Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (14.701-14.800)
-
visokonẹ́mški, adj. hochdeutsch, Jan., nk.
-
vīzmut, m. = bizmut, der Wismut.
-
vjẹ̑mati, -am, vb. impf., pogl. ujemati.
-
vlȃgoma, adv. = v lag (vlag), gemächlich, M., Z.
-
vlagomèr, -mę́ra, m. das Hygrometer, Cig. (T.), Jes.; — rus.
-
vlagomę́rən, -rna, adj. hygrometrisch, Cig. (T.).
-
vlagomę̑rstvọ, n. die Hygrometrie, Cig. (T.).
-
vlȃkoma, adv. zugweise, Cig.
-
vlòm, -lǫ́ma, m. der Einbruch, Cig., Jan.
-
vlómiti, -lǫ́mim, vb. pf. einbrechen: v hišo v., Cig., C.
-
vmàn, adv. = zastonj, Dict., C., Z.
-
vmȃnj, adj. träge, faul, Mur., C.; nichtsnutzig, schlecht, C.
-
vmanják, m. der Faulenzer, vzhŠt.
-
vmanjọ̑st, f. die Faulheit, die Trägheit, Mur.
-
vmanjúh, m. der Faulenzer, Mur.; ti vmanjuh ti vmanji, vzhŠt.; vmanjuhe pasti, faulenzen, Mur.- Cig., Jan.
-
vmèj, praep. = mej, Dict., Trub., Krelj, Kast., Jsvkr.
-
vməncáti, -ȃm, vb. pf. einreiben, Cig.
-
vmèr, adv. immer, Volk.- M.
-
vmẹ̑s, adv. dazwischen, darunter; veliko ljuljke je vmes; vmes postaviti kaj, etwas dazwischen stellen; vmes govoriti, dareinreden.
-
vmẹ̑sən, -sna, adj. dazwischen befindlich, inzwischen liegend, Zwischen-, Cig. (T.); vmesni prostor, der Zwischenraum, Cig. (T.); vmesni rek, der Zwischensatz, die Parenthese, Cig. (T.); vmesni dohodek, das Intercalare, DZkr.
-
vmẹ́siti, -im, vb. pf. hineinmengen: in den Teig einrühren, einteigen, Cig., Jan.
-
vmẹ̑snica, f. das Intermezzo, C.
-
vmẹ̑soma, adv. = vmes, dazwischen, darunter, Jarn., C.
-
vmę́sti, vmę́tem, vb. pf. einrühren, Jan. (H.); v juho kaj v., C.
-
vmẹstı̑təv, -tve, f. die Installation, Cig., DZ.
-
vmẹ́stiti, -im, vb. pf. einsetzen, installieren, Cig., C., DZ., nk.
-
vmẹ́šati, -am, vb. pf. einmischen, einmengen.
-
vmẹšávati, -am, vb. impf. ad vmešati, Jan. (H.).
-
vmẹ́ščenje, n. die Installierung, Cig., C., nk.
-
vmèt, -mę́ta, m. der Einschub, Jan. (H.).
-
vmę̑tək, -tka, m. das Einschiebsel, Cig.; die Parenthese ( gramm.), Cig. (T.).
-
vmeteníca, f. = juha, (v katero je kaj vmeteno), C.
-
vmę́ti, vmánem, vb. pf. einreiben, Cig., Jan.; v. mazilo v kožo, Cig.; — kačji ugriz s salmijakom v., Levst. (Nauk).
-
vmúzniti se, -mȗznem se, vb. pf. sich einschleichen, Jan. (H.), ZgD.
-
vnę̑ma, f. der Eifer, Cig., C., nk.
-
vnẹmáłce, n. der Zunder, Guts.- Cig.
-
vnẹmáłən, -łna, adj. begeisternd, Jan. (H.).
-
vnẹ̑malica, f. 1) der Zunder, Mur., C.; — 2) die Entzündung von Gasen in Gruben oder Brunnen, Cig.
-
vnẹmálọ, n. der Zunder, V. ( Notr.)- Cig., C.
-
vnẹ̑manje, n. das Entzünden; — das Begeistern, die Aneiferung, nk.
-
vnę̑mar, adv. = v nemar, Jan. (H.), nk.; v. puščati, vernachlässigen, nk.; v. trošiti denar, v. biti z denarjem, bedachtslos Geld vergeuden, vzhŠt.
-
vnę̑marən, -rna, adj. nachlässig, Jan., C., ZgD.; — gleichgiltig, Jan., C.; achtlos, Cig.
-
vnę̑marnost, f. die Nachlässigkeit, Jan.; — die Gleichgiltigkeit, der Indifferentismus, Jan., ZgD.
-
vnẹ̑mati, -mam, -mljem, vb. impf. ad vneti; 1) entzünden; ( pren.) v. želje, Begierden erregen; — v. se, sich entzünden, Feuer fangen; entbrennen ( fig.); želje se v srcu vnemajo; prepiri se vnemajo; — 2) heiß machen: Obup — kri vnema in možgane, Preš.; erglühen machen: Nedolžnost vnema ji oči in lica, Preš.; anfeuern, aneifern, begeistern: v. pevca, srce, Preš.; — v. se, erglühen, in Affect gerathen, sich begeistern; vnemajte se s petjem k pravemu junaštvu! Vod. (Pes.); srce se vam vnema, Jap. (Prid.).
-
vnẹmàv, -áva, adj. aneifernd, interessant, C.
-
vnẹ̑mavəc, -vca, m. der Aneiferer, C.
-
vnẹmávən, -vna, adj. = vnemav, C.
-
vnę̑mək, -mka, m. der Eifer, C.
-
vnemljìv, -íva, adj. 1) aneifernd, begeisternd: vnemljiva beseda, C.; — 2) entzündbar, Jan., Vrtov. (Km. k.).
-
vodǫ́məc, -mca, m. der Eisvogel (alcedes ispida), Jan., Frey. (F.), Erj. (Ž.), LjZv.
-
vodomèr, -mę́ra, m. der Wassermesser, das Hydrometer, der Pegel, Cig. (T.), DZ.
-
vodomę́rən, -rna, adj. Wassermesser-, Pegel-: vodomerni kol, = vodomernik, der Pegel, Levst. (Močv.).
-
vodomę̑rnik, m. der Wasserstandspegel, Levst. (Močv.).
-
vodomę̑rski, adj. = vodomeren, DZkr.
-
vodomę̑rstvọ, n. die Wassermesskunst, Cig. (T.).
-
vodomèt, -mę́ta, m. der Springbrunnen, Cig. (T.), Sen. (Fiz.), nk.; — rus., češ.
-
vodoshrȃmba, f. das Reservoir, Jes.
-
voliloję̑mnik, m. der Legatar, DZ.
-
vołkọ́ma, adv. nach Wolfes Art, Levst. (Zb. sp.).
-
vozəm, -zma, m., Cig., pogl. vazem, vuzem.
-
vprẹ̑koma, adv. quer, querüber, Jan.
-
vpríčema, adv. sogleich, C.
-
vragomę́tən, -tna, adj. vom Teufel besessen, dämonisch, Habd., Trub.- Mik., ogr.- M., C.
-
vragomę̑tnica, f. = vragometna ženska, LjZv.
-
vratolòm, -lǫ́ma, m. 1) der Halsbruch, Cig.; — 2) der Halsbrecher, der Wagehals, Habd.- Mik.
-
vratolǫ́mən, -mna, adj. halsbrecherisch, wagehalsig, Cig., Jan., nk.
-
vratolǫ̑mka, f. ein halsbrecherisches Weib, Habd.- Mik.
-
vréme, -ę́na, n. 1) das Wetter, die Witterung; — lepo, grdo, slabo v. je; hudo v., das Ungewitter; — schönes Wetter: v. se je naredilo; ali je v.? — 2) die Ursache, C., M.; vreme ti je jokati se, M.; — (tudi: vrẹ́me, jvzhŠt.; vrẹ́men, vzhŠt., ogr.- C.).
-
vrẹmę́nce, n. dem. vreme, Valj. (Rad).
-
vrẹmeník, m. das Wetterglas, das Barometer, Guts., Jarn., Mur., Cig., Jan., nk.
-
vrẹmenı̑t, adj. = vremeniten, ogr.- C.
-
vrẹmenítən, -tna, adj. = časen, ogr.- C., Let.; vremenitna smrt, ogr.- C.
-
vrẹmeníti, -ím, vb. impf. wittern, C.; ves mesec tako vremeni, V.-Cig.; Kakor Jernej vremeni, Jesen cela se drži, Vod. (Pes.); — v. se: tako se vremeni, es ist ein solches Wetter, Vod. (Izb. sp.); — vremeni se, es ist schönes, heiteres Wetter, Cig., BlKr., Mik.; (vremę́niti se, BlKr.- Let.).
-
vrẹmenják, m. = vremenik, C.
-
vrẹmenokàz, -káza, m. der Wetteranzeiger, Sen. (Fiz.).
-
vrẹmenoslǫ̑vje, n. die Meteorologie, Jes.
-
vrẹmenoznȃnstvọ, n. die Witterungskunde, die Meteorologie, Cig., Cig. (T.).
-
vrẹmę́nski, adj. Wetter-, Witterungs-; vremenski prerok.
-
vrẹmę̑nstvọ, n. die Witterungsverhältnisse, Cig., Jan.
-
vȓstoma, adv. reihenweise, Cig., Jan., Cig. (T.), Bes.
-
vsegamogòč, -ǫ́ča, adj. = vsegamogočen, Krelj, Alas., Dalm., Jsvkr.
-
vsegamogǫ́čən, -čna, adj. = vsemogočen, allmächtig.
-
vsegamogǫ́čnost, f. = vsemogočnost, die Allmacht.
-
vsekàm, adv. überallhin, Jan., SlGosp.- C., Prip.- Mik.
-
vsekàmor, adv. überallhin, C.
-
vsemir, m. das Universum, Zv.; — po češ.
-
vsemírən, -rna, adj. = ves voljen (vesoljen), Cig. (T.); — stsl.
-
vsemı̑rje, n. der Weltraum, Cig. (T.); — po stsl.
-
vsemogòč, -ǫ́ča, adj. allmächtig, ogr.- M., nk.
-
vsemogǫ́čən, -čna, adj. allmächtig, Jan., ogr.- M., C., nk.
-
vsemogǫ́čnost, f. die Allmacht, Cig., M., C., nk.
-
vsemogǫ̑štvọ, n. die Omnipotenz, ZgD.
-
vsótoma, adv. der Summe nach, DZ.
-
vstrómiti, -strǫ́mim, vb. pf. in die Höhe richten, emporrichten, Cig., Vrt.; v. luč, tresko v čelešnjaku, Lašče- Levst. (M.); vstromljene stene, Levst. (Zb. sp.); — mož mi je hotel up v., Zv.; — ( nam. vzstr-).
-
vštẹ̑voma, adv. eingerechnet, inclusive, DZ.
-
vštrı̑cema, adv. = vštric I., C.
-
vuzȃmski, adj. = vuzemski, Navr. (Let.).
-
vúzəm, -zma, m. 1) = velika noč, Mur., Mik., BlKr., vzhŠt.; (beseda menda pomenja toliko, kakor mesovzem, prim. mesopust, Navr. [Let.], Mik. [Et.]); — 2) rdeč majhen hrošček, ki po zimi pod snegom spi, Ščav.- Nov.
-
vúzəmnica, f. 1) das Osterlied, Mur.; — 2) das Osterfreudenfeuer, C., vzhŠt.; vuzemnice kuriti, Vrt.
-
vúzəmski, adj. = velikonočen, Mur., ogr.- C.
14.201 14.301 14.401 14.501 14.601 14.701 14.801 14.901 15.001 15.101
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani