Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
glasen (53)
-
glásən, -sna, adj. laut; glasno govoriti, laut sprechen; glasni ste, ihr lasset euch sehr hören.
-
blagoglásən, -sna, adj. wohlklingend, wohllautend, euphonisch, Cig. (T.), nk.; — rus.
-
brezglásən, -sna, adj. lautlos, Cig., Jan.
-
breznaglásən, -sna, adj. accentlos, unbetont, Cig. (T.).
-
četveroglásən, -sna, adj. vierstimmig: četveroglasno petje, Cig., Jan., nk.
-
čistoglásən, -sna, adj. von reinem Klang, hellstimmig, Jan.
-
doglásən, -sna, adj. doglasna cev, das Communicationsrohr, h. t.- Cig. (T.).
-
dvoglásən, -sna, adj. doppellautig, Cig.; — zweistimmig, Cig.; dvoglasno petje, nk.
-
enakoglásən, -sna, adj. gleichklängig, gleichstimmig, Cig., Jan.
-
enoglásən, -sna, adj. 1) eintönig, monoton, Cig., Jan.; — 2) einstimmig: enoglasno petje, nk.; — enoglasno, unisono, Jan.; einhellig, Cig., Jan., Cig. (T.), nk.; enoglasno izvoljen, einstimmig gewählt, nk.
-
gromoglásən, -sna, adj. donnerähnlich schallend, Jan. (H.).
-
kratkoglásən, -sna, adj. kurztönig, Cig., Jan.
-
lẹpoglásən, -sna, adj. wohlklingend, Cig., Jan.
-
ljuboglásən, -sna, adj. lieblich klingend, Zora.
-
miloglásən, -sna, adj. sanft o. lieblich tönend, Jan., M., C., nk.
-
mnogoglásən, -sna, adj. vielstimmig, Cig.
-
naglásən, -sna, adj. Accent-: naglȃsno znamenje, nk.; naglasni verz ali stih, der Accentvers, Cig. (T.).
-
neblagoglásən, -sna, adj. übelklingend, nk.
-
nesoglásən, -sna, adj. unharmonisch, Cig., Jan.; — misshellig, Cig.; — prim. soglasen.
-
nezglásən, -sna, adj. dissonierend, Sen. (Fiz.).
-
nẹžnoglásən, -sna, adj. zartstimmig, Glas.
-
peteroglásən, -sna, adj. fünfstimmig, Cig., Jan.; peteroglasno petje, Cig.
-
połnoglásən, -sna, adj. vollstimmig, Mur., Cig., nk.
-
poluglásən, -sna, adj. 1) halblaut, nk.; — 2) halbtönig, (polg-) Cig.
-
preglásən, -sna, adj. zu laut; — sehr laut; tudi: -glasȃn, -snà.
-
prostoglásən, -sna, adj. frei tönend, M.
-
razglásən, -sna, adj. 1) Edictal-: razglȃsni poziv, die Edictalcitation, DZkr.; — 2) disharmonisch, Cig., Jan.
-
raznoglásən, -sna, adj. verschiedenstimmig, nk.
-
samoglásən, -sna, adj. selbstlautend, vocalisch, Cig., Jan., nk.
-
sedmeroglásən, -sna, adj. siebenstimmig, Cig.
-
skladnoglásən, -sna, adj. rythmisch, Jan.
-
slaboglásən, -sna, adj. 1) schlechtklingend: slaboglasni trohej, Zora; — 2) berüchtigt, nk.
-
soglásən, -sna, adj. 1) übereinstimmend, harmonisch, einhellig, Mur., Cig., Jan., Cig. (T.), C., nk.; soglasne količine, einstimmige Größen ( math.), Cig. (T.); — 2) consonantisch, Cv., nk.; — rus.
-
stoglásən, -sna, adj. hundertstimmig, M., nk.
-
šesteroglásən, -sna, adj. sechsstimmig, Cig.
-
tənkoglásən, -sna, adj. helltönend, hellklingend, Cig., Jan.
-
tresoglásən, -sna, adj. tremulierend, Jan., Cig. (T.).
-
triglásən, -sna, adj. = troglasen, Cig.
-
troglásən, -sna, adj. dreistimmig, nk.
-
zglásən, -sna, adj. = soglasen, consonierend, Sen. (Fiz.).
-
zloglásən, -sna, adj. 1) übelklingend, Jan. (H.); — 2) von üblem Rufe, berüchtigt, Cig., Jan., C., nk.
-
glasȃn, glasnà, adj. = glasen.
-
kráməlj, -mlja, m. das Sprechen, das vertrauliche Gespräch, C.; (kremelj), Mur., Jan., C., Mik.; glasen k., marsikaj je v k. prišlo, Pohl. (Km.); — die Sprache, C.
-
lopȗtnik, m. 1) der Polterer, Lašče- Levst. (Rok.); — 2) die Fallthür, Cig., pri Fari- Štrek. (LjZv.), Gor.; — das Fallbrett bei Sägemühlen, Brdo ( Gor.); — 3) der Hosenlatz, Polj.; — 4) der Kehlkopf: ima glasen l., er spricht sehr laut, Otaleže- Štrek. (LjZv.); einen platzenden Schall bewirken, platzen, Cig.
-
melōdičən, -čna, adj. lepoglasen, melodisch, Cig., Jan.
-
odzı̑v, m. die Erwiderung: odkašlja se in potrka: mehek pa precej glasen odziv se v sobi zasliši, Jurč.; — der Wiederhall, das Echo, C.; — der Nachhall, Jan.; die Resonanz, Cig.
-
ostəklenẹ́ti, -ím, vb. pf. zu Glas werden, glasähnlich werden, verglasen, Cig., C.; oči so mu osteklenele, C.; — erstarren, Cig.
-
ostəklẹ́ti, -ím, vb. pf. zu Glas werden, glasähnlich werden, verglasen, Cig., Jan.; osteklele so mu oči, Cig., Erj. (Izb. sp.); — erstarren, Jan., Bes.; kri ostekli, Vod. (Izb. sp.); — vor Schrecken, Verwunderung erstarren, Lašče- Levst. (Rok.); — zelje je osteklelo, das Kraut wächst nicht mehr, Z.; kupčija je osteklela, der Handel stockt, Vod. (Nov.), Škrinj.
-
postəkleníti, -ím, vb. pf. überglasen, Cig.
-
postəklíti, -ím, vb. pf. glasieren: postekljena lončenina, Levst. (Nauk), Cig. (T.); — p. se, verglasen, Cig., Jan.; — emaillieren, Cig., Jan.; postekljen, emailliert, DZ., Cv.
-
stəklenẹ́ti, -ím, vb. impf. verglasen: oči mu steklene, die Augen brechen ihm, Cig.
-
stəklẹ́ti, -ím, vb. impf. glasig werden, verglasen, Cig.
-
zbudíti, -ím, vb. pf. aufwecken, wecken; spečega z.; z. se, erwachen; auferwecken; — z. (se) od smrti; — ( pren.) z. komu vest; — rege machen, erregen, Cig., Jan., nk.; z. pozornost, sum, nk.; verursachen, Cig.; z. glasen smeh, nk.
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani