Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

m (5.401-5.500)


  1. dogmātičən, -čna, adj. dogmatisch, Cig., Jan., nk.
  2. dogmātika, f. nauk o dogmah, die Dogmatik.
  3. dogmātiški, adj. = dogmatičen, Jan.
  4. dogrmẹ́ti, -í, vb. pf. ausdonnern.
  5. dójəm, dójma, m. die Affection, der Eindruck, der Effect, h. t.- Cig. (T.), nk.; zvočni d., Erj. (Som.).
  6. dojmljìv, -íva, adj. effectvoll, ergreifend, Cig. (T.).
  7. dòklam, conj. = dokler, ogr.- Mik.
  8. dokmetávati, -am, vb. impf. im Begriffe sein die Wirtschaftsarbeiten zu vollenden, Levst. (Sl. Spr.).
  9. dokmę́tovati, -ujem, vb. pf. 1) abwirtschaften; dokmetoval je; — 2) mit den Wirtschaftsarbeiten fertig werden; za letos smo dokmetovali.
  10. dokomȏłčnica, f. der Armhandschuh, Cig.
  11. dokrčmáriti, -ȃrim, vb. pf. aufhören Schenkwirt zu sein.
  12. dōlman, m. husarska suknja, der Dollman, Jan.
  13. dolọ̑m, adv. hinab, ("dolum" Boh., "dolun" Meg.).
  14. doloməc, -mca, m., Cig., Jan., pogl. dolomit.
  15. dolomīt, m. der Dolomit; — prim. grintavec 2).
  16. dolžinomę̑rje, n. die Longimetrie, Cig. (T.).
  17. dọ̑m, * m. das Heim, die Heimstätte; ženinov, nevestin d.; od doma, z doma iti, vom Hause fortgehen: ausgehen, verreisen; = z domu iti, LjZv., Lašče- Levst. (Rok.); nameniti se z domu, Cv.; ( nav. z domi, posebno na vzhodu; z domi je bil čebelarstvu kos, Navr. [Spom.]); z doma biti, nicht zuhause, in der Fremde, abwesend sein, DZ.; z domu biti, Levst. (Nauk); štiri dni z domu biti, Jurč.; na d. vzeti koga, jemanden in sein Haus aufnehmen; na domu ostati (biti); auf der Heimstätte Besitzer bleiben (sein); kje si z domom? wo ist dein Heim? C.; svoj dom je boljši od zlatega korca, Cig.
  18. domȃ, adv. zuhause, daheim; mati je doma; očeta ni doma, der Vater ist nicht zuhause.
  19. domàč, -áča, adj. 1) zum Heimatshause gehörig, Haus-; domači, die Hausgenossen, die Hausleute; bil je domač sin, Erj. (Izb. sp.); le govori, saj smo sami domači skupaj, jvzhŠt.; d. človek, ein Hausgenosse; domačega tatu se je težko ubraniti, Jan. (Slovn.); d. kruh, Hausbrot, Cig.; domača živina, das Hausvieh; — 2) zur Heimat gehörig, heimisch; izpod domačega zvona, aus der Heimatspfarre, Cig.; pripluti na domač breg, Npr.- Erj. (Torb.); — inländisch, Cig., Jan.; domači (ljudje), Eingeborne, Cig. (T.), DZ.; domača reja, die Innzucht, Cig. (T.); — domača vojska, der Bürgerkrieg, Cig. (T.); — 3) vertraut; preveč sta si domača; po domače, in ungezwungener Weise; po domače se vesti, po d. povedati kaj; — tudi: dómač, -áča, Št.
  20. domáčən, -čna, adj. heimisch, C.
  21. domačeváti, -ȗjem, vb. impf. das Haus zu hüten pflegen, ( n. pr. ob nedeljah, kadar so drugi pri božji službi), Jarn.
  22. domačı̑ja, f. das heimische Hauswesen, das Heim; na domačiji biti; domačijo prevzeti; — die Heimat; Kako me nesel boš nocoj Sto milj do domačije? Preš.
  23. domačı̑n, m. 1) der Hausgenoss, Jan., M., Rez.- C.; kadar jutrnico zvoni, vstanejo domačini, Pjk. (Črt.); — 2) der Eingeborne, das Landeskind, Jan.; — 3) der Hauswirt, Cig., Vrt.; der Grundbesitzer, Svet. (Rok.).
  24. domačína, f. = domače blago, das Hauserzeugnis, C., Z.
  25. domačı̑nəc, * -nca, m. 1) = domačin 1); — 2) der Gemeindeangehörige, DZkr.; — 3) = domačin 3), Bes., C., Jan.
  26. domačı̑nka, f. die Hausgenossin, die Einheimische, M., Rez.- C.
  27. domačı̑nski, adj. 1) häuslich, Z.; domačinska pridnost, C.; — 2) Grundbesitzers-, Svet. (Rok.).
  28. domačı̑nstvọ, n. 1) die Hausgenossenschaft, Jan.; — 2) die Oekonomie, C.
  29. domáčiti, -ȃčim, vb. impf. das Haus hüten, Jarn.; — prim. domačevati.
  30. domáčnost, f. die Häuslichkeit, Jan., nk.
  31. domȃgati se, -am se, vb. impf. ad domoči se; d. se česa, etwas erstreben, h. t.- Cig. (T.).
  32. domákniti, -nem, vb. pf. = domekniti, Cig.
  33. domȃlati, -am, vb. pf. das Malen beendigen.
  34. dománji, adj. domač, = Haus-, heimisch, Mur., Cig., C., Mik.; domanji človek, domanje platno, C., Pjk. (Črt.), vzhŠt.; domanja pobožnost, die Hausandacht, Jan.; — domanji, die Hausgenossen, SlGor.- C.
  35. domár, -rja, m. 1) der Hausgenosse, C., Mik., kajk.- Valj. (Rad); pl. domarji, die Hausleute, C.; ko pridejo do nevestinega doma, odpre starejšina vrata in pozdravi domarje, Pjk. (Črt.); — 2) človek, ki ostane doma za varuha, kadar drugi odidejo v cerkev, Podkrnci- Erj. (Torb.).
  36. domarína, f. die Haussteuer: porazredna d., die Hausclassensteuer, Levst. (Nauk).
  37. domáriti, -ȃrim, vb. impf. domar biti, Podkrnci- Erj. (Torb.); — prim. domar 2).
  38. domášnji, adj. = domač, domanji, Mur., SlN.
  39. domázati, -mȃžem, vb. pf. das Schmieren beenden.
  40. dọ̑məc, -mca, m. dem. dom, Let.
  41. dọ̑mək, -mka, m. dem. dom, Mur., Cig., C.
  42. doməkníti, -máknem, vb. pf. hinzurücken; hinzugeben, Cig.; (bei der Licitation) mehr bieten, Z.
  43. domẹ̑mba, f. die Verabredung, Cig.; — das Einvernehmen, DZ.; po domembi z ministerstvom, im Einvernehmen mit dem Ministerium, Levst. (Nauk).
  44. dọ̑mən, -mna, adj. zum Hause gehörig: domni ljudje = domači lj., C.
  45. domẹ̑nək, -nka, m. = domemba: obojestranski d., beiderseitiges Einverständnis, DZ.
  46. domẹnı̑təv, -tve, f. die Verabredung, das Einverständnis, DZ.
  47. domẹ́niti, -im, vb. pf. 1) d. si, vermuthen, Guts.; domenjen, vermuthet, vermeintlich, Cig.; — 2) d. se, sich verabreden, sich verständigen: d. se s kom o čem.
  48. domę̑rək, -rka, m. die Zugabe, die Ergänzung (beim Messen), Cig.
  49. domę́riti, -mę̑rim, vb. pf. 1) mit dem Messen fertig werden; — 2) beim Messen dazugeben, ergänzen; to je slaba mera, domerite, Mik.
  50. domę́rjati, -am, vb. impf. ad domeriti; beim Messen ergänzen.
  51. domẹ́stiti, -mẹ̑stim, vb. pf. = nadomestiti, C.
  52. domẹ́šati, -am, vb. pf. 1) das Mischen beendigen; — 2) beim Mischen noch dazugeben.
  53. domešetáriti, -ȃrim, vb. pf. aufhören zu mäkeln, Mäkler zu sein.
  54. domešę́titi, * -ę́tim, vb. pf. = domešetariti, Cig.
  55. domèt, -mę́ta, m. die Wurfweite, Cig. (T.); hs.
  56. dométati, -mę́čem, vb. pf. mit dem Werfen fertig werden, M.
  57. domę́ti, dománem, vb. pf. mit dem Reiben fertig werden, Cig.; d. proso, mit dem Austreten der Hirse fertig werden.
  58. domı̑ja, f. = domačija, Polj.
  59. domíkanje, n. das Hinzurücken, M.
  60. domíkati, -mı̑kam, -čem, vb. impf. ad domekniti; hinzurücken, M.
  61. domíljati, -am, vb. impf. aufmahlen; toliko prinašajo žita, da ne moremo domiljati vsega.
  62. dominikȃnəc, -nca, m. der Dominicanermönch.
  63. dominikȃnski, adj. Dominicaner-.
  64. domisəł, -sli, f. = domislek, der Einfall, Cig.
  65. domísəłn, -səłna, adj. dem leicht etwas einfällt, anschlägig, erfinderisch: od dne do dne so hitriši in domiselniši ( namr. na oderuštvo), Trub. (Post.); izbrati gospodinjo, da bo delavna, domiselna, Jurč.; domiseln cerkovnik, (ker skrbi za grobove, da so čedni), Levst. (Zb. sp.).
  66. domísəłnost, * f. die Fähigkeit leicht auf das Entsprechende zu verfallen; ( prim. domiseln); — die Einbildungskraft, Cig., Jan.
  67. domı̑slək, -sləka, (-səłka), m. der Einfall, Cig., C., Svet. (Rok.); — die Einbildung, Cig.
  68. domı̑slica, f. ein plötzlicher Gedanke, der Einfall, Cig. (T.).
  69. domísliti, -mı̑slim, vb. pf. 1) d. si kaj, etwas mit den Gedanken erfassen, C.; sich vorstellen: kdo si more domisliti njegovo sramoto? Jap. (Prid.); — domišljen, eingebildet: domišljena bolezen, Cig.; — (malo domišljen = malo domiseln, Svet. [Rok.]); — 2) d. se, sich besinnen, Cig. (T.); mislil sem in tudi se domislil, LjZv.; d. se koga, sich jemandes erinnern, Cig.; d. se česa, sich etwas einfallen lassen, auf etwas verfallen; imena se d., auf einen Namen verfallen, Levst. (Zb. sp.); domisli se pametnejšega sveta, DSv.; ne morem se d., es will mir nicht einfallen, Cig.; — 3) trans. auf einen Gedanken bringen: vino človeka domisli kdaj takih reči, LjZv.
  70. domı̑šljaj, m. der Einfall, Cig. (T.); strmeli so o bistroumnosti domišljajev in sodbe njene, LjZv.
  71. domíšljanje, n. das Muthmaßen, Cig.; — die Einbildung, der Dünkel, Cig.; d. človeško, Krelj.
  72. domíšljati, -am, vb. impf. ad domisliti; 1) d. si, sich einbilden, Cig., Jan., Cig. (T.); — tega si nisem domišljal, das habe ich nicht vermuthet, V.-Cig.; preveč si d., sich zu viel einbilden, Cig.; — 2) d. se (česa), sich besinnen, sich entsinnen, Cig., Cig. (T.); — auf Gedanken gerathen, Einfälle haben.
  73. domišljàv, -áva, adj. eingebildet, C., nk., Kr.
  74. domišljȃva, f. 1) die Phantasie, Mur., Jan., C., Zora; — 2) die Einbildung, der Dünkel, Z., Cig.
  75. domišljávost, f. die Einbildung, nk., Kr.
  76. domišljeváti, -ȗjem, vb. impf. = domišljati; d. si kaj, sich einbilden; vermuthen: tat skrivaj pride, kadar si najmanj domišljujejo, Škrinj.
  77. domišljı̑ja, f. = domišljava 1), Cig., Jan., nk.
  78. domišljìv, -íva, adj. 1) erfinderisch, C.; — phantasiereich, Jan.; — 2) eingebildet, einbilderisch, Cig., Jan.
  79. domišljı̑vəc, -vca, m. der Eingebildete, Cig.
  80. domišljívost, f. 1) die Vorstellungskraft, die Dichtungskraft, Jan.; — 2) die Einbildung, der Eigendünkel, Jan., Cig. (T.).
  81. domíti, -mı̑jem, vb. pf. das Waschen beenden, M.
  82. dǫ́mlati, f. pl. der Festschmaus nach vollendeter Drescharbeit, Valj. (Rad).
  83. domlátiti, -im, vb. pf. das Dreschen vollenden.
  84. domlȃtki, m. pl. = domlati, Mur., Cig., Jan., Valj. (Rad); dǫ́mlatki, SlGor.
  85. domlẹ́sti, -mółzem, vb. pf. = domolsti, mit dem Melken fertig werden.
  86. domlẹ́ti, -mę́ljem, vb. pf. mit dem Mahlen fertig werden.
  87. dǫ́mnẹti se, -im se, vb. pf. vermuthen, Cig. (T.); poprej kakor se je "domnila" ( nam. domnela), ehe sie sich's versah, Krelj; glede oblike prim. pomneti.
  88. domnẹ̑va, f. die Vermuthung, Cig. (T.), Nov.- C., nk.; — die Voraussetzung, Jan., SlN.- C., UčT.
  89. domnẹ́vati se, -am se, vb. impf. ad domneti se; vermuthen, voraussetzen, wähnen, Cig. (T.), nk.; d. si, Jan., Šol.; prim. češ. domnívati se, vermuthen.
  90. domnẹ́vən, -vna, adj. vermuthlich, Jan., Cig. (T.), DZ.
  91. dǫ́mniti se, -im se, vb. pf., C., pogl. domneti se.
  92. domobrȃnəc, -nca, m. = brambovec, der Landwehrmann, Z., nk.
  93. domobrȃnstvọ, n. die Landesvertheidigung, SlN.; — die Landwehr, Cig. (T.), DZ., nk.
  94. domóči se, -mǫ́rem se, vb. pf. d. se česa, etwas erreichen, h. t.- Cig. (T.).
  95. domolẹ́ti, -ím, vb. pf. ragend erreichen, C.
  96. domóliti, -mǫ́lim, vb. pf. mit dem Beten fertig werden: domolili smo; d. večerne molitve.
  97. domoljùb, -ljúba, m. der Vaterlandsfreund, der Patriot, Cig., Jan., nk.
  98. domoljúbən, -bna, adj. patriotisch, Cig., Jan., nk.
  99. domoljȗbje, n. die Vaterlandsliebe, der Patriotismus, Cig., Jan., nk.
  100. domoljȗbnik, m. = domoljub, Guts.

   4.901 5.001 5.101 5.201 5.301 5.401 5.501 5.601 5.701 5.801  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA