Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (25.401-25.500)
-
grozovı̑tnež, m. der Schreckliche, der Wütherich, der Unmensch.
-
grozovı̑tnica, f. die Schreckliche, die Grausame, Valj. (Rad).
-
grozovı̑tnik, m. = grozovitnež, Cig., Jan., C.
-
grozovı̑tost, f. die Schauderhaftigkeit, die Entsetzlichkeit; — die Brutalität, die Grausamkeit, Mur., Cig., Jan., nk.
-
grozovlȃdje, n. die Schreckensherrschaft, Cig.; der Terrorismus, Cig. (T.).
-
grǫ́žati, -am, vb. impf. g. kaj, etwas umrühren, in etwas herumwühlen, Jan., ogr.- C.; z žlico grožati vročo hrano, juho, ogr.- C.; — prim. 1. groziti, grez-niti.
-
grožník, m. der Droher, C.
-
gróžnja, f. die Drohung; prošnja in grožnja ne pomaga, es hilft weder Bitten noch Drohen, C.
-
gŕpa, * f. 1) der Maiskuchen, vzhŠt.- C.; turščična pogača na vernih duš dan, Fr.- C.; — 2) die Honigwabe, die Wachsscheibe, ogr., Fr.- C.; — prim. prga.
-
grsiti se, -i se, vb. impf., Krelj, pogl. grstiti se, grustiti se.
-
grsóba, f. der Greuel: gnus ali grsoba, Krelj; — prim. grsiti se.
-
gȓst, f. kar se enkrat prime sè stisnjeno dlanjo, eine Handvoll, Tolm.- Erj. (Torb.), C.; g. slame, Vrt.
-
grstíti se, -í se, vb. impf. = grustiti se, ekeln, Cig., Fr., ogr.- C.
-
grtȃłnik, m. = požiralnik, Poh.
-
grtàn, -ána, m. = grtanec, Cig., Jan., C.
-
grtánəc, -nca, m. 1) der Schlund, die Kehle, die Gurgel, Cig., Jan., Fr.- C.; die Speiseröhre, SlGor.; — 2) der Adamsapfel, Cig., C.; = hrustanec, der Knorpel, Bes.
-
grȗbati, -am, vb. impf., Nov., pogl. grobati.
-
grúča, f. der Klumpen; g. rude, eine Erzstufe, Cig. (T.); granitna g., ein Granitblock, Cig.; gruče zlata, Ravn.; g. masti, ein Fettklumpen, Cig.; v gruče se lomiti, sich klümpern, Cig., Jan.; eine Mehrheit zusammengedrängter Dinge: g. lešnikov, Notr.- Lašče- Levst. (Rok.); g. fig, Dalm.; die Gruppe: g. ljudi, nk.; v gručah stoje znanci, Jurč.; — prim. it. gruzzo, der Haufe, Levst. (Rok.).
-
grúčast, adj. klumpig, Dict., Mur., Cig., Jan., C.; g. kruh, Pohl. (Km.).
-
gručàt, -áta, adj. voll Klumpen, holperig, Cig.
-
grúčav, adj. klumpig, derb: gručava ruda, das Derberz, Cig. (T.); največ je kamena sol gručava, Erj. (Min.); = poln gruč, Jan.
-
grúčica, f. dem. gruča.
-
grúčiti se, -im se, vb. impf. sich klümpern, Cig., C.
-
grúda, f. die Scholle, die Erdscholle; pod grudo koga spraviti, jemandes Tod verursachen, ogr.- C.; pod grudo iti, sterben, Št.- C.; gefrorener Koth und Schnee auf den Straßen, Rib.- M., C.; — der Klumpen, Mur., Cig., Jan., Cig. (T.); g. zlata, ein Klumpen Gold, Cig.; g. apnenega kamena, Dol.; g. soli, ein Klumpen Salz, der Salzstock, SlGor., Fr.- C.; krvna g., der Blutkuchen, Erj. (Som.).
-
grúdast, adj. schollicht, klumpig, rauh, Habd.- Mik., Mur., Cig., Jan.; g. pot, rauher Weg, Cig.
-
grudàt, -áta, adj. schollig, klumpig, Cig., Jan.
-
grúdəlj, -dlja, m. der Bartgrundel (cobitis barbatula), Z., Blc.-C.; — iz nem.
-
grúdən, -dna, m. der Monat December, Mur., Cig., Jan.
-
grúdən, -dna, adj. voll Klumpen, holprig, Z.; če so božične kvatre lužne, to so velikonočne grudne (voll gefrorener Erd-, Schnee- und Eisklumpen), Erj. (Torb.).
-
grúdica, f. dem. gruda; das Klümpchen.
-
grúdičast, adj. klümpchenartig; — voll Klümpchen, Mur., M.
-
grúditi, -im, vb. impf. 1) in Klumpen zertheilen: g. se, sich klümpern, Cig.; — 2) zerbeißen, Jarn., Cig.; kruh g., Jurč.; suhe skorjice g., Andr.; g. orehe = z zobmi treti, Svet. (Rok.); kost g., an einem Beine knorpeln, Cig.; krava travo grudi, frisst Gras, Jap., Hip.- C.; — trdo cesto g., eine holprichte Straße wandern, Z.; — pren. besede g., ein Wortklauber sein, V.-Cig.; — 3) plagen: lakota ga grudi, Cig.; mraz me grudi, es fröstelt mich, Jan.; skrb me grudi, die Sorge peinigt mich, Let.- C.; — tudi: grudíti.
-
grȗdje, n. coll. Schollen, Klumpen, ogr.- Valj. (Rad).
-
grȗdnat, adj. voll Klumpen, rauh, holperig, Cig.
-
grȗdnik, m. = gruden, C.
-
grúdnovəc, -vca, m. der im December gefallene Schnee, Dol.
-
1. grȗh, m. das Steingerölle, Kras- Erj. (Torb.); der Schutt, Hal.- C.; — pogl. groh.
-
2. grȗh, m. žerjav, der Kranich (ardea grus), Guts., C., Frey. (F.); — prim. lat. grus. (?)
-
grȗj, m. die Muräne (muraena helena), Erj. (Z.); — prim. hs. gruj, it. grongo.
-
grúkati, -kam, -čem, vb. impf. girren, Cig.
-
grúkavt, m. der Tauber, C.
-
grúliti, -im, vb. impf. girren, Mur., Cig., Jan.; golob gruli, Z.
-
grùnt, grúnta, m. = zemljišče, der Bauerngrund; — iz nem.
-
grȗntar, -rja, m. der Hübler, der Großbauer, Cig.
-
grúntati, -am, vb. impf. g. vodo, den Wassergrund suchen, Z.; g. morje, Npes.-Vraz; — grübeln; — iz nem.
-
grúntən, -tna, adj. Grund-: grȗntne bukve = zemljiščna knjiga.
-
grȗpež, m. der Schotter, Solkan- Erj. (Torb.); — prim. nem. Graupe.
-
grúpica, f. = grudica, Nov.; — prim. grupež.
-
grȗst, m. der Ekel, Cig., Jan., Blc.-C.
-
grustíti, -ím, vb. impf. 1) ekelhaft machen: (vojaško veselje) jim grusti vse ostale radosti, LjZv.; — 2) anekeln: to me grusti, C.; — 3) g. se koga, jemanden scheuen, C.; — 4) grusti se mi kaj, es ekelt mich etwas an, Cig., Jan., ogr.- Mik., Dol.; — es verdrießt mich, ich habe keine Lust, Z.; nikdar se mu ni grustilo pridigovati, Krelj; grusti se mi delati, Z.
-
grúšati, -am, vb. impf. zerbröseln, Z.
-
grȗšč, m. der Schotter, Ip.- Erj. (Torb.); — der Gebirgsschutt, Erj. (Min.); še več grušča, nego Sava sama, prinašajo njeni mnogi pritoki, Erj. (Izb. sp.); — pravilno morda: grušič, prim. gruh.
-
grúšča, f. der Ekel, Habd.- Mik., Jan.
-
grȗščarica, f. die Schotterbank, Erj. (Min.).
-
grȗščati, -am, vb. impf. pochen: rudo g., Jan. (H.).
-
grȗšəc, -šca, m. das Steingerölle, der Schotter, der Grus, Jan., Šol., Cig. (T.), C.; grušec kopati, Nov.
-
grúšev, adj. = hrušev, Cig., Jan.; gruševo drevo, der Birnbaum, Meg.- C.
-
grúševəc, -vca, m. = hruševec, C.
-
grúševje, n. coll. hruševje (Birnbäume), Mur.
-
grȗšica, f. die Muscatnuss (myristica moschata), C.; — medvedova g. = glog, der Weißdorn (crataegus), C.; — šmarna g., der Felsenbirnstrauch (aronia rotundifolia), Nov.- C., Erj. (Rok.).
-
grȗšič, m. grober Sand, Schotter, zerbröckelter Kies, Z., Vrtov. (Km. k.), Nov.- C.; — prim. grušč.
-
grȗška, f. 1) = hruška (pyrus communis), Mur., Kor.- Cig., Jan., Št.; — 2) der Knopf am Degen, C.
-
grúškov, adj. = hruškov, Birn-, Mur., Cig.
-
grúškovəc, -vca, m. = hruškovec: 1) der Birnbaumstamm, das Birnbaumholz, Mur., Mik.; — 2) der Birnmost, Mur.
-
grúškovica, f. der Birnmost, Nov.- C.
-
grúškovina, f. das Birnbaumholz, Mur., Cig., Jan.
-
grúškovje, n. der Birnwald, Mur., Cig.
-
grúškovnica, f. der Birnmost, Mur., Raič (Slov.).
-
grùšt, grúšta, m. = oder; — iz nem. Gerüst.
-
grvúliti, -ȗlim, vb. impf. = gruliti, V.-Cig.
-
grzíca, f. 1) hölzerne Klammer, Lašče- Levst. (Rok.); — 2) das Hölzchen, mittelst dessen man Garn windet, Dol.; — mala grzica, modra glavica, Vrt.; — menda nam. grizica?
-
gržǫ̑n, m. 1) der Kropf der Vögel, Cig., C.; — 2) golobji g., der Taubenkropf (cucubalus Behen), C.
-
gúba, f. 1) die Falte; obleka gube dela; v gube devati, falten; die Runzel; v gube usta nabirati, den Mund runzeln, C.; — v dve gubẹ̑ se držati, eine gebeugte Haltung haben; hrbet mu je hotel lesti v dve gube, Jurč.; otrok je zlezel v dve gube, Jurč.; — gube, die Schraubenwindungen, Fr.- C.; — = pola: koliko gub ("gubi") ima krilo? Dol.; — (v) dve gube, zweifach, doppelt, Meg., Boh.; dve gube plačati, doppelt zahlen, Dalm., Rec.- Let.; dve gube moč, doppelte Kraft, Dalm.; tri gube krono nosi, er trägt eine dreifache Krone, Trub. (Post.); v dve gúbi, doppelt, Dict., Cig. (T.); pet gub, fünffach, Boh.; v deset gub, zehnfach, Dict.; na dve, tri, štiri gube plesti, zwei-, drei-, vierfädig flechten, SlGor.; vlakno v tri gube spleteno, Jurč.; — dvojo gubo = (v) dve gube, doppelt, C.; storite dvojo gubo po nje delih, Dalm.; — 2) die Barbe (barbus plebeius), Notr.- Erj. (Torb.); — tudi: gubà, Valj. (Rad).
-
gubáč, m. 1) der Faltenzahn, Cig. (T.); — 2) gȗbač, die Knopper, ogr.- Valj. (Rad).
-
gubánčast, adj. voll Falten, Mur.
-
gubánčiti, -ȃnčim, vb. impf. falten, Jan., Šol., C.; čelo g., die Stirne runzeln, C.
-
gubánəc, -nca, m. 1) die Falte am Kleide, C.; — die Runzel, C.; — 2) = devetogub, Cig.; — 3) das Geißblatt (lonicera caprifolium), Orehovlje na Ipavi- Erj. (Torb.).
-
gubánica, f. 1) = gubanec 1), Jan.; nabere lice v čudovite gubanice, Jurč.; — 2) = potica, Cig., Jan., Štrek., Gorica- Erj. (Torb.), GBrda; prim. gibanica; — 3) der Palmbusch, Gor.- Cig.; prim. beganica.
-
gȗbar, -rja, m. der Falter, Cig.
-
gúbast, adj. faltenförmig, runzlicht, Cig., Jan., C.; faltig, Mur.
-
gubáti, -ȃm, vb. impf. falten, in Falten legen, falzen, Cig., Jan., M.; g. se, Falten bilden: obleka se je gubala, Jurč.
-
gúben, -bna, m., Cig., pogl. gubno.
-
gúbica, f. das Fältchen, Mur., Cig., Jan.; — gubicà, Valj. (Rad); gubíca, Dol.
-
gúbičast, adj. voll Fältchen, Mur.
-
gúbičati, -am, vb. impf. fälteln, Mur.
-
gubı̑tək, -tka, m. = izguba, der Verlust, h. t.- Cig. (T.).
-
gubíti, -ím, vb. impf. 1) schädigen, zugrunde richten, verderben, M., C.; bolezen me gubi, Fr.- C.; gubi ga, seine Kräfte nehmen ab, Fr.- C.; Psa le uroki gubijo, Danj. (Posv. p.); — 2) verlieren, Kor., Rez.- Cig., Jan., ogr.- C., Zora; pernica perje gubi (federt), Cig.; svoje dni g., seine Zeit verlieren, C.; srce g., den Muth verlieren, Cig.; — voda se gubi pod zemljo, Z.; čebele se gube na paši, Lašče- Levst. (Glasn.); glas se gubi, die Stimme verhallt, Cig.
-
gubı̑vəc, -vca, m. der Vernichter, Cig.
-
gúbnọ, n., Dict., Dalm., Trub., Jap., jvzhŠt., pogl. gumno.
-
gubosklàd, -skláda, m. der Faltenschlag, Cig.
-
gȗcək, -cka, m. ( nam. gudcek), = gudek, kajk.- Valj. (Rad).
-
gȗdək, -dka, m. das Ferkel, BlKr., vzhŠt.- C.
-
gúga, f. die Schaukel, Kr.- Valj. (Rad); = pl. guge, Mur., C.
-
gugáč, m. 1) der Schaukler, Cig.; — 2) die Rohrdommel, Dalm.- C.
-
gúgałən, -łna, adj. zum Schaukeln gehörig, nk.
-
gúgałnica, f. 1) die Schaukel, Cig., Jan., Gor.- M.; — 2) der Wagebalken, C.
-
gúgałnik, m. der Schwungriemen an den Kutschen, V.-Cig.
-
gúgalọ, n. 1) = gugalnica, Gor.- M.; — 2) = nihalo, Nov.- C.
-
gúganica, f. = gugalnica, Mur., Bes.
-
gúgati, -gam, vb. impf. schaukeln; g. se, sich schaukeln; — wackeln, Cig., Jan.; zob, miza, guga (guglje), Cig.; schwanken, Cig., Jan.
24.901 25.001 25.101 25.201 25.301 25.401 25.501 25.601 25.701 25.801
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani