Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
m (11.001-11.100)
-
poznamenjeváti, -ȗjem, vb. impf. ad poznameniti; bezeichnen, kenntlich machen, (-menov-) Mur., Trst. (Let.).
-
požlempáti, -ȃm, vb. pf. 1) schlampend aufessen, auffressen, aufsaufen, Mur., Cig., Jan., C.; — 2) ein wenig schlampend fressen oder saufen, Gor.
-
požmágniti, -nem, vb. pf. = pomežkniti, Levst. (Rok.).
-
požmáti, -žmím, vb. pf., nam. pomežati, Dict.- Mik., jvzhŠt.; požmano gledati, mit halbgeöffneten Augen schauen, Z.
-
požmę́čati, -am, vb. impf. ad požmetiti, C.
-
požmečávati, -am, vb. impf. = požmečati, schwer machen, erschweren, C.; — beschweren, C.
-
póžmek, -meka, m. die Zaunlilie (antherium liliago), Polžane v Istri- Erj. (Torb.).
-
požmę́titi, -im, vb. pf. erschweren, C.; — požmeti se mi kaj, es fällt mir etwas beschwerlich, ogr.- C.; — beschweren: požmečena duša, ogr.- Let.
-
prádǫ̑m, m. der Ursitz, Cig. (T.).
-
prádomovína, f. die Urheimat, Cig. (T.), nk.
-
pragmātičən, -čna, adj. opravilen, pragmatisch, Cig., Jan., Cig. (T.); pragmatična sankcija, die pragmatische Sanction, Cig. (T.).
-
pragmātika, f. opravilnik, die Pragmatik, Cig., Jan.
-
1. prȃm, m. 1) die Verbrämung, die Tresse, Meg.- Mik., Jan., C., Trub., Dalm.; — der Streifen: ognjen pram na nebu, Bes.; — 2) mehurci v ustih, der Mehlhund (eine Kinderkrankheit), V.-Cig.; — prim. nem. Brame = Rand.
-
2. prȃm, m. ein braunes Pferd, der Braune; — iz nem.
-
prámati, -am, vb. impf. verbrämen, ausstaffieren, Cig.; praman, verbrämt, C.; — prim. 1. pram 1).
-
prámáti, -tere, f. die Urmutter, Z.
-
prȃmče, -eta, n. dem. 2. pram.
-
prȃmčək, -čka, m. = pramče.
-
prȃməc, -mca, m. dem. 2. pram.
-
práməlj, -mlja, (-məljna), m. = 2. pram, Valj. (Rad).
-
prámen, m. der einzelne Bestandtheil eines geflochtenen oder gedrehten langen Gegenstandes: der Faden eines Strickes, Cig., Jan., C.; vrv v tri pramene, Svet. (Rok.); das Flechtreis: šiba na tri pramene, C.; der Zopftheil: kita na tri pramene, Z., pri Celju- Mik.; v tri pramene ima kite spletene, Kras; — tkalski prameni, die Weberlitzen, DZ.; — p. svetlobe, ki pada na kaj, das Streiflicht, Cig. (T.).
-
prámenič, m. dem. pramen, Jan. (H.); (pramič, SlGradec- C.).
-
pramenolàs, -lása, adj. straffhaarig, Erj. (Som.).
-
prámę́ra, f. das Urmaß, DZ.
-
prȃmez, m. das Gebräme, Mur., Mik.; — prim. 1. pram.
-
prȃmič, m. dem. 2. pram, Npes.- M.
-
pravdohàm, -háma, m. der Winkelschreiber (šaljiva beseda), Levst. (Zb. sp.).
-
pravı̑loma, adv. der Regel nach, in der Regel, Cig., Jan., nk.
-
prȃvoma, adv. von rechtswegen, Jan. (H.).
-
pravomı̑səłn, adj. rechtdenkend, Jan. (H.).
-
pravomóčən, -čna, adj. = pravokrepen, Jan., Nov.
-
praznomèr, -mę́ra, m. das Vacuummeter, h. t.- Cig. (T.).
-
praznomı̑səłn, -łna, adj. gedankenleer, Jan.
-
precẹ̑mba, f. 1) die Überschätzung, C.; — 2) die Pracht, der Prunk, ogr.- C.
-
precẹ̑mbən, -bna, adj. kostbar, ogr.- C.
-
precmȃgan, adj. ( part.) überreif, C., Rihenberk- Erj. (Torb.).
-
precmendráti, -ȃm, vb. pf. (eine gewisse Zeit) durchwimmern, Cig.
-
precmę̑vkati, -am, vb. pf. durchwinseln: celo noč p., Z.
-
precmı̑ljkast, adj. bald zu dick, bald zu dünn: precmiljkasta preja, Gor.; — prim. cmila.
-
precmokáti, -ȃm, vb. pf. eine gewisse Zeit hindurch schmatzen, Cig.
-
predẹ̑loma, adv. fachweise, Cig.
-
predjèm, -ję́ma, m. die Vorausnahme, die Anticipation, Cig.
-
predję̑ma, f. der Vorschuss, DZkr.
-
predję̑mək, -mka, m. der Vorschuss: poštni p., DZ.
-
predję̑mščina, f. der Vorschuss, DZ.
-
predlȃnjskim, adv. vor zwei Jahren.
-
predmenǫ̑jəc, -jca, m. = moj prednik, mein Vorgänger, C., Glas.; predmenojci, meine Vorfahren, Let.
-
predmẹ́stən, -stna, adj. vorstädtisch, Vorstadt-, Mur., Cig., Jan., nk.
-
predmẹ̑stje, n. die Vorstadt, Mur., Cig., Jan., Met., nk.
-
predmẹ̑stnik, m. = predmeščan, Mur., Cig.
-
predmẹščàn, -ána, m. der Vorstädter, Cig., nk.
-
predmẹščȃnka, f. die Vorstädterin, Cig., nk.
-
predmèt, -mę́ta, m. der Gegenstand, das Object, Cig., Jan., M., DZ., nk.; učni p., der Lehrgegenstand, Jan., nk.; — das Object ( gramm.), Jan.; — tudi: prédmet, -mę́ta.
-
predmę́tən, -tna, adj. zum Gegenstand gehörig, Jan.; predmę̑tnọ steklo, das Objectivglas, Cig.; — Object- ( gramm.): predmetni stavek, der Objectsatz, Jan.; — objectiv, Cig., Jan.; predmetni slog, objectiver Stil, Cig. (T.); — concret, C.
-
predmę̑tnica, f. die Objectivlinse, das Objectiv, Cig., Jan., Žnid., Sen. (Fiz.).
-
predmę́tnost, f. die Gegenständlichkeit, Jan., Cig. (T.); — die Objectivität, Cig., Jan., Cig. (T.).
-
predmolı̑vəc, -vca, m. der Vorbeter, Jan.
-
predmóstən, -stna, adj. vor der Brücke befindlich: predmọ̑stnọ branilo, der Brückenkopf, Cig.; predmostna ulica, die Brückengasse, Šol.
-
predmọ̑stje, n. der Brückenkopf, Jan.
-
prednȃməc, -mca, m. unser Vorfahr, prednamci, unsere Vorfahren, Mur., Cig., Jan., Levst. (Zb. sp.), nk.
-
prednȃmski, adj. unserer Vorfahren: p. svet naših očetov, Jurč.
-
prednȃmstvọ, n. unsere Vorfahren, unsere Vorwelt, Cig., Vrtov. (Km. k.).
-
prednjı̑məc, -mca, m. sein Vorgänger, C., Nov.; — sein Vorfahr, Jan.; — prednjimci, ihre Vorfahren: da bi oni dovršili, česar prednjimcem ni bilo moči, Levst. (Zb. sp.).
-
predomı̑səł, -sli, f. der geänderte Gedanke oder Entschluss: predomisel boljša kakor misel, Podkrnci- Erj. (Torb.).
-
predomísliti, -mı̑slim, vb. pf. 1) p. si, erwägen, Svet. (Rok.); — 2) p. se, sich eines andern besinnen, seinen Entschluss ändern, Cig. (T.), Svet. (Rok.), Cirk.- Baud.
-
predomíšljati, -am, vb. impf. ad predomisliti, Z.
-
predomišljeváti, -ȗjem, vb. impf. ad predomisliti, Z.
-
predpȏłdnem, adv. = pred poldnem, Mur.
-
predpredvčę́rajšnjim, adv. vorvorgestern.
-
predràm, -drama, m. das Erwachen, C.
-
predrámiti, -im, vb. pf. aus dem Schlummer wecken; p. se, aus dem Schlummer erwachen, munter werden.
-
predrȃmje, n. der Vorderarm, Jan.; — pogl. podlahti.
-
predrámljati, -am, vb. impf. ad predramiti.
-
predrẹ́mati, -mam, -mljem, vb. pf. eine gewisse Zeit hindurch schlummern, durchschlummern; ves večer p.
-
predrę̑msati, -am, vb. pf. durchrütteln: pretresti in p. koga, Andr. ( Glas.).
-
predsəmə̀nj, -mnjà, m. = predsenjem (predsomenj), Cig.
-
predsənjə̀m, -njmà, m. der Vormarkt, Z.; der Abendmarkt (predsejem), Cig.
-
predsinọ́čnjim, adv. = predsnočnjim, vorgestern abends, LjZv.
-
predsmŕtən, -tna, adj. vor dem Tode stattfindend, Cig., M.
-
predsnọ́čišnjim, adv. = predsnočnjim, Št.- C.
-
predsnọ́čnjim, adv. vorgestern abends, Cig., C.
-
predtemtoga, adv. früher, vorher, ogr.- C.
-
predumíti, -ím, vb. pf. zum Bewusstsein bringen, Lašče- Levst. (M.); durch Rütteln wecken, Z.; Sinove naglo predumi dremljoče, SlN.
-
predvčę́rajšnjim, adv. = pred včerajšnjim, vorgestern.
-
predvčę́ranjim, adv. = pred včeranjim, vorgestern.
-
predvčę́rašnjim, adv. = predvčerajšnjim.
-
predzę̑mlje, n. das Vorland, der Deichbau, Cig. (T.).
-
predzíma, f. der Vorwinter, Mur.; — die Zeit vor dem Winter, der Herbst, Guts.- Cig.
-
predzı̑mčək, -čka, m. der Herbstling, Jan.
-
predzı̑mək, -mka, m. der Herbst, Jan.
-
predzı̑mski, adj. was vor dem Winter ist, vorwinterlich, Mur.; predzimski čas, der Vorwinter, Cig.; predzimsko delo, Guts.
-
predznȃmba, f. die Vormerkung, die Pränotation, Cig., Jan., DZ.
-
predznȃmbən, -bna, adj. Pränotations-, Jan.
-
predznámenje, n. das Vorzeichen, die Vorbedeutung, Mur., Jan.
-
predznámiti, -znȃmim, vb. pf. vormerken, pränotieren, Cig.
-
predznamovȃnje, n. das Pränotieren, Jan.
-
predznamováti, -ȗjem, vb. impf. pränotieren, Cig.
-
predznamovȃvəc, -vca, m. der Pränotant, Jan.
-
pregoməzljáti, -ȃm, vb. pf. durchwimmeln, Cig.
-
pregomzẹ́ti, -ím, vb. pf. durchwimmeln, Cig.
10.501 10.601 10.701 10.801 10.901 11.001 11.101 11.201 11.301 11.401
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani