Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
dopuščen (3)
-
dopuščénje, n. der Zulass, die Erlaubnis, die Gestattung; s tvojim dopuščenjem, kajk.- Valj. (Rad).
-
nedopuščèn, -éna, adj. unerlaubt, unzulässig.
-
dopustíti, -ím, vb. pf. zulassen, erlauben; dopuščeno mi bodi, es sei mir erlaubt, ich nehme mir die Freiheit, Jan.; — zugestehen, einräumen, Cig., Jan., nk.
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani