Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (4.601-4.700)
-
muškatēlka, f. 1) die Muscatellertraube, Vrtov. (Vin.); — 2) die Muscatellerbirne, Cig.
-
muškȃten, -tna, adj. 1) Muscateller-, Mur., Cig.; — 2) Muscatnuss-, Cig.
-
muškȃtina, f. die Muscatellertraube, Cig.
-
muškȃtnica, f. die Muscatellerbirne, Mur., Cig.
-
muškȃtov, adj. Muscat-, Cig., Jan.; m. oreh, die Muscatnuss, Cig., Jan., Tuš. (B.).
-
muškȃtovəc, -vca, m. 1) der Muscatellerwein, Cig.; — 2) der Muscatnussbaum (myristica moschata), Tuš. (B.).
-
muškȃtovina, f. das Muscatholz, Cig.
-
muškēta, f. vojaška puška 16. stoletja, die Muskete, Cig.
-
muškētar, -rja, m. der Musketier, Cig.
-
mušketír, -rja, m. vojak pešec 16. stoletja, der Musketier, Preš.
-
mȗškra, f., Št., pogl. mojškra.
-
mušlīn, m. tenka bombažasta tkanina, der Musselin.
-
mušljìv, -íva, adj. = muhast: mušljivi ljudje, DSv.
-
mȗšnica, f. 1) das Fliegengift, Cig., Jan.; — 2) der Fliegenschwamm (agaricus muscarius), Mur., Cig., Jan., Tuš. (R.), Kr.- Valj. (Rad), SlGor.; — das Glas- oder Wandkraut (parietaria), Cig., Medv. (Rok.).
-
mȗšnik, m. das Breitkölbchen (platanthera), Medv. (Rok.).
-
mȗšnjak, m. der Fliegenkoth, C.
-
mušǫ̑n, m. die Bremse, C.
-
mȗšovž, m. der Saal, der Speisesaal, Dict., Hip.- Cv.; der Corridor (mužovš), Jan.; — prim. srvn. muoshûs, coenaculum, refectorium, triclinium, Cv. III. 11.; nem. ( dial.) musshaus, Vorhaus, Mik. (Et.).
-
1. múta, f. die Stumme, Mur., Cig., Jan., Lašče- Levst. (Rok.); — prim. nem. ( dial.) mut, lat. mutus, Mik. (Et.).
-
2. múta, f. 1) die Maut, Jarn., Jan., Rož.- Kres; — 2) die Müllergebür, Jan., Bes.; — prim. stvn. mūta, Maut.
-
3. mȗta, f. 1) eine Art Pelzkappe von Lammfellen, Mur.; — 2) der Klingelbeutel, Z.; — 3) eine Art Pelzkragen ( prim. bav. mudel = Katzenbalg, Pelz), Štrek. (Arch.).
-
mȗtar, -rja, m. der Mautner, Jan., Kor.- M.
-
mȗtarica, f. 1) die Mautnerin, Jan., Kor.- M.; — 2) okroglo in rjavopikasto jabolko, Koborid- Erj. (Torb.).
-
mútast, adj. stumm.
-
mútati, -am, vb. impf. stumm sein, Mur.; — in der Stummheit unarticulierte, unverständliche Laute von sich geben, vzhŠt., ogr.- C.
-
mútav, adj. = mutast, Mur., ogr.- C.
-
mútavəc, -vca, m. der Stumme, Mur.
-
mútavost, f. die Stummheit, Mur.
-
1. mȗtəc, -tca, m. 1) der Stumme; — 2) klopotec brez kijčkov, C.; — 3) die Schnitzbank, C.; — 4) die Kreuzhacke, C.; — 5) der Wiedehopf, Mur., C.
-
2. mȗtəc, -tca, m. der Klingelbeutel, Cig.; v m. pobirati, dajati, Lašče- Levst. (Rok.); — prim. 3. muta 2).
-
mútən, -tna, adj. Maut-, Jan., M.
-
mȗtnica, f. das Mauthaus, Jan.
-
mutnína, f. die Mautgebür, Jan.
-
mȗv, m. das Gebrüll des Rindes, das Muhen, ogr.- C.
-
muviti, -im, vb. impf., Danj. (Posv. p.), ogr.; pogl. molviti.
-
1. múza, f. 1) eine verzogene Miene, die Grimasse, Z.; muzo kovati, schmunzeln, Ravn.- Cig.; — 2) človek, ki se rad muza: ne bodi muza proti nižjim, nikdar liza proti višjim, verhöhne nicht nach unten und schmeichle nicht nach oben, UčT.; — 3) ein schlechter Hut, ein Schlapphut, C.; — 4) krava, ki ima ob glavi upognjena in nazaj zavita rogova, Lašče- Levst. (M.), Ig, Notr.; — 5) upognjena in zapletena tenka vejica (brezova, vrbova), Polj.; — svalek izčesanih in povitih ženskih las, Polj.; — 6) die Sumpfmeise (parus palustris), Frey. (F.); — 7) neka hruška, Sv. Duh pri Krškem- Erj. (Torb.).
-
2. múza, f. neka ribica v Blejskem jezeru, ( prim. rus. muzljaj, der Gründel), Erj. (Torb.).
-
3. mūza, f. 1) modrica, die Muse; — 2) die Paradiesfeige, die Banane (musa paradisiaca), Jan.
-
múzanje, n. 1) das Schmunzeln; — 2) das Abstreifen, Cig., M.
-
múzast, adj. 1) schmunzelnd, M.; — 2) mit zurückgebogenen Hörnern: m. vol, muzasta krava, Ig, Svet. (Rok.); — hörnerlos, M.; muzasta in rogata drobnica, Bes.
-
múzati, -am, vb. impf. 1) durch Abstreifen glatt machen: veje m., das Laub von den Aesten abstreifen, Mur., Cig., C.; prašiča m., das Schwein enthaaren, Z., Gor.; korenje, repo m., vom Kothe reinigen, vzhŠt.- C.; pečene kostanje m., abschälen, Kamenica pri Mariboru- Kres; perje m., Federn schleißen, Guts.- Cig., Mur., Jan.; — lase m., glatt kämmen, Polj.; — m. se, = gladiti se, sich streicheln: m. se ob bradi, C.; mačka se muza, Gor.; — m. koga, ohrfeigen, Gor.- M., Poh.; — 2) m. se, die Ohren zurückziehen (von Thieren), C.; konj se muza (kadar je hud in hoče ugrizniti), Ig; — 3) m. se, schmunzeln, (schalkhaft) lächeln; — 4) m. se, schlüpfen; kure in gosi se skoz plot muzajo, Ravn. (Abc.)- Valj. (Rad); tat se skozi okno muza, vzhŠt.- C.; schleichen: m. se okoli oglov, okoli hiš, Dol.; m. se kam, C.; — prim. it. muso, die Schnauze, in slov. mulast, muliti.
-
múzav, adj. schmunzelnd, Jan.
-
muzeālən, -lna, adj. = muzejski, Cig. (T.), nk.
-
1. mȗzəc, -zca, m. ein Hase mit zurückgeschlagenen Ohren, M.; — prim. muzast.
-
2. múzəc, -zca, m. deska skrajnica, das Schwartenbrett (vsak krlj da dva muzca, eden se prvi odreže, a drugi ostane, kadar se je ves krlj v deske porezal), Vreme, Kras, Ip.- Erj. (Torb.); prim. bav. musel = Sägeblock, museln, spalten, Erj. (Torb.). (?)
-
muzēj, m. das Museum.
-
muzējən, -jna, adj. Museal-, nk.
-
muzējnik, m. der Cabinetskäfer (anthrenus museorum, a. varius), Erj. (Ž.).
-
muzējski, adj. Museal-, Cig. (T.), nk.
-
1. múzəlj, -zlja, m. vol, ki ima ob glavi upognjene in nazaj zavite roge, Z., Lašče- Levst. (M.), Svet. (Rok.).
-
2. múzəlj, -zlja, (-zəljna), m. ein abgeschnittener Baumstamm, C.; der Holzblock, aus dem Bretter geschnitten werden oder Holz gespalten wird, der Musel, C.; — iz nem.
-
3. múzəlj, -zlja, m. = berič, Guts., Mur., C.
-
muzẹ́ti, -ím, vb. impf., Jan. (H.); pogl. mezeti.
-
múzga, f. 1) = mezga, der Baumsaft im Frühjahre, V.-Cig., Jan., C., Mik., Dol.; — 2) der Schlamm, Meg., Dict.- Mik., Dalm.; muzga v potoku, C.; — die Lettenerde, C.; — 3) etwas Zerquetschtes ( z. B. zerquetschte Rüben u. dgl. als Schweinefutter), vzhŠt.- C.
-
múzgalica, f. 1) der Baumsaft, C.; — 2) die Pfeife aus Weidenrinde, C.; — 3) der Bergthymian (calamintha officinalis), Podgorje (Ist.)- Erj. (Torb.).
-
muzgȃłnica, f. der Morast, Hip. (Orb.).
-
múzgalọ, n. das Maul, Rez.- C., Baud.
-
múzgast, adj. 1) saftend (von Bäumen), M.; — 2) sumpfig, Guts.- Cig.
-
múzgati, -am, vb. impf. 1) quetschen, C.; — mit zahnlosem Munde essen, C.; (den Saft) aussaugen, C.; dete muzga namočen kruh ali jabolko, BlKr.; cukrene reči m., Štrek.; — 2) die ganze, unverletzte Rinde von einem frischen Stabe loslösen: vrba se da muzgati, C.; — lešniki se muzgajo t. j. se dajo lahko izrobkati, Gor.; — tudi: muzgáti.
-
múzica, f. neka hruška, Vrsno ( Goriš.)- Erj. (Torb.); — neko jabolko, Bolc- Erj. (Torb.).
-
mūzičən, -čna, adj. Musik-, Mur., Cig., C., nk.
-
múzika, f. die Musik: muziko delati, musicieren; — turška m., die Feldmusik, Cig.
-
muzikālən, -lna, adj. musikalisch, Cig., nk.
-
muzikālije, f. pl. die Musikalien, Jan., Cig. (T.).
-
muzikànt, -ánta, m. der Musikant.
-
muzikáš, m. der Musikant.
-
múziti, -im, vb. impf. 1) = muzati, Laub abstreifen, abblättern, Jan.; — m. se, sich federn, Cig., Jan.; — 2) m. se, schleichen, Jan.; — 3) m. se, schmunzeln, Cig., Jan., C., SlN.
-
mȗzka, f. = muza, eine Kuh mit rückwärts gebogenen Hörnern, Notr.
-
múzniti, mȗznem, vb. pf. 1) (Laub) abstreifen, Mur., Cig.; — 2) m. koga, jemandem eine Ohrfeige geben, M., C., Poh.
-
múzovka, f. butarica brezovih ali vrbovih muz, Polj.; — prim. 1. muza 5).
-
múzovnik, m. neko jabolko, Sv. Duh pri Krškem- Erj. (Torb.).
-
múža, f. der Sumpf, der Morast, Mur., Cig., ogr.- C., Št.- Mik.; — = luža, die Pfütze, die Kothlache, Cig., Jan., SlGor.
-
múžast, adj. sumpfig, morastig, Mur., Raič (Slov.); schlammig, pfützicht, Cig.
-
mȗžaš, m., Guts., Jarn.; pogl. mužovš.
-
mužàt, -áta, adj. sumpfig, Raič (Slov.).
-
mužȃva, f. der Morast, Jan., C.; die Sumpfgegend, vzhŠt.- C.; — die Lache, die Pfütze, Cig., Jan.
-
mužȃvən, -vna, adj. morastig, sumpfig, Mur.
-
mužavína, f. der Morast, der Sumpf, Mur., C.
-
mužȃvnat, adj. morastig, Jan. (H.).
-
múždžiti, -im, vb. impf. = mužiti, ogr.- C.
-
mȗžək, -žka, m. der Traubenquetschstock, BlKr.
-
múžəlj, -žlja, m. 1) das Schwartenbrett, Cig.; — 2) omlačen snop, BlKr.; — 3) die Nudel, Kr.- Valj. (Rad); pl. mužlji, die Nudeln, Pohl., V.-Cig., Jan.; — prim. 2. muzec.
-
mužę̑n, adj. 1) saftig (von Bäumen, wenn die Rinde leicht ablösbar ist), Ravn.- C.; mužena mladina, Trub.- Mik.; muženo trnje, Dalm.; poskušal sem piščalke viti, pa se ni dalo: les še ni bil dovolj mužen, Erj. (Izb. sp.); — 2) schlammig: muženo blato, Dalm.
-
mužẹ́ti, -ím, vb. impf. saften (von Bäumen im Frühjahr), M.
-
mužę́vən, -vna, adj. in vollem Safte stehend, saftend (von Bäumen im Frühjahr), Mur., Cig., Kr.; vrba je muževna, Mik.
-
muževẹ́ti, -ím, vb. impf. saften: vrba muževi, Zv., Zora.
-
mužę́vnost, f. die Saftfülle (der Bäume), Mur., Kr.
-
múžgati, -am, vb. impf. = muzgati, quetschen, Mur., Danj. (Posv. p.).
-
mȗžič, m. die Hauswurz (sempervivum tectorum), Sevnica ( Št.)- Erj. (Torb.); — pogl. možic 2).
-
mužína, f. der Sumpf, der Morast, Mur., ogr.- C., Mik.
-
múžiti, -im, vb. impf. 1) die Rinde von den saftigen Zweigen ablösen, ohne sie zu verreißen; m. vrbo, vrba se da m.; — m. se, saftig sein, schälbar sein: vrba se muži, V.-Cig., Dol.; — 2) zerquetschen, C.; grozdje m., ogr.- C.; — etwas Weiches kauen, essen: hruške m., Rez.- C.; — mit zahnlosem Munde essen, C.; — m. si oči, sich die Augen reiben, C.
-
mȗžljar, -rja, m. das Schwartenbrett, Ravn.- Cig., Lašče- Erj. (Torb.); plot je iz mužljarjev, Notr.; — prim. muželj, 2. muzec.
-
mȗžljej, m. 1) das Ueberbleibsel eines Schindelstammes, Jan.; — 2) eine abgedroschene Garbe, Jan., BlKr.- M.; — prim. muželj.
-
mužljìv, -íva, adj. = muževen, saftend: mužljiva mladica, C.
-
mȗžnat, adj. sumpfig, C., Trst. (Let.); schlammig, Cig.
-
mȗžnatən, -tna, adj. = mužnat, C.
-
mužnatína, f. eine sumpfige Gegend, C.
-
mȗžnica, f. eine Art Hahnenfuß (ranunculus), vzhŠt.- C.
-
mužǫ̑l, m. das Trinkglas, Rez.- C., Čres- Erj. (Torb.); — prim. furl. muzùl, Trinkglas, srvn. mujol, Štrek. (Arch.); lat. modiolus, Levst. (Rok.).
-
mzẹ́ti, -ím, vb. impf., Mik.; pogl. mezeti.
4.101 4.201 4.301 4.401 4.501 4.601 4.701 4.801 4.901 5.001
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani