Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

m (36.101-36.200)


  1. nadrę́gniti, -drę̑gnem, vb. pf. vollstopfen, C.
  2. nadrę́jati, -am, vb. impf. ad nadrediti, Jan. (H.).
  3. nàdrèk, -rę́ka, m. der Obersatz, Jan. (H.).
  4. nadresljìv, -íva, adj. grämlich, verdrießlich, (-drs-) Dol.- Mik.
  5. nadrẹ́ti, -dérem, vb. pf. 1) anschinden, anreißen, M., Cig.; drevesu skorje n., den Baum lachen, Cig.; — n. se, sich aufreißen, C.; — 2) n. denarjev, Geld zusammenwuchern, Cig.; — 3) abprügeln, C., jvzhŠt.; — 4) n. se, sich satt schreien.
  6. nadŕgniti, -dȓgnem, vb. pf. 1) anreiben, Cig.; — 2) n. si česa, zusammenscharren, Cig.
  7. nádrije, f. pl. = nadra, nedra, Mur.
  8. nadrı̑njak, m. = nadrnjak: Zala pa je sneha, Lep rdeč nadrinjak 'ma, Npes.-Vraz.
  9. nadȓkati se, -am se, vb. pf. sich satt glitschen, Z.
  10. nádrnjak, m. der Brustlatz, das Mieder, C.
  11. nadrnjǫ́hati se, -am se, vb. pf. sich satt schnarchen, Cig.
  12. nadrọ̑bək, -bka, m. nekaj nadrobljenega, Valj. (Rad).
  13. nadrǫ̑bən, -bna, adj. ins Detail eingehend: nadrobna kritika, Zora; ausführlich, umständlich, Cig., Jan.; — nadrobna kupčija, der Kleinverkauf, der Kleinverschleiß, Jan.
  14. nadrobíti, -ím, vb. pf. eine gewisse Menge zerbröckeln: otroku kruha n. v mleko; piščancem kruha n.; n. cukra; ako tolčeš cuker, nadrobi se ti ga nekoliko; — nadrobljen, eingesprengt, Erj. (Min.).
  15. nadrǫ̑bnost, f. 1) die Ausführlichkeit, Mur., Cig., Jan.; — 2) das Detail, Jan.; die Einzelheit, Nov.
  16. nadrǫ́cati, -drǫ̑cam, vb. pf. = nadregati, anstopfen, Cig.
  17. nadȓsati se, -sam, -šem se, vb. pf. sich satt glitschen, sich satt schleifen (auf dem Eise).
  18. nadŕzati, -dȓzam, vb. pf. anschaben, Cig.
  19. nàdsolı̑nar, -rja, m. der Oberaufseher über das Salzwesen, der Hallgraf, Cig.
  20. nàdstarẹjšína, m. der Oberalte, Cig.
  21. nadstáti, nadstojím, vb. impf. vorstehen: v svoji službi zvesto n., to je zvesto jo opravljati, Krelj; — nadstoječ = nadstojen, DZ.; — po nem. vorstehen.
  22. nadstȃvək, -vka, m. 1) = naklad, der Aufsatz im Bienenstocke, C.; — 2) = nadrek, der Obersatz, Jan. (H.).
  23. nadstáviti, -stȃvim, vb. pf. obenan setzen, Mur., Cig.
  24. nadstojati, -stojim, vb. impf. = nadstati: n. ali streči evangeljski službi, Krelj.
  25. nadstǫ̑jnik, m. der Vorgesetzte, der Vorsteher, Z., DZ., Vrt., Levst. (Pril.).
  26. nadstȏłnik, m. der Erztruchsess, Cig., Jan.
  27. nadstopálọ, n. der Oberrist, der Oberfuß, Mur., V.-Cig.
  28. nadstǫ̑rək, -rka, m. die Hauswurz (sempervivum tectorum), (od lat. nasturtium), Dornberk- Erj. (Torb.).
  29. nàdstrȃžnik, m. der Wachtmeister, Jan. (H.).
  30. nàdstrẹ̑łəc, -łca, m. der Oberschütze, C.
  31. nadstrẹ̑šək, -ška, m. 1) das Vordach, Mur., Cig., Met., Gor.; das Wetterdach, Jan.; — soparni n., der Dunstsattel, Levst. (Pril.); — 2) das Oberdach, Mur.
  32. nadstrẹ̑šje, n. 1) das Vordach, Mur., Gor.; — 2) das Oberdach, Mur.
  33. nadstrǫ̑pje, n. das Stockwerk, Cig., Jan., M., nk.; polovično n., das Halbgeschoss, Cig.; hiša z dvema nadstropjema, Cig.; v eno n. zidana hiša, ein einstöckiges Haus, LjZv.
  34. nàdsvẹ̑tnik, m. der Oberrath: finančni n., der Oberfinanzrath, Jan. (H.).
  35. nadšíti, -šı̑jem, vb. pf. übernähen, Cig.
  36. nadšìv, -šíva, m. die Uebernaht, Cig.
  37. nàdškòf, -škǫ́fa, m. der Erzbischof, Cig., Jan., nk.
  38. nàdškofı̑ja, f. das Erzbisthum, Cig., Jan., nk.
  39. nadškofı̑jstvọ, n. das Erzbisthum (als Amt), Cig., Jan.
  40. nadtéči, -téčem, vb. pf. im Laufen übertreffen, Jan. (H.).
  41. nadtẹ́kati, -am, vb. impf. ad nadteči, Jan. (H.).
  42. nadtopničar, -rja, m. der Oberkanonier, DZ.
  43. nadtrẹbúšən, -šna, adj. über dem Bauch befindlich, Cig., M.; nadtrebȗšni život, der Oberleib, Cig.
  44. nàdučı̑telj, m. der Oberlehrer, Jan., nk.
  45. nadȗha, f. die Schwerathmigkeit, das Asthma, die Engbrüstigkeit mit Keuchen verbunden; naduha spravi človeka od kruha, Notr.- Žnid. ( Let.).
  46. nadúhati se, -dȗham se, vb. pf. sich satt riechen.
  47. nadúhavka, f. eine Art Kreuzblume (polygala), C.
  48. nadúhlost, f. das Anlaufen ( min.), Cig. (T.).
  49. nadúhniti, -dȗhnem, vb. pf. = nadihniti: naduhnjen, angeflogen; belo naduhnjena jagoda, eine weißbereifte Beere, Šol.
  50. nadȗləc, -lca, m. slivov rožič, eine hornartig gekrümmte, unreife Pflaume, Ist.- C., Z.
  51. nadúliti, -im, vb. pf. 1) aufstülpen, Z.; — 2) n. se auflaufen, sich aufdunsen, C.; — vor Unwillen den Mund spitzen, = dulec (mrdo) napraviti, Fr.- C.; naduljen, mit gespitztem Munde, unwillig, aufgebracht, C.
  52. nadúniti, -dȗnem, vb. pf. aufblähen, Mur.; n. se, sich aufblähen, aufschwellen, Cig.; nadunjen, aufgedunsen, C.; — n. se, sich prahlerisch aufblasen, C.
  53. nàdupravı̑telj, m. der Oberverwalter, Jan. (H.).
  54. nadȗrəc, -rca, m. die Oberschwelle, Z.; (nadurci Jarn.; nadurce, Guts.); menda nam. naddurce; prim. naddurje.
  55. nadúriti, -im, vb. pf. zornig machen, C.
  56. nadȗšən, -šna, adj. schwerathmig, engbrüstig, Jan.
  57. nadúšiti, -im, vb. pf. = navdušiti, Cig., Šol.
  58. nadȗšljiv, adj. schwerathmig, asthmatisch, engbrüstig.
  59. nadȗšljivəc, -vca, m. der Schwerathmige, der Asthmatische, Z.
  60. nadȗšljivka, f. die Schwerathmige, die Asthmatische, Z.
  61. nadȗšljivost, f. die Schwerathmigkeit, die Engbrüstigkeit.
  62. nadȗšnik, m. eine Art Himmelsschlüssel (primula), C.
  63. nadȗšnost, f. die Schwerathmigkeit, die Engbrüstigkeit, Jan.
  64. nadúti, nadmèm, (nadújem, M., ogr.- Valj. [Rad]), vb. pf. aufblähen, M.; n. se, schwellen, Cig.; prsi se mu nadmejo, Bes.; seme se naduje, ogr.- Valj. (Rad); nadut, aufgeblasen, aufgedunsen, Habd.- Mik., Cig., C.; naduta lica, Zora; penasto nadut, schäumig aufgebläht, Erj. (Min.); — nadut, bombastisch, Jan.; prahlerisch, aufgeblasen, ogr.- C., Št.; — prim. nadoti, naduniti; koren: dъm- in du-.
  65. nadȗtost, f. die Aufgedunsenheit, Cig.; — ( fig.) der Bombast, der Schwulst, Cig., Jan., Cig. (T.).
  66. nadúvati, -am, vb. impf. ad naduti; aufblähen, Cig., M.
  67. nadvȃrstvən, -stvəna, adj. obervormundschaftlich, Cig.
  68. nàdvȃrstvọ, n. die Oberaufsicht, Nov.- C.; — die Obervormundschaft, Cig.
  69. nàdvȃruh, m. der Obervormund, Jan., (-varh) Cig.
  70. nadvígati, -dvı̑gam, vb. impf. ad nadvigniti; ein wenig heben, Z.; — n. se, sich allmählich erheben: mrak se nadviga, nk.
  71. nadvigávati, -am, vb. impf. ad nadvigniti.
  72. nadvígniti, -dvı̑gnem, vb. pf. ein wenig heben.
  73. nadvísiti, -im, vb. pf. überragen, Cig. (T.); hs.
  74. nadvı̑šək, -ška, m. das Uebermaß, DZ.
  75. nadviševáti, -ȗjem, vb. impf. überragen, Cig. (T.), C., SlN.
  76. nadvlȃda, f. die Oberherrschaft, die Hegemonie, das Supremat, Jan., C., nk.
  77. nadvládati, -am, vb. pf. überwältigen, besiegen, unter seine Herrschaft bringen, Cig., nk.; n. zemljo, Levst. (Zb. sp.).
  78. nàdvladíka, m. = nadškof, Raič (Slov.).
  79. nadvladováti, -ȗjem, vb. impf. ad nadvladati, nk.
  80. nàdvlastník, m., Cig., pogl. nadlastnik.
  81. nadvódən, -dna, adj. über dem Wasser befindlich: nadvodne stavbe, Pfahlbauten, Cig. (T.).
  82. nàdvȏjvoda, m. der Erzherzog, Cig., Jan., nk.
  83. nàdvȏjvodič, m. des Erzherzogs Sohn, ein erzherzoglicher Prinz, C.
  84. nadvojvodína, f. das Erzherzogthum, Jan.
  85. nadvȏjvodstvọ, n. die erzherzogliche Würde, das Erzherzogthum, Cig., Jan., nk.
  86. nadvórən, -rna, adj. am Hofe befindlich, Hof-: nadvǫ̑rni pes, Šol.; — nadvorni župan, der Palatin, Cig. (T.).
  87. nadvǫ̑rnik, m. der Palastvorsteher, Cig.; der Palatin, h. t.- Cig. (T.), C.; der Majordomus, Cig. (T.); der Pfalzgraf, Jan. (H.).
  88. nadvrátən, -tna, adj. über dem Thore befindlich, C.; — iz nadvratnih lin Zvonček zapoje, Preš.
  89. nadvrȃtnik, m. die Oberthürschwelle, Z.
  90. nadvrȃtnjak, m. = nadvratnik, Ist.- C.
  91. nàdzdravník, m. der Oberarzt, Jan.
  92. nadzídati, -am, vb. pf. mit einem Ueberbau versehen, überbauen, V.-Cig.
  93. nadzı̑dək, -dka, m. der Ueberbau, Jan.
  94. nadzídən, -dna, adj. oberhalb der Mauer befindlich: nadzı̑dna strešica, die Mauerkappe, Cig.
  95. nadziráč, m. der Aufseher, C.
  96. nadzirȃtelj, m. = nadzirač, Z., nk.
  97. nadzı̑rati, -am, vb. impf. beaufsichtigen, Cig., nk.; hs.
  98. nadzòr, -zóra, m. die Aufsicht, Cig., C., nk.; glavni n., die Generalinspection, Cig.; višji n., die Oberaufsicht, Cig.; policijski n., die Polizeiaufsicht, nk.; n. imeti nad cestami, Levst. (Nauk); — tudi: nádzor, -zóra, Levst. (Nauk).
  99. nadzǫ̑rnik, m. der Aufseher, der Inspector, Cig., Jan., C., nk.; meroizkusni n., der Aichungsinspector, DZ.; šolski n., der Schuleninspector, nk.
  100. nadzǫ̑rništvọ, n. die Aufsicht, das Aufseheramt, das Inspectorat, Jan., C., nk.

   35.601 35.701 35.801 35.901 36.001 36.101 36.201 36.301 36.401 36.501  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA