Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

m (18.848-18.947)


  1. cȃjnati, -am, vb. impf. železo c., Stabeisen machen, das Eisen zu Zainen verarbeiten, zainen; — iz nem.
  2. cȃjnica, f. dem. cajna; das Handkörbchen.
  3. cákər, indecl. v caker hoditi s kom, s kako rečjo, mit jemandem, mit einer Sache umgehen, gebaren, behandeln, Jan., M., Gor.; — iz nem.; prim. bav. zu acker gen, mit jemandem zu schaffen haben; prim. tudi: ne znata si v oralu hoditi, sie zwei sind uneinig, Guts.
  4. cȃklja, f. der Morast, Z., (cekla) Guts., Mur.
  5. cȃkljast, adj. morastig, ceklast, Guts., Mur.
  6. cakljáti se, -ȃm se, vb. impf. batzig sein, C.
  7. cála, f. die bestimmte Zeit: ob cali živini polagati, krava je uže blizu cale (wird bald werfen), Fr.- C.; — iz nem. Zeile?
  8. cȃnc, m. v canc (canec) iti, traben, Št.- Cig.; — prim. cenc.
  9. cȃncavəc, -vca, der Zögerer, Zauderer, Mariborska ok.- Kres; — prim. cencati.
  10. cándər, -dra, m. 1) der Fetzen: candri od njega vise, Dol.; — 2) der Zerlumpte, Dol.
  11. cȃndra, f. der Fetzen, der Lappen, Cig., Jan., kajk.- Valj. (Rad); prim. kor.-nem. zalder, zader f. etwas Faserichtes. (?)
  12. cȃndrati, -am, vb. impf. zerreißen, Fr.- C.
  13. cándrav, adj. fetzig, lappig, Cig., Jan.; — zerlumpt, Dict., Mur., vzhŠt.
  14. cándravəc, -vca, m. der Zerlumpte, Mur., BlKr.
  15. candríniti, -ı̑nim, vb. impf. herumschlendern, Štrek.
  16. cȃnəc, -nca, m., pogl. canc.
  17. cȃnək, -nka, m. der Tropfen, C.; — das Fettauge, Jan.; — prim. caniti.
  18. cániti, cȃnem, vb. pf. = kaniti, Sv. Peter pri Mariboru- Kres; — prim. capniti.
  19. 2. cánja, f. = cunja, M., C., Trst. (Let.).
  20. cȃnjati, -am, vb. impf. tröpfeln, kleinweise fließen, C., Mariborska ok.- Kres.
  21. cȃnjək, -njka, m. der Fetzen, C., SlN., kajk.- Valj. (Rad); — prim. 2. canja.
  22. cȃnkati, -am, vb. impf. 1) tröpfeln, Mur., Cig., C.; — 2) hangen, baumeln, Mur.; — prim. canek.
  23. cankljáti, -ȃm, vb. impf. tröpfeln, träufeln, Cig.
  24. cánkniti, cȃnknem, vb. pf. = kaniti, Mur.
  25. 1. cȃp, m. zerlumpter Mensch, Mur., Cig., Met.
  26. 2. càp, cápa, m. unverschnittener Ziegenbock, M., C., Nov., Prim.; smrdi kakor cap, Senožeče- Erj. (Torb.), Vrtov.
  27. 3. cȃp, m. = caf (Häscher), Cig., C.
  28. 2. cápa, f. die Pfote, kajk.- Valj. (Rad); prim. it. zampa, die Pfote.
  29. capàn, -ána, m. 1) der Lump, C.; — 2) grobes Tuch aus Ziegenwolle, Cig.; M., C.
  30. capándər, -dra, m. zerlumpter Mensch, M., C.
  31. capȃndra, f. zerlumptes Weib, Z., M.
  32. capȃndrati, -am, vb. impf. zerfetzen, reißen, Z., M.
  33. cȃpar, -rja, m. der Hadernsammler, der Fetzenkrämer.
  34. capáš, m. schlechter Fußsteig, C.; — die Schneebahn, C.
  35. capáti, -ȃm, vb. impf. patschen: po blatu c., C., jvzhŠt.
  36. cápavəc, -vca, m. = 1. capin, Cig., C.
  37. cȃpəc, * -pca, m. = škric, Gor.
  38. cȃpək, -pka, m. das ärmellose Achselhemd der Weiber, Cig.
  39. capę́təlj, -tlja, m. 1) die Klunker, Cig.; — 2) der Schnabelzapfen des Truthahns, C.
  40. cȃpež, m. der Lump, Cig.
  41. cápica, f. dem. 1. capa; das Fetzchen, das Läppchen.
  42. 1. capı̑n, zerlumpter Mensch, der Haderlump.
  43. 2. capı̑n, m. eine Art spitzige Hacke, Mik.; orodje, s katerim les lovijo, ki po vodi plava, Levst. (Rok.), Št.; prim. nem. ( dial.) zappin, it. zappa, der Karst, Mik. (Et.).
  44. capı̑nast, adj. zerlumpt, Cig.
  45. capı̑nski, adj. Lumpen-, lumpenmäßig.
  46. capljáti, -ȃm, vb. impf. trippeln; za kom c., M., C.; — prim. capati.
  47. cápniti, cȃpnem, vb. pf. fallen, C.; — prim. caniti, 1. cafniti.
  48. capovǫ̑znik, m. die Wasserralle (rallus aquaticus), Cig., Ljubljanska ok.
  49. capúljica, f. die Zottenblume, der Bitterklee (menyanthes), Medv. (Rok.).
  50. cȃr, cȃrja, m. der Zar: ruski car; = cesar, Kast., Mur. in dr.; avstrijski c., nk.
  51. cárar, -rja, m. die Misteldrossel (turdus viscivorus), Kr.- Frey. (F.); prim. nem. ( dial.) Zärrer.
  52. cȃrgati se, -am se, vb. impf. streiten, kajk.- Valj. (Rad).
  53. carı̑nar, -rja, m. der Zolleinnehmer, DZ.
  54. carı̑nstvọ, f. das Zollwesen, das Zollsystem, Cig. (T.).
  55. carjeváti, -ȗjem, vb. impf. Zar sein; — herrschen, regieren, (carovati) Cig., Jan.
  56. cȃrjevič, m. der Sohn des Zaren; — der kaiserliche Prinz, Cig., C.
  57. cȃrstvọ, n. das Zarenthum; das Kaiserthum, nk.
  58. cáta, f. die Pfote, C., Goriš.; — nam. taca?
  59. cȃvfati, -am, vb. impf. zurückgehen, M., Z.; prim. bav. zaufen.
  60. cávfniti, cȃvfnem, vb. pf. zurücktreten, Z.; — prim. 2. cafniti.
  61. cȇ, cȇja, m. beli ce, der C-falter (vanessa c album), Erj. (Ž.).
  62. cəbáda, f. der Stoß mit dem Fuße, der Fußtritt, Cig., Goriš., Ip. in Kras- Erj. (Torb.); prim. benetsko-laški zampada, ein Schlag mit der Pfote, Erj. (Torb.) = Let. 1883., 346.
  63. cəbáti, -ȃm, vb. impf. Fußstöße, Fußtritte geben, ausschlagen, Cig., Jan., C., Goriš., Ip. in Kras- Erj. (Torb.); prim. becati.
  64. cə̀bəc, -bca, m. der Fußstoß, der Fußtritt, Goriška ok., Ip.- Erj. (Torb.).
  65. cebedı̑n, m. neko grozdje in belo vino (cividino), Goriš.
  66. cebedráti, -ȃm, vb. impf. = klepetati (schwatzen), BlKr.
  67. cə̀bljaj, m. = cebec, Jan.
  68. cə̀bniti, -nem, vb. pf. einen Fußstoß geben, ausschlagen, Cig., Jan., M., Goriš., Ip., Kras- Erj. (Torb.).
  69. cèc, cę́ca, m. = ses, die Zitze, C.; — kozji cec, neko grozdje, die Geisdutte, Št.- Erj. (Torb.); prim. nem. Zitze.
  70. cecȃtən, -tna, adj. saugend, Mur.; cecaten otrok, C.; cecatno tele, Danj.- Mik.
  71. 1. cę́cati, cę̑cam, vb. impf. saugen: dete, tele ceca, Mur., vzhŠt., ogr.- Valj. (Rad).
  72. 2. cę̑cati, -am, vb. impf. 1) auf- und niederwärts sich bewegen, nickend einhergehen (o starih, bolnih, o težko obloženih ljudeh), C., Z.; — 2) zögern, Cig.; — prim. cencati, cincati.
  73. cecȃtji, adj. saugend, ogr.- Mik.; cecatja dečica, C.
  74. cecȃtnik, m. der Säugling, C.; — ein junges Thier, das noch saugt, C.; das Ferkel, C.
  75. cecȃvka, f. der Meerschwamm, ogr.- C.
  76. cę̑cək, -cka, m. 1) die Warze an der weiblichen Brust, Mur., Mik.; die Zitze: kravji cecki, kajk.- Valj. (Vest.); — cecki = seski, vzhŠt.; — 2) der Schnabel eines Geschirres, C.; — 3) kozji cecek = kozji cec (cecek), die Geisdutte, Št.- Erj. (Torb.), Hal.- Trumm.; beli cecek, weiße Geisdutte, Trumm.
  77. cę́cəlj, -clja, m. das Gaumenzäpfchen, Mur., SlGor.- C.
  78. cę̑ckast, adj. mit großen weiblichen Brüsten, Npes.-Vraz.
  79. cecljáti, -ȃm, vb. impf. = jecljati, M., C.
  80. cę́cniti, cę̑cnem, vb. pf. niederhocken, zusammensinken, C., Z.; — prim. cencniti in 2. cecati.
  81. cę́dər, -dra, m. die Ceder, Cig., Jan., Dalm., Ravn., Jap.; libanski c. (cedrus Libani), Tuš. (R.); — tudi: cédər, Valj. (Rad).
  82. cẹdíka, f. das Gummi, V.-Cig.; — črešnjeva c., = smola, ki se iz črešnjevega drevesa cedi, C.
  83. cẹdíkast, adj. gummicht, Cig.
  84. cẹdíłce, n. dem. cedilo; der Suppenseiher, das Küchensieb, Cig., C.
  85. cẹdíłən, -łna, adj. zum Seihen gehörig, M.; — cedilni okvir, das Tenakel ( chem.), Cig. (T.).
  86. cẹdı̑łnica, f. das Seihgefäß, Cig., C., M.; — das Durchseihtuch, C.; — der Filtrierapparat, Jan.
  87. cẹdı̑łnik, m. das Seihgefäß, der Seiher, Cig., Jan., M.; der Filtrierkasten, Nov.
  88. cẹdı̑łnjak, m. = cedilnik, Fr.- C., Valj. (Rad).
  89. cẹdílọ, n. der Seiher, das Seihgefäß; — pustiti koga na cedilu, jemanden in der Patsche, in einer Verlegenheit lassen; ostati na cedilu; — der Filtrierapparat, Jan., Cig. (T.).
  90. cẹdíti, -ím, vb. impf. seihen, durchschlagen; filtrieren, Cig., Jan., Cig. (T.); tako so mušice cedili in kamele požirali, Krelj; c. med, den Honig seimen, Cig.; — to sta jo cedila! die sind gelaufen! UčT.; triefen, rinnen; znoj se mu cedi po obrazu, es rinnt ihm der Schweiß von der Stirne, Cig.; kri se je cedila po meču, das Schwert blutete, Cig.; — sline cedim po čem, ali: sline se mi cede po čem, der Mund wässert mir nach einer Sache, ich lüstere darnach.
  91. cẹdı̑vəc, -vca, m. der Durchseiher, Cig., Jan.
  92. cẹdník, m. der Durchseiher, Cig., Jan.
  93. cẹdȗljka, f. der Hornmohn (glaucium), Z.
  94. cəfę̑dra, f. der Fetzen: same cefedre visijo od njega, jvzhŠt.
  95. cəfedráti, -ȃm, vb. impf. 1) zerzupfen, zerfasern, C.; — 2) c. koga kam, jemanden mit Gewalt irgendwohin zerren, BlKr.; prim. cefrati; — 3) kleinschrittig gehen (kakor otroci), BlKr.
  96. cəfíndər, -dra, m. das Fetzchen, das Splitterchen: do zadnjega cefindra, bis zum letzten Schärflein, C.
  97. cəfı̑ndrati, -am, vb. impf. = cefedrati 1), C.
  98. cəfljáti, -ȃm, vb. impf. = cefrati, C.
  99. cəfráti, -ȃm, vb. impf. 1) zerfasern, zerzupfen, Cig., Jan.; gosje perje c., BlKr.; volno c., ("cufrati"), Dict.; — c. se, sich fädeln, sich fasern, Cig., Jan.; — 2) c. koga kam, jemanden irgendwohin schleppen, C.; zerren, Kr.; brez besedi so ga pred seboj cefrali in pehali, Glas.; prim. cufrati in nem. zupfen (?).
  100. cəfrȃvəc, -vca, m. der Zupfer, Cig., Jan.

   18.348 18.448 18.548 18.648 18.748 18.848 18.948 19.048 19.148 19.248  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA