Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (45.848-45.947)
-
pẹ́nenica, f. der Schaumlöffel, die Schaumkelle, V.-Cig., Jan., Hip.- C., Met., Erj. (Torb.), Gor.; ( nam. penənica?).
-
pẹ̑neštvọ, n. das Münzwesen, Cig. (T.), DZ.
-
pẹ̑nez, m. die Münze, Guts., Mur., Cig., Jan., ogr., kajk.- Valj. (Rad); beli penezi za črne dni, die Sparpfennige, C.; droben p., Scheidemünze, Erj. (Min.); zveneč p., klingende Münze, DZ.; — pl. penezi, Geld, Jan., C., vzhŠt. i. dr.; — tudi: pẹ̑nez, -ę́za, Valj. (Rad); gen. pl. pẹ̑nez, Mur., C., Mik., pẹnę́z, kajk.- Valj. (Rad).
-
penezár, -rja, m. der Münzer, Mur., Cig.
-
pẹnezárnica, f. die Münzanstalt, Mur.
-
pẹnezȃrstvọ, n. die Münzerei, Mur.
-
pẹnezàt, -áta, adj. geldreich, Mur.
-
pẹ̑nezək, -zka, m. dem. penez; eine kleine Münze, der Heller, Cig.
-
pẹ̑nezən, -zna, adj. 1) Münz-, Geld-, Mur., Cig.; penezno edinstvo, die Münzeinheit (zwischen zwei Staaten), Cig. (T.); — 2) geldreich, Jan. (H.).
-
pẹ̑neznica, f. 1) das Münzamt, Jan.; — 2) die Casse, h. t.- Cig. (T.); — die Geldtasche, DZ.
-
pẹ̑nezničar, -rja, m. der Cassier, Jan. (H.).
-
pẹ̑neznik, m. der Wechsler, Cig.; der Banquier, Vrt.
-
pẹnezokòv, -kǫ́va, m. die Münzprägung, Jan. (H.).
-
pẹnezokǫ̑vəc, -vca, m. der Münzer, Jan.
-
pẹnezokǫ́vən, -vna, adj. das Prägen von Münzen betreffend: penezokǫ̑vna naprava, die Münzanstalt, Cig.
-
pẹnezokǫ̑vnica, f. die Münzanstalt, Cig.
-
pẹnezopı̑sje, n. die Münzbeschreibung, Cig.
-
penezoslǫ̑vəc, -vca, m. der Münzenkenner, der Numismatiker, Cig., Jan.
-
pẹnezoslǫ́vən, -vna, adj. numismatisch, Jan.
-
pẹnezoslǫ̑vje, n. die Münzkunde, die Numismatik, Jan., Cig. (T.).
-
pẹnezoznȃnəc, -nca, m. = penezoslovec, Cig.
-
pẹ̑než, m. das Schäumen, C.; — der Schaum: p. na juhi, C.; pes je poln peneža, Hal.- C.
-
pẹ̑nežnica, f. der Abschaumlöffel, Fr., Hal.- C.
-
1. pẹ́nica, f. dem. pena; kleiner Schaum; — olove penice, der Biergerm, C.
-
2. pẹ́nica, f. die Grasmücke; vrtna p., die Gartengrasmücke (sylvia hortensis), Erj. (Ž.); velika p., das Braunkehlchen (saxicola rubetra), Cig., Frey. (F.); bela p., der schwarzkehlige Steinschmätzer (saxicola rubicola), Frey. (F.); črna p., der Mönch, das Schwarzplättchen (curruca atricapilla), Cig., Frey. (F.), Levst. (Nauk); grahljasta p., die Sperbergrasmücke (curruca nisoria), Levst. (Nauk), = pisana p., Frey. (F.); trstna p., der Binsensänger (curruca aquatica), Levst. (Nauk), Frey. (F.); laška p., der gefleckte Fliegenfänger (muscicapa grisola), Cig., Frey. (F.).
-
pẹnína, f. der Schaumwein, Cig., Jan., Nov.- C., DZ.
-
pẹ́niti, pẹ̑nim, vb. impf. schäumen machen, spritzen: p. pivo z brizganjem, Levst. (Nauk); — p. se, schäumen; pivo, vino se peni; od jeze, togote se p., vor Zorn schäumen.
-
penj, m. = panj, Jan., C., vzhŠt., ogr.
-
pẹ́nja, f. die Klammer, ogr.- C.; — prim. peti (pnem).
-
1. pẹnjáča, f. der Schaumlöffel, Mik., vzhŠt.- C.; — prim. pena.
-
2. pẹnjáča, f. die Klammer, die Zwinge, Št.- C.; — prim. penja.
-
pẹ́njenica, f. = penenica, der Schaumlöffel, Cig., Valj. (Rad), Štrek.
-
pẹ́njenje, n. das Schäumen.
-
pẹnjúlja, f. der Schaumlöffel, die Schaumkelle, Cig., Ravn. (Abc.).
-
1. pẹ̑nkati, -am, vb. impf. schäumend fließen, C.
-
2. pę̑nkati, -am, vb. impf. = pritrkavati (na zvonec), Notr.
-
penkəlj, -klja, m., C., Št.- SlN., pogl. 2. pentelj.
-
penkljáti, -ȃm, vb. impf., pogl. 1. in 2. pentljati.
-
pẹ́novka, f. der Schaumlöffel, die Schaumkelle, Guts., Mur., Cig., Jan., C.
-
pentagōn, m. peteroogelnik, das Pentagon ( math.), Cig. (T.).
-
pę̑ntek, m. ein Musikinstrument: das Hackbrettchen, Cig., Jan., Blc.-C.; igrati na p., LjZv.
-
pę̑ntekati, -am, vb. impf. auf dem Hackbrett spielen, Blc.-C.
-
1. péntəlj, -tlja, m. = 1. pentlja, die Masche, die Schlinge, SlGradec- C.
-
2. péntəlj, -tlja, m. = pecelj, der Weinbeerkamm, Fr.- C.; der Obststengel, C.
-
pentəljščák, m. = pentljevec, C.
-
1. péntlja, f. die Masche, die Schlinge, SlGradec- C., (penklja) Cig., Jan., Gor.; s pentljo (penkljo) zavezati, Levst. (Rok.).
-
2. péntlja, f. der Obststiel, der Traubenkamm, (penklja) Jarn., Cig., M.; prazne pentlje (penklje) visijo po trti, Konjice ( Št.).
-
péntljast, adj. maschig, (penkljast) Cig.
-
1. pentljáti, -ȃm, vb. impf. Maschen machen, Z., (penkljati) Cig., Jan., Gor.
-
2. pentljáti, -ȃm, vb. impf. pentlje odstranjevati, die Traubenkämme von den Beeren entfernen, (penkljati) Št.- SlN.
-
péntljevəc, -vca, m. der Stengelwein, C.
-
pentljíga, f. der Traubenkamm, Fr.- C.
-
penzijǫ̑n, m. = penzija.
-
penzijonár, -rja, m. der Pensionär, Cig.
-
penzijonı̑st, m. der Pensionist.
-
pepę̑ł, -pę̑la, m. die Asche; p. kuhati, Pottasche bereiten, Nov.- C., Str.
-
pepelár, -rja, m. der Aschenbrenner, Cig.; — der Aschenhändler, C., Dol.; — der Pottaschensieder, Jan., Nov.- C.
-
pepelárčək, -čka, m. dem. pepelar, Cig.
-
pepeláriti, -ȃrim, vb. impf. = pepelar biti, Cig.
-
pepelȃrstvọ, n. die Aschenbrennerei, Cig.; — die Pottaschensiederei, ( prim. pepelar).
-
pepę̑last, adj. 1) aschenförmig; aschfarbig; — 2) mit Asche bestreut, Jan. (H.).
-
pepę̑łəc, -lca, m. = pepelik, Nov.
-
pepę̑łən, -łna, adj. Aschen-; pepelna jama, die Aschengrube, Cig.
-
pepelẹ́ti, -ím, vb. impf. zu Asche werden, Fr.- C.
-
pepelík, m. unreines kohlensaures Kali, die Pottasche, Cig., Jan., Levst. (Nauk).
-
pepelíti, -ím, vb. impf. 1) mit Asche bestreuen, äschen; — 2) zu Asche brennen, einäschern, Cig.; ogenj je pepelil delo človeško, DSv.; — 3) p. se, aschfarbig werden, Ščav.- C.
-
pepeljénje, n. die Bestreuung mit Asche, Šol.
-
pepę̑łka, f. das Aschentuch beim Sechteln, Cig., Kr.- Valj. (Rad).
-
pepę̑łnat, adj. mit Asche beschmutzt; — der Asche ähnlich, aschicht, Cig.; aschfarbig, C., Dol., Gor.
-
pepę̑łnica, f. 1) das Aschentuch (beim Sechteln), Guts.- Cig., Gor.; — 2) das Aschengeschirr, Cig., C.; der Aschenkrug, die Urne, Cig., Jan., C.; — 3) pepelníca, der Aschermittwoch.
-
pepełníčən, -čna, adj. pepelnı̑čna sreda, der Aschermittwoch; pepelnični teden, die zum Aschermittwoch gehörige Woche, Cig.
-
pepę̑łnik, m. 1) das Aschenbehältnis, Mur.; der Aschenkrug, die Urne, Cig., Jan.; — 2) die Aschengrube, das Aschenloch unter dem Herde, Cig., Dol.
-
pepełnják, m. 1) das Aschenbehältnis, Mur., Cig.; die Urne, Cig., Jan.; — 2) = pepelnik 2), Cig., C., Tolm.- Štrek. (Let.); — 3) aschfarbiger Sand, Cig.
-
pepelúga, f. eine Art Gartenblume, Tuš. (Št. l. č.)- C.
-
pepelȗgar, -rja, m. der Aschenhändler, Štrek.
-
pepelúha, f. 1) das Aschentuch beim Sechteln, jvzhŠt.; — 2) das Aschenbrödel, Cig.
-
pepelȗška, f. 1) das Aschentuch beim Sechteln, Cig., Mik., Kr.; — 2) das Aschenkraut (cineraria), Medv. (Rok.).
-
péper, -pra, m. = poper, der Pfeffer, Cig.; turški p., Fr.- C.
-
pepinək, -nka, m. neko jabolko: der Pipping, Cig.
-
péprati, -am, vb. impf. = poprati, Cig.
-
pepreník, m. = poprenik, der Pfefferkuchen, Blc.-C.
-
pépriti, -im, vb. impf. = poprati, C.
-
péprovka, f. die Piperine, eine Seidenwürmerkrankheit, C.
-
péprovnik, m. das Pfefferkraut (lepidium), Hip.- C.
-
péprščnica, f. der Pfefferapfel, Fr.- C., Mariborska ok.- Erj. (Torb.).
-
1. pę̑r, m. morsches Holz, Cig.
-
2. pér, m. = neresec, C., Pjk. (Črt.); — prim. nem. Sau"bär".
-
peráč, m. 1) der Wäscher, C.; — 2) = perača, Celjska ok.- Štrek. (LjZv.).
-
peráča, f. der Waschbleuel, Mur., Cig., Jan., Danj.- Mik., vzhŠt.
-
perȃčəc, -čca, m. neka kožna bolezen na otrocih, Škrilje pod Čavnom- Erj. (Torb.); ( nam. perečec?).
-
peráčiti, -ȃčim, vb. impf. ( eig. mit dem Waschbleuel die Wäsche schlagen), mit der flachen Hand schlagen, Celjska ok.
-
perȃłnik, m. kamen, na katerem se pere, BlKr.
-
peràn, -ána, m. weißgesprenkelter Ochs, Cig.
-
perati, -am, vb. impf. schlagen, kneten: lončar mehki glin pera, Dalm.
-
pę́rav, adj. = pirav, morsch, Mur.- Cig.
-
pę́rce, n. dem. pero = peresce; das Blättchen; roža s sto perci, Dict.; — tudi: percè, Valj. (Rad).
-
perè, -ę́ta, n. = pero, Guts., Jarn., Danj.- Mik., C.; Nesrečna je tinta, Nesrečno pere, Npes.-Schein.; pére, -ę́ta, Mur.
-
perę̑čəc, -čca, m. = pereči ogenj, das Antoniusfeuer, Notr.
-
perečíca, f. die Brenndolde (cnidium), C.
-
perę̑čnik, m. = perečec, Fr.- C.
45.348 45.448 45.548 45.648 45.748 45.848 45.948 46.048 46.148 46.248
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani