ločba (11)

1. lǫ̑čba, f. 1) die Spaltung, das Schisma, Mur.; — die Scheidung, die Zersetzung, Jan., Cig. (T.); — 2) die Scheidekunst, die Chemie, Cig., Jan., C., Cig. (T.).
2. lǫ̑čbar, -rja, m. der Chemiker, Cig., Jan., Cig. (T.).
3. dolǫ̑čba, f. die Bestimmung, Jan., nk.
4. izlǫ̑čba, f. die Ausscheidung, Cig.; — die Ausnahme, Cig.
5. odlǫ̑čba, f. 1) die Absonderung, die Ausscheidung, Cig., C.; — 2) die Entscheidung, Cig., C.; — der Entschluss, Cv.
6. predodlǫ̑čba, f. die Vorausbestimmung, die Prädestination, Cig.
7. razlǫ̑čba, f. die Absonderung, Cig.
8. elēktričən, -čna, adj. elektrisch; električna iskra; električna ločba, die Elektrolyse, Cig. (T.).
9. elektrolīza, f. električna ločba, die Elektrolyse, Cig. (T.).
10. kemı̑ja, f. ločba, die Chemie.
11. predodrę̑dba, f. = predodločba, V.-Cig.

  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani