Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

m (70.248-70.347)


  1. uglę́dati, -glę̑dam, vb. pf. 1) erblicken; — 2) u. bolnika = postreči bolniku, Lepena pri Soči- Erj. (Torb.).
  2. ugledováti, -ȗjem, vb. impf. ad ugledati.
  3. uglobíti, -ím, vb. pf. vertiefen, V.-Cig., Cig. (T.), nk.; — u. se, sich senken, tauchen, Cig., DZ.; — u. se, sich vertiefen, Cig. (T.); u. se v misli, Cig.; stsl.; prim. vglobiti.
  4. ugnánost, f. die Ermattung, die Müdigkeit, Cig.
  5. ugnáti, -žénem, vb. pf. 1) wegtreiben ( z. B. bei einer Privatpfändung): u. komu kravo, Svet. (Rok.); — 2) zu Paaren treiben, überwältigen, tega človeka ni mogel nihče u.; ugnane strasti, C.; — abhetzen, ermüden; ugnan, abgehetzt, ermüdet, abgemattet, Cig., C.; u. se, ermüden ( intr.), C.; nesreča ni nikoli ugnana, das Unglück rastet nie, Met.
  6. ugnésti, ugnétem, vb. pf. auskneten, durchkneten: u. testo, Cig., M.
  7. ugnẹtáłən, -łna, adj. knetbar, geschmeidig: u. kot mehka glina, Levst. (Zb. sp.).
  8. ugnẹ́tati, -gnẹ̑tam, vb. impf. ad ugnesti; auskneten: u. testo, Cig.; — ( pren.) u. slovenščino, der slovenischen Sprache Gewalt anthun, Levst. (Zb. sp.).
  9. ugnetávati, -am, vb. impf. = ugnetati; ( pren.) drücken, bedrücken, bedrängen, Bes., Let., Zora.
  10. ugnída, f. das Geschwür, (ugnjida) Cig., (vgnjida) Mik.; u. v koži, Nov.
  11. úgniti, úgnem, vb. pf. 1) biegen, Mur., Cig., C., vzhŠt.; — 2) u. s poti, aus dem Wege räumen, C.; — prim. 2. ugeniti.
  12. ugnojíti, -ím, vb. pf. 1) = do dobrega pognojiti, Cig.; — 2) u. se, in Eiterung übergehen, Cig., Jan.
  13. ugnúsiti, -im, vb. pf. ekelhaft machen: u. komu kaj, Cig.; — u. se, ekelhaft werden, Cig.
  14. ugǫ̑da, f. die Annehmlichkeit, C.; die Bequemlichkeit, C., DZ.
  15. ugǫ̑dək, -dka, m. der Gefallen, Blc.-C.
  16. ugǫ́dən, -dna, adj. 1) angenehm, erwünscht, Cig., Jan., nk.; vsem u., nikomur nadležen, LjZv.; u. Bogu, Gott wohlgefällig, ogr.- C.; — 2) günstig, passend, bequem, Mur., Cig., Jan., nk.; — 3) = goden, reif, Jan.
  17. ugodíti, -ím, vb. pf. 1) Gefallen finden, Cig., Jan.; — wohl thun, dienen, Cig., Jan.; — 2) willfahren, zu Gefallen thun, befriedigen, Alas., Cig., Jan., Cig. (T.), M., C., nk.; — 3) = pogoditi, treffen, Mur., Danj.- M.; u. koga s strelom, Npes.-Vraz; u. priliko, C.; u. jo, es treffen, Jan.; — errathen, C.; u. uganko, ein Räthsel lösen, C.; — u. se, gerade recht kommen, C.; ugodilo se mi je, es kam mir eben recht = prileglo se mi je, Cig.; — 4) zeitigen, reif machen, C., M.; — u. se, reif werden, C.; sadje se ugodi, das Obst liegt ab, Cig.; konoplje se ugodijo, der Hanf wird gar, fertig, Cig.
  18. ugǫ̑dnik, m. der Begünstigte, Jurč. (Tug.); spadati med prve božje ugodnike, LjZv.
  19. ugǫ́dnost, f. 1) die Gefälligkeit, die Annehmlichkeit, die Bequemlichkeit, Cig., Jan., Dalm. (Reg.), nk.; — 2) die Günstigkeit, die Gunst, Mur., Cig., Jan., nk.
  20. ugonȃbljati, -am, vb. impf. ad ugonobiti, Jan.
  21. ugǫ́nati, -am, vb. pf. ein Räthsel lösen, Volče- Erj. (Torb.).
  22. ugonı̑tba, f. das Räthsellösen, Danj.- Mik.
  23. 1. ugóniti, -gǫ́nim, vb. pf. abhetzen: pse u., Cig.
  24. 2. ugǫ́niti, -im, vb. pf. 1) errathen, Mur., C., Danj.- Mik., Navr. (Let.), Polj.; — 2) weissagen, Habd.- Mik.; — 3) festsetzen: Človek uganja Bog ugoni, Slom.; — (pravilneje bi bilo praes. ugǫ̑nem).
  25. ugonı̑tva, f. das Räthsellösen, Mur.
  26. ugǫ́njati, -am, vb. pf. errathen, C., Štrek.
  27. ugonjávati, -am, vb. impf. = uganjati, errathen, rathen, Mur., C., Štrek.
  28. ugonobíti, -ím, vb. pf. zugrunde richten; — u. se, sich zugrunde richten; — erdrosseln, erwürgen, BlKr.- Mik.
  29. 1. ugòr, -góra, m. ein unfruchtbarer Strich auf einem Acker, wo das Getreide leicht verdorrt, die Brandader, Cig.
  30. 2. úgor, -rja, m., Jarn., Cig., Valj. (Rad); pogl. 1. ogor.
  31. 1. ugọ̑rək, -rka, m. 1) der Abfall von Metallen bei ihrer Verarbeitung, die Krätze, Cig.; — 2) = ogorek, Mur., Mik.
  32. 2. ugorək, -rka, m. = ogurek, die Gurke, C.; (vugorek), kajk.- Vest.
  33. ugorẹ́ti, -ím, vb. pf. 1) sich bei der Gährung vermindern: vino se ugori pri odprtem vretju, GBrda; — 2) u. se, ausgähren ( v. Dünger): presni gnoj mora obležati in se ugoreti, C.
  34. ugórniti, -gǫ̑rnem, vb. pf. in Gährung übergehen (o gnoju), sich zersetzen, verderben, (o moki, špehu), C.
  35. ugostíti se, -ím se, vb. pf. einkehren, Cig., Blc.-C.
  36. ugǫ́stniti, -gǫ̑stnem, vb. pf. dicht, dick werden, C.
  37. ugotȃvljati, -am, vb. impf. ad ugotoviti, Jan. (H.).
  38. ugotavljȃvəc, -vca, m. der Liquidator, Jan. (H.).
  39. ugotǫ́viti, -ǫ̑vim, vb. pf. 1) fertig machen: mi smo zdaj ugotovili, wir sind jetzt mit unserer Angelegenheit fertig, Svet. (Rok.); — na pol ugotovljen, halbgeformt, Cig. (T.); — bereiten, Cig.; — 2) sicherstellen, Jan.; u. zveličanje, C.; außer Zweifel setzen, Cig.; — 3) richtigstellen, V.-Cig., DZ.; liquidieren, Cig., Jan., DZ.
  40. ugotovljeváti, -ȗjem, vb. impf. liquidieren, Cig.; — pogl. ugotavljati.
  41. ugovȃrjati, -am, vb. impf. Einspruch erheben, Einwürfe, Einwendungen machen, widersprechen.
  42. ugovȃrjavəc, -vca, m. der Widersprecher, der Einwender, Cig., Jan.
  43. ugọ̑vor, m. der Einspruch, die Einwendung, der Widerspruch, Cig., Jan., Cig. (T.), nk.; ugovore pobijati, izpodbijati, die Einwendungen widerlegen, Cig. (T.); — der Vorbehalt, die Bedingung, Jan.
  44. ugovoríti, -ím, vb. pf. 1) einwenden, einwerfen, Cig., Jan., Cig. (T.); — 2) u. si, sich ausbedingen, Jan., Gor.- Burg. (Rok.).
  45. ugovorljı̑vəc, -vca, m. der gerne widerspricht: hud u., der Widerspruchsteufel, Cig.
  46. ugovǫ̑rnik, m. der Einsprucherheber, der Reclamant, Cig., DZ.
  47. ugrȃbək, -bka, m. 1) die Entwendung, der Diebstahl, C.; — 2) das Entwendete, das heimlich Weggeraffte, Cig., C.; — 3) pl. ugrabki, was vom ausgedroschenen Getreide mit dem Rechen abgenommen wird, die Abrechlinge, C.
  48. ugrȃbež, m. 1) der Entführer, Cig.; — der Räuber, SlN.; — 2) die Entführung, Jan. (H.).
  49. ugrábiti, -grȃbim, vb. pf. 1) entraffen; smrt ga je ugrabila, Cig.; — entwenden, entführen, wegnehmen, rauben; — 2) u. se, beim Rechen verloren gehen, Cig., M.
  50. ugrȃbljenəc, -nca, m. der Geraubte, nk.
  51. ugrabník, m. der Entführer, Cig., LjZv.; der Räuber, Zora.
  52. ugrájati, -jam, -jem, vb. pf. durch Tadel in üblen Ruf bringen, Cig.; verhasst machen, u. koga komu, Cig.; u. kaj, etwas durch Tadel verleiden, Z.; — u. komu srečo, jemanden durch Tadel um sein Glück bringen, Cig., M.
  53. ugrȃžati se, -am se, vb. impf. = groziti: u. se komu, Hal.- C.
  54. ugrẹ́jati, -am, vb. impf. ad ugreti; erwärmen, Zora.
  55. ugreníti, -ím, vb. pf. = ogreniti, verbittern, Cig., Jan.
  56. ugrẹ̑šək, -ška, m. 1) der Fehler, das Versehen, C.; — 2) das Vermissen, C.
  57. ugrẹšíti, -ím, vb. pf. 1) am Wege verfehlen, nicht begegnen: u. koga, C.; u. pot, den Weg verfehlen, abirren, C.; u. se s kom, mit jemandem nicht zusammentreffen, sich verfehlen, C.; u. se, fehlgehen, C.; u. se s pota, den rechten Weg verlieren, C.; — 2) u. se, sich versehen, fehlen, sündigen, ogr.- C., Let.; — 3) vermissen, Št.- Z.; — 4) verschmerzen: tisto izgubo sem uže iz davna ugrešil, Podkrnci- Erj. (Torb.).
  58. ugrẹ́ti, -grẹ̑jem, vb. pf. warm machen, erwärmen; u. se, warm werden, sich erwärmen; sich erhitzen; u. se s hojo; — in Hitze, in Eifer bringen, Cig., Jan.; u. se, in Hitze kommen, sich ereifern, Cig., Jan.
  59. ugrẹ́vati, -am, vb. impf. ad ugreti, Cig., Jan.
  60. ugrę́zati, -am, vb. impf. ad ugrezniti, C., Let., Zora.
  61. ugrę́zən, -zna, adj. morastig: ugrezni travniki, Levst. (Pril.).
  62. ugrę́zniti, -grę̑znem, vb. pf. einsinken, versinken, C., Let.; (ugrezla je, sie sank ein, Mik.).
  63. ugrísti, ugrízem, vb. pf. 1) beißen, anbeißen, Mur., Cig., BlKr.; — 2) u. se = usiriti se: mleko se je ugrizlo, BlKr.
  64. ugrı̑z, m. der Biss, Cig., Jan., DZ.; kačji u., Levst. (Nauk).
  65. ugrizáča, f. = jestvina, jed, Jan.; meniti se le za pijačo in ugrizačo, Levst. (Zb. sp.).
  66. ugrízati, -am, vb. impf. ad ugrizniti; beißen, anbeißen, abbeißen, Cig.
  67. ugrı̑zək, -zka, m. 1) der Biss: u. peklenske kače, Rog.- Valj. (Rad); die Bisswunde, Cig.; — 2) das Abgebissene, Mur., Cig., Jan.; — 3) der Imbiss, Cig.; miška si poišče kje ugrizka, LjZv.
  68. ugrizljìv, -íva, adj. bissig, Mur., Cig., SlN.
  69. ugrizljívost, f. die Bissigkeit, Mur., Cig.; — ( pren.) govoriti iz ugrizljivosti, Jurč.
  70. ugrízniti, -grı̑znem, vb. pf. beißen, anbeißen, abbeißen; kdor zelo zine, malo ugrizne, Erj. (Torb.); u. se, sich beißen; u. se v jezik.
  71. ugrizováti, -ȗjem, vb. impf. ad ugrizniti, Cig.
  72. ugrı̑žljaj, m. der Bissen, Dict., Jan., Dalm., Krelj; (pravilnejša oblika nego: grižljaj, DSv.).
  73. ùh, interj. hu! uh, ne vesta, kako je še mraz zunaj, LjZv.
  74. uhábiti, -hȃbim, vb. pf. schwächen, C.
  75. uháč, m. 1) das Langohr, das Großohr, Dict., Mur., Cig., C.; — 2) = škaf, ki ima uha BlKr.; — 3) der Ohrenaffe (otolicnus), Erj. (Z.).
  76. uháča, f. 1) das Langohr, Mur., Cig.; — 2) ein großes Öhr (an Hacken u. dgl.), Mur.
  77. uhȃj, m. die Flucht, Z.; — kobila je na uhaj, die Stute pflegt durchzugehen, M., Mik.; konj na uhaj, ein Pferd, das gerne durchgeht, C.
  78. uhajáč, m. der Flüchtling, Cig., M., C.; vojaški u., der Deserteur, Levst. (Nauk).
  79. uhȃjati, -am, vb. impf. ad uiti; durchgehen; otroci uhajajo materam na cesto; učenec uhaja iz šole; konj uhaja; — entschlüpfen: smeh mi uhaja, ne morem ga udržati; — entfliehen: misli mi uhajajo kam drugam; — uhajaš, du suchst Ausflüchte, Cig.
  80. uhajȃvəc, -vca, m. der Flüchtling, der Deserteur, Cig., M., DZ., Nov.
  81. uhȃjkovati, -ujem, vb. impf. = uhajati, C.
  82. uhȃłka, f. eine Kappe mit Ohrlappen, Bes.
  83. uhálọ, n. 1) die Ohrmuschel, Strp.; uhala prisekovati živali (mäuseln), Strp.; — 2) der Ohrlappen an einer Kappe (uhal), Bes.
  84. uhàn, -ána, m. 1) = uhač 1), Cig., Jan.; — 2) der Ohrring, Jarn., Mur., Jan., Ravn.- Valj. (Rad), nk.
  85. uhȃnəc, -nca, m. = uhan 2), der Ohrring, Jan.
  86. uhápiti, -hȃpim, vb. pf. erhaschen, erfassen, V.-Cig., Cig.
  87. uhápniti, -hȃpnem, vb. pf. erhaschen, erfassen, V.-Cig., Cig., C.
  88. úhast, adj. 1) ohrförmig, Cig.; — 2) langohrig, Cig., M.
  89. uhàt, -áta, adj. 1) langohrig, großohrig, Cig., Jan.; uhati osel, Glas.; pošlji osla križem (v) svet, nazaj ti pride uhat ko pred, Notr.- Let.; — 2) mit Henkeln versehen: u. cekin, ein Henkelducaten, Cig.
  90. uháti, -ȃm, vb. impf. bei den Ohren nehmen, Cig., Valj. (Rad).
  91. úhəlj, -hlja, m. 1) die Ohrmuschel, Mur., Jan., Cig. (T.), C., Erj. (Som.), Vrt.; — das Ohrläppchen, C., Z.; — "ali je uhelj doma?" — tako vpraša, kdor koga uha, C.; — 2) der Ohrlappen (an einer Kappe), C.; — die Pferdeblende: konji imajo uhlje za očmi, Pjk. (Črt.); — der Kragenlappen: skrival je v velike uhlje svojega plašča nos in ušesi, Jurč.; — 3) das Öhr (an Schaffen u. dgl.), Cig., Hal.- C.; — 4) der Tuchzipfel, SlN.- C.; die Lasche (bei Schneidern u. Schustern), Cig.; — 5) = krhelj, ein gedörrter Apfelschnitz, Vrt., Dol.; — 6) ein großohriges Schwein, C.
  92. úhəljnik, m. die Hauswurz (sempervivum tectorum), Mur., Cig., SlGor.- Erj. (Torb.).
  93. uhəljnják, m. = uheljnik, Mur., C.
  94. úhič, m. = uheljnik, C.
  95. uhíliti, -im, vb. pf. ablenken: u. koga od česa, C.
  96. uhítati, -hı̑tam, vb. pf. entführen, Cig., Nov.- C.; Turčini so prijahali, Alenčico ti vhitali, Npes.-K.; davontragen, M.; skrivaj kaj črez mejo u. (schmuggeln), Vrtov. (Km. k.).
  97. uhitẹ́ti, -ím, vb. pf. 1) entfliehen, V.-Cig., M., Kast.- C.; Na zvezdo gledeč uhiti, je otet, Preš.; — 2) u. koga, jemandem zuvorkommen, Gor.- DSv.
  98. uhítiti, -hı̑tim, vb. pf. erfassen, ergreifen, Krelj- M., C.; — wegschnappen, Šol.
  99. uhítriti, -hı̑trim, vb. pf. beschleunigen, Jan. (H.).
  100. uhladíti, -ím, vb. pf. = ohladiti, abkühlen, Mur., Let.; u. se, sich abkühlen, Vrt.

   69.748 69.848 69.948 70.048 70.148 70.248 70.348 70.448 70.548 70.648  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA