Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (13.801-13.900)
-
strmobiják, m. der Wasserfall, der Katarakt, Cig.; — prim. strmolijak.
-
strmǫ̑ča, f. die Steile, C.
-
strmočína, f. eine steile Gegend, Svet. (Rok.), Hal.- C.
-
strmoglàv, -gláva, adj. jähe, steil, Jan.; s. prepad, Dol.; strmoglavo, kopfüber, Jan., Dol.
-
strmogláviti, -glȃvim, vb. pf. kopfüber stürzen, stürzen, C., Štrek., nk., Dol.; s. se, sich stürzen, Dol.
-
strmoglávljati, -am, vb. impf. ad strmoglaviti, nk.
-
strmoglèd, -glę́da, adj. starr blickend, Z.; unfreundlich blickend, Cig., Levst. (Zb. sp.).
-
strmolè, -ę́ta, m. = človek, kateri strmo gleda, Lašče- Erj. (Torb.).
-
strmoliják, m. der Wassersturz (" nach andern strmobijak", Mik.).
-
strmọ̑st, f. die Steilheit.
-
strmóta, f. die Steile.
-
strmótən, -tna, adj. steil, Z.
-
strmotína, f. die Steile, Dict., C.
-
strmovína, f. die Steile, C.
-
strmovı̑t, adj. voll steiler Felsen, Mur.; — sehr steil, Mur., Jan.
-
strmovı̑tost, f. der Reichthum an Steilen, große Steile, Mur.
-
strmovlàk, -vláka, m. die Drahtseilbahn, Jan. (H.).
-
stròm, stróma, m. 1) das Dach, die Laube eines Schäfers, C., Z.; kozar, ovčar spi v kozari pod stromom, Z.; — 2) pl. stromi = stromice, Meg.- Mik.
-
stromíce, f. pl. eine Art Strümpfe ohne Socken, C., Meg.- Mik.
-
stromíti, * -ím, vb. impf. emporrichten, Cig.; kako je ona (veverica) hvost po koncu stromila! Let.
-
stromljati, -am, vb. impf., Cig., pogl. strumljati.
-
strujemèr, -mę́ra, m. das Rheometer, Cig. (T.).
-
strúmati, -am, vb. impf. steuern, V.-Cig.; s. ali krmiti, Vod. (Izb. sp.).
-
strúmen, -mę́na, m. 1) die Wasserströmung, der Wasserstrom, C., Zora; voda, potok ima močen strumen, s strumenom plavati, C.; die Hauptströmung eines Flusses, vzhŠt.- C.; — 2) = struga (Flussarm), C.; — 3) die Windströmung, der Windstrich, C.
-
strúmən, -mna, adj. straff: strumno napeta tetiv, Bes.; vrv je strumna, hlače so strumne (= napete), Mik. (Et.); — stramm: hoja mu je trdna in strumna, Bes.
-
strumena, f. (?) der Steigbügel, Alas.
-
strúmenjak, m. der Steigbügel, Valj. (Rad).
-
strúmljati, -am, vb. impf. steuern, Cig., Notr.; — fantič, ki na malih saneh spredaj sedi, strumlja, Ig (Dol.).
-
strumníti, -ím, vb. impf. (ein Seil) anziehen, Cig.; — prim. strumen ( adj.).
-
stúmbəlj, -blja, m. = stublo, ein hohler, aufrechtstehender Stamm als Brunneneinfassung, C.
-
stȗmpati, -am, vb. pf. = 2. stopiti (abstumpfen), Cig.
-
sublimāt, m. prehlapina, das Sublimat ( chem.), Cig. (T.).
-
sublimováti, -ȗjem, vb. impf. ( pf.) prehlapovati (-piti), sublimieren, Cig. (T.).
-
subnormāla, f. črta podpravilnica, die Subnormale ( math.), Cig. (T.).
-
subsúmpcija, f. podvod, die Subsumption, Cig. (T.).
-
suhomrázica, f. trockene Kälte, Cig.; offener Frost, Cig.
-
suhozę̑məc, -mca, m. der Landbewohner (im Gegensatz zum Seemann), Cig. (T.).
-
suhozę̑məljski, adj. = suhozemski, DZkr.
-
suhozẹ́mski, adj. festländisch, Land-: suhozemske živali, Erj. ( LjZv.).
-
sȗm, m. der Verdacht, Guts., Mur., Cig., Jan., Ravn., nk.; na sumu imeti koga, jemanden im Verdachte haben; sum bije, leti na koga, man hat jemanden im Verdacht; na s. devati koga, jemanden verdächtigen, nk.; sum gre, es verbreitet sich das Gerede, Cig.; — prim. sumen, m.
-
sumānd, m. seštevanec, der Summand, Cel. (Ar.).
-
sumȃrčica, f. der Tag des hl. Martinus: ob sumarčici so gosi tolste, Meg.- Mik.
-
súmən, -mna, m. na sumnu se držati, auf der Hut sein, Škrinj.- Valj. (Rad).
-
súmən, -mna, adj. 1) verdächtig, Mur., Cig., Jan., Cig. (T.), C., nk.; sumno blago, verdächtige Ware, Levst. (Nauk); — 2) argwöhnisch, eifersüchtig, Vod. (Izb. sp.).
-
sumežljìv, -íva, adj. gerne verdächtigend, Mik.- Cig. (T.); argwöhnisch, Z.; — pogl. sumnežljiv.
-
sumežljívost, f. der Argwohn, Cig. (T.).
-
sumíčiti, -ı̑čim, vb. impf. = sumničiti, Dol.
-
súmiti, -im, vb. impf. argwöhnen; s. koga ali na koga, jemanden im Verdachte haben; — jaz bi si sumil, ich möchte vermuthen, Dol.- Svet. (Rok.); — pogl. sumneti.
-
sȗmlja, f., C., Kremp.- M.; pogl. sumnja.
-
sȗmljaj, m. der Verdachtsgrund, Jan.
-
sumljáti se, -ȃm se, vb. impf. 1) im Verdachte haben: s. se na koga, C.; — 2) sich hüten, sich inacht nehmen: sumljaj se hudega dela, (som-) Hal.- C.
-
súmljenje, n. = sumnenje, Cig.
-
sumljìv, -íva, adj. 1) argwöhnisch, Mur.; — eifersüchtig, Cig.; — 2) = sumen 1), verdächtig, Mur., Cig., Jan., nk.
-
sumljı̑vəc, -vca, m. der Argwöhnische, der Eifersüchtler, Cig.
-
sumljívost, f. 1) die Geneigtheit zum Argwohn, Mur., Cig., Jan.; das Misstrauen, die Eifersucht, Cig., Jan.; — 2) = sumnost, die Verdächtigkeit, Cig., Jan.
-
súmnẹnje, n. der Verdacht, die Muthmaßung, Meg.; — der Zweifel, Cig. (T.).
-
súmnẹti, -im, vb. impf. 1) argwöhnen, (sumniti) Guts., Cig.; o zvestobi s., Vrt.; na koga s., jemanden im Verdacht haben, auf ihn eifersüchtig sein, C.; sumneč, eifersüchtig, Dalm.; hudo s. (sumniti) nad zvestimi ženami, Vod. (Izb. sp.); — zweifeln, C.; = s. (se), Cig. (T.); jaz se ne sumnim ("somnim") več, da bo mir, Vod. (Nov.); — 2) s. se, ("sumniti se") muthmaßen, Meg., Dict.; vermuthen: kadar se svet bode najmanje sumnel ("sumnil"), Krelj; (tudi: kadar se mu ne bode sumnilo ali zdelo, Krelj); da bi nihče ne menil ali se sumnel ("sumnil"), da so žene kamen odvalile, Krelj; naglo bo črez tebe obpuščenje prišlo, katerega se ne boš sumnela ("sumnila"), Dalm.; — 3) s. se, sich inacht nehmen, vorsichtig sein, C.; vi izraelski možje, sumnite se zavoljo teh ljudi, Trub.
-
sȗmnež, m. der Verdacht, C.
-
sumnežljìv, -íva, adj. argwöhnisch, Meg., C.
-
sumnežljívost, f. der Hang zum Argwohn, C., Hip. (Orb.); — die Zweifelsucht, Cig. (T.).
-
sumníčiti, -ı̑čim, vb. impf. verdächtigen, C., nk.
-
sumničljìv, -íva, adj. verdächtigend, C.
-
sumnı̑čnik, m. der Verdächtiger, SlN.
-
súmniti, -im, vb. impf. warnen: od takovih nas prorok sumni ali opomina, Krelj; nas nikdar nẹ́ pred božjim srdom sumnil ali, da bi se ga varovali, opominal, Krelj.
-
sumnìv, -íva, adj. = sumen, argwöhnisch: mi smo njemu sumnivi, Krelj.
-
sumnı̑vəc, -vca, m. der Argwöhnische, der Eifersüchtige, C., Vod. (Izb. sp.).
-
sumnı̑vka, f. die Argwöhnische, die Eifersüchtige, C., Vod. (Izb. sp.).
-
sumnívost, f. der Hang zum Argwohn, die Eifersucht, C., Vod. (Izb. sp.); — die Zweifelsucht, Cig. (T.).
-
sȗmnja, f. die Muthmaßung, der Wahn, Cig., C.; v sumnji biti in misliti, in dem Wahne befangen sein und glauben, Krelj; — der Argwohn, der Verdacht, Guts., Mur., Cig., Jan., Hip. (Orb.), Mik., nk.; sumnja leti na zatoženca od več strani ob enem, Levst. (Nauk); — der Zweifel, das Bedenken, V.-Cig., Jan., C.; brez sumnje, ohne Zweifel, Cig., Krelj; ljudje so v sumnji bili, Krelj.
-
sumnjáč, m. der Zweifler: s. v verskih rečeh, der Glaubenszweifler, Cig.
-
sumnjáti, -ȃm, vb. impf. argwöhnen, Zv.; muthmaßen, Cig., Žnid.; — zweifeln, C., Cig. (T.); — ahnen, Žnid.; — sumnja se mi, es scheint mir, V.-Cig.
-
sumnjȃvəc, -vca, m. der Zweifler, Cig.
-
sumnjìv, -íva, adj. 1) argwöhnisch, Z.; — 2) = sumen 1), verdächtig, Jan.; sumnjive prikazni, Erj. (Izb. sp.); hodil je sumnjivo okolo mene, Zv.
-
sumnjı̑vəc, -vca, m. der Argwöhnische, Z.
-
sumnjívost, f. der Hang zum Argwohn: bridke dni napravlja s., Cv.; die Eifersucht: s. je večna spremljevavka ljubezni, Jurč.
-
súmnost, f. die Verdächtigkeit, Cig.
-
súmpor, m. der Schwefel, kajk.- Valj. (Rad); (sumper: da te sumper vzame! Pjk. [Črt.]).
-
súmrak, m., pogl. somrak.
-
sȗrma, f. das Antimon, Cig. (T.); — rus.
-
suromǫ́kəł, -kla, adj. roh: s. človek = surov človek, (saramokel) Vas Krn- Erj. (Torb.).
-
sušmȃd, f. das Dürricht, Mur., Cig., Jan., C., Met.; dürres Reisig, Mik.; dürres Gestrüpp, C.
-
sȗšmanik, m. = sušnik 2), das Pfropfreis, C.
-
svẹtlomèr, -mę́ra, m. der Lichtstärkemesser, das Photometer, Cig., Jan., Cig. (T.), Sen. (Fiz.).
-
svẹtlomę̑rje, n. die Lichtmessung, Cig. (T.).
-
svẹtlomę̑rstvọ, n. die Lichtmesskunst, die Photometrie, Cig. (T.).
-
svẹtlomǫ́dər, -dra, adj. hellblau, Cig.
-
svẹtlorumèn, -éna, adj. hellgelb.
-
svetohlı̑mba, f. die Frömmelei, Cig.
-
svẹtomę̑rəc, -rca, m. der Geometer, Cig.; pogl. zemljemerec.
-
svetopísəmski, adj. die hl. Schrift betreffend, biblisch, Bibel-, Mur., Cig., Jan., nk.; svetopisemska beseda, razlaga, C., Cig.
-
svetoskrȗmba, f. die Heiligthumschändung, nk.
-
svitomèr, -mę́ra, m. das Photometer, Jan. (H.).
-
svobodnomı̑səłn, adj. freigesinnt, Cig., nk.; (svobodom-, Jan.).
-
svobodnomı̑səłnik, m. der Freisinnige, Cig., nk.
-
svobodnomı̑səłnost, f. die Freisinnigkeit, Cig., nk.
-
svobodomı̑səłn, adj., Jan., pogl. svobodnomiseln.
-
šámər, -mra, m. 1) die Missgeburt, der Krüppel, Cig.; — ein verkrüppelter Baum, C.; — die Abart, die Spielart, Cig., C.; — 2) = neumen človek, Lašče- Erj. (Torb.).
-
šȃmlja, f. ein alberner Mensch; — prim. hamlja; bav. haimpel, der Tropf, Levst. (Rok.).
-
šȃmljast, adv. albern.
-
šamljáti, -ȃm, vb. impf. albern reden, Cig.; — ungeschickt gehen, C.; — herumstöbern, M.
13.301 13.401 13.501 13.601 13.701 13.801 13.901 14.001 14.101 14.201
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani