Pleteršnikov Slovensko-nemški slovar
te (5.001-5.100)
-
tọ́likọkratən, -tna, adj. so oftmalig.
-
tołstẹ́ti, -ím, vb. impf. fett, feist werden, Mur., Cig., Met.
-
tomẹ́stən, -stna, adj. hierortig: t. ukaz, DZ.
-
toplótən, -tna, adj. Wärme-; — warm; t. zrak, laue Luft, Cig., Jan.
-
topočútən, -tna, adj. stumpfsinnig, grobsinnig, Cig.; fühllos, Zora.
-
topokǫ́tən, -tna, adj. stumpfwinkelig, Cig. (T.), Cel. (Geom.).
-
tornīstər, -tra, m. telečjak, der Tornister.
-
tožı̑telj, m. = tožnik, der Kläger, Jan., nk.
-
tožı̑teljica, f. = tožnica, die Klägerin, nk.
-
tožı̑teljski, adj. Kläger-, klägerisch, nk.
-
tožı̑təv, -tve, f. die Klageführung, Cig.
-
transportȇr, -rja, m. kotomer, der Transporteur.
-
trȃvnatən, -tna, adj. = travnat, C.
-
trdı̑təv, -tve, f. 1) die Härtung, Jan. (H.); — 2) die Behauptung.
-
trdótən, -tna, adj. Härte-: trdotne gredi, die Härtescala, Erj. (Min.).
-
trdovrátən, -tna, adj. hartnäckig; verstockt, starrsinnig.
-
trẹbı̑təv, -tve, f. das Putzen, die Reinigung, Mur.
-
trenǫ̑tək, -tka, m. = trenutek, Jan., nk.
-
trenǫ́tən, -tna, adj. augenblicklich, momentan, Cig. (T.), Bes., Zora.
-
trenȗtək, -tka, m. der Augenblick.
-
trenútən, -tna, adj. einen Augenblick dauernd, LjZv.
-
trepę̑təc, -tca, m. das Zittern, das Beben, Jan.; das Trema, Jan. (H.).
-
trepę́tən, -tna, adj. zitternd, Mur.; — furchtsam, Mur.
-
trẹ̑təv, -tve, f. das Brecheln, Cig., C.
-
trgȃtəv, -tve, f. die Weinlese.
-
tribomētər, -tra, m. toromer, der Reibungsmesser, Cig. (T.).
-
tridesetę̑r, num. dreißigerlei.
-
tridesetę̑rən, -rna, adj. dreißigfach.
-
tridesetę̑rica, f. der Schilling, Cel. (Ar.).
-
tridesetę̑rnat, adj. dreißigfach.
-
trı̑desetkratən, -tna, adj. dreißigmalig.
-
tridesetlẹ́tən, -tna, adj. dreißigjährig.
-
trifúntən, -tna, adj. dreipfündig, Cig., Jan.
-
trikǫ́tən, -tna, adj. dreiwinkelig, Cig., Jan.; — Dreieck-: trikotna mreža, das Dreiecknetz, Cig. (T.); dreieckig, Jan., Cig. (T.); trikotna mišca, der Deltamuskel, Erj. (Som.).
-
trı̑kratən, -tna, adj. dreimalig.
-
trilẹ̑təc, -tca, m. ein dreijähriges Kind, Mur.
-
trilẹ́tən, -tna, adj. dreijährig.
-
trilístən, -tna, adj. dreiblätterig.
-
trilǫ̑tən, -tna, adj. dreilöthig, Cig., Jan.
-
trīmetər, -tra, m. trojestopen ali šestostopen verz, der Trimeter.
-
trinajstę̑r, num. dreizehnerlei.
-
trinajstę̑rən, -rna, adj. dreizehnfach.
-
trinajstę̑rnat, adj. dreizehnfach.
-
trinájstkratən, -tna, adj. dreizehnmalig.
-
trinajstlẹ́tən, -tna, adj. dreizehnjährig.
-
trinajstlǫ̑tən, -tna, adj. dreizehnlöthig, Cig. (T.).
-
triǫ̑stən, -stna, adj. dreistachelig, Cig.
-
triplátən, -tna, adj. dreiseitig, Cig.
-
tripǫ́tən, -tna, adj. = trikraten, Cig., Jan.
-
tristolẹ́tən, -tna, adj. dreihundertjährig.
-
trištẹ́vən, -vna, adj. dreizählig, Cig., Jan.
-
tritẹ́dənski, adj. dreiwöchig.
-
trivŕstən, -tna, adj. dreireihig, dreizeilig; — dreifach, C., Bes.
-
tȓnatən, -tna, adj. dornig, dornvoll: trnaten pot je v nebesa, ne rožnaten, C.
-
trobę́ntən, -tna, adj. Trompeten-: trobę̑ntni glas.
-
trodovítən, -tna, adj. 1) mit Kolik behaftet, Jan.; — 2) Kolik verursachend: Voda je trodovitna, Jarn.
-
trokǫ́tən, -tna, adj. dreieckig, Jan. (H.).
-
trolẹ́tən, -tna, adj. = trileten, Levst. (Močv.).
-
trošı̑təv, -tve, f. der Aufwand, C.
-
trǫ̑təc, -tca, m. dem. 1. trot; die Drohne.
-
1. trǫ̑tən, -tna, adj., Mur., Cig., pogl. trotji.
-
2. trǫ̑tən, -tna, adj., C., pogl. troden.
-
trovŕstən, -stna, adj. dreierlei, Jan. (H.).
-
trpótəc, -tca, m. der Wegerich (plantago); vodni t., der Froschlöffel (alisma plantago), Cig.
-
1. trstę̑n, adj. aus Rohr.
-
2. tȓstən, -stna, adj. Rohr-; trstna gošča, das Rohrdickicht, Cig.
-
trsteníca, f. die Rohrflöte, V.-Cig.
-
trsteníka, f. das Pfahlrohr (arundo donax), Sv. Križ (Ip.)- Erj. (Torb.).
-
trstenína, f. das Rohrwerk, Cig.
-
tŕtən, -tna, adj. Reben-; tȓtnọ perje.
-
trudovítən, -tna, adj. mühevoll, Jan.
-
tȗtəc, -tca, m. der Mucker, Cig.; der Sauertopf, Cig.
-
tȗtək, -tka, m. 1) der Gießschafftrichter, vzhŠt.- C.; — 2) der Rührkübeldeckel, Hal.- C.
-
tvorı̑təv, -tve, f. die Bildung: t. besed, die Wortbildung, Jan. (H.).
-
ubı̑tək, -tka, m. der Abgang, der Verlust, die Einbuße, V.-Cig., Cig. (T.), DZ.; — stsl.
-
ubranı̑təv, -tve, f. die Verhütung, Cig.
-
učinı̑telj, m. der Verursacher, vzhŠt.- C.
-
učı̑telj, m. der Lehrer, Mur., Cig., Jan., ogr.- Valj. (Rad), nk.; domač u., der Hauslehrer, LjZv.
-
učiteljeváti, -ȗjem, vb. impf. Lehrer sein, C., nk.
-
učı̑teljica, f. die Lehrerin, Cig., Jan., nk.
-
učiteljíšče, n. die Lehrerbildungsanstalt, C., nk.
-
učiteljı̑ščnik, m. der Schüler einer Lehrerbildungsanstalt, Jan. (H.).
-
učı̑teljka, f. = učiteljica, Jan.
-
učı̑teljkinja, f. = učiteljica, Mur., Danj.- Mik.
-
učı̑teljski, adj. Lehrer-, Lehramts-, Cig., Jan., nk.
-
učı̑teljstvọ, n. der Lehrerstand, die Lehrerschaft, das Lehrfach, das Lehreramt, Cig., Jan., nk.
-
učı̑təv, -tve, f. das Lehren, die Lehrmethode, Cig., Jan., DZ.
-
udẹležı̑telj, m. der Theilnehmer, Jan. (H.).
-
udẹležı̑teljica, f. die Theilnehmerin, Jan. (H.).
-
udomačı̑təv, -tve, f. die Heimischmachung, Nov.- C.; državljanska u., die Naturalisierung, DZ.
-
uganı̑təv, -tve, f. das Errathen; — možitev je uganitev, die Heirat ist ein Glückspiel, Svet. (Rok.).
-
ugası̑təv, -tve, f. 1) die Auslöschung; — 2) die Erlöschung, Cig.
-
ugotovı̑təv, -tve, f. = ugotovilo, Cig., Jan., DZ.
-
uhitẹ́ti, -ím, vb. pf. 1) entfliehen, V.-Cig., M., Kast.- C.; Na zvezdo gledeč uhiti, je otet, Preš.; — 2) u. koga, jemandem zuvorkommen, Gor.- DSv.
-
uhljátən, -tna, adj. = kdor rad uhlja, C.
-
uję̑təc, -tca, m. der Gefangene, C.
-
uję̑təv, -tve, f. die Gefangennehmung, C.
-
ukanı̑telj, m. der Betrüger, Mur., kajk.- Valj. (Rad).
-
ukrę́tən, -tna, adj. 1) biegsam, M.; — 2) flink, hurtig, Cig., ogr.- C.; tauglich, pfiffig, ogr.- C.; — prim. okreten.
-
ukrǫ́tən, -tna, adj. bändig, Cig.; fügsam (von der Sprache), Levst. (Zb. sp.).
4.501 4.601 4.701 4.801 4.901 5.001 5.101 5.201 5.301 5.401
Nova poizvedba
Pripombe
Na vrh strani