Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (2.501-2.600)
-
2. mı̑r, m. 1) die Mauer, Guts., Jan., Poh., Rož.- Kres, Bolc- Erj. (Torb.); bes. die Mauer ohne Mörtel, z. B. zur Einfriedung, Rez., Goriš.- C.; — pl. mirovi, das Gemäuer, C.
-
mīra, f. die Myrrhe (myrrha).
-
mirabēla, f. francoska cibora, die Mirabelle oder Reine-Claude, Tuš. (R.).
-
mirabēlščica, f. nekaka sliva, C.; — prim. mirabela.
-
mirálica, f. eine Art Kreuzdorn (rhamnus rupestris), Vodice ( Ist.)- Erj. (Torb.).
-
mirár, -rja, m. der Maurer, Zilj.- C.
-
mírən, -rna, adj. ruhig; mirno dete; mirno morje; — friedsam; miren človek.
-
miriāda, f. = deset tisoč, die Myriade.
-
miriamētər, -tra, m. = deset tisoč metrov, das Myriameter.
-
mirìč, -íča, m. dem. mir; das Mäuerchen, Jan.
-
miríka, f. = vresa, das Heidekraut (erica), Dalm.
-
miríłən, -łna, adj. beruhigend, besänftigend, Cig., Jan.
-
mirílọ, n. das Beruhigungsmittel, Cig., Jan.
-
mirína, f. altes Gemäuer, Ist.- Cig., Jan.
-
miríšče, n. das Gemäuer, die Ruinen, Jan., Kras- Erj. (Torb.); zelišča, ki rastejo na miriščih, Vrtov. (Km. k.).
-
mirı̑telj, m. der Friedensstifter, Mur., C.
-
mirı̑tən, -tna, adj. versöhnlich, Mik.
-
mirı̑təv, -tve, f. die Friedensstiftung, Cig.
-
1. miríti, -ím, vb. impf. beruhigen, beschwichtigen, Frieden machen; če se kje kregajo, tepejo, pojdi jih mirit.
-
2. míriti, -im, vb. impf. = zidati, Guts., Jan., Rez.- C.
-
mirı̑vəc, -vca, m. der Friedensstifter, Cig., Jan.
-
mirı̑vka, f. die Friedensstifterin, Cig., Jan.
-
mı̑rje, n. altes Mauerwerk, die Ruinen, Ist.- Cig., Jan.
-
mirjénje, n. das Beruhigen, das Friedenstiften.
-
mirkucı̑n, m. der Waldteufel, Mur.; pogl. merkucin.
-
mirljìv, -íva, adj. friedfertig, Cig., Jan.
-
mirljívost, f. die Friedfertigkeit, Cig.
-
mírnast, adj. = mirnat: Voda teče, da vse cinglja, Izpod ogla mirnastega, Npes.-Schein.
-
mı̑rnat, adj. gemauert, C.; mirnata miza, Kor.- C.; mirnata kajža, Npes.-Schein.
-
mı̑rnik, m. neki siv in črn ptiček, ki se gnezdi v mire, morebiti: der Steinschmätzer (saxicola oenanthe), Bolc- Erj. (Torb.); — die Assel, Guts.
-
mirnodúšən, -šna, adj. gleichmüthig, Jan., SlN.
-
mirnosŕčən, -čna, adj. gleichmüthig, Jan.
-
mirnosŕčnost, f. die Gleichmüthigkeit, Jan.
-
mírnost, f. die Ruhe (als Eigenschaft); die Gelassenheit; die Friedlichkeit.
-
mirodvor, m., nk., pogl. pokopališče.
-
miroljùb, -ljúba, m. der Friedensfreund, Cig.
-
miroljúbən, -bna, adj. friedliebend, Mur., Cig., Jan., nk.
-
miroljȗbje, n. die Friedensliebe, Jan., nk.
-
miroljȗbnik, m. ein friedliebender Mensch, Mur., Cig.
-
miroljúbnost, f. die Friedfertigkeit, Jan., nk.
-
mirolòm, -lǫ́ma, m. der Friedensbruch, Jan.
-
mirolǫ̑məc, -mca, m. der Friedensbrecher, Cig.
-
mirolǫ́mən, -mna, adj. friedensbrüchig, V.-Cig.
-
mirolǫ̑mstvọ, n. der Friedensbruch, Cig., Jan.
-
mirovalíšče, n. der Ruhepunkt ( phys.), Let.
-
mirovȃnje, n. das Ruhigsein, das Ruhen.
-
mirováti, -ȗjem, vb. impf. sich ruhig, friedlich verhalten; miruj! sei ruhig! Dol.- Levst. (M.).
-
mirǫ́vən, -vna, adj. friedlich, Friedens-, Meg., Cig., Jan., ogr.- M.; mirovni čas, Dalm.; mirovni vojvoda, der Friedensfürst, Trub. (Post.); mirovni stan, der Friedensstand, DZ.; — ruhig, friedfertig: A miroven bodi, veš? Levst. (Zb. sp.).
-
mirovı̑t, adj. friedfertig, Cig., M.; m. človek, LjZv.
-
mirovítən, -tna, adj. = mirovit, Mur., Cig., Jan.
-
mirovítnost, f. die Friedfertigkeit, Mur.
-
mirovı̑tost, f. die Friedfertigkeit, Cig.
-
mı̑rovje, n. coll. das Mauerwerk, Jan., C.
-
mirozòv, -zǫ́va, m. der Zapfenstreich, nk.; — hrv.
-
mīrta, f. die Myrte (myrtus).
-
mīrtov, adj. Myrten-; m. venec.
-
mīrtovje, n. der Myrtenwald, Cig.
-
mirtvik, m. der Mastix, Guts.- Cig., Mur., Jan., C.; pogl. mrtvika.
-
mísanje, n. das Haaren, Mur., Jan.
-
mísati se, -am se, vb. impf. = misiti se, Mur., Mik.
-
mı̑səł, -sli, f. 1) der Gedanke; po mislih pisati, etwas schreiben, ohne hinzusehen, Svet. (Rok.); na m. priti, einfallen; domovina jim je zopet bolj hodila na misel, sie dachten wieder mehr ans Vaterland, Jurč.; ni mu hodilo na misel, er ließ es sich nicht beifallen, LjZv.; na mislih, v mislih imeti, gedenken; tudi: v misli, na misli imeti; na mislih, v mislih mi je kaj, ich denke an etwas; V mislih ti niso, Preš.; v misel vzeti kaj, gedenken, erwähnen; to ni vredno, da bi se v misel jemalo, das ist nicht der Rede wert, Cig.; fant, tega več ne jemlji v misel! Jurč.; iz misli pustiti, nicht beachten, Št.- C.; po misli, mislih, nach Wunsch, Cig., Polj.; po misli biti, zusagen, Cig. (T.); biti, ko misel, ganz nach Wunsch sein, Rib.- M.; lepa je kakor misel, schön wie man sie sich nur denken kann, Zv.; za eno misel = prav malo, Zv., Str.; — die Meinung, die Ansicht; enih misli biti, gleichgesinnt sein; dvojnih misli biti, zweifeln, C.; — misel me je, ich beabsichtige, ich habe vor; katerega teh dveh zgledov vas je misel posnemati? Ravn.- Mik.; — na misli imeti kaj, im Sinne haben, vorhaben, Cig., C.; = v mislih imeti, Cig., Jan.; — 2) dobra m., das Wohlgemuth, der Dosten (origanum vulgare), Meg., C., pod Kaninom, Srpenica- Erj. (Torb.), vzhŠt.; = božja m., Hal.- C.; = m. Marije device, C.
-
mı̑səłca, f. 1) dem. misel, Valj. (Rad); — 2) = dobra misel, Hal.- C.
-
mı̑səłka, f. der Gedankenstrich, ogr.- C.
-
mı̑səłn, -səłna, adj. Gedanken-, (mislen) Cig. (T.); intellectuell, Cig.
-
mı̑səłnik, m. = mislec, der Denker, Cig. (T.).
-
mı̑səłnost, f. die Denkkraft, Mur., Cig., Jan., Cig. (T.).
-
mísija, f. poslanstvo, die Mission, Cig. (T.), Cig., Jan.
-
misijǫ̑n, m. von Missionären abgehaltener Predigtencyklus, die Mission.
-
misijonár, -rja, m. der Missionär.
-
misijonáriti, -ȃrim, vb. impf. Missionär sein, Navr. (Kop. sp.).
-
misijǫ̑nəc, -nca, m. = misijonar, C.
-
misijǫ̑nski, adj. Missions-.
-
mísika, f. ime psici, kajk.- Valj. (Rad).
-
mísiti se, mı̑sim se, vb. impf. sich mausen, Mur., Št.- Erj. (Torb.); sich haaren (o živini), SlGor.; — = osipati se: grozdje te trte se rado misi, Erj. (Torb.); drevo se misi, der Baum verliert das Laub, C.
-
mı̑sləc, -sləca, -səłca, m. der Denker, Jan., C., nk.; stari miselci, LjZv.
-
mı̑slək, -sləka, m. ime volu, kajk.- Valj. (Rad).
-
mislı̑telj, m. der Denker, Cig. (T.), SlN.
-
mísliti, mı̑slim, vb. impf. denken, sinnen; — misli, misli, na zadnje si to izmisli; m. na koga, kaj, an jemanden, etwas denken; m. v druge reči, an andere Dinge denken, Burg.; radi mita jemljo ino mislijo po dareh, sie haben ein Verlangen nach Geschenken, Dalm.; veliki točaj ne misli po Jožefu več, der Mundschenk gedenkt Josefs nicht mehr, Ravn.; — m. si, bei sich denken; kaj čem tu stati? misli si in odide; sich vorstellen; misli si človeka brez rok in nog; vermuthen; ali si kaj misliš? — denken, meinen; kako misliš o tej stvari? — dobro m. komu, es mit jemandem gut meinen, Levst. (Rok.); hudo m. komu, Krelj; — beabsichtigen; misli se oženiti; tega ne mislim storiti.
-
mislìv, -íva, adj. 1) denkend, Z.; — verständig: Naravna je i misliva, Levst. (Zb. sp.); — 2) gedankenreich: misliva pripodoba, Zv.
-
mislı̑vəc, -vca, m. der Denker, Cig., Jan.
-
mistērij, m. skrivnostni nauk, skrivnost, das Mysterium, Cig. (T.).
-
misticīzəm, -zma, m. pretirana gojitev skrivnostnih naukov, der Mysticismus.
-
místičən, -čna, adj. skrivnosten, mystisch, Cig., Jan., Cig. (T.).
-
mistifikácija, f. zvoditev lahkovernega človeka, die Mystification, Cig. (T.), nk.
-
mīstik, m. kdor se z mistiko peča, der Mystiker.
-
místika, f. skrivnostni verski nauk, die Mystik.
-
mìš, míši, f. 1) die Maus (mus); domača, hišna m., die Hausmaus (mus musculus); dimasta m., die Brandmaus (m. agrarius), Jan. (H.); poljska m., die Feldmaus (hypudaeus arvalis), Erj. (Ž.); — moker kakor miš; reven kakor jara miš, Jurč.; ni ptič ni miš, er hat keinen ausgesprochenen Charakter, Jurč.; slepe miši loviti, "blinde Kuh" spielen; — mìš, míša, m., Valj. (Rad), Dol., kajk.
-
mišák, m. 1) das Mausmännchen, C.; — 2) ein unfruchtbarer Weinstock, C.
-
mı̑šar, -rja, m. der Mäusebussard, der Mausgeier (buteo vulgaris), Cig., Erj. (Ž.).
-
mı̑šarica, f. das Mäusegift, Cig.
-
míšast, adj. mausfarben, V.-Cig.
-
mı̑šca, f. 1) dem. miš; — 2) der Muskel, C., LjZv.; ( nav. mišica); — 3) der Oberarm, C.; za mišce se primeta, da bi se metala, C., vzhŠt.
-
míše, -eta, n. das Mäuschen, Mik., Vrt.; Prišla je miška z mišeti, Npes.-K.; — mišè, -ę́ta, Valj. (Rad).
-
mı̑šəc, -šca, m. ein mausfarbenes, aschgraues Pferd, Cig., Jan.
-
mišejẹ́dina, f. der Mäusefraß, C.
-
míšəlj, -šlja, m. v uganki: Mišelj mišlja, Krocelj kroclja; Mišelj dolu pade, Krocelj ga popade, (svinja in želod), Šenpas ( Goriš.)- Erj. (Torb.).
-
mišelǫ̑vka, f. die Mäusefalle, V.-Cig., Jan., M., Dol.
-
míšenje, n. das Mausen, die Mause, Jarn., Jan.
-
míšerba, f. die Gelbsucht, Cig., Gor.; iz nem. Missfarbe? C.; ( prim. mišvarost, Guts.).
-
míševina, f. = mišina, Cig.
2.001 2.101 2.201 2.301 2.401 2.501 2.601 2.701 2.801 2.901
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani