Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

m (15.501-15.600)


  1. 2. zlòm, -lǫ́ma, m. der Böse, der Teufel, Mur., Cig.; (ublažena beseda za: zlodej? C.).
  2. 1. zlomástiti, -ȃstim, vb. pf. in ungestümer Weise zerbrechen: drevje z., Ravn.; z. komu kosti, Dalm.; — = potolči, Dict.; z. sovražnika, Dalm.
  3. 2. zlomástiti, -ȃstim, vb. pf. ungestüm einbrechen: z. v hišo, V.-Cig.; — ( nam. vzl-).
  4. 1. zlǫ̑mək, -mka, m. das Bruchstück, Cig.; — = ulomek, der Bruch ( math.), Jan.
  5. 2. zlọ̑mək, -mka, m. der Böse, der Teufel; (v kletvicah): ti zlomek ti! to je sam zlomek! kaj zlomka! kdo, zlomka, ti pa to pravi! Zv.; — prim. 2. zlom.
  6. zlomı̑səlje, n. der Übelsinn, Cig. (T.); — po stsl.
  7. zlomı̑səłn, adj. übelgesinnt, Jan.
  8. zlomı̑səłnik, m. der Übelgesinnte, Cig.
  9. 1. zlómiti, -lǫ́mim, vb. pf. zerbrechen, brechen; palico z.; nogo, roko vrat si z.; z. pečat, das Siegel verletzen, Cig.; — ( pren.) krč, mraz ga je zlomil, er bekam einen Krampf-, Fieberanfall, Cig.; strah in žalost ga zlomi, Glas.; — z. se pri delu, sich bei der Arbeit abmartern, C.
  10. 2. zlómiti, -lǫ́mim, vb. pf. z. kaj s česa, etwas herabbrechen, Cig.
  11. 3. zlómiti, -lǫ́mim, vb. pf. einbrechen: z. v hišo, Cig.; tatje do njih zlomijo, Ravn.; — ( nam. vzl-).
  12. zlǫ̑mka, f. die Waldschnepfe (scolopax rusticola), Cig.; pogl. sloka; sluka.
  13. zlọ̑mkov, adj. = zlodejev, Cig.
  14. zlomljìv, -íva, adj. kar se rado zlomi, brechbar, Cig.
  15. zlomljívost, f. die Brechbarkeit, Cig.
  16. zmȃga, f. der Sieg, Mur., Cig., Jan., nk.
  17. zmagáłən, -łna, adj. siegreich, Cig., Jan.
  18. zmȃgati, -am, I. vb. impf. ad zmoči; 1) etwas zu leisten imstande sein, vermögen, gewachsen sein; vsega ne zmagam, alles kann ich nicht bestreiten, Cig.; dačo z., die Steuer zu bestreiten imstande sein, Št.- Mik.; z. šest sklonov, sechs Casus aufzuweisen haben, Raič (Slov.); — 2) z. koga s čim, jemandem mit einer Sache aufhelfen, C.; sodba tvoja naj me zmaga, ogr.- Valj. (Rad); — z. se, sich behelfen, BlKr.; neue Kräfte sammeln, Cig.; — II. vb. pf. = zmoči, siegen: zmagali smo; — z. koga, jemanden besiegen, überwältigen; — ( nam. vzm-).
  19. zmagȃvəc, -vca, m. der Sieger, Mur., Cig., Jan., nk.
  20. zmagȃvka, f. die Siegerin, Mur., Cig., Jan., nk.
  21. zmagȃvski, adj. Sieger-, Jan.
  22. zmagljìv, -íva, adj. sieghaft, siegreich, nk.; Zmagljiva možu je lepote moč, Str.
  23. zmagodobítən, -tna, adj. Sieges-, siegreich, Jan. (H.).
  24. zmagodobítje, n. der Sieg: z. slaviti, Zv.
  25. zmagonǫ́sən, -sna, adj. siegbringend, siegreich, Cig., Jan., nk.
  26. zmagoslávən, -vna, adj. Triumph-, triumphierend, nk.
  27. zmagoslȃvje, n. die Siegesfeier, der Triumph, Cig. (T.), nk.
  28. zmagoslȃvnica, f. der Triumphgesang, Cig. (T.), ZgD.
  29. zmagováłən, -łna, adj. siegend, siegreich, Cig., Jan., nk.
  30. zmagováti, -ȗjem, vb. impf. 1) bestreiten können, gewachsen sein; starih bremen več ne z., nk.; veliko je posestvo, pa se zmaguje (man ist ihm gewachsen), LjZv.; — 2) Sieger sein, besiegen.
  31. zmagovȃvəc, -vca, m. der Besieger, nk.
  32. zmagovȃvka, f. die Besiegerin, nk.
  33. zmagovı̑t, adj. siegreich, Cig. (T.), nk.
  34. zmagovı̑təc, -tca, m. der Siegreiche, C., Bes.
  35. zmagovítən, -tna, adj. = zmagovit, Cig.
  36. zmáhati, -am, vb. pf. zusammenhauen, Cig.
  37. zmȃhoma, adv. sogleich, schnell, C.
  38. zmȃj, m. 1) der Drache, Mur., Cig., Jan., C., nk.; (als Sternbild), Cig. (T.); — 2) leteči z., der fliegende Drache (draco volans), Erj. (Ž.).
  39. zmájati, -jam, -jem, vb. pf. aufrütteln, aufschütteln; z. koga iz spanja, jemanden aus dem Schlafe aufrütteln, Cig.; — schütteln; z. z glavo, den Kopf schütteln; — erschüttern; z. se, erbeben, Jan.; — ( nam. vzm-).
  40. zmajávati, -am, vb. impf. = zmajevati; z glavo z., Let.; — ( nam. vzm-).
  41. zmȃjev, adj. des Drachen, Drachen-, Cig., Jan., nk.
  42. zmajeváti, -ȗjem, vb. impf. ad zmajati; z. z glavo, den Kopf schütteln; — ( nam. vzm-).
  43. zmȃjevəc, -vca, m. der Drachenbaum (dracaena draco), Cig., Jan., Tuš. (B.).
  44. zmȃjevka, f. die Drachin, Cig.
  45. zmȃjski, adj. Drachen-, Cig.
  46. zmȃkati, -kam, -čem, vb. impf. ad zmočiti.
  47. zmalẹ́ti, -ím, vb. pf. vermagern, V.-Cig.
  48. zmalíčiti, -ı̑čim, vb. pf. verderben, corrumpieren, C., SKr.; sina so hlapci zmaličili, seme se je zmaličilo, Lašče- Levst. ( LjZv. I. 342); — ( nam. vzm-).
  49. zmàm, -máma, m. 1) der Phantast, Cig.; — 2) das Ungeheuer, Met.
  50. zmȃma, f. 1) die Betäubung, Mur., Cig., C., Met.; zmame me izprehajajo, Ohnmachten wandeln mich an, Mur.; — 2) die Bethörung, Cig., Štrek., Rog.- Valj. (Rad); — die Verblendung, die Thorheit, Dict.; spoznati to veliko zmamo in slepoto, Kast.; — 3) = človek, kateri druge mami, Štrek.; — der Phantast, Cig.; — 4) der Mischling, der Blendling, der Bastard (bei Thieren und Pflanzen), Cig.
  51. zmámən, -mna, adj. trügerisch: zmamni, nespametni svet, Krelj.
  52. zmámiti, -mȃmim, vb. pf. betäuben; außer Fassung setzen, Cig.; z. se, außer Fassung gesetzt werden, Cig.; zmešan in zmamljen, Dict.; — bethören, (zum Bösen) verlocken, Cig., C.; žena pride s plesa s klafarskimi besedami zmamljena, Jsvkr.
  53. zmȃmljenəc, -nca, m. der Betäubte, Mur.
  54. zmȃmljenost, f. der Irrwahn, Cig.
  55. zmamljìv, -íva, adj. betrüglich, berückend, täuschend, Mur.
  56. zmancáti, -ȃm, vb. pf., Cig., pogl. zmencati.
  57. zmandráti, -ȃm, vb. pf., Cig., Jan., pogl. zmendrati.
  58. zmȃnjk, m. der Abgang, das Deficit, der Verlust, DZ.; (zmȃnjək), Cig., Jan.
  59. zmȃnjkanje, n. das Ausgehen, der Mangel; obilje in z., Krelj.
  60. zmȃnjkati, -am, vb. pf. zu fehlen anfangen, ausgehen; pijače, kruha, denarjev nam je zmanjkalo; zmanjkalo ga je, er ist verschwunden.
  61. zmanjkováti, -ȗjem, vb. impf. ad zmanjkati; ermangeln, ausgehen; po leti nam vode zmanjkuje.
  62. zmȃnjšanje, n. die Verkleinerung; die Verringerung; die Reduction, Cig.
  63. zmanjšȃtəv, -tve, f. die Verkleinerung.
  64. zmȃnjšati, -am, vb. pf. kleiner machen, vermindern, verringern; z. hlebce, dohodke, veljavo; zmanjšal se je kup; zmanjšali so se dohodki; zmanjšala se je njegova veljava.
  65. zmanjšȃva, f. die Verminderung, Jan.
  66. zmanjševánəc, -nca, m. der Minuend, Cel. (Ar.).
  67. zmanjševȃnje, n. das Verkleinern, das Vermindern.
  68. zmanjševáti, -ȗjem, vb. impf. ad zmanjšati.
  69. zmanjševȃvəc, -vca, m. der Verminderer, Cig.; — der Subtrahend, Cel. (Ar.).
  70. zmȃst, -ı̑, f. der Estrich, vzhŠt.
  71. zmastíti, -ím, vb. pf. zerquetschen: grozdje z., Cig., Vrtov. (Km. k.), Notr.; — erdrücken: svojega otroka je zmastila, Jsvkr.; — prim. zmestiti.
  72. zmastjè, n. Zerquetschtes, Hip. (Orb.).
  73. zmaščeváti se, -ȗjem se, vb. pf. z. se nad kom, an jemandem Rache nehmen, Cig., Jan.; sein Müthchen kühlen, Jan.
  74. zmašílọ, n. das Machwerk, V.-Cig.
  75. zmašíti, -ím, vb. pf. zusammenstopfen: vse cunje v vrečo z.; — z. koga pod sebe, pod klop, jemanden (beim Ringen) unter sich, unter die Bank bringen, Cig.; — zusammenpfuschen, Levst. (Nauk).
  76. zmatoríti, -ím, vb. pf. reif d. i. mannhaft, kräftig machen, C.
  77. zmȃtrati, -am, vb. impf. z. za kaj, für etwas ansehen, als etwas betrachten, LjZv.; prim. smatrati.
  78. zmȃz, -ı̑, f. = zmaza 2), vzhŠt.
  79. zmȃza, f. 1) die Schmiererei: skaza in z., SlN.; — 2) der Schmierlehm für Wände, C.
  80. zmázati, mȃžem, vb. pf. 1) zusammenschmieren, verschmieren; — 2) durch Schmieren verbrauchen, Cig.
  81. zmȃzək, -zka, m. 1) die Schmiere, Mur., C., vzhŠt.; kolni z., die Wagenschmiere, Danj. (Posv. p.); — die Salbe, Valj. (Rad); — ein Stückchen Schmierfett ( z. B. für Stiefel), Levst. (M.), Dol.; der Schmierpatzen, SlGor.- C.; — 2) die Patzerei, Jan.; — der Klecks, Valj. (Rad); — 3) etwas Zusammengeschmiertes, eine schlechte Schrift, der Wisch, Cig.
  82. zmȃznik, m. der Schmierer, der Scribler, Levst. ( LjZv.).
  83. zmę́cati, -am, vb. pf. 1) weich machen, Z.; — 2) müde machen; z. se, müde werden, Cig.
  84. zmečíti, -ím, vb. pf. weich machen, erweichen, aufweichen, Cig., Jan., ogr.- M.; pšenično zrnje v kljunu z., ogr.- Valj. (Rad); z. se, weich werden, Cig.
  85. zməčkanína, f. = zmečkano sadje, der Matsch, Cig.
  86. zməčkȃnje, n. die Zerquetschung, Cig.
  87. zməčkáti, -ȃm, vb. pf. 1) zusammendrücken, zusammenknittern, knüllen; obleko, klobuk z.; zerdrücken, zerquetschen; muho med prsti, hruško z roko z.; — 2) = mečkaje kaj narediti, langsam, säumig etwas zustande bringen, Z., Kr.
  88. zməčkávati, -am, vb. impf. ad zmečkati, Jan. (H.).
  89. zmečljìv, -íva, adj. erweichlich, Jan. (H.).
  90. 1. zmę̑d, -ı̑, f. verwirrter Zwirn: same zmedi še imam, Gor.; — prim. 3. zmesti.
  91. 2. zmę̑d, -ı̑, f., Ravn., pogl. zmet f.
  92. zmę̑da, f. 1) die Verwirrung; — 2) ein confuser Mensch; on je prava z.; — nam. zmeta.
  93. zmedíti, -ím, vb. pf. abliegen lassen ( v. Obst), Cig.; z. se, abliegen: sadje se zmedi, Cig.
  94. zmę̑dki, m. pl., Guts., Cig., Jan., pogl. 1. zmetki
  95. zmədláti, -ȃm, vb. pf. schwächen, (zmadlati) Dict.- Mik.
  96. zmədlẹ́ti, -ím, vb. pf. schwach, mager, siech werden, Jarn., Cig., Jan., Mik.
  97. zmədlẹ́vati, -am, vb. impf. ad zmedleti, M.
  98. zmədlíti, -ím, vb. pf. mager machen, schwächen, Cig.; bolezen ga je zmedlila, Cig.; z. se, mager werden, C.
  99. zmehčáti, -ȃm, vb. pf. weich machen, erweichen; z. se, weich werden; hruške so se zmehčale (sind auf dem Lager weich geworden), jvzhŠt.
  100. zmehkobíti, -ím, vb. pf. weich machen, Mur.

   15.001 15.101 15.201 15.301 15.401 15.501 15.601 15.701 15.801 15.901  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA