Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (14.001-14.100)
-
šópkoma, adv. büschelweise, Cig.
-
šópoma, adv. büschelweise, Šol., Z.
-
špámpet, m. das Bettgestell, die Bettstatt; — prim. nem. "Spanbett".
-
špehomȃłh, m. = berač, kateri z malho hodi ter špeha berači, Jurč.
-
špehomȃłhar, -rja, m. = špehomalh (špehmalhar), Levst. (Rok.).
-
špíčmiš, m. 1) = špičmoh, Levst. (Rok.); — 2) = gaščerica, KrGora.
-
špíčmoh, m. die kleine Spitzmaus (sorex araneus), Cig.; — iz nem.
-
špíšmiš, m. = špičmiš 1), Cig.
-
štembìh, -íha, m. ein Brunnen, mit einem hohlen Baumstamm eingefasst, Z., Svet. (Rok.); — prim. štepih.
-
štémpəlj, -plja, m. kolek, der Stempel.
-
štémpəljski, adj. Stempel-; štempeljske pristojbine, Stempelgebüren, DZ.
-
štempìh, -íha, m. = štepih, C.
-
štempljáti, -ȃm, vb. impf. stempeln.
-
štẹvı̑łkoma, adv. mit Ziffern: š. postaviti, izraziti kaj, etwas beziffern, Cig. (T.); š. zaračuniti, DZ.
-
štimȃnje, n. 1) das Meinen, das Dafürhalten, (štímanje) ogr.- Valj. (Rad); — 2) die Achtung, die Hochschätzung, Mur., Rog.- Valj. (Rad); — 3) das Lieben, das Verliebtsein.
-
štimánost, f. die Hoffart, der Stolz, Gor., Št.
-
štimáti, -ȃm, vb. impf. 1) meinen, dafürhalten, Mur., Krelj, (štímati) ogr.- Valj. (Rad); — 2) schätzen, achten, Mur., Jan.; — š. se, stolz sein, Guts., Cig., M., Št.; š. se s čim, auf etwas stolz sein, jvzhŠt.; — štiman, stolz, hoffärtig, Gor., Št.; — 3) lieben, gern haben: dekleta š.
-
štirimẹ̑sečən, -čna, adj. viermonatlich.
-
štráma, f. 1) der senkrechte Pfeiler am Schlitten, V.-Cig., Rib.- M.; — 2) der Tölpel, C., M., Lašče- Levst. (Rok.); — pogl. strama.
-
štrámast, adj. dumm, Z.
-
štrámati, -am, vb. impf. trampeln, Jan.
-
štrȃmba, f. der Ungeschickte, C.
-
štrȃmblja, f. der Purpurreiher (ardea purpurea), Frey. (F.).
-
štrȃmlja, f. der Trampel, Jan.; der Tölpel, M.
-
štrȃmljast, adj. trampelig, Jan.; — tölpelhaft, M., Gor.- Levst. (Rok.).
-
štramljáti, -ȃm, vb. impf. trampeln, Jan.; po kamenju š., Bes.; — prim. nem. strampeln.
-
štramljè, -ę́ta, m. ein Tölpel, Glas.
-
štréməlj, -mlja, m. der Baumstumpf, der Baumstock, Cig., Jan.; — ein dürrer Baumast, Valj. (Rad), Gor.- M.
-
štróməlj, -mlja, m. der Baumstock, der Baumstumpf, Cig., Jan.; — der in der Erde steckende Rest des Krautstengels, Z.; — der Rest eines abgebrochenen Zahnes, Z.; — prim. stremelj.
-
štúmbəlj, -blja, m. 1) ein großer Topf, vzhŠt.- C.; ein länglicher Krug, Trst. (Let.); — 2) der Narr, C.
-
štùmf, štúmfa, m. der Strumpf; — prim. bav. stumpf = Strumpf, Levst. (Rok.).
-
šȗm, m. 1) das Geräusch; kdor se šuma boji, v listje ne hodi! Glas.; brez šuma; š. delati; š. gnati, viel Wesens von einer Sache machen, Cig.; — 2) = slap, der Wasserfall, Mik., Gor., Poh.; š. pri fužinah, Rož.- Kres; — 3) der Rausch, C.
-
šúma, f. dichter Wald, das Dickicht, Mur., Cig., Jan., Mik., Notr.; — v šumo je obrnjen = prismojen je, Pjk. (Črt.).
-
šumȃd, f. coll. die Reiser, Fr.- C.
-
šumák, m. ein alberner, dummer Mensch, Habd.- Mik.
-
šumár, -rja, m. der Waldheger, Cig.
-
šumȃrstvọ, n. die Waldwirtschaft, die Waldcultur, Cig. (T.), C.
-
šȗmast, adj. berauscht, C.
-
šumástiti, -ȃstim, vb. impf. rauschen, (šem-) C., Bes.
-
šumastje, n. die Albernheit, die Dummheit, Habd.- Mik.
-
šumátiti, -ȃtim, vb. impf. rauschen, rascheln: po listju š., Cig., C.
-
šȗməc, -mca, m. der Gießbach, C.
-
šumẹ̑la, f. 1) die Heiserkeit, zapŠt.; — 2) pl. šumele, die Handharmonika, vzhŠt.- C., Mariborska ok.- Kres.
-
šumẹ̑lice, f. pl. dem. šumele; die Harmonika, C.
-
šumẹ̑łke, f. pl. = pljuča, die Lunge, Vrsno ( Tolm.)- Erj. (Torb.).
-
šúmən, -mna, adj. 1) rauschend, brausend, lärmend, Cig., Jan., M., Nov.; — 2) betäubt, Jarn.- M.; šumna glava, C.; — berauscht, C.
-
šumẹ̑nje, n. das Rauschen.
-
šumẹ́ti, -ím, vb. impf. rauschen; voda v potoku šumi; — po ušesih mi šumi, es saust mir in den Ohren.
-
šumẹ́vati, -am, vb. impf. zu rauschen pflegen, nk.
-
šumẹ̑vəc, -vca, m. der Sauselaut ( gramm.), Jan., nk.
-
šumı̑čje, n. = mah in drobna hosta, C.
-
šȗmje, n. das Gestrüppe, das Dickicht, Jan., Bes.
-
šumljȃnje, n. das Säuseln.
-
šumljáti, -ȃm, vb. impf. sanft rauschen, säuseln.
-
šȗmnica, f. die Waldquelle, Jarn.
-
šȗmnik, m. = šumevec, Cig.
-
šumolẹ̑za, f. = samolezga, zimolez, kostenika, C.
-
šȗmoma, adv. geräuschvoll, Bes.
-
šumorẹ́ti, -ím, vb. impf. rauschen, C.
-
šumǫ́riti, -ǫ̑rim, vb. impf. rauschen, tosen, C.; — lärmen, ogr.- Mik.
-
šumòt, -óta, m. das Geräusch, das Gesäuse; Mur., Cig., Jan., C.
-
šumotȃnje, n. das Rauschen, das Sausen, Cig.
-
šumotáti, -otȃm, -ǫ́čem, vb. impf. rauschen, sausen.
-
šumotljȃnje, n. sanftes Rauschen, das Säuseln, Mur., Jan.
-
šumotljáti, -ȃm, vb. impf. sanft rauschen, säuseln, Mur., Cig., Jan.
-
šumotljìv, -íva, adj. rauschend, sausend, Mur., vino vre šumotljivo, Vrtov. (Vin.).
-
šumovı̑t, adj. geräuschvoll, C.
-
šumrȃd, f. das Gestrüpp, C.
-
šumrẹ́ti, -ím, vb. impf. = šumoreti, C.
-
šušmȃd, f. dürres Gestrüppe, dürres Reisig, Fr.- C.; — pogl. sušmad.
-
šušmár, -rja, m. der Pfuscher, der Stümper, Cig., Jan., ZgD., LjZv., Kr.; Že bukve vsak šušmar daje med ljudi, Preš.
-
šušmȃra, f. = kosmata kapa, BlKr.
-
šušmaríca, f. die Pfuscherin, Cig., Jan.
-
šušmarı̑ja, f. die Pfuscherei, Cig., Jan., ZgD., SlN.
-
šušmáriti, -ȃrim, vb. impf. pfuschen, stümpern.
-
šušmárjenje, n. das Pfuschen.
-
šušmárski, adj. pfuscherhaft, Cig.
-
šušmȃrstvọ, n. die Pfuscherei, Cig.
-
šušmáti, -ȃm, vb. impf. = po gošči šumotaje hoditi, C.
-
šušmǫ̑vje, n. = šušmad, šumrad, C.
-
švı̑goma, adv. flugs, stracks, C.
-
tȃcman, m. ein Thier mit großen Tatzen: der Bär, Z., Bes.; — tudi o človeku, kateri ima velike roke ali noge, Lašče- Levst. (Rok.).
-
taktomèr, -mę́ra, m. der Taktmesser, Jan. (H.).
-
tȃm, adv. 1) dort; tam pa tam, hie und da; od tam = od onod; do tam = do onod; — 2) = tja: sem pa tam, hin und her, jvzhŠt.; sem ter tam razvlečeno, Dict.
-
1. táma, f. = tema, Jan.
-
2. táma, f. die Betäubung, die theilweise Bewußtlosigkeit, SlGor.- C.; v tami leži, C., jvzhŠt.; — prim. tamšast.
-
támar, m. die Viehhürde, die Pferche, V.-Cig., Št.- C.; — prim. kor.-nem. tummer, tunger (istega pomena).
-
tamȃra, f. = tamar, Cig.
-
tamáriti, -ȃrim, vb. impf. in Pferchen einschließen, pferchen, Jan., Notr.; — durch Pferchen oder Hürden düngen, V.-Cig.
-
támast, adj. betäubt, jvzhŠt.; — prim. 2. tama.
-
támati, -am, vb. impf. wie ein Schlaftrunkener herumtappen, Z.
-
támbor, -rja, m. bobnar, der Tambour.
-
tamburáš, m. kdor zna na tamburico udarjati, der Mandolinenspieler, nk.
-
tamburašíca, f. die Mandolinenspielerin, nk.
-
támburica, f. ein Saiteninstrument: die Tamburine, die Mandoline, nk.; — hs.
-
tàmdi, adv. = tam, onod, Mur.; tamdi sem hodil, SlGor.
-
tàmdik, adv. = tamdi, Mur., Danj. (Posv. p.).
-
tamən, -mna, adj. = temen.
-
tamı̑stọ, adv. ebendaselbst, C., Trub. (Post., Predg.).
-
tamjȃn, m. der Weihrauch, kajk.- Valj. (Rad).
13.501 13.601 13.701 13.801 13.901 14.001 14.101 14.201 14.301 14.401
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani