Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar

ko (1.001-1.100)


  1. kópər, -pra, m. der Dill oder das Gurkenkraut (anethum graveolens), Habd., Dict.- Mik., Mur., Cig., Jan., Tuš. (R.), Dalm., ogr.- Valj. (Rad); tudi: die Kamille, vzhŠt.- C.; ali: die Bärwurz (meum athamanthicum), Medv. (Rok.).
  2. kopę̑ta, f. die Häckse, Dol.; kopeti (kópeti) iztegniti = poginiti, Jurč.; prim. kompeta, it. gambetta.
  3. kopẹ́ti, -ím, vb. impf. mucheln, muffig werden: (o moki, kruhu, senu, žitu), C., Mik., Lašče- Levst. (Rok.), jvzhŠt.
  4. 1. kopíca, f. 1) der Garben-, Stroh- oder Heuhaufen, der Schober; na kopico se mečejo, kadar žito mencajo (manejo), jvzhŠt.; — der Haufe; k. opek, ein Stoß Ziegel, C.; živa k. = k. ljudi, n. pr. otrok, jvzhŠt.; — kopice delati, Burzelbäume schlagen, C.; — 2) der Berggipfel: po gorskih kopicah lesketale so se bele cerkvice, Slovan; — 3) der Kegel, Šol.; — prim. 1. kopa.
  5. 2. kopíca, f. 1) die Socke, Guts.; (kopice), neke dolge ženske nogavice, BlKr.; — 2) der Klingelbeutel, C.; — 3) der Absatz am Schuh, Erj. (Torb.); — prim. kopitce, C. (?)
  6. 3. kópica, f. dem. 2. kopa, das Schöpfchen, Jan.; der Hühnerschopf, C.
  7. 4. kopíca, f. železo, na katero je nasajen mlinski kamen, Dol.; — prim. 2. kop f.
  8. kopicljáti, -ȃm, vb. impf. = z debelimi lešniki (izbijači) kopice lešnikov izbijati (igra), Kr.
  9. kopìč, -íča, m. 1) die Garbe, Meg., Dict., C.; — 2) = kopica, der Schober, C., Nov.; — kópič, -íča, kopica slame naložene okrog močnega kola, Dol., jvzhŠt.
  10. kopíčast, adj. schoberförmig; kegelförmig, Cig. (T.).
  11. kopíčati, -am, vb. impf. = kopičiti; anhäufen, Mur.
  12. kopíčenje, n. das Anhäufen; — die Cumulation, Cig., M.
  13. kopíčišče, n. das Ackerbeet, auf dem die Garbenschober gestanden, vzhŠt.- C.
  14. kopíčiti, -ı̑čim, vb. impf. häufen, an-, aufhäufen, thürmen; k. se, sich an-, aufhäufen, sich thürmen; oblaki se kopičijo, C.; morje, valovje se kopiči, die Wellen thürmen sich, Cig., C.; — delo se mi kopiči.
  15. kopı̑čkati se, -am se, vb. impf. Burzelbäume schlagen, C.
  16. pija, f. prepis, die Copie.
  17. kopijcè, n. dem. kopje; die Lanzette, Mur., Cig.
  18. kopíka, f. der Enterhaken, Jan. (H.).
  19. kopílọ, n. das Castriermesser, Cig., C.
  20. kopína, f. die Brombeerstaude (rubus fruticosus), Mur., Cig., Jan., C., Dol., jvzhŠt.; rdeča k. = malina, der Himbeerstrauch, C.
  21. kopinjáča, f. die Brombeere, BlKr.
  22. kopı̑njak, m. der Brombeerstrauch, Tuš. (R.).
  23. kopı̑nje, n. das Brombeergesträuch, Mur., Cig., Jan., ogr.- Let., vzhŠt.; igle, zbadne, kak kopinje, Danj. (Posv. p.).
  24. kopínovka, f. die Brombeerstaude, C.
  25. kopı̑nščnica, f. die Brombeere, Mur., C., jvzhŠt.
  26. kopír, -rja, m. = 1. kopica 1), C.
  27. kopı̑rnica, f. = 1. kopica 1): zažgo kopirnico (kopico, grmado) suhljadi, Navr. (Let.).
  28. kopı̑ščar, -rja, m. der Kohlenbrenner, SlN.
  29. kopíšče, n. 1) die Kohlenmeilerstätte, Mur., Cig., Jan., Met., Gor.; — 2) kraj, kjer žito (ali tudi seno) v kope skladajo, Štrek., Notr., vzhŠt.
  30. kopíščən, -ščna, adj. zur Kohlenmeilerstätte gehörig: kopı̑ščnọ oglje, Gor.
  31. kopı̑tar, -rja, m. 1) der Leistenschneider, Mur., Cig., Jan., Štrek.; — 2) kopitarji, die Einhufer (solidungula), Cig. (T.), Erj. (Ž.).
  32. kopítast, adj. 1) behuft, Cig.; — 2) hufförmig.
  33. kopítati, -am, vb. impf. 1) mit dem Hufe stampfen, C., Zora; — 2) ausschlagen (von Pferden), C.; — mit den Füßen um sich schlagen, Levst. (Rok.); — zappeln: riba na suhem kopita, Z.; — tudi: kopitáti, Dol.
  34. kopítce, n. dem. kopito; 1) kleiner Leisten; — kleiner Huf; — 2) das Pistolenschäftchen, C.; — 3) die Fußsocke, C. (?); prim. 2. kopica.
  35. kopitəc, -tca, m. die Socke, Jan.; ( der Pantoffel, Guts.?); pogl. kopitce 3).
  36. kopítən, -tna, adj. 1) Huf-, Leisten-, Kolben-; (mož kopitni = črevljar, Preš.); — 2) hufig, Cig., Jan.
  37. 1. kopíti, -ím, vb. impf. verschneiden, castrieren, Meg., Mur., Cig., Jan.; kopljen junček, vzhŠt.
  38. 2. kopíti, -ím, vb. impf. Schober machen, Cig.; — = stavkati; Za žnjico snopje se kopi, Vod. (Pes.).
  39. kopíti se, -ím se, vb. impf. = kopeti, muffig werden, mucheln, C.; seno se kopi, das Heu dampft, Jan., Mik.
  40. kopítiti, -ı̑tim, vb. impf. 1) mit den Hufen strampfen, Cig., C.; — 2) k. se: konju se sneg kopiti = prijema se spodaj kopit, Cig., jvzhŠt.
  41. kopitljáčək, -čka, m. = majhen otrok, ki z nogami kopitlja, Vrt.
  42. kopitljáti, -ȃm, vb. impf. mit den Füßchen herumschlagen, Rib.- M., Vrt., Lašče- Levst. (Rok.).
  43. kopı̑tnat, adj. 1) hufig, Jan. (H.); — 2) k. sneg, ki se rad kopiti, Z.
  44. kopı̑tnik, m. 1) der Einhufer, Cig.; — 2) die europäische Haselwurz (asarum europaeum), Cig., Jan., Tuš. (R.); tudi: die Gundelrebe (glechoma hederacea), C., Medv. (Rok.).
  45. kopı̑tnjak, m. das Hufmesser, C.
  46. kopítọ, n. 1) der Huf, die ungespaltene Klaue; stisnjeno k., der Hufzwang, DZ.; trdega kopita, harthufig, Cig.; — dobro mi je kopito trebil, er hat mich tüchtig gejagt, C.; — 2) der Leisten; — kopita pobrati, sich davon machen; pobrati šila in kopita ter oditi, seine sieben Sachen zusammenpacken und fortgehen; mož starega kopita, ein Mann von altem Schrot; po starem kopitu, nach alter Manier, nach dem alten Schlage; vsi so po enem kopitu, sie sind alle über einen Leisten geschlagen, Cig.; vse po enem kopitu, alles nach einer Façon; — 3) der Gewehrkolben, Cig., Jan.; — 4) der Bodenstock eines Korbes (bei den Korbflechtern), Cig.; — 5) der Obstkern, der Kürbiskern, C.
  47. kopítovəc, -vca, m. der Einhufer, Jan., C.
  48. kopjaník, m. der Pikenträger, der Lanzknecht, Habd.- Mik., Cig., Jan., Cig. (T.), Levst. (Zb. sp.).
  49. kopjár, -rja, m. 1) der Speermacher, Cig.; — 2) = kopjanik, Cig., Jan.
  50. kopjast, adj. spießförmig, lanzenförmig, Cig., Jan.; suličast ali k. list, Tuš. (B.).
  51. kopjáš, m. 1) der Lanzenträger, Mur., Mik.; — 2) der Fahnenträger bei Hochzeiten, C., vzhŠt.
  52. kopję̑, n. 1) die Lanze, der Spieß, Habd., Meg., Alas., Dict., Mur., Cig., Jan., Cig. (T.), Dalm., Krelj; metalno k., der Wurfspieß, Cig.; — 2) die Hochzeitsfahne, C.
  53. kopjemę̑čəc, -čca, m. der Speerwerfer, Šol.
  54. kopjemèt, -mę́ta, m. das Speerwerfen, Šol.
  55. kopjeník, m. = kopjanik, Cig., Jan.
  56. kopjenǫ̑səc, -sca, m. kopjanik, Cig., Jan.
  57. kopjice, n., Cig., pogl. kopijce.
  58. kopjíšče, n. der Lanzenschaft, Cig., Jan.
  59. kȏpka, f. = kopje 1), Mur.
  60. kǫ̑pkati, -am, vb. impf. in kleinen Theilen herausgraben, grübeln, Cig.
  61. koplję́nəc, -nca, m. der Verschnittene, Cig., Jan.
  62. 1. kopljeník, m. = kopljenec, Mur.
  63. 2. kopljenik, m. = mernik, M., Nov., pogl. kupljenik.
  64. kopljénje, n. das Verschneiden, das Entmannen, Cig.
  65. kopnę̑n, adj. Continental-, Cig. (T.).
  66. kopnẹ̑nje, n. das Aufthauen, das Schmelzen (des Schnees).
  67. kopnẹ́ti, -ím, vb. impf. schmelzen, zergehen (vom Schnee): sneg kopni; — srce mu kopni, er wird muthlos, Cig., C.
  68. kopníca, f. eine schneelose Fläche, Jan.
  69. kopnína, f. eine schneelose Fläche, Cig., C.
  70. kópnja, f. = kop, die Hauarbeit, Cig., Jan.
  71. kopnjáčina, f. = kopnina, C.
  72. kopnóta, f. = kopnina, Jan.
  73. kopnozę̑məljski, adj. festländisch: kopnozemeljsko vodovje, Landgewässer, Jes.
  74. kóprc, m. 1) der Fenchel (foeniculum vulgare), Meg., Dict.- Mik., DZ., Tuš. (R.); — tudi: die Sophien-Rauke (sisymbrium Sophia), Cig., Medv. (Rok.); — 2) abgefallene Tannennadel, C.
  75. kopŕcati, -am, vb. impf. schleppend treten, hinken, C.
  76. kopŕcniti, -pȓcnem, vb. pf. stürzen: s sedmega klina na tla k., SlN.
  77. koprcȗn, m. = koprc 2), C.
  78. kóprčev, adj. Fenchel-, Cig., Jan.
  79. kopríca, f. in der Mühle das auf den Boxnagel passende Eisen im Laufsteine, Cig., Dol., Št.
  80. kóprič, m. = koprc 1), Alas.
  81. kópričev, adj. Fenchel-, Cig.
  82. kopríva, f. 1) die Brennessel; mala k., kleine Brennessel (urtica urens), velika k., große oder Waldbrennessel (urtica dioica), Tuš. (R.); mrtve ali konjske koprive, die tauben Nesseln, C.; mrtva bela k., (lamium album), Mur., Cig., Tuš. (R.); mrtva lisasta k., die gefleckte Taubnessel (lamium maculatum), Tuš. (R.), = prisadna k., Z.; mrtva rumena k. (galeobdolon luteum), Tuš. (R.); = zlata k., Z.; mrtva škrlatno-rdeča k. (lamium purpureum), Tuš. (R.); kopriva ne pozebe = Unkraut verdirbt nicht; tudi: v koprivo ne trešči, jvzhŠt.; — 2) kozje ime, Erj. (Torb.).
  83. koprı̑var, -rja, m. der Nesselspanner, Cig.; mali k., der kleine Fuchs oder Nesselfalter (vanessa urticae), veliki k., der große Fuchs (vanessa polychloros), Erj. (Ž.).
  84. koprı̑varica, f. muha k., die Nesselfliege, Cig.
  85. koprı̑včək, -čka, m. dem. koprivec, Z.
  86. koprı̑vəc, -vca, m. der Zürgelbaum (celtis australis), Z.
  87. koprívən, -vna, adj. = koprivji, Cig., Jan.
  88. koprívica, f. dem. kopriva; 1) kleine Brennessel; — 2) brennende Liebe (lychnis chalcedonica), C.
  89. koprívina, f. das Nesselgesträuch, Cig., Jan.
  90. koprívišče, n. der Ort, wo Brennesseln wachsen, Mur.; der Nesselacker, C.
  91. koprı̑vje, n. coll. Brennesseln, das Brennesselgesträuch, Mur., Cig.
  92. koprı̑vji, adj. Nessel-, Mur.; — koprivje jezičen, eine beißende Sprache führend, C.
  93. koprı̑vnica, f. 1) koprivnice, Nesseln (urticaceae), Tuš. (R.); — 2) der Zürgelbaum (celtis australis), Štrek.
  94. koprı̑vnik, m. 1) das Nesseltuch, Cig., Jan.; — 2) = koprivnjak, das Brennesselmus, Cig.; — 3) der Geißelstiel aus Zürgelholz, Nov.
  95. koprı̑vnjak, m. das Brennesselmus, Mur.
  96. koprívovəc, -vca, m. 1) der Zürgelbaum (celtis australis), C.; — 2) ein (aus Zürgelholz verfertigter) Geißelstiel, Cig.
  97. koprívovina, f. = koprivina, Jan. (H.).
  98. kopŕkati, -am, vb. impf. = koprcati, vzhŠt.- C.
  99. koprnẹ̑nje, n. das Schmachten; das sehnsüchtige Verlangen.
  100. koprnẹ́ti, -ím, vb. impf. vergehen, verschmachten; od revščine k., Ravn.; od tvoje jeze koprnimo, Ravn.; od strahu k., Burg.; — schmachten, lechzen: od žeje k., Mur., Cig., Jan.; — k. po čem, ein sehnsüchtiges Verlangen nach etwas haben; — prim. kopneti, Levst. ( LjZv.).

   501 601 701 801 901 1.001 1.101 1.201 1.301 1.401  



  Nova poizvedba      Pripombe      Na vrh strani


Strežnik Inštituta za slov. jezik Fr. Ramovša ZRC SAZU Iskalnik: NEVA