim, vb. pf. = nagrmaditi: voda nagramadi odkrušene snovi na pripravnih krajih, LjZv.
-
nagrmáditi, -ȃdim, vb. pf. aufthürmen, Cig., nk.
-
nagromáditi, -ȃdim, vb. pf. = nagrmaditi, Medv., Cig., Jan., C., Zora.
-
nagȗmpati, -am, vb. pf. abprügeln, Z., C.
-
nahı̑toma, adv. schnell, rasch, C., Rib.- Mik.
-
nahı̑troma, adv. schnell, rasch, M.
-
nahmę́ljiti, -hmę̑ljim, vb. pf. mit Hopfen würzen, Jan. (H.).
-
nahọ̑doma, adv. plötzlich, unverhofft: n. koga srečati, Vod. (Izb. sp.); n. me prime kaka stiska, LjZv.; glasovi se n. menjajo, Erj. (Som.); nahodoma, kakor bi bila iz tal izrasla, stoji pred menoj ciganska deklica, Erj. (Izb. sp.).
-
nahrȃmati, -mam, -mljem, vb. impf. ein wenig hinken, Z.
-
nahrȃmavəc, -vca, m. der ein wenig hinkt, C.
-
nahramováti, -ȗjem, vb. impf. = nahramati, C.
-
naimenováti, -ȗjem, vb. pf. benamsen, benennen, Mur., Let., SlN.
-
najȃrmnica, f. die Jochwiede (n. jarem z ojesom sklepa), Dol.
-
najèm, -ję́ma, ( tudi: nájəm, nájma), m. 1) die Vermiethung, die Miethe, Mur., Cig., Jan., Met., Levst. (Nauk), nk.; pogodbe o najmu ali zakupu, Mieth- oder Pachtverträge, DZ.; v n. dati, vermiethen, v n. vzeti, miethen, nk.; v drugi n. dati, in Aftermiethe geben, Jurč.; v najmu imeti, zur Miethe haben, Cig.; polovica poslopij je v najemu (ist vermiethet), Levst. (Nauk); — v najemu biti = najet (dninar) biti, als Tagwerker gedungen sein, LjZv.; šla je v najem delat, Vrt.; — 2) plačilo od najete stvari, Levst. (Nauk); — der Lohn, C.; — 3) das Verdienst, kajk.- Valj. (Rad).
-
naję̑ma, f. das Miethen, die Dingung, C.
-
najẹmáč, m. = najemavec: poslati najemače, ki pridobivajo delavcev, Bes.
-
najẹ̑manje, n. das Miethen, das Dingen; n. stanovanja, težakov.
-
najẹ̑mati, -mam, -mljem, vb. impf. ad najeti; miethen; sobe n.; dingen; delavce, težake n.
-
najemáti se, -jémljem se, vb. pf. zur Genüge nehmen: denarjev se n., Z.
-
najẹ̑mavəc, -vca, m. der miethet, dingt: der Miether, der Anwerber, Mur., Cig., Jan., M.
-
najẹ̑mavka, f. die Mietherin, Z.
-
naję̑məc, -mca, m. der Miether, Cig., Jan.; najemci, die Miethleute, Cig.
-
naję́mən, -mna, adj. 1) Mieth-, Cig.; aufgenommen, gemiethet: n. delavec, hlapec, Dalm.; naję̑mni voznik, der Lohnkutscher, Cig.; — 2) miethbar, Cig.; — 3) = zaslužen, verdienstlich, kajk.- C.; ( prim. najem 3)).
-
naję̑mka, f. die Mietherin, Z.
-
najemljìv, -íva, adj. 1) miethbar, Cig.; pogl. najemen 2); — 2) verdienstlich, Mur., C.
-
naję̑mnica, f. 1) die gedungene Lohnarbeiterin, die Taglöhnerin, Mur., Cig., Jan.; — 2) = najemka, Jan.
-
naję̑mnik, m. 1) der gedungene Lohnarbeiter, der Taglöhner, der Miethling; najemniki, die Arbeitsleute, Cig.; die provisorisch aufgenommenen Grubenarbeiter, Idrija- Frey. (Rok.); — der Söldner, Cig. (T.); — 2) = najemec, Cig., Jan.
-
najemnína, f. der Miethzins, das Miethgeld, Cig., Jan., DZ.
-
najemodȃvəc, -vca, m. der Vermiether, Cig.
-
naję̑moma, adv. miethweise, Jan., C.
-
naję̑mstvọ, n. das Gedinge, Jarn.; das Miethsystem, Z.
-
naję̑mščina, f. der Miethzins, das Miethgeld, Mur., Cig., Jan., nk.; — der Tagwerkslohn, C.
-
najmanjína, f. das Minimum, Cig. (T.).
-
najmanjšína, f. = najmanjina, Cig. (T.), DZkr.
-
najmarína, f. domovna n., die Hauszinssteuer, Levst. (Nauk).
-
nájme, adv. = namreč, nämlich, C., Z., Mik.; — namentlich, ogr.- C., Mik.
-
nájmenica, f. die Gedungene, Jan. (H.).
-
nájmenik, m. der Gedungene, Jan. (H.).
-
nájmer, adv. 1) = najme, C.; — 2) = namer, namič, nicht einmal, C.
-
najmodȃvəc, -vca, m. = najemodavec, der Vermiether, DZ.
-
najmodȃvka, f. die Vermietherin, Cig.
-
najmovína, f. 1) der Miethzins, Cig., DZ.; — 2) = najmarina, Jan., C.
-
nájmovnik, m. der Miether, DZ.
-
nakazoję̑mnik, m. der Assignator, Cig.
-
nakímati, -am, vb. pf. ein wenig nicken, winken: malo je nakimal, govoril pa nič.
-
nakimávati, -am, vb. impf. ad nakimati; zuwinken, M.
-
nakímniti, -kı̑mnem, vb. pf. einen Wink geben, zunicken, Z., Jan. (H.).
-
nakimováti, -ȗjem, vb. impf. = nakimavati, Z.
-
naklǫ̑mba, f. die Fügung, die Schickung, das Verhängnis, Mur., Cig., Jan.; božja n., die Schickung Gottes, Cig., Ravn.
-
nakmę́tovati se, -ujem se, vb. pf. die Landwirtschaft satt bekommen, Cig.
-
nakosmáti, -ȃm, vb. pf. eine gewisse Menge zerzupfen, anzupfen, Cig.
-
nakramljáti se, -ȃm se, vb. pf. des Gespräches satt werden.
-
nakrčmáriti, -ȃrim, vb. pf. 1) als Schankwirt gewinnen; — 2) n. se, krčmarjenja se naveličati, die Schankwirtschaft satt bekommen.
-
nakrę́mžiti se, -im se, vb. pf. 1) den Mund, das Gesicht verziehen; — 2) n. se, kremženja se naveličati.
-
nakrı̑žem, adv. = na križem, 1) kreuzweise, Cig.; — 2) n. biti, abweichen, divergieren: uri sta veliko nakrižem, Polj.; blago je zelo n., die Ware ist von sehr verschiedener Güte, Polj.
-
nakŕmiti, -im, vb. pf. satt füttern, abfüttern.
-
nakrmljeváti, -ȗjem, vb. impf. ad nakrmiti, Jan.
-
nalȃhkoma, adv. gemächlich, bequem: n. živeti, (nalehkoma) Hal.- C.
-
nalȃhoma, adv. sachte, langsam, Fr.- C.
-
nalȃmati, -mam, -mljem, I. vb. pf. eine gewisse Menge brechen, Mur., Mik.; vej n., vzhŠt.; — II. vb. impf. ad nalomiti; = nalamljati, ein wenig brechen, anbrechen, Cig.
-
nalȃmljati, -am, vb. impf. ad nalomiti; anbrechen.
-
nalòm, -lǫ́ma, m. der Anbruch, Jarn., Cig., Jan.
-
nalȏmək, * -mka, m. der Anbruch, Jan.; kostni n., der Beinbruch, C.
-
nalómiti, -lǫ́mim, vb. pf. 1) anbrechen; palico n.; nalomljenega trstu ne bo strl, Ravn.; — eine abweichende Richtung geben, brechen: streho n., Cig.; — 2) eine gewisse Menge brechen; malo, veliko kamenja n.; n. dračja za kurjavo.
-
namagnētiti, -im, vb. pf. magnetisch machen, magnetisieren, Cig. (T.).
-
namàh, -máha, m. der Anschlag (beim Takte), Cig.
-
namáhati, -am, vb. pf. abprügeln.
-
namáhniti, -mȃhnem, vb. pf. 1) den Arm zum Schlage ausstrecken, zum Schlage ausholen, Z.; celo na-te je že namahnil v svoji jezi, Zv.; — 2) n. se na koga, jemanden antreffen, Cig., BlKr.- M.
-
namahováti se, -ȗjem se, vb. impf. ad namahniti; n. se na koga, anzutreffen pflegen, BlKr.- M.
-
namájati, -jam, -jem, vb. pf. ein wenig wackelig o. locker machen; — n. se, zu wackeln anfangen, Z.
-
namájiti, -im, vb. pf. 1) anschälen, lachen: smreko n., Cig.; — 2) eine gewisse Menge schälen; n. veliko smrek; — 3) abprügeln, Notr.
-
namȃka, f. 1) die Einfeuchtung, die Einweichung, Cig.; — die Beize, Z.; — die Bewässerung: n. polja, Zora; — 2) die Sauçe, die Tunke, Z.
-
namȃkanica, f. die durch Eintauchen verfertigte Talgkerze, die Tauchkerze, Cig., M., Z.
-
namȃkanje, n. das Bewässern, das Nassmachen, das Eintunken.
7.401 7.501 7.601 7.701 7.801 7.901 8.001 8.101 8.201 8.301
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani